အဖြားတို႔ရြာ ၂၀၁၁

၂၀၁၁ဒီဇင္ဘာမွာေတာ့ခရစၥမတ္ျပီးတာနဲ႔အဖြားတို႔ရြာကိုသြားလည္ျဖစ္တယ္။မေရာက္ျဖစ္တာလဲ ဆယ္စုႏွစ္နီးပါးရွိခဲ့ျပီေလ။  ေမာင္ေလးကသူ႔ရံုးကကားေလးယူသြားမယ္ဆိုေတာ့မာမီတို႔ကလဲ ရြာသြားမယ့္ပစၥည္းအစံုအလင္အကုန္ကားေပၚတင္တာေပါ့။ရြာမွာအိ္ပ္မယ့္ေစာင္ေတြ၊အိပ္ရာ ခင္းတြ၊လက္ေဆာင္ေပးမယ့္ပိစိကြစိေတြအစံုဘဲ.  ေရေႏြးအိပ္လဲပါတယ္၊ခါးနာတတ္တဲ့ကၽြန္မ အတြက္အျမဲေဆာင္ထားရတယ္။ ေျမာင္းျမကို၀င္ျပီးငရုတ္သီးေျခာက္၊နဲ႔ဆန္အိတ္တစ္အိတ္ ၀င္၀ယ္ျပီးထပ္တင္သြားေသးတယ္။  ကားလမ္းၾကမ္းတာကလြဲလို႔ ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းပါတယ္။ရန္ကုန္ပုသိမ္လမ္းတစ္ေလွ်ာက္ေတာ့ လမ္းမဆိုးလွေပမယ့္အိမ္မဲကေနလမ္းခြဲ ေျမာင္းျမလမ္းကေတာ့ ေျပာမျပတတ္ေအာင္ၾကမ္း

တမ္းတယ္။က်ာက္တုံး အၾကီးၾကီးေတြနဲ႔ ေျမနီလမ္းၾကမ္းမွာဖုန္တစ္ေထာင္းေထာင္းနဲ႔..

တံတားရွိတဲ့ေနရာနားတစ္၀ိုက္မွာေတာ့ ကတၱရာလမ္းရွိေပမယ့္ တံတားေက်ာ္သြားျပီး ကိုက္ ၁၀၀ ေလာက္ဆို လမ္းၾကမ္းေပၚျပန္ေရာက္တယ္...

