အရင္အပတ္ က ရံုးက ေငြကိုင္က လက္ထဲမွာ အေကာင္ေလးတစ္ေကာင္ဆုပ္ျပီး ေမ.. ဌက္ၾကိဳက္တယ္မဟုတ္လားတဲ့.. ကၽြန္မလဲ အင္းၾကိဳက္တယ္ေလ..ေျပာေတာ့ ကၽြန္မ လက္ကိုယူပီး သူ႔လက္ထဲက အေကာင္ေလးတစ္ေကာင္ ထည့္ေပးလိုက္တယ္..
ဌက္ပိစိေလး... အေကာင္ေသးေပမယ့္ အေမႊးအေတာင္စံုပါတယ္။
ရံုးခန္းက စာရြက္ထုပ္ဗူးအလြတ္ရွာ..အေပါက္ေလးေတြေဖာက္ထားပီး သူ႔ကိုထည့္ ထား တယ္။ ထည့္ျပီး အေပၚက အဖံုးဖံုးလိုက္တာနဲ႔.. အဖံုးကို၀င္၀င္ေဆာင့္ တာ..ကိုယ္လံုး နဲ႔မလိုက္ဘူး။ ဒါတင္မကေသးဘူး.. သူ႔ကိုၾကည့္ခ်င္လို႔ အေပါက္ေလးထဲက ေခ်ာင္း ၾကည့္ေတာ့ အဲဒီေခ်ာင္းတဲ့ေနရာကို တန္းပ်ံပီး ႏႈတ္သီး နဲ႔ လာထိုးေတာ့တာဘဲ.. ကၽြန္မလဲ လန္႔ပီး သြားမေခ်ာင္းရဲေတာ့ဘူး။
အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ကၽြန္မအျခားအိမ္က ဌက္ေလာင္အိမ္သြားဌားျပီး အဲဒီအထဲထည့္ထားတယ္။ အေရာင္ေလးက အျပာေရာင္ လွလွေလး..နာမည္က ဟီလို။ အနားသြားကပ္ရင္ႏႈတ္သီးနဲ႔ ဆိတ္တယ္.. ဘာအစာေကၽြးေကၽြးမစားတဲ့အဆံုး အင္တာနက္မွာရွာရေဖြရ.. ငါးအရွင္မွစားတယ္ဆိုလို႔ ျခံထဲက ငါးကန္ေတြမွာ ငါးအေသးေတြလိုက္ဖမ္းတာ တစ္မနက္လံုး နဲနဲဘဲရတယ္..
အဲဒီငါးေလးေတြကို ဇလံုေလးထဲေရထည့္ပီး သူ႔ေလွာင္အိမ္ထဲထည့္ေတာ့ အရွိန္ယူပ်ံ ျပီး တစ္ခါတည္းငါးကို ၀င္ထိုးပီး ႏႈတ္သီးနဲ႔ကိုက္သြားတယ္..ျပီးေတာ့ ေလွာင္အိမ္ထဲက သူအိပ္ဖို႔ထားေပးတဲ့ အိမ္ေလးမွာ နားပီး ငါးကို ဖတ္..ဖတ္နဲ႔ ရိုက္သတ္တယ္ ဒါမွမဟုတ္ အဲဒီငါးေရခြက္ေလးေဘးနားမွာနားပီး ငါးကို ခြက္အနားနဲ႔ ရိုက္၀တ္တယ္။ပီးေတာ့ တစ္ခါထည္း၀ါးမ်ိဳလိုက္ေရာ...တစ္ခါစားရင္ ႏွစ္ေကာင္၊ တစ္ရက္ ကို ၄ ေကာင္။
အရမ္းဆိုးတဲ့ဌက္ပါလား..လို႔ေတြးပီးေၾကာက္မိတယ္..ဒါေပမယ့္ သူေကာင္းေကာင္းမပ်ံႏိုင္ေသးေတာ့ အျပင္လႊတ္လိုက္ရင္ေသမွာစိုးလို႔ ဆက္ျပီး ေလွာင္ ထားတယ္.. အဲဒီေန႔ကစျပီး ငါးအရွာထြက္ရတာ ကူးကူးအလုပ္ျဖစ္လာတယ္။
ျခံထဲမွာ ငါးအၾကီးေတြမ်ားေပမယ့္ အေသးေလးကရွာရခက္တယ္.. ေစ်းမွာလဲမေရာင္းေတာ့ သူ႔ကိုအစာေကၽြးဖို႔သိပ္ခက္ တယ္။ သူကလဲ ငါးအေသဆို ေယာင္လို႔ေတာင္လွည့္မၾကည့္ဘူး။ စိတ္ဆိုးတယ္.. သူစိတ္ဆိုးရင္ ငါးကန္ေလးကိုၾကည့္တယ္.. ငါးအရွင္မရွိရင္ ေလွာင္အိမ္ကို ေျပးေျပး ေခါင္းနဲ႔တိုက္တာဆိုးတယ္..
ဘယ္လိုေရစက္ေၾကာင့္ ဟီလို ကၽြန္မဆီေရာက္လာလဲေတာ့မသိဘူး..
