စန္ဒကူးမေ

ကၽြန္မဘေလာ့ကိုလာလည္တဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြအတြက္ေတာ့ခ်က္ၿပဳတ္ထားတဲ့ဟာေတြ နဲ႔ဧည့္ခံလိုက္မယ္။ ဒါကေတာ့ၿမန္မာအၾကိဳက္ပါေနာ္။ ခ်က္နည္းအေသးစိတ္သိခ်င္ရင္ ေတာ့comment မွာၿဖစ္ၿဖစ္ C-box မွာၿဖစ္ၿဖစ္ေရးခ်န္ထားခဲ့ေနာ္။ ကဲစမယ္.. ဒါကေတာ့ အမဲသားကိုအရြက္နဲ႔ေရာၿပီးအစိမ့္ခ်က္ထားတာ၊ အနံ႕ကေတာ့ေမႊးၾကိဳင္ေန တာ။အသားကလဲေတာ္ေတာ္ႏူးပါတယ္။ ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ယိုးဒယားစတိုင္ငါးအခ်ိဳခ်က္ပါ။ ဒီငါးကေတာ့ တူနာငါးကုိဖုတ္ၿပီး ခရမ္းခ်ဥ္သီးငရုတ္သီးအႏွစ္ၿဖန္းထားတဲ့ငါးကင္အစပ္အုပ္ တစ္မ်ိဳးပါ။ ေရႊေဂါင္းေၿပာင္ေလးေတြကေတာ့သတ္သတ္လြတ္ေတြအတြက္ေပါ့။ ကဲလာၿပီခရမ္းပလိန္းႏွပ္.. ေနာက္ဆံုးကေတာ့မရိုးႏိုင္တဲ့အသီးရြက္စံုေၾကာ္ပါ။ ပဲၿပားလဲေၾကာ္ၿပီးအေပၚမွာအုပ္ထားတယ္။ ကၽြန္မညီမ၀မ္းကြဲက အဲလိုမွပိုလွတာဆိုဘဲ... ကဲ..တယ္ရင္းတို႔ေရ...အားရပါးရစားသြားၾကေနာ္.....း)

ေအာက္တိုဘာ (၂၇)ရက္ေန႔သည္ ကၽြန္မေမြးေန႔ၿဖစ္ပါသည္။ ေမြးေန႔ေရာက္တိုင္း ကၽြန္မခ်စ္သူခင္သူတို႔ႏွင့္အေ၀းမွာတစ္ေယာက္တည္းရွိေနၿခင္းတို႔ကအလိုလိုတြဲ လွ်က္ပါေလ့ရွိသည္။ ကၽြန္မအသက္ (၁၈) ႏွစ္တုန္းက၊ သူငယ္ခ်င္းေတြကအမလို႔ ေခၚသည္။ အမွန္သူတို႔သည္ကၽြန္မထက္အသက္မ်ားစြားၾကီးသည္။ ကၽြန္မကဘဲ ရင့္လို႔ၿဖစ္မွာေပါ့ေလ... ေနာက္ပိုင္းအလုပ္ထဲေရာက္ေတာ့လဲ.ေတာ္ရံုအမၾကီးေတြ ကၽြန္မကိုအမလို႔ေခၚသည္။ မရွင္းၿပၿဖစ္ေတာ့ဘဲသူတို႔ခန္းမွန္းထားေသာအသက္ကို သာအတည္ယူၿပီး ကိုယ့္ကိုကိုယ္လူၾကီးပံုစံႏွင့္ေနလိုက္ေတာ့တယ္။ ကၽြန္မေမြးေန႔ မေရာက္ခင္ေအာက္တိုဘာလစကတည္းက ေမြးေန႔ႏႈတ္ဆက္စကားေတြေၿပာတာ ၾကားေနရသလိုရံုးကသူငယ္ခ်င္းအမၾကီးမ်ားရဲ႔ ေဟ့ ကူးကူးေမ ေမြးေန႔ေရာက္ေတာ့ မယ္ေဟ့..