မႈိတုမ္ယမ္း

တစ္ပတ္လံုးမိုးအသည္းအသန္ကိုရြာတယ္၊ေနလဲပူတယ္၊ေလလဲတိုက္တယ္၊ေနပူရင္းတန္းလန္းမိုးရြာတယ္။ေလတို္က္တယ္
မိုးတစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ရပ္သြားတယ္ေနကအျပင္းဆံုးအေနထားနဲ႔ပူျပန္တယ္။ဒီလိုေဖာက္ျပန္တဲ့ရာသီဥတုမွာေနရတာ ျမိဳ႕႕ထဲေရာက္ျပန္ေတာ့လဲမြန္းၾကပ္တဲ့လူေနမႈပံုစံေတြရယ္၊ ကားေပၚက ဆင္းလိုက္တာနဲ႔ေလအေ၀ွ႔မွာရိုက္လာတဲ့ Fastfood အနံ႔ေတြရယ္၊ မိန္းမၾကီးငယ္ေပါင္းစံုရဲ႕ ျပင္းထန္လွတဲ့ေရေမႊး နံ႔ေတြကလူကိုခ်မ္းသာမေပးျပန္ဘူး။ ကားထဲထိုင္ေနရင္လဲ အီစီကလီနဲ႔အသက္ရႈမ၀၊မြန္းၾကပ္တဲ့ဘ၀မွာေနက်င့္မရွိ တဲ့ကၽြန္မ သူမ်ားမြန္းက်ပ္ေနတာေတြ႔ရတာေတာင္အသက္ရႈမ၀ဘူး။ မထူးပါဘူး။ အိမ္ထဲမွာဘဲေနတာေကာင္းတယ္။ ၿခံထဲလမ္းေလွ်ာက္၊ရံုးသြား၊အိမ္ထဲမွာေန...ဒီေန႔ေတာ့အိမ္မွာအလုပ္လုပ္ေပးတဲ့ေကာင္မေလးျပန္ေရာက္လာ
ေတာ့ေတာ္ေတာ္အဆင္ေၿပသြားတယ္။ ျပီးခဲ့တဲ့ အပတ္ ကိုယ့္ဘာသာကုိယ္ၾကမ္းတိုက္ရင္းနဲ႔ အံဆြဲေထာင့္နဲ႔ေဆာင့္မိတဲ့ခါးကခုထိနာတုန္း၊ နံရံေတြလိုက္ သုတ္ရင္းနဲ႔အိမ္ေၿမာင္ေတြ႔လို႔လိုက္ရိုက္တာခုန္ေပၚကေခ်ာ္က်လို႔ေၿခေထာက္နာတာကတစ္မ်ိဳး၊ အ၀တ္ေတြ မီးပူမတိုက္ဘဲ၀တ္ေနတာ (၁)ပတ္ေက်ာ္ပီ။ မိန္းကေလးမဟုတ္ဘူးလားလို႔ေျပာၾကမယ့္သူတစ္ပံုတစ္ေခါင္းမွာ ကၽြန္မခ်စ္သူမပါရင္ေက်နပ္ပီ။ ထားေတာ့၊ တစ္အိမ္လံုးမွာတစ္ေယာက္တည္းေနရတာကံေကာင္းတယ္မဆိုၾကနဲ႔၊ ရွင္းလိုက္ရတာအကုန္၊ မွန္အကုန္ပိတ္ထားတာေတာင္ဖုန္ကဘယ္ဆီဘယ္၀ယ္က၀င္လာမွန္းမသိဘူး။ ထားပါေလ... ေကာင္မေလးျပန္လာေတာ့ေတာ္ေတာ္အဆင္ေျပတယ္၊ မဟုတ္ရင္ဧည့္သည္လာရင္ေတာင္အားနာဖို႔ေကာင္းတယ္။ အ၀တ္ေတြပံု၊ ဟင္းခ်က္၊ အၿမန္လုစားရုံးကိုေၿပး၊ ၿပန္လာရင္စိတ္ပင္ပန္းတာနဲ႔ဘာမွမလုပ္ခ်င္ေတာ့တာ အိပ္ရာေပၚ ကိုယ္လံုးကိုပစ္ခ်လိုက္တာဘဲ။ ရံုးမွာလုပ္တာဘဲ aircon အခန္းေလးမွာထိုင္ပီးလုပ္တာဘာပင္ပန္းစရာရွိလဲမေမးပါနဲ႔။။ လုပ္ဖူးတဲ့သူေတြသိမွာပါ။ (တစ္ခ်ိဳ႔မ်ားေတာ့တစ္ပတ္(၃)ရက္လုပ္(၄)ရက္နားပီ.ရံုးမွာလဲသြားအိပ္လို႔ရေသးတယ္ ဆိုဘဲ)
ကဲ..လိုရင္းမေရာက္ေသးဘူး။ ဒီေန႔ ဒီလိုမႈိအၿဖဴေလးေတြနဲ႔ တုမ္ယမ္ဟင္းခ်ိဳခ်က္စားတယ္။ စိုက္ထားတဲ့စပါးလင္ ေလးကေသးေသးေလးနဲ႔တစ္ခက္ခ်ိဳးထည့္လို႔ရတယ္။ ငရုတ္သီး၊ ခရမ္းခ်ဥ္သီးနဲ႔၊ တုန္ယမ္အႏွစ္တစ္ဇြန္း၊ ငါးငံၿပာရည္နဲနဲနဲ႔မႈိေလးေတြပါ...မႈိကခ်ဳိ၊ တုန္ယမ္ကခ်ဥ္စပ္စပ္၊ ငရုတ္သီးကပူ..အရသာကေတာ့ရွယ္တစ္ကာ့ရွယ္ပါ။ ရာသီဥတုေဖာက္ျပန္တဲ့အခ်ိန္မွာ အခုလိုဟိုစပ္ဒီစပ္စားရတာလဲအရသာတစ္မ်ိဳးဘဲ။ မိႈတုမ္ယမ္းေပါ့...