ေျမာင္းျမကေန လပြတ္တာသြားတဲ့လမ္းကေတာ့မဆိုးလွဘူး။  ကၽြန္မတို႔သြားတဲ့ ရြာက လမ္းတစ္၀က္မွာ.. သိလႅာဆိုတဲ့ရြာေလးေပါ့။ ေတာင္ေပၚစု ထိသြားမယ့္ရန္ကုန္က အတူလိုက္လာတဲ့မာမီ့ သူငယ္ခ်င္းအန္တီနဲ႔သူ႔အမ်ိဳးသားကုိသြားခ်ေပးခဲ့တယ္။ အဲဒီမွာပထမဆံုးျဖတ္ဖူးတဲ့ဂ်ဳံးဂ်ံဳးက် ေခ်ာင္းဆိုတဲ့သရဲေခ်ာက္တာနာမည္ၾကီးတဲ့
ေနရာကိုေရာက္သြားတယ္။  ေန႔ခင္းဆိုေတာ့သရဲမေလး ကို မေတြ႕ခဲ့ပါဘူး။ း)...
ေတာင္ေပၚစုမွာေနတဲ့ ဦးေလးအၾကီးဆံုး ကို ကၽြန္မတို႔ေရာက္တဲ့အေၾကာင္း သတင္းသြားေပးေတာ့ သူက ဘဲလိုက္ဖမ္းေနတယ္တဲ့..ဘဲက ဖမ္းမမိတာနဲ႔ ကၽြန္မတို႔ကားနဲ႔ျပန္မလိုက္လာဘူး။ ေနာက္ေန႔မွာ ဘဲတစ္ေကာင္စက္ဘီးေပၚတင္ျပီး အဖြားအိမ္ေရာက္လာတယ္။ ဘဲကစားဖို႔ေပးတာ မာမီက သနားတယ္ေမြးမယ္ဆိုျပီး ရန္ကုန္ထိျပန္သယ္လာပါတယ္။ တစ္ရက္ေနျပီးေနာက္ေန႔ ျခံေနာက္ေပါက္ကထြက္ ဘယ္ေရာက္သြားမွန္းမသိဘူး။
ေျမာင္းျမ နဲ႔ ေတာင္ေပၚစု ၾကားလမ္းတစ္၀က္မွာ သိလႅာဆိုတဲ့ရြာေလးရွိပါတယ္။ သိလႅာသူေတြေခ်ာတာ နာမည္ၾကီးတယ္ေျပာတယ္။ စိမ့္စမ္းေရထြက္တဲ့ေနရာကို ေရတြင္းလုပ္ထားျပီး..တစ္ရြာလံုးမွ ေရတြင္း ၁၀ တြင္းျပည့္မယ္မထင္ဘူး။ ဘံုေရခ်ိဳးတဲ့ေနရာေပါ့..ေရကေအးျမေနတာဘဲ။  သိလႅာေရခ်ိဳးရင္အသားလွတယ္လို႔ေျပာတယ္။  တစ္ကယ္လည္းသိလႅာသူစစ္စစ္လးေတြ အသားေရအရမ္းလွျပီး ၾကည္လင္ေနတယ္။  (အျခားရြာက၀င္လာတဲ့ သူေတြမပါ)

မာမီ့ဆို အခုထိအသားေရလွတံုးဘဲ။ အခုခ်ိန္ထိ အမ်ားက သမီးေတြအေမကိုမမွီဘူး ေျပာတယ္။  ဘယ္မွီမလဲေလ..အဖိုးက တရုတ္ကိုး.. အဖြားက သိလႅာသူစစ္စစ္ ကရင္..  ကၽြန္မတို႔ေမာင္ႏွမကေတာ့ အေမ့ေလာက္အသား မျဖဴဘူး၊

ရြာေရာက္ေတာ့ တစ္မ်ိဳးတစ္ေဆြလံုးထြက္ၾကိဳေနၾကတာေပါ့..  ေတာင္ေပၚစု သိလႅာ လမ္းခြဲထိသြားထြက္ၾကိဳတဲ့သူေတြနဲ႔လဲလြဲ...

တစ္၀က္ကေတာ့ ရြာဦးပိုင္းကၾကိဳေတာ့ မေတြ႔တာၾကာတဲ့ ေမာင္ႏွမ၀မ္းကြဲေလးေတြ အပ်ိဳ လူပ်ိဳေတြအရြယ္ေရာက္လို႔...  ၁၀ တန္း ၃ ခါက်၊ ၂ ခါက်...  ၈ တန္း.. အစံု ပါဘဲ။  ပစၥည္းေတြ၀ိုင္းသည္ျပီး အဖြားအိမ္ရွိတဲ့ေတာင္ေအာက္က ခ်ိဳင့္ထဲကိုဆင္းရ တယ္။ ကားက ေတာ့ ေတာင္ေပၚက ဘုရားေက်ာင္း၀င္းထဲမွာထားခဲ့တယ္။