လို႔၀ိုင္းေၿပာေနတာလဲခဏခဏၾကားရတတ္တယ္။ ကၽြန္မအတြက္ေတာ့ေမြးေန႔ေရာက္တိုင္းစိတ္မေကာင္းၿဖစ္တတ္ပါတယ္။ ေပ်ာ္ရမယ့္ ေန႔မွာဘာလို႔စိတ္မေကာင္းၿဖစ္ရလဲဆိုတာ... အေတြးသမားလို႔ေၿပာေၿပာ ကၽြန္မအေမ ကၽြန္မကိုေမြးလိုက္တဲ့ေန႔မွာဘယ္ေလာက္နာက်င္ခံစားရမလဲဆိုတာရယ္။ ကၽြန္မလို အၿမဲခ်ဴခ်ာတဲ့သူတစ္ေယာက္ကိုပိုးေကာင္ေမြးသလိုဘယ္ေလာက္ပင္ပင္ပန္းပန္းဂရု စိုက္ရလဲဆိုတာရယ္၊ ပါးပါးေရာ၊ မာမီေရာညီမေလးေမာင္ေလးကပါကေလးတစ္ ေယာက္လ...

သူ႕အသံကိုစၾကားရံုနဲ႕တင္ သူမရင္ခုန္မိသည္။ အခ်စ္ဆိုတာကိုတာရွည္မခံတဲ့စိတ္ခံစား ရူးသြပ္မႈတစ္ခုအၿဖစ္ႏွင့္သာသေဘာထားခဲ့ေသာအရာတစ္ခု ကၽြန္မရင္သို႔တုိက္ရိုက္ထိမွန္ လာတဲ့အခါ... စာမက်က္ဘဲစာေမးပြဲခန္းတြင္းသို႕၀င္ထိုင္မိေသာအၿဖစ္ႏွင့္ခပ္ဆင္ဆင္၊ ဘာမွမၿပင္ဆင္ ထားမွန္းသိရက္၊ ၀င္ထိုင္ေၿဖဆိုရမယ္မွန္းသိလွ်က္၊ ေမးခြန္းစာရြက္ရလွ်င္ေၾကာင္ေတာင္ ေတာင္ၿဖစ္ေနမယ္မွန္းသိရက္.အားလံုးကိုသိရက္ႏွင့္ၾကိဳတင္မၿပင္ဆင္ထားတဲ့ခံစားခ်က္မ်ိဳး။ အခ်စ္သည္ထိုကဲ့သို႕ၿဖစ္သည္ဟုဆိုရမည္လား။ အေၿပာဆိုနည္းေပမယ့္၊ ေၿပာမိၿပန္ရင္လဲဘုဆတ္ဆတ္မာေၾကာေၾကာေၿပာတတ္ေသာ ကၽြန္မကိုႏူးညံ့တတ္ေအာင္သင္ေပးသူသည္လဲကၽြန္မခ်စ္သူပင္.. တစ္ဦးတစ္ေယာက္ကေမးလွ်င္ၾကားရက္ႏွင့္မၾကားခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတတ္ေသာ ကၽြန္မရဲ႔မေကာင္းတဲ့အက်င့္ကိုလဲေပ်ာက္လုနီးပါးၿဖစ္ေအာင္စိတ္ရွည္လက္ရွည္ရွင္းၿပ ေပးသည္မွာလဲကၽြန္မခ်စ္သူပင္။ စေနသမီးကၽြန္မသည္ေခါင္းမာပါသည္။ ခံမေၿပာနားမေထာင္၊ ကၽြန္မစိတ္ဆိုးလွ်င္ေဒါ သထြက္လွ်င္သူမ်ားကိုဘာမွမလုပ္ပါ၊ ဆိတ္ဆိတ္ေနၿပီး ကိုယ့္ကိုကိုယ္သာဒဏ္ခတ္ တတ္ေသာအက်င့္ဆိုးေၾကာင့္စကားကေတာက္ကစကၽြန္မကစၿပသနာရွာလည္းကၽြန္ မထက္ဦးစြာအရင္ေတာင္းပန္ၿပီး ကၽြန္မစိတ္ေသာကေတြကိုေန႔ေတာင္မကူးေစတတ္ တာလ...

