စန္ဒကူးမေ

ရံုးပေတသီးအေတာင္းလိုက္ကို ဖင္ျဖတ္ေခါင္းျဖတ္္၊ ေရေဆး၊ အိုးတစ္လံုးထဲမွာ စိမ္းစားငပိ၊ ၾကက္သြန္ျဖဴ၊ ပင္စိမ္းရြက္၊ ဆားနဲ႔ ငရုတ္သီးစိမ္းေတာင့္ထုထည့္ျပီး ႏူးေအာင္ တည္လိုက္ရင္ရပါျပီ။ လြယ္တယ္ေနာ္.. ဒါေပမယ့္ သူမ်ားဆီကသင္လာ တာ... စားလို႔တစ္အားေကာင္း...

Valentine's Day ဆိုတာ အရင္တုန္းက သိပ္မခံစားတတ္ေပမယ့္ ဒီေရာက္ျပီးေနာက္မွာေတာ့ အရမ္းကို ခံစား တတ္လာသလို ေပ်ာ္တတ္လာတယ္။ ခ်စ္သူရွိမွရယ္မဟုတ္ဘူး...ခ်စ္သူခင္သူ သူငယ္ခ်င္းအခ်င္းခ်င္းလဲ အဲဒီ ေန႔ဆို လက္ေဆာင္ေလးေတြေပး...ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးၾကတာ... စိတ္ခ်မ္းေျမ့ဖို႔ သိပ္ေကာင္းတယ္။ ကၽြန္မအခုခ်ိန္ထိ ပန္းစည္းေတြရလဲ အေရာင္ရင့္ရင့္ ေတြသာရေနက်မို႔ ဒီႏွစ္ Valentine ကေတာ့ ထူးဆန္းေန တယ္။  နံနက္ေစာေစာမွာ ရံုးက အမၾကီးေတြက လာဖက္ၾက ႏႈတ္ဆက္ၾကနဲ႕...... လက္ေဆာင္ပိစိေလးေတြ လာေပးၾကတယ္...  အဲဒီထဲမွာ အေမးခံရဆံုးက ခ်စ္သူ ဘာပို႔လဲဆိုတာဘဲ... ကၽြန္မက ဒီႏွစ္ ပန္းစည္းေရာက္မေရာက္ မေသခ်ာေတာ့..မသိဘူး..အခုေတာင္လက္ေဆာင္ေလးေတြရ ေနတာ ဘဲ၊ ေတာ္ျပီေပါ့လို႔ ေျပာေတာ့ သူတို႔ကအဲလိုမဟုတ္ဘူးေလ... Valentine's Day ဆိုေတာ့ ခ်စ္သူဆီက တစ္ခုခု အထူးေပါ့...ဆုိျပီးသူတို႔ပါ၀ိုင္းေစာင့္ေနၾကတယ္.. ေနမေကာင္းလဲျဖစ္ေနတာနဲ႔ ခဏဘဲသြားျပီး အိမ္ျပန္ လာအိပ္ေနလိုက္တယ္။  ေန႔လည္ေရာက္ေတာ့ ရံုးက စာတိုက္သြားတဲ့ လူၾကီးက ကၽြန္မကိုပန္းစည္းလာပို႔ပါတယ္။  ကၽြန္မထက္ပိုပီးစိတ္လႈပ္ရွားေနတဲ့ သူေတြကို ျပဖို႔ ရံုးတစ္ေခါက္ထပ္သြားတယ္... သူတို႔ကလဲ အသည္းသန္ကို ေစ...

ႏြားႏို႔ေျခာက္ကိုစ စားခဲ့ဖူးတာ ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ေၾကာင့္ပါ။ ႏြားႏို႔၊ ႏြားႏို႔ခဲ၊ ဒိန္ခ်ဥ္၊ဒိန္ခဲ အကုန္ၾကိဳက္တဲ့ ကၽြန္မအတြက္ေတာ့ ႏြားႏို႔ေျခာက္လဲ ၾကိဳက္တာပါဘဲ။ ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းက india ကေန ရန္ကုန္ကို တာ၀န္နဲ႔ခဏလာတဲ့အခ်ိန္ သူ႔အိမ္လာလည္ဖို႔ ဖိတ္တဲ့ ေန႔မွာဘဲ စထိုင္တာနဲ႔ ႏြားႏို႔ေျခာက္ေၾကာ္ေတြသၾကားျဖဴးပီးလာခ်ေကၽြးလို႔ ကၽြန္မက ဒီအစာဘယ္ကရသလဲေပါ့... သူက တရုတ္တန္းနားမွာ၀ယ္တာတဲ့... သူတို႔ဆီမွာေတာင္ မရွိဘူးတဲ့.. သူျပန္ရင္ အမ်ားၾကီး၀ယ္၀ယ္ သြားတယ္ တဲ့။ အဲဒါနဲ႔ဘဲ...တစ္ညေနသူနဲ႔ တရုတ္တန္းဘက္ထြက္လာျပီးအဲဒီဆိုင္တစ္ဆိုင္မွာသူ၀င္၀ယ္ တာေတြ႔တယ္။ အဲတုန္းကေတာ့ေစ်းၾကီးတယ္ေလ... အျပားေလးတစ္ျပား ၃၀၀၀ နီးပါးဆိုေတာ့ ကၽြန္မ တစ္ျပားဘဲ ၀ယ္တယ္.. (အဲတုန္း က တက္ကစီေတြက ၅၀၀ နဲ႔စီးလို႔ရေသးတယ္... ) အျပားလိုက္က စာရြက္ၾကီးေခါက္ထားသလိုပါဘဲ.. ကၽြန္မကေတာ့ မီးေအးေအးေလးနဲ႔ ေၾကာ္စားပါတယ္.. စိမ့္ စိမ့္ေလး..ႏြားႏို႔မလိုင္အနံံ႕ေလးရတယ္.. သၾကားျဖဴးစားလဲ အခ်ိဳၾကိဳက္ရင္ပိုေကာင္း.... အခုတစ္ေခါက္ရန္ကုန္ျပန္ေတာ့ Ruby Mart မွာ မ်ားၾကီးေတြ႔ခဲ့တယ္.. ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာေရာင္း ေနၾကပီလို႔ထင္ပါတယ္။ အျခားနည္းေတာ့မလုပ္စားတတ္ေသးဘူး.. ...

