ဗိုက္မၿပည့္ပါ..သို႔ေသာ္

ၾကာစိ..စားဖူးၾကလား။ ရန္ကုန္မွာဆိုအထုပ္ေလးေတြနဲ႔ေရာင္းတယ္။ တစ္ခါတစ္ရံ
ေတာ့ၾကာခြက္အလုိက္ငါးခြက္တစ္စည္းေရာင္းတယ္။ ၾကာခြက္တစ္ခုမွအေစ့ေအာင္
တာနဲနဲဘဲပါလို႔ မာမီက ၂၆လမ္းေစ်းသြားလို႔လမ္းၾကံဳရင္ၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္နဲ႔ေရာင္းတဲ့
ၾကာေစ့ေလးေတြ၀ယ္လာေပးတယ္။ ဗိုက္ျပည္တဲ့အစားစာေတာ့မဟုတ္ဘူး။ ဒါေပ
မယ့္ကၽြန္မၾကိဳက္မွန္းသိေတာ့၀ယ္၀ယ္လာေပးတယ္..

photo by: sandakuu at Thailand

ေနာက္တစ္မ်ိဳးက ထန္းသီး... အညာမွာေမြးတယ္မေၿပာပါနဲ႔၊ ကၽြန္မထန္းသီးအရမ္း
ၾကိဳက္တာ။ ႏုႏု၊ ရင့္ရင့္၊ ထန္းရည္..အင္းထန္းရည္အခ်ိဳလဲၾကိဳက္တယ္။ ထန္းရည္
အခ်ည္ကိုေတာ့ေယာင္လို႔ ၿပင္ဦးလြင္မွာ တစ္ေမာ့ေသာက္ဖူးတယ္။ မူးလို႔မဟုတ္။
အရသာကိုမၾကိဳက္တာ။ ေခါင္ရည္ကိုပိုၾကိဳက္တယ္။ ေခါင္ရည္ေၾကာင္မူးရီရီေလး
ၿဖစ္ေနတာကိုၾကိဳက္တာ။ ေခါင္ရည္ေတာ့ေတာင္ၾကီးမွာ ေမာင္ေလး၀မ္းကြဲ (၄)
ေယာက္နဲ႔ ယိုင္လဲေအာင္ေသာက္ဖူးတယ္။
မုန္႔ကၽြဲသဲ.... ဒါေတာ့ကၽြန္မအၾကိဳက္ဆံုးျမန္မာအစားစာ၊ မုန္႔ကၽြဲသဲကိုအုန္းသီးၿခစ္
ေလးနဲ႔စားလိုက္ရလို႔၊ အိမ္မွာတုန္းက အေဖကေစ်းသြားတယ္။ သူၿပန္လာရင္အရင္
ဆံုးေၿပးၿပီး ၾကြပ္ၾကြပ္အိတ္နဲ႕ထုပ္ထားတဲ့မုန္႔ကၽြဲသဲ ပါမပါလိုက္ရွာရတာအေမာ။
ေရခဲၿခစ္... မႏၱေလးမွာေက်ာင္းတက္တုန္းက (၁၆ အ.ထ.က)မွာေပါ့၊ ေရခဲၿခစ္ေရာင္း
တဲ့ဦးေလးၾကီးရွိတယ္။ ကၽြန္မမုန္႔စားဆင္းခ်ိန္ဆိုအဲဒီအသည္ဆီေၿပးတာပါ။ ေရခဲၿခစ္
ေတာင္မွတစ္ၿခမ္းကႏို႔ဆီအၿပည့္နဲ႔ဟာမွစားတာ။
ထန္းၿမစ္...မႏွစ္ဒီဇင္ဘာကေတာင္မႏၱေလးသြားလည္ရင္း ပြဲေစ်းတန္းမွာေလွ်ာက္ပတ္
ရင္းနဲ႔ ထန္းၿမစ္၀၀တုတ္တုတ္ေတြဖုတ္ေနတာေတြ႔လို႔အမ်ားၾကီး၀ယ္စားခဲ့ေသးတယ္။
ထံုးစံအတိုင္းပြဲေစ်းတန္းမွာေဘာလံုးပိစိေလးေတြေထာင္ထားတယ္၊ ၿမွားနဲ႔ပစ္ရတယ္။
ၿမွားသံုးေခ်ာင္းကို ၅၀၀ ေပးရတယ္။ ၃ ေခ်ာင္းလံုးေဘာလံုးေပါက္ရင္ ဆုရတယ္ေပါ့။
ေမာင္ေလးကရန္ကုန္မွာ သံရံုးကသူေတြနဲ႔ၿမွားသြားသြားပစ္ေတာ့ကၽြန္မလဲသူ႔အစြမ္း
စကိုယံုၿပီး ၂၀၀၀ နဲ႔ပစ္ခိုင္းလိုက္တာ ေနာက္ဆံုးေတာ့ GIV ဆပ္ၿပာတစ္တုံးနဲ႔ေဟာ္
တယ္ၿပန္လာခဲ့ရတယ္။ အဲေလာက္ေတာ္တာ..ထားပါေလ..