A love gone untouched Remains innocent and pure Unscathed by human nature to twist Into lust then hate Our love remains untouched, unharmed Reading each other's thoughts Yet never acting upon But always longing for Just one touch But one would lead to more One kiss? But no... Our love remains pure To my pleasure and to my dismay

ၿမန္မာခ်က္ခ်က္ထားတဲ့ ၾကက္သားဟင္းနဲ႔ ငါးက်ပ္တိုက္ငရုတ္သီးေထာင္းေလး ကိုလဲၿမည္းၾကပါအံုးေနာ္။ ဘာနဲ႔မွမလဲႏိုင္တဲ့အစားေတြေပါ့။ ကၽြန္မဆရာေမြးေန႔မွာ ဆရာ့ကေတာ္ခ်က္ထားတာ.. ဒါကေတာ့ၿခံထြက္ေဂၚရခါးသီး၊ ၿခံထြက္ဆိုတာကိုယ့္ဘာသာကိုယ္အပင္ပန္းခံစိုက္ ထားတာဟုတ္ဘူးေနာ္၊ သူ႔ဘာသူအေလ့က်ေပါက္ၿပီးအသီးေလးေတြသီးတာကိုခူး ထားတာပါ။ ေဂၚရခါးေၿပာမွ နီေပါလူမ်ိဳးေတြကိုေဂၚရခါးလို႔ေခၚတယ္၊ ကၽြန္မဂ်ီေတာ့ခ္ မွာ ၿမန္မာဟာၿမန္မာပါဘဲ၊ ၿမန္မာၿဖစ္ရတာကိုဂုဏ္ယူလိုက္စမ္းပါလို႕ တိုင္တယ္လ္ တင္ထားေတာ့ ကၽြန္မတစ္ဦးတည္းေသာေမာင္ေလးက ေဂၚရခါးက ေဂၚရခါးပါဘဲ ဆိုၿပီးလာေနာက္ေသးတယ္။ ၿပန္စဥ္းစားၾကည့္ေတာ့ ၄ ပံု ၁ ပံု ကၽြန္မကေဂၚရခါး လူမ်ိဳးပါ။ က်န္တဲ့ (၃)ပံုကေတာ့ တရုတ္ရယ္၊ ကရင္ရယ္၊ ဟားခါးခ်င္းရယ္။ သူမ်ားေတြဘာလူမ်ိဳးလဲေမးရင္ေတာ္ေတာ္ေၿဖရက်ပ္တယ္။ ေက်ာင္းတုန္းကဆရာ တစ္ေယာက္က အၿမဲတမ္း ကကတစ္ လို႔စတယ္။

ကဲ၊ စားပြဲ၀ါးပြဲ၊ ႏႈတ္ဆက္ပြဲတစ္ခုလာၿပန္ၿပီ။ ဟီးဟီး..အမွန္ကေတာ့မရီႏိုင္ပါဘူး။ မ်က္ရည္ေလး၀ဲ၀ဲနဲ႔ၿပန္လာရတာပါ။ စားခ်င္စိတ္ေလးကလိလိၿဖစ္ေအာင္ပံုေလးေတြတင္လိုက္အံုးမယ္။ ဒါကေတာ့ထမင္း ႏွစ္မ်ိဳး... ဒါကလဲ မက္ခ်္ ပိုေတးတိုး (အားလူး) မြမြေလးေအာက္မွာေတာ့ vege sausage ကိုေရာ ေမႊထားတာ။ ထမင္းမစားတဲ့သူေတြကအဲဒါကိုစားတယ္။ ပဲၿပားကိုခ်က္ထားတာကေတာ့အေရာင္ေလးကစားခ်င္စရာ၊ ငရုတ္သီးေတာင့္ေတြပါပါ ေတာ့၀မ္းသာအားရေလးငါးတံုးထည့္စားမိပါတယ္။ တစ္ကိုက္ကိုက္မိတာခ်ိဳအီလြန္းလို႔ စိတ္ပ်က္ၿပီးခ်န္ထားခဲ့ရတယ္။မထင္ရက္စရာေနာ္..