ေရာက္ေတာ့ ၀ိုင္းအံုေပ်ာ္ေနၾကတာ.. အေဒၚေတြကလဲေပ်ာ္တယ္.. ငယ္ငယ္က ကၽြန္မတို႔ကိုထိမ္းခဲ့တဲ့အေဒၚက ကၽြန္မနဲ႔ေမာင္ေလးကို ထြားၾကိဳင္းလြန္းလို႔ လာဖက္ျပီး ေျပာလို႔မဆံုးေတာ့ဘူး။ ညီမေလးကေတာ့ ဒီႏွစ္အိမ္ျပန္မလာဘူး။ အဖြားကလဲ ေပ်ာ္လို႕။ ညေနစာအတြက္ နာနတ္ဖူးပါးပါးလွီးျပီးျပဳပ္၊ ပဲပင္ေပါက္နဲ႔ တပင္ေရႊထီးရြက္ျပဳပ္ထားတာ တို႔စရာအျဖစ္နဲ႔ အိမ္က မာမီခ်က္ လာတဲ့ဟင္းေတြနဲ႔ အားရပါးရစားၾကတယ္။

 နံနက္ေစာေစာ ေခါင္းရြက္ဗ်ပ္ထိုးေစ်းသည္ဆီမွာ ဟင္းသီးဟင္းရြက္၀ယ္ေနတဲ့မာမီ

ရြာက ေခြး... အန္တီေလးေမြးထားတာ တဲ့... 

ပါးပါးက အစာတစ္ခုသြားေကၽြးေတာ့  အကိုၾကီး အဲဒါမေကၽြးနဲ႔ သူတို႔ စားလို႔မရဘူး ေသသြားရင္ ေခြးသခ်ိဳင္းမွာသြားျမဳပ္ပီး ငိုရလြန္းလို႔ မ်က္ရည္ေတာင္မက်န္ ေတာ့ဘူးဆိုဘဲ။  ကၽြန္မလဲ သေဘာက်လို႔ ထိုင္ရီေနမိတယ္။

မုန္႔ဟင္းခါးလုပ္စားၾကမယ္လို႔ အေဒၚတစ္ေယာက္က ၀င္ေျပာတယ္..ဒါနဲ႔ဘဲဟင္းရည္ ခ်က္ဖို႔ ငါးသည္ကိုေစာင့္ရတယ္.. အဲဒီေန႔က ငါးသည္က မေရာက္လာဘူး။ ဒါနဲ႔ ဘုရား ေက်ာင္းကဆရာလာလည္တာနဲ႔ သူ႔ ေမာ္ေတာ္ဆိုင္ကယ္နဲ႔ အျခားရြာဘက္ထိ သြားျပီး ငါးသြား၀ယ္ေပးပါတယ္။  ငါးရံ႕ေလးေတြပါ။ ေမြးငါးေတြမဟုတ္လို႔ အရမ္း ခ်ိဳ တာအမွန္ဘဲ။အင္တံုထဲမွာ ဖ်တ္ဖ်တ္ခုန္ေနတဲ့ငါးေတြ ဘယ္သူမ်ားသတ္မလဲ လို႔ ေစာင့္ၾကည့္ေနတာ.. ဦးေလးအလတ္လား..အငယ္လား.. အေဒၚလား၊ ၀မ္းကြဲေမာင္ ေလးေတြမ်ားလားလို႕.. ေနာက္ေန႔ေတာ့ မာမီကေျပာတယ္..ဆားေရနဲ႕ စိမ္ထားလိုက္တာေသေရာတဲ့.. း))

မီးဖိုသံုးအတြက္ထင္းေတြခြဲျခမ္းထားတာပါ။

ေနာက္ေန႔မွာေတာ့ ရြာထဲကေတာလမ္းအတိုင္းထြက္ျပီး လပြတ္တာ လမ္းမဘက္ကို ရြာထဲမွာလိုင္းမမိေတာ့တဲ့ေမာင္ေလးဖုန္းေၾကာင့္ ကမ္းရိုးတန္းဖုန္းသံုးျပီးဖုန္းဆက္ဖို႔နဲ႔ အဲဒီအျခမ္းမွာ ေနတဲ့အေဒၚနဲ႔ဦးေလးဆီ လည္ဖို႔ထြက္လာခဲ့ပါတယ္။ 

ေရက်ေနတဲ့ ငယ္ငယ္ကေရကူးခဲ့တဲ့ေခ်ာင္း..

