မႈိ မုန္႔

အရုိးသားဆံုး၀န္ခံရရင္ေတာ့လုပ္တုန္းကေတာ့ ဘိန္းမုန္႔ပါ။ ဘိန္းမုန္႔ဆိုတာလဲ ရန္ကုန္မွာတုန္းက တစ္ခါမွ ၀ယ္စားတာမဟုတ္ဘူး။ လမ္းေဘးမုန္႔ဆုိင္တန္းေတြနားျဖတ္မေလွ်ာက္ခ်င္တာ အစားေသာက္ေတြညစ္ပတ္ လို႔မဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒီအေၾကာ္၊ အေညွာ္အနံ႕ေတြရရင္ေခါင္းက တစ္အားကုိက္ပီး နာလာလို႔ ေ၀းေ၀းေရွာင္ တာပါ။ စားခ်င္ရင္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္း အေထြးကိုေခၚပီး ၀ယ္ေပးပါလို႔ေတာင္းဆိုရပါတယ္။
ဒီရက္ပိုင္မွာဘိန္းမုန္႔အရမ္းစားခ်င္ေနတာေၾကာင့္ ပါလာတဲ့ဟင္းခ်က္စာအုပ္ေလးဖြင့္လိုက္ရွာပီး ဆန္ၾကမ္း နဲနဲသြား၀ယ္ပီး အမႈန္႔လုပ္ ထားပါတယ္။ ထညက္ေလး ၄ခဲေလာက္က်န္ေနေသးတာမို႔ ေရေႏြးနဲဲ႔ ၾကြက္မွီးတန္း ေအာင္ၾကိဳထားပါတယ္။

ဆန္ၾကမ္းမႈန္႔
ထမင္းၾကမ္းအနည္းငယ္
ဆားေဆာ္ဒါ
ထညက္
ႏွမ္းအနဲငယ္
ေျမပဲအစိမ္း
အုန္းသီးဆံ
ေထာပတ္ဆီအနည္းငယ္

ဘိန္းမုန္႔လုပ္ဖို႔ျပင္ဆင္ထားတာေတြအဆင္သင့္ျဖစ္ေနပါပီ။
ဆန္မႈန္႔ကိုအေရေဖ်ာ္၊ ထမင္းၾကမ္းလက္တစ္ဆုပ္စာေလာက္နဲ႔ ေရာညက္ေအာင္ေမႊပီးမုန္႔ႏွစ္ဖတ္ရေအာင္
အ၀တ္ပါးမွာစစ္ထားပါတယ္။
ထညက္ၾကိဳထားတာလဲ အဆင္သင့္ျဖစ္ပါပီ။ ေနာက္ေန႔မွာေတာ့
မုန္႔ႏွစ္ရည္ထဲကို၊ ဆားနဲနဲ၊ ေဆာ္ဒါနဲနဲနဲ႔ ထညက္ၾကိဳထားတဲ့အရည္ေလာင္းထည့္ပီး ေမႊပီး မကပ္တဲ့ဒယ္အိုး နက္နက္ေလးကိုအပူေပး၊ ေထာပတ္အနဲငယ္အိုးမွာသုတ္လိုက္ပီးေတာ့ ေဖ်ာ္ထားတဲ့မုန္႔ႏွစ္ရည္ကို ေလာင္းထည့္၊
ေျမပဲအစိမ္းေလးေတြကိုပါးပါးလွီးထည့္၊ ႏွမ္းေလးျဖဴးထည့္ပီး အဖုံးအုပ္ထားပါတယ္။
မုန္႔က်က္ေတာ့ (ေအာက္တြင္ရႈ) ဘိန္းမုန္႔မျဖစ္လာပါဘူး။ အေပၚယံအျဖဴဆန္မႈန္႔ေလးေတြတင္းေနပီး အလယ္မွာထညက္ရည္ေတြစုေနပါတယ္... အနားစေလးေတြနဲနဲကြဲသြားေတာ့ အိုးထဲကထုတ္တဲ့အခ်ိန္မွာ မႈိပြင့္ ေလးလိုျဖစ္ေနပီး.. ေတာ္ေတာ္လွတယ္လို႔ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ခ်ီးၾကဴးလိုက္ပါတယ္ေလ။
ဘိန္းမုန္႔ကိုလဲေမ့သြားပီ။ မုန္႔ေလးကို အိမ္လာလည္တဲ့ အမၾကီးတစ္ေယာက္က မႈိနဲ႔တူတယ္တဲ့။
ေနာက္ေနာက္ထပ္လုပ္လဲ အဲလိုမုန္႔ေလးေတြဘဲရပါတယ္။ နဲနဲအေအးခံပီးစားၾကည့္ေတာ့ ၾကြပ္ၾကြပ္ေလး နဲ႔ အရသာလဲေကာင္းပါတယ္။ ေခ်ာင္းဆိုးေနလို႔ အုန္းသီးဖတ္ေလးေတြမထည့္ျဖစ္ဘူး။
မႈိမႈန္႔လို႔ ကၽြန္မနာမည္ေပးထားတဲ့ မုန္႔ၾကြပ္ေလးကို စိတ္၀င္စားရင္လုပ္ၾကည့္ႏိုင္ပါတယ္။ အေပၚက ဆန္မႈန္႔ ျဖဴျဖဴေလးေတြက မႊားမႊားေလးျဖစ္ေနပီး ဖုတ္ထားတဲ့အရွိန္နဲ႔ ေမႊးေနေတာ့ မုန္႕ေလးအရသာကိုပိုဆန္းေနပီး အလယ္နားေရာက္ရင္ခ်ိဳပီး စီးစီးေလးျဖစ္ေနပါတယ္။