လုပ္ရက္တယ္.. ဒါကလဲအသားတုဘဲ..ဒီတစ္ခုကေတာ့သိပ္မခ်ိဳဘူး. ဒါကေတာ့ salad အတြက္ပါ။ ပံုေတြအကုန္မရိုက္မိဘူး။ အာရံုကဘယ္ေရာက္ေနမွန္းမသိလို႔။ ဒီမွာလာပါၿပီ၊ အခ်ိဳတည္းဖို႔အသီးစံုနဲ႔ကိတ္ေလးေတြပါ။ ဒါကေတာ့ကူးကူးစားတဲ့ပန္းကန္ပါ။ သတ္သတ္လြတ္စားၾကတဲ့သူေတြမ်ားတဲအတြက္အသားတုေပါင္းစံုကိုပံုမ်ိဳးမ်ိဳးခ်က္ထားတာ။ မႈိေတြလဲပါတယ္။ ခရမ္းသီးလဲပါတယ္။ တစ္ခုမွေတာ့ခံတြင္းမေတြ႔တာအမွန္ဘဲ။ ဇာတိၿပတယ္ဆိုတာဒါဘဲထင္ပါရဲ႕။

ဒီေန႔ေတာ့အရိုးဆံုးနဲ႔အၿမန္ဆံုးစားလို႔ရတဲ့အေၾကာ္ေလးေတြအေၾကာင္းကိုေရးမယ္။ ၿမန္မာၿပည္ကအေၾကာ္ေတြနဲ႔ေတာ့မကြာပါဘူး။ ပိုၿပီးလြယ္ကူၿမန္ဆန္တာေလးနဲ႔လတ္ လတ္ေလးစားရတာတစ္ခုပါ။ အေၾကာ္မႈန္႔မစပ္တတ္တဲ့ကၽြန္မကေတာ့အလြယ္နည္း နဲ႔ အိမ္ကပုိ႔ထားေပးတဲ့ ယိုးဒယားမယ္အေၾကာ္မႈန္႔၊ ေရႊလိပ္ၿပာအေၾကာ္မႈန္႔ေတြကိုေရ နဲ႔မပ်စ္မက်ဲေလးေဖ်ာ္ၿပီးေတာ့ဆားေလးနဲနဲထည့္လိုက္တယ္။ ထမင္းနဲ႔စားမယ္ဆိုေတာ့။ ဒီမွာေတာ့ၾကက္သြန္ေတြကအၾကီးၾကီးေတြ..အလြယ္ဆံုးအခြံႏႊာၿပီးကန္႔လန္႔ၿဖတ္အ၀ိုင္း ခပ္ထူထူေလးလွီးတယ္။ က်န္တဲ့အရြက္ေတြကိုေတာ့ကိုယ္ေၾကာ္လို႔ေကာင္းမယ့္အရြယ္ ေလာက္ဟိုၿဖတ္ဒီၿဖတ္လုပ္လုိက္တာ။ ပန္းေဂၚဖီအစိမ္း brocali နဲ႔ အစိမ္းစားလို႔ရတဲ့ အသီးရြက္စံု၊ က်က္မွစားလို႔ရတဲ့အရြက္အသီး၊ အကုန္ေၾကာ္စားလို႔ရတယ္။ deep fry ေပါ့။ ဆီမ်ားမ်ားနဲ႔ရြေနေအာင္ေၾကာ္ရမွာမို႔ဆီသံုးတဲ့ေနရာမွာကိုယ့္က်မ္းမာေရးအတြက္အႏၱရာယ္ ၿဖစ္ေစမယ့္မေကာင္းတဲ့ဆီေတြကိုမသံုးမိဖို႔ေတာ့သတိထားပါေနာ္။ ၿပီးရင္ တစ္ရႈးခပ္ထူထူကို လည္းေၾကာ္ၿပီးထည့္မယ့္စကာ၊ၿပီးရင္စားမယ့္ပန္းကန္ေအာက္မွာခင္းထားေပးၿပီးေၾကာ္ၿပီး စကာနဲ႔ဆီစစ္ၿပီးတာနဲ႔တစ္ရႈးေပၚကိုမစားခင္အထိတင္ထားရင္ပိုေကာင္းပါတယ္။ ကၽြန္မေၾကာ္စားတဲ့အသီးရြက္ေတြကေတာ့...

