စန္ဒကူးမေ

တလားပီးယား ငါးကုိလတ္လတ္ဆတ္ဆတ္၀ယ္..ၿပီးဖုတ္စားၾကည့္တယ္။ ေကာင္းသားဘဲ။ ၾကက္သြန္ၿဖဴနီ၊ ဂ်င္း၊ ခရမ္းခ်ဥ္သီး၊ ငရုတ္သီအစိမ္းေတာင့္ ကို blender နဲ႔ေမႊလိုက္ပီးေတာ့ ငါးကိုဗိုက္ခြဲေသခ်ာေရေဆးထားနဲ႔အထဲကို ေမႊထားတဲ့အစာပလာေတြကို ဆား၊ငံၿပာရည္၊ နႏြင္း၊ အေရာင္တင္မႈန္႔ထည့္နယ္ၿပီး ငါးကိုယ္ထဲကိုေရာေမႊထည့္လိုက္တာပါ။ ကိုယ္လံုးကို လဲဓားနဲ႔သံုးခ်က္ေလာက္မႊန္းၿပီးအထဲကိုအႏွစ္ေတြသိပ္ထည့္ၿပီး ဖုတ္လိုက္ရံုပါဘဲ။ က်က္ႏိုင္ ေလာက္တဲ့အေနေလာက္ကိုမွန္းၿပီးေတာ့ ကၽြန္မကေတာ့ ၃၀မိနစ္ေလာက္ဖုတ္လိုက္တဲ့အခါ မွေတာ့ေမႊးၾကိဳင္ၿပီး ခ်ိဳေနတဲ့ငါးဖုတ္ (ကင္)ေလးရလာပါၿပီ။ (ပံုတင္တာငါးကေဇာက္ထိုးၿဖစ္ ေနတယ္ေနာ္၊ ၿပန္တည့္ေအာင္မလုပ္တတ္ဘူး..း( ဆီမထည့္ေပမယ့္ငါးကအဆီထြက္လာတယ္။

ဒီမွာ gas မရွိဘူးသိလား။ ကၽြန္မဒီကိုၿပန္ေရာက္တာ ဇန္န၀ါရီ ဒုတိယအပတ္၊ႏို၀င္ဘာကုန္ ခါနီးမွာ gas ထပ္၀ယ္ထားေတာ့ေလာက္ေသးတယ္။ အခုထိလဲသံုးေနတုန္းဘဲ။ ပတ္၀န္း က်င္ေလ့လာမႈအားနည္းခ်က္ကေတာ့စံထားေလာက္တယ္။ေမာလ္ေရာက္ေတာ့မွHardware store မွာ electric stove ေတြကုန္ေနပီတဲ့။ လက္က်န္ကုန္ေတာင္မရွိေတာ့ဘူးဆိုမွဘာၿဖစ္ တာလဲေမးမွဘဲ gas လံုး၀ကုန္ေနတဲ့အေၾကာင္း၊ဘယ္မွာမွ၀ယ္မရတဲ့အေၾကာင္း၊ ၁လေက်ာ္ ပီဆိုတဲ့အေၾကာင္း၊ ရံုးေရာက္ေတာ့သူမ်ားကိုေမးေတာ့သူတို႕ေတြ gas ၀ယ္လို႔မရလို႔အခက္ခဲ ၿဖစ္ေနတာတို႔၊ မီးေသြး၀ယ္ခ်က္ရတယ္၊ လွ်ပ္စစ္မီးဖိုသြား၀ယ္ရတယ္အဲဒါေတြကိုကၽြန္မမသိ ဘူး။ မ်က္ကန္းသရဲမေၾကာက္သလို၊မသိခင္ကေၾကာက္ရမွန္းလဲမသိဘူး။ အခုမွလန္႔ေနတာ။ ဘာမွေတာင္မခ်က္ရဲဘူး။ မီးေသြးမီးဖိုနဲ႔ေတာ့ခ်က္တတ္ပါတယ္။ မီးသာမေမႊးတတ္တာ၊ လွ်ပ္ စစ္မီးဖိုေတာ့ရွိေပမယ့္မီတာခနဲ႔မြဲမွာေသခ်ာတယ္။ ကၽြန္မေနတဲ့ေနရာက commercial rate နဲ႕ေပးရတာ။ ဟင္းမခ်က္ဘဲအၿခားဟာသံုးတာတင္လခရဲ႕၂၀%သြားေနပီ။ အဲေတာ့.အသုပ္စား လိုက္၊ အိမ္ကပို႔ေပးတဲ့ဟင္းေတြစားလိုက္၊ အသီးႏွံစားလိုက္နဲ႔..ဒီတစ္ပတ္ေတာ့ေတာ္ေတာ္အ ဆင္မေၿပလွဘူး။ gas ကစေရာင္းတယ္ေၿပာတယ္၊သြားၾကည့္ေတာ့လဲမေရာင္းဘူး၊ local tv channel မွာလဲ ခဏခဏ...