သူ႔ကိုၾကည့္ရင္ စိတ္တို..ျပီး အရမ္း ေသာင္းက်မ္းလြန္းတဲ့ဌက္မို႕ စိတ္၀င္စားမိတာ ေတာ့ အမွန္ဘဲ..
ဌက္ပိစိေလး... အေကာင္ေသးေပမယ့္ အေမႊးအေတာင္စံုပါတယ္။
ရံုးခန္းက စာရြက္ထုပ္ဗူးအလြတ္ရွာ..အေပါက္ေလးေတြေဖာက္ထားပီး သူ႔ကိုထည့္ ထား တယ္။ ထည့္ျပီး အေပၚက အဖံုးဖံုးလိုက္တာနဲ႔.. အဖံုးကို၀င္၀င္ေဆာင့္ တာ..ကိုယ္လံုး နဲ႔မလိုက္ဘူး။ ဒါတင္မကေသးဘူး.. သူ႔ကိုၾကည့္ခ်င္လို႔ အေပါက္ေလးထဲက ေခ်ာင္း ၾကည့္ေတာ့ အဲဒီေခ်ာင္းတဲ့ေနရာကို တန္းပ်ံပီး ႏႈတ္သီး နဲ႔ လာထိုးေတာ့တာဘဲ.. ကၽြန္မလဲ လန္႔ပီး သြားမေခ်ာင္းရဲေတာ့ဘူး။
အိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ ကၽြန္မအျခားအိမ္က ဌက္ေလာင္အိမ္သြားဌားျပီး အဲဒီအထဲထည့္ထားတယ္။ အေရာင္ေလးက အျပာေရာင္ လွလွေလး..နာမည္က ဟီလို။ အနားသြားကပ္ရင္ႏႈတ္သီးနဲ႔ ဆိတ္တယ္.. ဘာအစာေကၽြးေကၽြးမစားတဲ့အဆံုး အင္တာနက္မွာရွာရေဖြရ.. ငါးအရွင္မွစားတယ္ဆိုလို႔ ျခံထဲက ငါးကန္ေတြမွာ ငါးအေသးေတြလိုက္ဖမ္းတာ တစ္မနက္လံုး နဲနဲဘဲရတယ္..
အဲဒီငါးေလးေတြကို ဇလံုေလးထဲေရထည့္ပီး သူ႔ေလွာင္အိမ္ထဲထည့္ေတာ့ အရွိန္ယူပ်ံ ျပီး တစ္ခါတည္းငါးကို ၀င္ထိုးပီး ႏႈတ္သီးနဲ႔ကိုက္သြားတယ္..ျပီးေတာ့ ေလွာင္အိမ္ထဲက သူအိပ္ဖို႔ထားေပးတဲ့ အိမ္ေလးမွာ နားပီး ငါးကို ဖတ္..ဖတ္နဲ႔ ရိုက္သတ္တယ္ ဒါမွမဟုတ္ အဲဒီငါးေရခြက္ေလးေဘးနားမွာနားပီး ငါးကို ခြက္အနားနဲ႔ ရိုက္၀တ္တယ္။ပီးေတာ့ တစ္ခါထည္း၀ါးမ်ိဳလိုက္ေရာ...တစ္ခါစားရင္ ႏွစ္ေကာင္၊ တစ္ရက္ ကို ၄ ေကာင္။
အရမ္းဆိုးတဲ့ဌက္ပါလား..လို႔ေတြးပီးေၾကာက္မိတယ္..ဒါေပမယ့္ သူေကာင္းေကာင္းမပ်ံႏိုင္ေသးေတာ့ အျပင္လႊတ္လိုက္ရင္ေသမွာစိုးလို႔ ဆက္ျပီး ေလွာင္ ထားတယ္.. အဲဒီေန႔ကစျပီး ငါးအရွာထြက္ရတာ ကူးကူးအလုပ္ျဖစ္လာတယ္။
ျခံထဲမွာ ငါးအၾကီးေတြမ်ားေပမယ့္ အေသးေလးကရွာရခက္တယ္.. ေစ်းမွာလဲမေရာင္းေတာ့ သူ႔ကိုအစာေကၽြးဖို႔သိပ္ခက္ တယ္။ သူကလဲ ငါးအေသဆို ေယာင္လို႔ေတာင္လွည့္မၾကည့္ဘူး။ စိတ္ဆိုးတယ္.. သူစိတ္ဆိုးရင္ ငါးကန္ေလးကိုၾကည့္တယ္.. ငါးအရွင္မရွိရင္ ေလွာင္အိမ္ကို ေျပးေျပး ေခါင္းနဲ႔တိုက္တာဆိုးတယ္..
ဘယ္လိုေရစက္ေၾကာင့္ ဟီလို ကၽြန္မဆီေရာက္လာလဲေတာ့မသိဘူး..
သူ႔ကိုၾကည့္ရင္ စိတ္တို..ျပီး အရမ္း ေသာင္းက်မ္းလြန္းတဲ့ဌက္မို႕ စိတ္၀င္စားမိတာ ေတာ့ အမွန္ဘဲ..