မတရားတာေတြၿမင္ေတြ႔ၾကားသိေနရရင္စိတ္ကသိကေအာက္ၿဖစ္တဲ့ကၽြန္မအတြက္ စိတ္ေပါ့သြားေအာင္ဘေလာ့ထဲမွာဘဲသြန္ခ်ထားလိုက္မယ္.. မေန႔ညကစကားေၿပာၿဖစ္တဲ့ၿမန္မာကသူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ အေၾကာင္းကိုညက မအိပ္ႏိုင္ဘဲေရးခ်ထားတာ။ အဓိက ကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းနွင့္ မိသားစုခံစားေနရတဲ့ဒုကၡေတြကို ျပန္ေျပာင္းၾကည့္ရင္ လြန္ခဲ့တဲ့ (၁၀)နွစ္ေက်ာ္ (၁၁)နွစ္ဆီက အတိတ္ကို ျပန္သြားရပါလိမ့္မယ္။လြယ္လြယ္နဲ့ ေျပာရရင္ သူငယ္ခ်င္းရဲ့ နာမည္က ကိုေက်ာ္။ ကိုေက်ာ္ က အဖိုးျဖစ္သူထံမွ ကံအေၾကာင္း တရားေၾကာင့္ေသတမ္းစာအရေျမကြက္ကိုခက္ခဲစြာျဖင့္ရရွိလိုက္တယ္။ ေသတမ္းစာက လည္းလြန္ခဲ့တဲ့နွစ္ေပါင္း (၁၀၀)ေက်ာ္ကတည္းက ေရးထားတာပါ။ ေသတမ္းစာအရမ်ိဳးရိုး အစဥ္အဆက္ ကိုေက်ာ္ျဖတ္လာျပီး ဖခင္လက္ထဲကို ေရာက္ရွိခဲ့ပါတယ္။ ေနရာကေတာ့ ဒဂံုျမိဳ့နယ္ တစ္ေနရာ ဗိုလ္ခ်ုဳပ္ေစ်းနဲ့လည္းနီး၊ ေရႊတိဂံု ဘုရားနဲ့လည္းနီး၊ ဘူတာနဲ႔လဲနီးတဲ့ တစ္ေနရာ။ တိုက္သစ္ေတြ ေဆာက္မယ္ဆိုျပီး ၁၉၉၇ခုနွစ္ထဲက ကန္ထရိုက္တာနွင့္စာခ်ဳပ္ ခ်ဳပ္ၾကတယ္။ ကန္ထရိုက္တာကေျမရွင္ဘယ္လိုနည္းနဲ့ အထူးရရွိခဲ့တယ္ဆိုတာကို ကိုယ့္အ တြင္းလူေတြဆီကသိရွိခဲ့တယ္။ ဒါနဲ့ပဲ ေက်ာက္ခဲေရေပၚ ဆိုျပီးသူ့လိုုခ်င္တဲ့ စီမံကိန္းကိုဆြဲျပီး စာခ်ုပ္ ခ်ုပ္ေတာ့တာပ...