႔ ၿပန္တည္ေဆာက္ထားတဲ့ရင္ခြင္မွာ အခ်စ္ဆိုတာမရွိ အလြမ္းေတြက်ိန္စာသင့္လို ႔႕ အနမ္းေတြေၿမမွာခခဲ့ရပီ..... ေကာက္ေကြ႔ေထြလီေလာကဒီမွာ ဆုန္ဆန္ကူးလူး အရူးတစ္ေယာက္လို ထိခိုက္ခံစားလြယ္တဲ့ ႏူးညံ့တဲ့ႏွလံုးသားကို ေက်ာက္သားလိုမာေက်ာတဲ့ ႏွလံုးသားအသြင္ ေၿပာင္းေပးပါဘုရား.....

ေဖ်ာ္ရည္ေဖ်ာ္ရေအာင္။ အုန္းသီးႏုႏု ၿခစ္ပီးသားအနည္းငယ္ ပန္းသီးနီ တစ္လံုး ဂ်ယ္လီအနီတံုးေလးေတြ ႏို႔ဆီနဲ႔သၾကား ပထမဦးဆံုးႏို႔ဆီနဲ႔သၾကားကုိေရေႏြးနဲ႔အရင္ေဖ်ာ္ရပါတယ္။ ၿပီးရင္ေတာ့အသင့္ၿပင္ထားတဲ့ ပန္းသီးအတံုးေသးေသးေလးေတြ၊ အုန္းသီးဖတ္ႏုႏုေလးေတြနဲ႔ဂ်ယ္လီအနီတံုးေလးေတြ ကိုေရာထည့္ေမႊလိုက္ရံုပါဘဲ။ လြယ္လဲလြယ္တယ္။ ဧည့္သည့္ေတြလာရင္လဲရိုးရိုးေဖ်ာ္ရည္ ေတြထက္ပိုၿပီးလွတပတေလးလဲအရသာရွိရွိဧည့္ခံလို႔ရတယ္။ ေဖ်ာ္ထားၿပီးေရခဲေသတၱာထဲ ထည့္ထားလိုက္ရံုပါဘဲ။ ေအးေအးေလးနဲ႔အုန္းသီးဖတ္၊ပန္းသီးဖတ္ေလးေတြနဲ႔အရမ္းေသာက္ လို႔ေကာင္းပါတယ္။ နဲနဲေလးခ်င္ရင္ေတာ့ဆားနဲနဲထည့္လိုက္ရံုဘဲ။ ကၽြန္မလဲဒါပထမဦးဆံုး လုပ္ဖူးတာပါ။ သူမ်ားအိမ္မွာေတာ့ခဏခဏေသာက္ဖူးပါတယ္။

