ေ၀ဟင္ေပၚမွ ဘာလီကိုရႈစားျခင္း

လိပ္ကၽြန္းကေနျပန္ေရာက္ေတာ့ ပင္လယ္ကမ္းေျခနားက စားေသာက္ဆိုင္ေတြမွာခဏနားပီး ထမင္းစားၾက တယ္။  အားလံုးျပင္ဆင္ထားပီးသားဆိုေတာ့ ၀င္စားလိုက္ရံုဘဲ။ ဟင္းေတြကလည္းအမ်ားၾကီး၊ ထမင္းကလဲ ပူပူ ေႏြးေႏြးနဲ႔။ ေနပူပူသဲေသာင္ျပင္က ေလေအးေအးေတာ့တိုက္ေသးတယ္။ ထမင္းစားေသာက္ပီးလို႔ အသီးေဖ်ာ္ ရည္ေလးနဲ႔ ခဏအနားယူတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ကၽြန္မတို႔အဖြဲ႔ထဲကလူေတြက ကမ္းေျခက water sports ေတြေဆာ့ ၾကပါတယ္။ ဆားငံေရေၾကာက္တာေၾကာင့္သူမ်ားေတြကိုဘဲေငးေနရတာေပါ့ေလ။
ဒါဘဲ ကၽြန္မ ေဘာ့စ္က ေလထီးနဲ႔မိုးေပၚမွာ လြင့္ေနတာျပပီး အဲဒါစီးမလားတဲ့။  ကၽြန္မက No... thanks!..
ေၾကာက္လို႔မဟုတ္ဘူးေလ၊ လိပ္ကၽြန္းကျပန္လာေတာ့ ေျခေထာက္ကသဲေတြနဲ႔ ေရျပန္ေဆးရတာနဲ႔ သဲမႈန္မႊား ေတြကုိယ္မွာကပ္ရင္ allergic ျဖစ္တာ ေၾကာင့္ၿငိမ္ေနတာ.. ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူမ်ားအတင္း တိုက္တြန္း တာနဲ႕ေကာင္းကင္ေပၚေရာက္သြားပါတယ္။

အဲဒီက အကိုၾကီးေတြက ျပန္အဆင္းမွာ လက္အိတ္အျပာကိုဆြဲ..အနီလက္နဲ႔အျပာကိုဆြဲ..
တစ္ခ်ိဳ႔က ဘာမွမဆြဲနဲ႔.. ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကိုယ္လုပ္ခ်င္ရာလုပ္လိုက္တယ္။ ေရထဲကို ေစာက္ထုိး landing လုပ္ခါနီးဘဲ.. း) သူတို႔ကက ပုပုေလးေတြ၊ ဟီး... ကိုယ္ဘဲရွည္တာလား သူတို႔ပုလားေတာ့မသိဘူး၊ အနားလာရပ္ရင္ ေခါင္းက ရင္ဘတ္နားမွာဘဲ းP

အေပၚေရာက္ေတာ့ ဘာလီကၽြန္းေလးကိုအေပၚစီးအကုန္ေတြ႔ရတယ္။ အေပၚမွာ ေလေတြတိုက္ေနမယ္ ထင္တာ ေလအရမ္းျငိမ္ေနတယ္။ ေပ်ာ္စရာၾကီးပါ။  အဲဒီအေပ်ာ္အတြက္ ရင္းလိုက္ရတာ အျပန္တလမ္း လံုး allergic ျဖစ္တာပါ။ း)

အဲဒီကေနျပန္အထြက္မွာေတာ့ Krisna ကိုေရာက္သြားတယ္၊ ပူလိုက္အိုက္လိုက္တာေလ၊ ေခၽြးေတြ စီးက်တယ္။ အထဲက air con မရွိဘူး၊ ေလေအးေပးတဲ့ပန္ကာေတြေလာက္သာ မႏိုင္ဘူး။  ေစ်း၀ယ္ဖုိ႔ ေရာက္ လာေပမယ့္ ပူလိုက္လြန္းတာေၾကာင့္ဘာမွထိခ်င္ကိုင္ခ်င္စိတ္မရွိခဲ့ဘူး။ ကလစ္၀ယ္တယ္၊ ေမာင္ေလးမွာ လိုက္တဲ့ဟာေလးေတြ၀ယ္တယ္။ ပီးေတာ့ ကားေပၚျပန္တက္ထိုင္ေနေတာ့တာ။သူတို႔ေျပာတာေတာ့ ေစ်းစစ္ ဖို႔မလိုဘူး၊ ေစ်းေတာ္တဲ့ေနရာတဲ့၊ ဒါေပမယ့္ သြားမယ့္သူမ်ားသတိေပးလိုက္မယ္၊ အဲဒီေနရာမွာ၀ယ္တာထက္ ဟိႏၵဴဘုရားေက်ာင္းက ေစ်းလမ္းမမွာ၀ယ္တာအမ်ားၾကီးပိုသက္သာပါတယ္။ အရမ္းပူလြန္းတာေၾကာင့္ အိက်ီ လဲခ်င္လို႔ ဘာလီတံဆိပ္ေလးပါတဲ့ အိက်ီပါးပါးေလးေတြ ၂ထည္၀ယ္တယ္။ ကားေပၚအရင္ဆံုးေျပးတက္၊ တံခါးပိတ္ပီး အိက်ီလဲ။  အဲဒီေန႔က အပူကို အခုထိမွတ္မိတယ္။  ကၽြန္မအေၾကာက္ဆံုးရာသီဥတု က ပူအိုက္ ေနတာကိုပါ။