ကၽြန္မအဖြား၊မာမီ့ဘက္ကအမ်ိဳးေတြက ဧရာ၀တီတိုင္းမွာတစ္ရြာလံုးနီးပါးဘဲ။ မွတ္မွတ္ရရရြာသြားလည္တိုင္း ရြာစြန္ကေခ်ာင္းမွာေရသြားကူး တာ၊ပုဇြန္လိုက္သဲ့တာ၊ေတာထဲ ၀င္ၿပီးေရငန္းသီးေတြလိုက္ခူး၊ နာနတ္သီးေတြေတာထဲမွာဘဲခူး ၿပီးလွီးစား၊ မီးေသြးဖုတ္တဲ့တြင္း နားမွာသြားစပ္စု၊ ၿပီးရင္အဖြား အိမ္ၿပန္လာၿပီးအိမ္ေရွ႕ကခေရ ပင္ၾကီးေအာက္မွာခေရပန္းေၾကြ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ေလးေတြ ေကာက္၊ ေမာေမာနဲ႔ဦးေလးေတြ ခုတ္ေပးတဲ့အုန္းရည္ကိုေသာက္၊ ပိန္းႏွဲသီးေတြစား၊ညေရာက္ရင္ အဖြား ကြမ္းအစ္ထဲကကြမ္းရြက္ကို ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္လိုက္ယာၿပီးဟို၀ါးဒီ၀ါး.. အခုထိအမွတ္ရၿမင္ေယာင္ေနတုန္းဘဲ။တစ္ခါ၊ေလွကိုနာရီ၀က္ေလာက္စီးၿပီးတစ္ၿခားရြာတစ္ခုကို သြားလည္ၾကတုန္းက ဘုန္းၾကီးေက်ာင္း၀င္းထဲမွာ၀င္နားေတာ့အပင္တစ္ပင္ေပၚမွာအန္တီေလးက ဌက္တစ္ေကာင္ကိုသြားဖမ္းမိတယ္။ ေနာက္မွသိတာ ဇီးကြက္ေလးၿဖစ္ေနတယ္။ အဲဒီဇီးကြက္ေလးကိုရန္ကုန္ထိၿပန္ေခၚလာၿပီးေတာ့ကရင္လို ထူပု၀ူ လို႔နာမည္ေပးၿပီးေခၚတယ္။ သူကအသားစ ေတြဘဲစားတယ္။ၿပီးေတာ့စပါး၊ အၾကိဳက္ဆံုးကေတာ့ ပိုးဟပ္။ကၽြန္မတို႔ေမာင္ႏွမ (၃)ေယာက္သူအတြက္ပိုးဟပ္ေတြလိုက္ရွာရတာမီးညွပ္ေတြနဲ႔ကိုင္လိုက္ဖမ္းၿပီးေတာင္းမွာထည့္ ထားရတယ္။ အဲဒါသူ႔အတြက္ dessert အစာစားၿပီးတိုင္းတစ္...