ပဲၾကီးႏွပ္စားရေအာင္။ ကၽြန္မေန႔လည္ထမင္းစားၿပန္ခ်ိန္ ၁၂နာရီဆိုထမင္းအၿမန္တည္ပီး မိနစ္၃၀ ဆိုက်က္ေလာက္တဲ့အၿမန္ဟင္းေတြသာခ်က္စားေလ့ရွိတာမို႔ ဒီေန႔လဲပဲၾကီးေစ့ လို႔ေခၚမလား၊ ေထာပတ္ပဲလို႔ေခၚလားေတာ့အေသခ်ာမသိဘူး။ အခြံႏုႏုေလးေတြမို႔မႏႊာ ဘဲေရာခ်က္လိုက္ပါတယ္။ ပဲၾကီးေစ့ - ၁ ထုပ္ ၾကက္သြန္ၿဖဴနီေထာင္းပီးသား ပုဇြန္ေၿခာက္မႈန္႔ ငရုတ္သီးမႈန္႔၊ နႏြင္းအနည္းငယ္ ခရမ္းခ်ဥ္သီး - ၁လံုး ငါးငံၿပာရည္ ဆီပူမွာ ၾကက္သြန္ၿဖဴနီေထာင္းထားတာကိုဆီသတ္၊ မီးေအးေအးနဲ႔ၾကက္သြန္မၾကြပ္ခင္ မွာပုဇြန္ေၿခာက္မႈန္႔ေလးေတြပါထပ္ထည့္ၿပီးနဲနဲေမႊၿပီးတာနဲ႔ခရမ္းခ်ဥ္သီးတစ္လံုးစိတ္ထား တာကိုထည့္၊ငါးငံၿပာရည္ထည့္ၿပီးပဲပါေရာထည့္ေမႊလိုက္ပါတယ္။ ၿပီးရင္ေတာ့မီးေအးေအး နဲ႕ေရလိုရင္လိုသေလာက္အနည္းငယ္ဆီထည့္ၿပီးပဲႏူးေလာက္ၿပီးေရလဲခန္းၿပီဆိုရင္ေတာ့ အေပ့ါငံၿမည္းၿပီးအဆင္သင့္စားလို႔ရပါၿပီး။ ႏူးညံ့ၿပီးစိမ့္ေနတဲ့ပဲၾကီးႏွပ္၊ေတာ္ေတာ့ကိုစား လို႔ေကာင္းပါတယ္။

တစ္ရက္ေတာ့ကၽြန္မေမာင္ေလး၊သူ႔ရံုးကအကိုၾကီးနဲ႔ကၽြန္မဦးေလးလူပ်ိဳၾကီး ညေနပိုင္းမွာအကင္သြား စားမယ္ဆိုၿပီးဆိုင္ေတြလိုက္ပတ္ပါတယ္။ အရင္ဆံုးေရာက္သြားတဲ့ဆိုင္မွာလူေတြအရမ္းစည္ၿပီးထိုင္ ခံုမွာ၀င္ထိုင္ၿပီးစားခ်င္တဲ့ဟာေတြေရြးဖို႔ေကာင္တာဘက္ကိုထြက္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာကၽြန္မဦးေလးက ဘီယာမွာပီးေသာက္ႏွင့္ပီ။တစ္ခြက္ပါ။ စားခ်င္တဲ့ဟာေတြမစံုတာမို႔ေနာက္ဆိုင္ေၿပာင္းဖို႔ဆံုးၿဖတ္ပီး အထမွာပိုက္ဆံရွင္းမယ္လုပ္ေတာ့ဘီယာဖိုးေပးၿပီးၿပန္လွည့္အထြက္မွာစားပြဲထိုးေတြေနာက္ကေန ေၿပးလိုက္ပီးေတာ့ခံုဖိုးမေပးရေသးဘူးဆိုပါတယ္။ ရန္ကုန္မွာဒီလိုမ်ိဳးေတြၿဖစ္ေနတာကၽြန္အတြက္ ေတာ့အထူးဆန္းပါဘဲ။ ေသာက္ထားတာကိုပိုက္ဆံေပးရံုတင္မက(အမွန္ေတာ့ထိုင္ေတာင္မထိုင္ ၿဖစ္ေသးဘူး၊ခဏပစၥည္းခ်ပီးၿပန္အထြက္ပါ) ခံုဖိုးသီးသန္႔ေကာက္ပါတယ္။ စတိတ္ရႈိးလဲမရွိ၊ကာရာ အိုေကလဲမရွိ၊ခံုကလဲသစ္သားခံု၊ စိတ္ထဲမွာေတာ့ကလိကလိၿဖစ္သြားတယ္။ ကၽြန္မဘဲလိုက္မမွီ ေတာ့လို႔အထာေတြဘဲမသိတာလားေပါ့။ ေနာက္ေတာ့တစ္ဆိုင္ပီးတစ္ဆိုင္လိုက္ပတ္ရင္းနဲ႔ေကာင္း ေကာင္းမာလာဟင္းနဲ႔အကင္ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ဆက္လဲမပတ္ႏိုင္ေတာ့တာမို႔ရွိတာဘဲမွာစားလိုက္ ရတယ္။ ကၽြန္မကေတာ့မစားေပမယ့္ သူတို႔၃ေယာက္က ဂဏန္းခ်ဥ္စပ္ဟင္းကိုလိုက္ရွာတာ၊ဆိုင္ ေတ...

