ရာဘာကုန္းကမႈိ (အမွတ္တရ)

ေက်ာင္းတုန္းကမိန္းကေလးအေဆာင္အေနာက္ဖက္ဂုန္နီစက္ရံုသြားတဲ့အျခမ္းမွာေတာင္ကုန္းၾကီးတစ္ခုရွိတယ္။အဲဒီကုန္းၾကီးက
ေက်ာင္းအပိုင္၊ဟင္းသီးဟင္းရြက္ေတြအေရွ႔ေတာင္တိုင္းကကရင္မေလးေတြနဲ႔ရခိုင္ဖက္ကသူေတြကအဲဒီကုန္မွာသြားၿပီးခူးၾက
တယ္။အရင္ကေမ်ာက္ေတြလဲရွိတယ္၊ေတာေၾကာင္ေတြနဲ႔ေတာတရိစၦာန္ေလးေတြရွိတယ္။ေနာက္ပိုင္းမွာေတာ့ရာဘာplantation projectစေတာ့ရာဘာကုန္းျဖစ္လာတယ္။ေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားေတြအကုန္အလုပ္လုပ္ရတယ္။သူ႔ေနရာနဲ႔သူေပါ့၊

တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ေက်ာင္းခန္း၊စတိုးဆိုင္၊ေက်ာင္းေဆးခန္း၊လယ္ခင္း၊ပန္းခင္း၊ရာဘာကုန္း၊လက္သမားစသည္ၿဖင့္ခြဲၿပီးလုပ္ၾကရ
တယ္။ရာဘာကုန္းမွာလုပ္တဲ့သူအမ်ားစုေတာ့ပင္ပန္းတယ္။ရာဘာစစိုက္ခါစဆိုေတာ့ကၽြမ္းက်င္တဲ့သူေတြဌားၿပီးပလတ္စတစ္ကာ
မိုးကာအိမ္ေအာက္မွာပ်ိဳးပင္ေလးေတြကိုစနစ္တက်ထားရတယ္။ေတာ္ေတာ္ဂရုစိုက္ရတယ္။ပ်ိဳးပင္ထည့္တဲ့အိတ္ေလးေတြကအစ
ေၿမၾကီး၊ေၿမၾသဇာအခ်ိဳးညီညီနဲ႔ရာဘာပင္ေပါက္ေလးေတြကိုဂရုတစိုက္စိုက္ရတယ္။ၿပီးမွအကြာအေ၀းညီညီအကြက္ခ်ထားတဲ့ေၿမ
ေနရာမွာတစ္ပင္စီစီတန္းစိုက္ရတယ္။ေရအတြက္ကေတာ့ေရတြင္းတူးရပါတယ္။ေရတြင္းကအနက္ၾကီးတူးရတယ္။က်ယ္လဲက်ယ္
တယ္။အဲဒီေရတြင္းၾကီးမွာလဲျဖစ္ေပၚလာပံုရာဇ၀င္ေလးရွိေသးတယ္။