ငယ္ငယ္က ဒီတံတားေပၚကေန ေရတက္ရင္ခုန္ခ်ၾကတာ..

ေတာင္ေပၚတက္ေတာလမ္းျဖတ္ေတာ့..သြားလာသူမ်ားလြန္းတဲ့လမ္းေလးကအခုေတာ့ သဲျဖဳလမ္းေလးျဖစ္လို႕.. လမ္းသြားရင္ အေဒၚေလးက သရဲအေၾကာင္းေျပာျပေသး တယ္။

သြားေနရင္းလမ္းမွာေစ်းသည္တစ္ေယာက္ေတြ႔တယ္..  ရြာကလူေတြခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာ သိသိမသိသိ ႏႈတ္ဆက္.. စကားေျပာၾကတာကိုဘဲ...

ေစ်းသည္က လွမ္းႏႈတ္ဆက္ျပီးဆက္ထြက္သြားတယ္.. ေမာင္ေလးက ဘာသည္လဲ ဘာပါလဲစပ္စုပါတယ္.. သူက ငါးေလးနဲနဲပါတယ္ ဆိုေတာ့ ေမာင္ေလးက ၾကည့္ခ်င္ တယ္။ ငါးေျပမေလးေတြေတြ႔ေတာ့ လယ္ငါးဆိုေတာ့ ေဇာင္းလ်ားသီးနဲ႔ ခ်က္ရင္ ေက်ာက္ကပ္အတြက္ေကာင္းတယ္ဆိုျပီး ကၽြန္မအတြက္မာမီက၀ယ္ပါတယ္။  သူ႔ခ်ိန္ခြင္အေလးက မိုက္တယ္.. း)

ငါး၀ယ္ျပီး ေစ်းသည္ကို ရြာအေနာက္ပိုင္းအ၀င္က အိမ္မွာ၀င္ခ်ထားေပးခဲ့လို႕ေျပာ လိုက္ရံုဘဲ..  အရမ္းကိုအဆင္ေျပတဲ့ေတာဓေလ့မွာ ကၽြန္မစိတ္ခ်မ္းသာခဲ့တာ အမွန္ ဘဲ။

ျပန္ေရာက္ေတာ့ အဖြားက အေမ့ကို နင့္ငါးေတြက ျမင္ေတာင္မျမင္ရဘူး။ အဲေလာက္ ေသးတာ၀ယ္ရလားလို႔ ေျပာပါတယ္။ 

 

လမ္းမၾကီးတစ္ဖက္ျခမ္းမွာေနတဲ့ဦးေလးတို႔ စိုက္ထားတဲ့ကြမ္းျခံကိုသြားၾကည့္တယ္။  ကြမ္းစိုက္တဲ့သူေတြဒီႏွစ္အဆင္ေျပတယ္ေျပာတယ္.. ကြမ္းတစ္ညြန္႔ကို ၇၀ က်ပ္ နဲ႔ ေရာင္းရတယ္တဲ့။ ေဆးေဖာ္တဲ့သူေတြ၀ယ္တယ္ေျပာတယ္။  ျမတ္သလို ပင္လဲ ပင္ပန္းပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒီဖက္ရြာကသူေတြစီးပြားကကြမ္း၊ နာနတ္၊ သီဟိုနဲ႔ မီးေသြး။

ရာဘာလဲအလုပ္ျဖစ္တယ္ေျပာတယ္။ ဒါေပမယ့္ရာဘာျခစ္သူတစ္၀က္၊ ကိုယ္က တစ္၀က္ ဆိုေတာ့ ကိုယ္တိုင္ျခစ္ႏိုင္တဲ့သူက ပိုကိုက္တာေပါ့ေနာ္။  

ကြမ္းစိုက္ခင္း

ဒါကေတာ့ ဦးေလးေတြေဆာက္ထားတဲ့မီီးေသြးဖိုပါ။ လိပ္ပံုစံဖိုလို႔ေခၚတယ္ဆိုလား.. အထဲမွာေတာ္ေတာ္နက္ပါတယ္။