ဇီးၿဖဴသီးေထာင္းသုပ္ .... ဟိုသြားဒီသြားအဲဒီအထုပ္ေလးကိုကိုင္ၿပီး၀ါးခၽြန္ေလးနဲ႔တူလို
ညွပ္စား၊ေရေသာက္...အလုပ္ကိုၿဖစ္ေနတာ၊ လမ္းသြားလမ္းလာေတြ ဒီကေလးမ ညစ္
ပတ္ေနတာဘဲထင္မလားေတာ့မသိ ကြက္ၾကည့္ကြက္ၾကည့္နဲ႔။ ဇီးၿဖဴသီးကိုေထာင္းၿပီး
ဆား၊ ခ်ိဳမႈန္႔၊ ငရုတ္သီးမႈန္႔၊ မွ်င္ငပိအမႈန္႔အားလံုးေရာထည့္ထားတာ.ေၿပာရင္းနဲ႕ေတာင္
စားခ်င္လာပီ that'sit..
အမဲအူတုတ္ထိုး... သြားသြားခိုးစားလို႔ခဏခဏအဆူခံရပါတယ္။ ညေနပိုင္းေတြဆိုေမာင္
ေလးကိုအေဖာ္ဆြယ္၊စာအုပ္ဆိုင္သြားသလိုလိုနဲ႕အၿပန္လမ္းဆံုကဆိုင္မွာတုတ္ထိုး၀င္
ထိုင္ထိုင္စားတာ၊ ညစ္ပတ္လားမပတ္လား၊ ဖုန္ေတြမ်ား၀င္မလားမစဥ္စားပါ။ စားပါတယ္။
ၿခံထဲၿပန္၀င္လာရင္ေတာ့ မာမီ့ကိုလိမ္လို႔ရေပမယ့္ ေခြးေတြးကိုလိမ္လို႔မရပါ၊ ပုလုေခြး က
အဆိုးဆံုး၊ အသားနံံ႕ရေတာ့လူေပၚခုန္တက္ေတာ့မယ့္အတိုင္း.... း)
အထမ္းသည္မုန္႔ဟင္းခါး...ေနာက္ဆံုးတစ္ေခါက္ရန္ကုန္ေရာက္ေတာ့အိမ္မွာမုန္႔ဟင္းခါး၊
ၾကာဇံဟင္းခါးစသည္ၿဖင့္ကၽြန္မၾကိဳက္တတ္ရာရာအိမ္မွာေကာင္းေကာင္းခ်က္ေကၽြးေပမယ့္
ခံတြင္းမေတြ႔ဘဲတစ္ရက္လၿပည့္၀န္းပလာဇာအေရာက္ ဒဂံု(၁)နားလဲေရာက္ေရာအဲဒီမွာ
ပိုးထည္ေရာင္းတဲ့ဆိုင္အေရွ႔မွာအထမ္းသည္နဲ႔ေရာင္းတဲ့မုန္႔ဟင္းခါးဆိုင္အေရွ႔ေရာက္ေတာ့
အနံ႔ကဘယ္ေလာက္ဆြဲေဆာင္လဲဆိုတာမေနႏိုင္မထိုင္ႏိုင္ၿဖစ္စားခ်င္လို႔လွည့္ၾကည့္ၾကည့္
အနားကလူေတြကလဲ၀ိုင္းၾကည့္ေနေတာ့ထိုင္စားရမွာလဲရွက္၊ ကၽြန္မအစာစားေနလို႔သူမ်ား
ၾကည့္ရင္မစားတတ္ဘူး။ လူေတြအမ်ား၀ိုင္းအံုတဲ့ေနရာဆိုေတာ့ဘာလုပ္ရမွန္းမသိလုိ႔ အဲဒီ
မွာတင္ပတ္ေလွ်ာက္ေနတာ ၄ခါေလာက္၊ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့သူငယ္ခ်င္း မင္းခ်မ္းသာကို
လွမ္းေခၚၿပီး သူလဲအလုပ္ကေနေၿပးလာပါတယ္။ မုန္႔ဟင္းခါးစားခ်င္လို႔ဆိုေတာ့ရီပါတယ္။
ၿဖစ္မွၿဖစ္ရေလေဒၚကူးကူးရယ္ဆိုပီး မုန္႔ဟင္းခါးဆို္င္မွာလိုက္ထုိင္ၿပီးသူပါစားေပးပါတယ္။
မွတ္မွတ္ရရ ၁၇၀၀ ေလာက္က်တယ္။
ကၽြန္မမွတ္မွတ္ရရ အာလူးေၾကာ္၊ ေနၾကာေစ့၊ ဇီးထုပ္ စသည္စသည္မိန္းကေလးအမ်ား
ႏွစ္ၿခိဳက္တ့ဲဟာေတြမစားတတ္ပါဘူး။ အထက္ပါေပါက္ကရမ်ားကိုေတာ့စားေလ့စားထရွိ
ပါတယ္။