ေက်ာင္းမွာregisterစလုပ္တဲ့အခ်ိန္မွာရည္းစားရွိမရွိကိုတစ္ခါတည္းထည့္ၿပီးလုပ္ရပါတယ္။ရည္းစားရွိတယ္ဆိုရင္ႏွစ္ဖက္ေသာ
မိဘေတြရဲ႕ေထာက္ခံစာကိုပါပူးတြဲၿပီးတင္ရတယ္။registerလုပ္တုန္းကေတာ့ရည္းစားမရွိဘူး၊ေနာက္ပိုင္းမွာရည္းစားရသြားတယ္
ဆိုပါစို႔၊အဲဒီအခါေဆာင္မွဴးကုိအသိေပးၿပီးမိဘေတြဆီကေထာက္ခံစာလွမ္းေတာင္းရပါတယ္။ေက်ာင္းတုန္းကခ်စ္သူရည္းစားအတြဲ
ေတြနဲ႔ပတ္သတ္ရင္အေတာ္ေလးကိုက်ပ္ပါတယ္။စည္းကမ္းခ်က္ေတြလဲမ်ားတယ္။ေယာက်္ားေလးေဆာင္နဲ႔မိန္းကေလးေဆာင္၊ မိန္းကေလးအေဆာင္ကိုဘယ္ေယာက်္ားေလးမွဂိတ္ကေန၀င္ခြင့္မေပးဘူး၊သမီးရည္းစားေတြစကားေျပာခ်င္ရင္အေဆာင္မွဴးကို
ခြင့္ေတာင္းၿပီးသတ္မွတ္ထားတဲ့ပန္းၿခံလိုေနရာေလးမွာခံုေလးေတြစီထားေပးတယ္။အဲဒီေနရာမွာထိုင္ၿပီးစကားေၿပာရပါတယ္။ ဒါကိုေစာင့္ၾကည့္ေနတဲ့တာ၀န္က်ေက်ာင္းဆရာတစ္ေယာက္လဲရွိပါေသးတယ္။အခုခ်ိန္ၿပန္စဥ္းစားရင္ရီခ်င္စရာေကာင္းေပမယ့္
အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကေတာ့တကယ္ပါဘဲ။ေက်ာင္းခန္းထဲမွာေန႔ခင္းေၾကာင္ေတာင္လူၿမင္ကြင္းမွာၿဖစ္ေပမယ့္ရည္းစားေတြထုိင္စကား
ေၿပာတာကိုေတြ႔ရင္warningလာပါတယ္။ေနာက္တစ္ခါထပ္ေတြ႔ရင္ေက်ာင္းထုတ္ပါတယ္။အဲဒီေတာ့ခ်စ္သူရည္းစားရွိသူေတြဟာ စကားေၿပာခ်င္ရင္လမ္းေလွ်ာက္ရင္းေၿပာ၊ေကာင္ေလးကေကာင္မေလးကိုအေဆာင္ဂိတ္ထိလိုက္ပို႔ခြင့္ရွိပါတယ္။ ခ်စ္လွပါခ်ည္ရဲ႕၊ လြမ္းပါတယ္ ဆိုတဲ့ရည္းစားစာေတြကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကတဆင့္ ပို႔ေပးလို႔ရတယ္။

စေနေန႔ညေနပိုင္းမွာcafeteriaကHallၾကီးထဲမွာဗီဒီယိုၿပေပးပါတယ္။ကားေတြကေတာ့ပ်င္းဖို႔အရမ္းေကာင္းပါတယ္။ဒါေတာင္မွ TVအၾကီးၾကီးႏွစ္လံုးကိုေက်ာခ်င္းကပ္ထားၿပီးေတာ့မိန္းကေလးတစ္ၿခမ္း၊ေယက်္ားေလးတစ္ၿခမ္းၾကည့္ရပါတယ္။ဆရာေတြ
အလစ္မွာတစ္ခ်ိဳ႕ေသာအတြဲေတြကမိန္းကေလးဘက္အၿခမ္းမွာလာလာခိုးထိုင္တတ္ၾကတယ္။ေက်ာင္း၀င္းကေနကန္တင္းကို
သြားတဲ့လမ္းမရွည္ၾကီးမွာရည္းစားေတြဆိုရင္ထီးတစ္ေခ်ာင္းတည္းအတူေဆာင္းခြင့္မရွိပါဘူး။ေဆာင္းမိလို႔ကေတာ့ေနာက္ေန႔ academic deanကေခၚပီးအစည္းေ၀းခန္းထဲမွာ၂နာရီေလာက္lectureအေပးခံရပါတယ္။ Libraryမွာလဲထိုနည္း လည္းေကာင္းပါဘဲ။TownDayဆိုတာရွိတယ္၊မိန္းကေလး၊တစ္ပတ္၊ေယာက်္ားေလးတစ္ပတ္၊အၿပင္ထြက္ခြင့္ရတယ္။အတူသြား ခြင့္မရွိပါဘူး။သတ္မွတ္ထားတဲ့အတြဲေတြစကားေၿပာခြင့္ရွိတဲ့ေနရာမွာေၿပာေနသည့္တိုင္ေအာင္ညေန၆နာရီေက်ာ္ေနနဲနဲ၀င္တာ
နဲ႔ စကားေၿပာတာရပ္၊ ကိုယ့္အေဆာင္ကိုယ္ၿပန္ရပါတယ္။