 

 

အျပန္လမ္းမွာေတာ့ အေဒၚေလးက တပင္ေရႊထီးရြက္နဲနဲနဲ႕ စပါးလင္နဲနဲေတာထဲက ခ်ိဳးလာခဲ့ပါတယ္။ ဒီဘက္အျခမ္းက ေတာင္ေပၚတက္ျပီး ၾကိမ္ခါးဖူး သြားခုတ္အံုး မယ္ေျပာတယ္။

ဒါကေတာ့ ကၽြန္မတစ္ေခါက္ေရးဖူးတဲ ကေလာက္ကေလာက္ ဆိုတဲ့အေကာင္ပါ။ သူမ်ား ငါးမွ်ားရင္သံုးတယ္ေျပာတယ္။  ခံုဆြခံုဆြနဲ႕အေကာင္ေလးေတြပါ။ အပ်င္းေျပလိုက္ဖမ္းတယ္။ 

ကေလာက္ကေလာက္

 

 

ငါးလိုက္ႏိႈက္ေနတဲ့ေမာင္ေလး

ေရေမွာ္ပင္လိုက္ရွာေနတဲ့မာမီ

ျပန္ေရာက္ေတာ့ ပလိုင္းထဲမွာ တို႔စရာေတြစံုေနပါျပီ။ ၾကိမ္ခါးဖူး၊ တပင္ေ၇ႊထီး၊ နာနတ္ ဖူးနဲ႔ ေနာက္တစ္မ်ိဳးကနာမည္ေမ့သြားျပီ။

မုန္႔ဟင္းခါးလုပ္စားမယ္ဆိုေတာ့ မုန္႔ဖတ္ဘယ္ကရမလဲစဥ္းစားေနတာ၊ ေန႔လည္ပိုင္း မွာဆန္၄ ျပည္ရြာထဲကိုသြားပို႔တယ္။ ျပန္လာေတာ့ဆန္မုန္႔ျပားေတြအျဖစ္ ျပန္ ေရာက္လာတယ္။ အဲဒါကို ညပိုင္းမွာ ထိုင္ညွပ္ၾကတယ္။ အရမ္းလတ္ဆတ္ျပီး ပိုစားေကာင္းတယ္။

မုန္႔ဖတ္လုပ္ဖို႔ အဖြားအိမ္က ဆန္ေပးျပီး လုပ္ခိုင္းတယ္။ မုန္႔ဖတ္ေတြရလာရင္ ဦးေလး အေဒၚေတြအိမ္ကို ခြဲေပးလိုက္တယ္။ ဟင္းရည္ကေတာ့ ကိုယ့္အိမ္အတြက္ကိုယ္ခ်က္။ လူမ်ားေတာ့အိုးၾကီးၾကီးနဲ႔တစ္ကူးတစ္ကခ်က္မေနေတာ့ဘူး။ အဲဒီနည္းလဲအဆင္ေျပ တာပါဘဲ။ အဖြားအိမ္မွာ အေဒၚအငယ္ဆံုးတစ္ေယာက္၊ ဦးေလးလူပ်ိဳၾကီးတစ္ေယာက္ အတူေနၾကတယ္။ အေဒၚငယ္ခ်က္တဲ့မုန္႔ဟင္းရည္ေတာ္ေတာ္စားလို႔ေကာင္းတယ္။ ငါးရံ႕ကလဲခ်ိဳ...စပါးလင္နံ႕ေမႊးေမႊးနဲ႔ မုန္႔ဖတ္လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ရယ္..  အရသာ ရွိမွရွိပါ။