ကၽြန္မအိမ္ၿပန္ေရာက္တဲ့ညမွာမိသားစုစံုညီညစာစားပြဲေလးမာမီကၿပင္ဆင္ထားတယ္။အိမ္ေပၚထပ္ မွာကဗ်ာဆန္ဆန္ဖေယာင္းတိုင္ေလးနဲ႔ေပါ့။ အထူးေထြေတာ့အခ်ိန္ယူၿပင္ဆင္ခ်ိန္မရွိေလာက္ေအာင္ ညီမေလးကမနက္ေရာက္ပီး၊ ကၽြန္မကညေနပိုင္းေရာက္ေတာ့သူတို႔ေလယဥ္ကြင္းသြား၊ညီမေလးကိို ၾကိဳအိမ္ၿပန္ပို႔၊ ညေနပိုင္းၿပန္ထြက္ကၽြန္မကိုေစာင့္ၾကိဳ၊ၿပီးၿပန္လာ။ ကၽြန္မတို႔ဆိုရင္ေတာ့ၿငီးမလားမသိ ဘူး။မိဘဆိုေတာ့လည္းသားသမီးေတြၿပန္လာေတာ့ၿဖစ္ႏိုင္ရင္ေလယဥ္နားထိေတာင္လာေစာင့္ၾကိဳခ်င္ ၾကတာမဟုတ္လား။ စားပြဲရွည္ၾကီးမွာထမင္းနဲ႔၊ ပဲသီးစံုဟင္း၊ သေဘၤာသီးစိမ္းသုပ္၊ ငပိတို႔စရာအစံုလင္နဲ႔၊ ေရႊဖရံုရိုးတံေလး ေတြကိုအမွ်င္ေတြသင္ၿပီးစိမ္းစိမ္းေလးၿပဳတ္ထားတာလဲပါေသး။ ပဲပုပ္အစပ္ခ်က္၊ အားလံုးနီးပါးေတာ့ သတ္သတ္လြတ္ေတြပါ။ ငပိရည္ကလြဲလို႔ေပါ့။ အားလံုးကမာမီ့လက္ရာေတြပါ၊