အဲေလာက္စည္းကမ္းက်ပ္တဲ့အထဲကေနပီးစည္းကမ္းအၿပင္နဲနဲေက်ာ္သြားတဲ့အတြဲေတြ၁၂တြဲေလာက္မိသြားပါတယ္။ အဲဒီအတြဲေတြအတြက္ဒဏ္ေပးတဲအေနနဲ႔ေရတြင္းၾကီးကိုတူးခိုင္းပါတယ္။ေပါက္တူး၊ေဂၚၿပားနဲ႔ေၿမမာမာေတာင္ကုန္းေပၚမွာေရ
တြင္းၾကီးကိုတူးရတာမလြယ္လွပါဘူး။ေယာက်္ားေလးေတြကတူး၊မိန္းကေလးေတြကေၿမသယ္။အဲဒါနဲ႔ရာဘာကုန္းၾကီးမွာေရတြင္း
အၾကီးၾကီးတစ္တြင္းၿဖစ္ေပၚလာပါတယ္။ေရကေပ၂၀၀ေအက္ထိတူးမွသာထြက္လာတာမို႔အတြဲေလးေတြခမွ်ာ၃ပတ္နီးပါးအပင္
ပန္းခံလိုက္ရပါတယ္။သူတို႔ေကာင္းမႈေၾကာင့္ေပၚလာတဲ့ေရတြင္းထဲကေရေတြကိုရာဘာကုန္းအတြက္သံုးပါတယ္။ ရာဘာကုန္းကရာဘာပင္ေလးေတြၾကီးလာတဲ့အခါ ေအာက္ေၿခကအပင္ရိုင္းေတြလဲရွင္းကုန္ပါပီ။ရာဘာကုန္းမွာအလုပ္လုပ္တဲ့သူေတြအမ်ားဆံုးရတာမႈိပါ။ေတာင္ပို႔မႈိေတြခဏ
ခဏရတယ္။ ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ရွိတယ္။သူ႔နာမည္အိအိလႈိင္၊ကရင္မေလး၊အသားရည္အရမ္းလွၿပီးခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္၊ ေနာက္တစ္ေယာက္ က ၀ါးကို႔လို႔ ရာဘာကုန္းကအလုပ္လုပ္ၿပန္လာရင္မိႈေလးေတြ၊သပြတ္အူသီးအႏုေလးေတြနဲ႔ ေၾကာင္လွ်ာသီးေလးေတြယူလာေပးတတ္တယ္။မိႈကိုမီးေသြးနဲ႔ဖုတ္စားပါတယ္။တစ္ခါတစ္ေလအေၿခာက္လွမ္းၿပီး
ငရုတ္သီးစိမ္းေလးၿခမ္းကြဲေအာင္ေထာင္းၿပီးေၾကာ္စားေသးတယ္။ကၽြန္မေက်ာင္းတုန္းကအၿဖစ္ပ်က္ေတြကိုေတြးမိ
တိုင္းခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့သူငယ္ခ်င္းေလးေတြကလြဲလို႔က်န္တာေတြသတိမရေတာ့ပါဘူး။ၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္ကညီမ၀မ္း
ကြဲကသူတို႔ေက်ာင္းၿခံ၀င္းထဲကမိႈေတြႏႈတ္လာေပးေတာ့ကၽြန္မအေတြးေတြကလြန္ခဲ့ေသာေက်ာင္းတုန္းကရာဘာ
ကုန္းမႈိေတြကိုၿပန္သတိရလာတာေၾကာင့္ဒီစာေလးကိုေလးကိုေရးခ်င္စိတ္ေပါက္လာ
တာပါ။လူတိုင္းမွာအတိတ္ကအေၾကာင္းရာေလးေတြေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ၿဖစ္ေနမိသည့္တိုင္ေအာင္တိုက္ဆိုင္မႈေလး
ေတြၾကံဳလာတိုင္းၿပန္ေအာက္ေမ့မိတာသဘာ၀မဟုတ္လားေနာ္။