ဌက္တစ္ေကာင္းနဲ့အလုပ္ရေနတာေပါ့..
ReplyDeleteခ်စ္ေတာ့ခ်စ္စရာေလးေနာ္..
ဌက္ေလးကခ်စ္စရာေလးေနာ္ တေကာင္ေလာက္လိုခ်င္လိုက္တာ။
ReplyDeleteျမန္မာ ကဗ်ာထဲက ” ေကာင္းကင္က ေ႐ႊပိန္ညင္းရယ္.. ဆိုတာ ခုမွပဲ ျမင္ဖူးေတာ႔တယ္.. ေက်းဇူပါခင္ဗ်.. ( ငွက္ခ်စ္တတ္ေပမယ္႔ ေလွာင္အိမ္နဲ႕ေတာ႔ မေမြးခ်င္ဘူး.. အခ်စ္ခံရေပမယ္႔ မလြတ္မလပ္နဲ႕ ေနရရွာတဲ႔ ဘဝဆိုျပီး သနားလို႕ ..) ( nayonmoe@bohtein)
ReplyDeleteခ်စ္စရာေလး။ လိမၼာမယ့္ပံုေလး။ :)
ReplyDeleteငွက္ပညာရွင္ေတြနဲ ့သဘာ၀သမိုုင္းပညာရွင္ေတြကေတာ့ဒီလိုုအပ်ံသင္ခါစ ငွက္ေလးေတြအသိုုက္ကျပဳတ္က်ေနရင္အဲဒီအနားမွာဘဲသစ္ပင္အကြယ္ ေကာင္းေကာင္းရွိတဲ့ေနရာမွာျပန္ထားခဲ့ဘိုု ့အၾကံေပးၾကတာဘဲ။ သူ ့အသိုုက္နားမွာဆုုိရင္သူ ့မိဘေတြကျပန္ဂုုိက္လုုပ္ျပီးကယ္ႏုုိင္တယ္တဲ့။ ဒီလိုုအေကာင္မ်ဳိးက သစ္ပင္မွာအသိုုက္မလုုပ္ဘူး။ ကမ္းပါးယံတုုိ ့sand bank တုုိ ့လိုုမ်ဳိးမွာလွုုိဏ္ေခါင္းတူးျပီးသားေပါက္တာဆိုုေတာ့သူ ့ကိုုဘယ္ကရလာသလဲဆုုိတာသိမွ အဲဒီအနီးအနားမွာရွာႏုုိင္မွာပါ။
ReplyDeleteရက္ၾကာသြားျပီဆုုိရင္ေတာ့ကူးဘဲဆက္ေမြးရေတာ့မယ္နဲ ့တူတယ္။ ဒါမွမဟုုတ္ Zoo ကုုိသြားပိုု ့လိုုက္ရင္ေတာ့ရွင္ဘိုု ့နဲ ့၀န္ေပ့ါဘိုု ့အေသခ်ာဆံုုးျဖစ္မယ္ ထင္တယ္။ သူ ့အသက္တစ္ေခ်ာင္းရွင္ဘိုု ့ကူးလည္းတစ္ျခားအသက္ေလးေတြစေတးေပးစရာမလိုုေတာ့ဘူးေပါ့။
သူကတကယ္ေတာ့သူ ့ႏွုုတ္သီးထက္ေတာင္အမ်ားၾကီးရွည္ျပီးၾကီးတဲ့ငါးကိုုစားႏုုိင္ပါတယ္။
ကူးေရခင္မင္လိုု ့အၾကံေပးတာပါေနာ္။ ကူးသူ ့ကိုုကယ္ထားတာလည္းကုုသိုုလ္ရတာပါဘဲေလေနာ္။
ေဘးကအၾကံေပးရတာေတာ့လြယ္ပါတယ္ ကာယကံရွင္ကသာဘာလုုပ္သင့္တယ္ဆုုိတာဆံုုးျဖတ္ႏုုိင္မွာပါ။
အိုုင္အိုုရာ
တကယ္တမ္းက်ေတာ့ ေတာ္ေတာ္စိတ္ၾကီးတယ္ေနာ္။ :D
ReplyDeleteဟုတ္တယ္.. ကူးလဲ သူ႔လိုဌက္မ်ိဳးရွိတဲ့ေနရာကိုမသိဘူး... ဒါေပမယ့္ ရံုးက အမတစ္ေယာက္ကေတာ့ သူတို႔အိမ္ေနာက္မွာအဲလိုဌက္မ်ိဳးရွိတယ္ေျပာတယ္..
ReplyDeleteအဲဒီမွာ ဟီလို ကိုသြားလႊတ္မလို႕..
ငါးလိုက္ရွာရတာလဲမလြယ္ဘူးေလ.. း(
သူက မပ်ံတတ္ဘူး.. ငါးေတာ့ ေကာင္းေကာင္းမ်ိဳတတ္တယ္..
ငွတ္ေလးက ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္
ReplyDeleteငွက္ကေလးက လွတယ္ေဝ့
ReplyDelete