ေမြးရပ္ေၿမမႏၱေလးကိုေရာက္ၿပန္ေတာ့အရာရာအားလံုးအရင္တိုင္းဘဲ၊ က်ဴံးနားၿဖတ္ေတာ့ ဒီအေငြ႔အသက္ေတြကမေၿပာင္းလဲဘူးလို႔ခံစားရတယ္။ အရင္ကထက္ပိုမိုစည္ကားေနတာ ကလြဲလို႔အရာရာအရင္အတိုင္းပါဘဲ။ မထူးဆန္းေတာ့တဲ့အေၾကာင္းရာေတြကိုစီကာပတ္ ကံုးမေရးေတာ့ပါဘူး။ ကၽြန္မအတြက္ထူးဆန္းတာေလးေတြနဲ႔ေရာက္ခဲ့တဲ့ေနရာေလးအ ေၾကာင္းကိုဘဲေၿပာၿပခ်င္ပါတယ္။ မႏၱေလးေတာင္ေပၚေရာက္ေတာ့ဇီးၿဖဴသီးေတြေထာင္း ထားတာကိုေရာင္းတာေတြ႔ေတာ့၀မ္းသာအားရ၀ယ္ၿပီးစားပါတယ္။ေရေသာက္လိုက္ရင္ ခ်ိဳလို႔။ တရုတ္က၀င္တဲ့အေမႊးဖြားဖြားနဲ႔အေကာင္ရုပ္ေလးေတြလဲေတြ႔တယ္။ အရာရာ၀ယ္ ဖို႔လက္တြန္႔ေနတာေတာ့ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိဘူး။ ၃၅၀၀ လို႔ေၿပာလိုက္ရင္စိတ္ထဲမွာတြက္ ေနတာ၊ က်န္ခဲ့တဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြအတြက္လက္ေဆာင္၀ယ္ဖို႔ဘာ၀ယ္ရမွန္းမသိေတာင္ေပၚ ကဆိုင္ေတြမွာလိုက္ပတ္ၾကည့္ရင္းအခ်ိန္ကုန္ေနတာေနာက္ဆံုးဘာမွမ၀ယ္ၿဖစ္ဘူး။ ေတာင္ ေအာက္ေရာက္ေတာ့ေမာင္ေလးရဲ႕သူငယ္ခ်င္းကထမင္းအတင္းေခၚေၾကြးေတာ့ေရာက္သြား တာကကန္ေတာ္ၾကီးစားေသာက္ဆိုင္ေပါ့။ ကၽြန္မတို႔ေနတုန္းကေတာ့မရွိဘူးေနာက္ပိုင္းမွ အသစ္ဖြင့္တာထင္ပါတယ္။ ကန္ၾကီးပတ္ပတ္လည္မွာဆိုင္ေတြအမ်ားၾကီးဘဲ၊ အဲဒီထဲကဆိုင္ တစ္ဆိုင္မွာသြားစားၿဖစ္တယ္။ ေရကန္စပ္မွာေဆာက္ထားတဲ့အိမ္ေလးမွာေပါ့၊ ခ...

J ဘေလာ့ထဲမွာေရးထားတဲ့မ်က္ေတာင္ရွည္ထြက္လာတဲ့ေဆးအေၾကာင္းဖတ္မိေတာ့ အႏၱရယ္မကင္းေစ်းကလဲၾကီးပါ့။ ဒီတစ္ေခါက္ၿပန္ေရာက္ေတာ့ညီမ၀မ္းကြဲေတြအိမ္လာ လည္ေတာ့ညီမတေတြမေတြ႔တာၾကာ၊ စကားေဖာင္ဖြဲ႔ရင္းနဲ႔ ညီမေလးေခမီကိုက မ်က္ ႏွာမွာမ်က္ေတာင္အရွည္ၾကီးတပ္ထားတာစိတ္၀င္စားလို႔အေပ်ာ္လိုက္ေဆာ့ရင္းနဲ႔တပ္ ၿဖစ္ခဲ့တဲ့မ်က္ေတာင္အရွည္ၾကီးကိုၾကြားလိုက္ပါတယ္။ သူကေတာ့dancer ဆိုေတာ့အ ၿမဲလိုလိုတပ္ထားတယ္တဲ့သူနဲ႔လဲလိုက္ပါတယ္။ ကၽြန္မတပ္မွသာသရဲလိုလို၊ ကေ၀လို လိုၿဖစ္ေနတာ.. မ်က္ေတာင္အတုေလးေတြေတာ့ေမာလ္မွာခဏခဏေတြ႔ၿဖစ္ေပမယ့္ ဘယ္လိုတပ္ရမွန္းလဲမသိ၊စိတ္လဲတစ္ခါမွမ၀င္စားမိဘူး။ အခုတစ္ခါမွညီမေလးကတပ္ ေပးမယ္ဆိုပီေကာ္ဗူးေသးေသးထုတ္ေကာ္ကိုမ်က္ေတာင္အတုေပၚပါးပါးေလးသုတ္ၿပီး ဖူး..ဖူး..လို႔ေလနဲနဲမႈတ္ပီးမ်က္ေတာင္တစ္၀ိုက္လိုက္ကပ္လိုက္တာပီးသြားေရာ။ ၿမန္လဲ ၿမန္တယ္ မ်က္လံုးဖြင့္လိုက္ေတာ့သိပ္လဲမေလးဘူး။ တယ္ဟန္က်ပါလားလို႔ထင္မိသား။ ၿပန္ခြာတဲ့အခါကိုယ့္နဂိုမ်က္ေတာင္ေလးေတြကၽြတ္သြားမွာလဲစိုးရိမ္ေသး..ဒါေပမယ့္ မကၽြတ္ပါဘူး။ တစ္ၿဖည္းၿဖည္းဆြဲခြာလိုက္ရံုဘဲ။ ေတာ္ေတာ္ၾကီးကိုသေဘာက်တာ။ ဘယ္ရမလဲဓာတ္ပံုေတြအမ်ားၾကီးရိုက္ပစ္လိုက္တယ္။ ေနာက္အားတဲ့အခ်ိန္အေရာင္ နဲ႔မ်က္ေတာင္တုေလးေတြလိုက...

