ခ်စ္ပါတယ္ဆိုသူမ်ားရဲ႕က်ိန္စာ

အခ်စ္လွည့္ဖ်ားတယ္..
ေကြ႔ေကာက္တဲ့မာယာေတြနဲ႔
ဟန္ေဆာင္တဲ့အၿပံဳးေတြ
ငါလက္ခံေနရသလား
အေပါင္းလကၡဏာတစ္ခုၿပတိုင္း
ငါ့မွာကေလးငယ္လိုအပူပင္ကင္းေပ်ာ္ရႊင္လို႔
ကပ္ပါလာတဲ့အႏုတ္လကၡဏာေတြမေတြ႔မိဘဲ...
လက္ေတြ႔က်က်ဘ၀ကိုလက္ခံပါ
စိတ္ကူးယဥ္မဆန္ပါနဲ႔
သူတစ္ကာနဲ႔မယွဥ္ပါနဲ႔
လက္ေတြ႔ဘ၀ခါးသီးနာက်င္တာေမ့ထားႏိုင္ဖို႔
စိတ္ကူးယဥ္အကန္႔ေလးေတြတည္ေဆာက္ေနရတာ
ငါကလြဲလို႔
ဘယ္သူကနားလည္ႏိုင္မွာလဲ
မယွဥ္ႏိုင္မွန္းအစထဲကသိခဲ့လို႔
ဒသမတစ္အခ်ိဳးေလာက္ၿဖစ္လာႏိုင္ဖိုုု႕စိတ္ကူးမိတာေရာ
အၿပစ္ရွိသတဲ့လား.....
ဒူးနဲ႔မ်က္ရည္သုတ္ရမယ္ဆိုတာ
ထမင္းစားရင္းမ်က္ရည္ေတာက္ေတာက္က်ရမယ္ဆိုတာ
မိဘစိတ္ဆင္းရဲေအာင္လုပ္ရင္
တစ္သက္လံုးစိတ္မခ်မ္းသာရဘူးဆိုတာ
ထမင္းေတာင္ေၿဖာင့္ေအာင္မစားရဘူးဆိုတာ
လူၾကီးေတြခ်ိန္းေၿခာက္တဲ့စကားအၿဖစ္
ငါသတ္မွတ္ခဲ့တာ
ငါနဲ႔မဆိုင္ဘူးလို႔ဥပကၡာၿပဳခဲ့တာ...
ငါက်ိန္စာသင့္ခဲ့ပီးပါၿပီ။
ၿပီးရင္ေတာ့
ေတြးေခၚဆင္ၿခင္ကင္းမဲ့တဲ့
ေခါင္းတစ္စံုငါလိုတယ္
အၿမဲဟန္ခ်က္ညီညီခုန္ေနတဲ့့
ႏွလံုးသားတစ္ခုလိုၿပန္တယ္
လက္ေတြ႔အၿဖစ္မွန္ေတြ
ငါမၿမင္္ဖို႔မ်က္လံုးေတြပိတ္ထားဖို႔လိုတယ္
ငါ့နာက်င္မႈေတြ စူးနက္တဲ့ခံစားခ်က္ေတြ
ေပ်ာက္သြားဖို႔..
တစ္ခုခုကိုအဆံုးသတ္ဖို႔လိုတယ္
ငါက်ိန္စာထပ္သင့္ၿပန္တယ္