အခုတစ္ေလာ ေခတ္စားေနတဲ့ ၀ဲကိစၥကေန ေပးထားတဲ့လင့္္ခ္ မွာသြားစစ္လိုက္ေတာ့...နီရဲေတြ မ်ားေနလို႔ လန္႔ျပီးျငိမ္ေနရတယ္။  လုပ္တတ္သေလာက္လုပ္ေတာ့လဲအဆင္မေျပ..ဒါနဲ႔ဒါနဲ႔ ဘဲ.. ကိုလင္းထက္ ဘေလာ့မွာအကူညီလိုသူမ်ားစာေရးပါဆိုလို႔.. စာေလးတစ္ေစာင္မ၀ံ့မရဲ ေရးမိပါ တယ္ သူက စိတ္လိုလက္ရကူညီမယ္ဆိုတာေၾကာင့္အားတက္ျပီး အားရပါးရ ျပင္လိုက္ပါတယ္။  လင့္ခ္ ေတြေတာ့တစ္ခ်ိဳ႕ခဏျဖဳတ္ထားပါတယ္။။ ေနာက္တစ္ခုဆီျပန္ထည့္ပါမယ္။ ကူးကူး ကို စိတ္ရွည္လက္ရွည္ကူညီျပီး အစဆံုးလုပ္ေပးသြားတဲ့တဲ့ ကိုလင္းထက္ ကိုလဲေက်းဇူး မ်ားၾကီး တင္ပါတယ္။  ကူးလဲ အခု ၀ဲ ရွင္းသြားျပီ ျဖစ္ပါေၾကာင္း..၀မ္းသာအားရေၾကာ္ျငာလိုက္ ပါတယ္။  ကဲအခုေတာ့မ်ား..ဒီလိုပါ။   အရင္တုန္းကေပါ့ေလ... း(

မာမီ့ပန္းေလးေတြလို႔ေရးရတဲ့အေၾကာင္းကေတာ့ မာမီဘဲပန္းစိုက္တာ၊ အပင္စိုက္တာ၀ါသနာ ပါတယ္။ ပါးပါးကေတာ့ အဲဒါေတြလုပ္ေလ့မရွိဘူး၊ တစ္ခါတစ္ေလ မာမီခရီးသြားရင္ သူ႔အပင္ေတြ ေရာေလာင္းေပးဖို႔ တစ္ကူးတစ္က ဖုန္းဆက္လွမ္းမွာရတယ္။အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္လဲ သူ႔အပင္ေတြသြားၾကည့္ ေျခာက္သြားလား..ဘာျဖစ္လဲ..အဲဒါသူအရင္ဆံုးလုပ္တဲ့အလုပ္။ သူ႔ကိုအပင္လက္ေဆာင္ေပးရင္သိပ္ၾကိဳက္။ တစ္ေခါက္မ်ား ကူးကူးကုိ သေဘာက်တဲ့ လူတစ္ ေယာက္က အျခားသူေတြလိုအျခားလက္ေဆာင္မေပးဘဲ မာမီ့ကို တိုက္ရိုက္ စကၠဴပန္း ႏွစ္ေရာင္ စပ္၊ တစ္ျခမ္းအနီ၊တစ္ျခမ္းအျဖဴ လက္ေဆာင္တန္းသြားေပးေတာ့ မာမီက သေဘာေတြက်လို႔။   အခုခ်ိန္ထိ အဲဒီလူအေၾကာင္း ေမးတုန္း၊ ေျပာတုန္း၊ သူေနေကာင္းသလား၊ ဘယ္ေရာက္ေနျပီ လဲစသည္ျဖင့္ေပါ။ သူက ေတာ့ႏိုင္ငံဂ်ားသားဆိုေတာ့ သူ႔ႏိုင္ငံသူျပန္ပီေပါ့ေလ၊ ကူးနဲ႔လည္း ရည္းစားမျဖစ္ခဲ့သလို ေနာက္ပိုင္းလဲ မိဘစီစဥ္တဲ့သူနဲ႔ ယူလိုက္တာပါဘဲ။  အဲေလ..အဓိက ေျပာခ်င္တာက မာမီပါ။ ပန္းပင္ၾကိဳက္တာအဲေလာက္ထိဘဲ။ ဒါေပမယ့္ သူသေဘာမက်တဲ့ ေမာင္ေလးနဲ႔ရည္းစားလိုလို မလိုလို အမ်ိဳးသမီး ပန္းပင္ေပးတာ က်ေတာ့ ျပန္ယူသြား၊ အကုန္လႊင့္ပစ္မယ္ဆိုဘဲ။ အဲဒါက တန္ဖိုးရွိတဲ့ သစ္ခ...