ေနာက္ေန႔မွာေတာ့ လမ္းမၾကီးေဘးေနတဲ့ ဦးေလး နဲ႔အေဒၚကထမင္းဖိတ္ေကၽြးတယ္။

သူတို႔အိမ္ေရာက္ေတာ့ ေတာၾကက္ဖကို ေသခ်ာခုတ္ထစ္ျပီး ခ်က္ဖို႔အဆင္သင့္နယ္ႏွပ္ ထားတာေတြ႔တယ္။  ကၽြန္မၾကက္သားစားတယ္၊ အပိုင္းစနဲနဲပါ။ ခ်က္ျပီးေတာ့ မစား တတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေတာၾကက္ဆိုရင္ေတာ့ စားတယ္။  အသားက က်စ္ျပီး စပ္စပ္ ေလးနဲ႔ အေဒၚခ်က္တဲ့ၾကက္သားကိုေတာ့ ဘယ္ေတာ့မွေမ့ႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။

ကားလမ္းမၾကီးေဘးက ဦးေလးတို႔ျခံ... အေရွ႕မွာတိုင္ေလးေတြေထာင္ထားတာ သူ႔သားၾကီးအတြက္ စက္ဘီးျပင္ဆိုင္ေလးဖြင့္ေပးမလို႔ဆိုဘဲ။

ဒီဘက္တစ္ျခမ္းကေတာ့ အေဒၚအလတ္အိမ္ေလးပါ။ 

ဒါကေတာ့ ေတာင္ေပၚစု ကိုသြားတဲ့လမ္းမ။

ဦးေလးအိမ္မွာ လူေတြျပံဳျပီး ေတာက္တဲ့ အကၾကည့္ေနၾကတာတဲ့။  ကၽြန္မက ဘာလဲ ေတာက္တဲ့အကဆိုေတာ့ စက္ရုပ္လိုကတဲ့အေခြကို ၀ိုင္းၾကည့္ျပီး သေဘာက် ေနၾကတာ။

 

ေခြးကေလး

အေဒၚလတ္ခ်က္ထားတဲ့ ငပိခ်က္နဲ႔ ခရမ္းကေဇာ့သီး

 

 ငါးေျပမေဇာင္းလ်ားသီးခ်က္

စကားမစပ္.. ရြာမွာေတာက္တဲ့ေၾကာင့္ခ်မ္းသာသြားတဲ့သူေတြရွိတယ္တဲ့။ ေတာက္တဲ့ ေစ်းေကာင္းတယ္ဆိုဘဲ။  တစ္ေကာင္ကို သိန္း ၅၀၀ ထိေပးတယ္တဲ့။ ဟုတ္မဟုတ္ေတာ့မသိ။

အဲဒါေျမာင္းျမက စီးပြားေရးသမားတစ္ေယာက္က ရြာထိလိုက္လာျပီး ဘုရားေက်ာင္းက ေတာက္တဲ့ကိုလာေတာင္းဖမ္းတယ္။ ဖမ္းတာမမိဘဲ အျမီးျပတ္သြားေတာ့ ဆရာကစိတ္ဆိုးျပီး ေတာ္ျပီ၊ မဖမ္းနဲ႔ေတာ့ သူ႔ဘာသူေနပါေစ ဆိုျပီး ျပန္ထြက္ခိုင္းျပီး ေသာ့ပိတ္ထားတယ္တဲ့။ ေနာက္ ၄ လေလာက္ၾကာေတာ့ သူျပန္ ေရာက္လာတယ္.. ေတာက္တဲ့ေနေကာင္း၊ မေကာင္းလာၾကည့္ခ်င္လို႔ပါ၊ မဖမ္းပါဘူးေျပာတယ္တဲ့..ဆရာကလဲရိုးေတာ့ တံခါးဖြင့္ေပးေတာ့ ၀င္ဖမ္းသြားေရာတဲ့။

သူကအဲဒီေတာက္တဲ့ကိုခဲေတြေကၽြးအေလးခ်ိန္စီးေအာင္လုပ္ျပီး ေရာင္းတာ ဂြင္တဲ့သြား တယ္ဆိုဘဲ။  ဘုရားေက်ာင္းမွာ ပိုက္ဆံ ၅၀၀၀၀ လာလွဴတယ္တဲ့။