သီတင္းကၽြတ္ေရာက္လာၿပန္တိုင္းအသက္တစ္ႏွစ္ပိုၾကီးလာတာကၽြန္မပါ.. ကၽြန္မေမြးတဲ့လဆိုရင္အိမ္တိုင္းလိုလိုဖေယာင္းတိုင္ေလးေတြထြန္းထားၿပီး လမ္းထဲမွာလဲမီးပုံးေလးေတြနဲ႔ အရမ္းကိုသာယာလွပတဲ့လေလးပါ။ ကၽြန္မ အိမ္မွာရွိတဲ့အခ်ိန္ဆိုရင္လဲ အယူေတာ့မရွိေပမယ့္ ဖေယာင္းတိုင္ေလးေတြ ေနရာစံုလိုက္ထြန္းၿပီး မီးပံုးေလးေတြ၀ယ္ၿပီးခ်ိတ္ထားေလ့ရွိတယ္။မီးပုံးေလး ေတြကိုကၽြန္မအရမ္းခ်စ္တယ္။ ဘာေၾကာင့္မွန္းေတာ့မသိဘူး။ အခုလဲသီတင္း ကၽြတ္ေရာက္လာၿပန္ၿပီ၊ ရန္ကုန္ကတရုတ္တန္းမွာေတာ့မီးပံုးေလးေတြေရာင္ စံုေရာင္းေနက်ပီေပါ့။ ရန္ကုန္ကလူၾကံဳေရာက္လာတာနဲ႔ ကၽြန္မအတြက္ဦးေလး လူပ်ိဳၾကီး ေဂၚမစြံ (မစြံတာလားစြံလြန္းလို႔ေရြးရခက္တာလားေတာ့မသိဘူး) ကမီးပုံးေလးတစ္ခုပို႔ေပးလိုက္တယ္။ အဲဒါေလးကိုကၽြန္မရံုးခန္းထဲမွာခ်ိတ္ထား တယ္။ ခ်စ္စရာေလး.. း) ၿပီးေတာ့ ေမြးေန႔လက္ေဆာင္ အၾကိဳ ဖုန္းေလးတစ္လံုးလဲထပ္ရတယ္။ ေတာ္ေတာ့္ ကိုရုပ္ဆိုးတဲ့ဖုန္းပါ။ တုံးတိတိနဲ႔ အၿမီးလဲတပ္လို႔မရပါဘူး။ flip phone နဲ႔ slip phone ေတြကိုသာသေဘာက်တတ္တဲ့ကၽြန္မတြက္ေတာ့သိပ္အဆင္မေၿပေပမယ့္ ေမြးေန႔ လက္ေဆာင္ဆိုေတာ့ယူထားၿပီး အခုေတာ့ simcard အသစ္ထည့္ၿပီးစသံုးေနၿပီ။ ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းအေဖကလည္း ေက်ာက္စိမ္း (အရိုင္း)...

ဒီလကေတာ့အလုပ္အမ်ားဆံုးလပါ။ ႏွစ္ပတ္လည္အစီးေ၀းၾကီးရွိတာႏိုင္ငံေပါင္းစံုကကိုယ္စား လွယ္ေတြလာေရာက္ၾကေတာ့ထံုးစံအတိုင္းၾကိဳဆိုေရးလုပ္ဖို႔ ကၽြန္မကမနက္ပိုင္း shift ကိုတာ ၀န္ယူရပါတယ္။ မနက္ (၃) နာရီထ၊ ထမင္းဟင္းခ်က္ၿပီးဗူးေလးထဲထည့္၊ ၿပီးတာနဲ႔လာေခၚတဲ့ ကားကိုစီး၊ ေလယဥ္ကြင္းေရာက္ေတာ့ မနက္ (၅) နာရီ၊ အဲဒီကေနတစ္ခ်ိန္လံုးမတ္မတ္ထေန ရတာ.. ဟိုသြားဒီသြားကလြဲလို႔ေပါ့၊ အဲဒါ ေနာက္ ညေန (၃) နာရီ shift အဖြဲ႔ေတြလာမွကၽြန္မအိမ္ ၿပန္ရတယ္။ ေတာ္ေတာ့္ကိုပင္ပန္းတယ္။ အမွန္ကေတာ့ဘာမွလုပ္စရာမလိုဘူး၊ ရွာရတာ၊ ကိုယ္ မသိတဲ့သူေတြကိုလာၾကိဳရတာ၊ ခန္႔မွန္းရတာ၊ စိတ္ေမာရတာ..အဲဒါေတြပင္ပန္းတာ။ ညေနလာ ၾကိဳတဲ့ကားေပၚမွာတစ္လမ္းလံုးအိပ္လာၿပီးၿပန္ေရာက္ေတာ့ ညေနေစာင္းေနပီ။ ေက်ာင္းရွိတဲ့ေန႔ ေတြဆို အတန္းသြားတက္ရေသးတယ္။ ပင္ပန္းခ်က္ကေတာ့ကမ္းကုန္တယ္။ ဒီတနဂၤေႏြထိဘဲ ဆိုပါေတာ့၊ တနဂၤေႏြညပိုင္းက်ေတာ့တစ္ကိုယ္လံုးကိုက္ခဲၿပီးေတာ့ နာတာ တစ္ညလံုးေကာင္း ေကာင္းအိပ္လို႔မရဘူး၊ ေနာက္ေန႔လဲဒီလိုဘဲ၊ ဒီေန႔ေတာ့ကိုယ္ပါပူၿပီးဖ်ားတဲ့အဆင့္ကိုေရာက္ လာၿပီ၊ ေတာ္ေတာ့္ကိုအၿဖစ္က၊ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ဒီေလာက္ေလးေတာင္အပင္ပန္းမခံႏိုင္ရ ေကာင္းလားဆိုၿပီးစိတ္တုိတာကတစ္မႈ၊ ကိုယ္နဲ႔မဆိုင္တာကိုယ့္...

ကၽြန္မေလာက္စိတ္အေၿပာင္းအလဲၿမန္တဲ့သူရွိမယ္မထင္ေတာ့ဘူး။ တစ္ခါကသူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ရဲ႔မဂၤလာပြဲကိုသြားဖို႔ၿပင္ဆင္ေနတာတစ္ရက္ၾကိဳ၊ အဲဒီေန႔လဲေရာက္ေတာ့ သြားေသးတယ္။ ဟိုလဲေရာက္ေရာပ်င္းလို႔ဆိုၿပီးမေနႏိုင္ဘဲၿပန္လာတယ္။ ဒီလိုဘဲအၿပင္ ထြက္တာဘဲၿဖစ္ၿဖစ္၊ပစၥည္းတစ္ခုခု၀ယ္ဖို႔သာၿဖစ္ၿဖစ္စိတ္ေၿပာင္းလဲတာအရမ္းၿမန္တယ္။ ကၽြန္မစိတ္ေပါက္တဲ့အခ်ိန္တစ္ခုခုထလုပ္ထားမွမဟုတ္ရင္ေနာက္ဆိုစိတ္လဲမပါေတာ့ ဘူး။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ေယာက္ကတစ္ခုခုေၿပာလုိက္ရင္စိတ္ယိုင္ၿပီးပါသြားေရာ။ ဒါေၾကာင့္ကိုယ့္ကိုကုိယ္ဆုံးၿဖတ္ခ်က္၊ရပ္တည္ခ်က္ခိုင္ခိုင္မာမာမရွိေသးတဲ့သူလို႔ေၿပာ ရင္မွန္တယ္။ကၽြန္မဘာဘဲလုပ္လုပ္၊ ထမင္းစားတာ ဘာအိက်ီၤ၀တ္မလဲ၊ ဘယ္သူ႔ကို စကားေၿပာမယ္၊ ဘယ္သူနဲ႔ေတာ့ခပ္ကင္းကင္းေနမယ္ကအစ ကၽြန္မညီမေလးက အၿမဲအၾကံေပးတာကိုလိုက္နာေနတုန္းဘဲ။ စိတ္ေၿပာင္းလဲတဲ့အထဲမွာေတာ့ကၽြန္မခ်စ္ သူမပါဘူးေနာ္။ သူ႔ကိုေတာ့ေသတဲ့အထိစိတ္ေၿပာင္းလဲမွာမဟုတ္ဘူး။ ဘာေၾကာင့္ မွန္းမသိအေၾကာင္းၿပခ်က္မရွိဘဲခ်စ္မိတဲ့သူကိုေတာ့ဘာအေၾကာင္းဘဲလာလာမုန္း မိမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီအပတ္ေတာ့ ပြဲေတြၿပီးသြားလို႔အနားရေနတာတစ္ရက္ေတာ့ ေစ်းေန႔မွာေစ်းကိုသြားၿပီးဟင္းသီးဟင္းရြက္ေလးေတြ၀ယ္လာခဲ့တယ္။ ပလိန္းေတြ လဲေၾကာ္စားေတာ...