အရင္အပတ္ေရာက္ကတည္းကအခါးစားခ်င္တာေစ်းမသြားႏိုင္ေသးေတာ့စိတ္ကိုခဏထိမ္းထားရ တယ္။ အခါးရြက္၊ ၾကက္ဟင္းခါးရြက္ကလဲေစ်းေန႔ေတြမွာသာေစ်းမွာ၀ယ္လို႔ရတယ္။ supermarket ေတြမွာမေရာင္းဘူး။ ဒီေန႔မနက္ေတာ့ေစ်းထဲသြားၿပီးအရြက္ေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား၀ယ္ခဲ့တယ္။ အရင္အပတ္ကေသြးတက္ေနေတာ့အၿမင္ေတြေ၀၀ါးေနတာအရြက္ေတြဘဲၿပဳပ္စားၿဖစ္ေတာ့အရြက္ မပါရင္မစားတတ္ေအာင္အရသာေတြ႔ေနပီ။ အရင္ကေတာ့ၾကက္ဟင္းခါးရြက္ကိုဟင္းခ်ိဳခ်က္ေသာက္ ေပမယ့္ http://loveluvv.blogspot.com/2008/11/blog-post_1527.html ဒီေန႔ေတာ့ ပဲနီေလး ဟင္းရည္ခ်က္ပီးသားမို႔အရဲစြန္႔ေၾကာ္စားၿဖစ္တယ္။ ၾကက္သြန္ကိုေတာ့လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ အနီဥ ေသေသးေလးေတြ (ပံုတြင္ရႈ)မ်ားမ်ားသံုးေၾကာ္တယ္။ ခ်ိဳတာအရမ္းဘဲေကာင္းလဲေကာင္းတယ္။ ၾကက္သြန္နီ ဥကိုလွီးပီးဆီပူထဲထည့္၊ ၾကက္ဟင္းခါးရြက္ေခၽြထားတာကိုထည့္ဆားနဲနဲ၊အခ်ိဳမႈန္႔နဲနဲ ထည့္ၿပီး အရြက္မႏြမ္းခင္မွာၾကက္ဥေဖာက္ထည့္လိုက္ၿပီးေမႊရင္းနဲ႔က်က္ေလာက္တဲ့အခါၾကက္ဥ အသားေလးေတြကၾကက္ဟင္းခါးရြက္ေလးေတြငံုထားသလိုၿဖစ္ၿပီးစားလိုက္ရင္ခါးသက္သက္စိမ့္ ့ၿပီးအားလံုးၾကိဳက္မယ့့္အရသာေလးပါ။ ေနာက္လဲခဏခဏေၾကာ္စားၿဖစ္မွာက်ိန္းေသတယ္။

ေမၿမိဳ႕(သို႔) ၿပင္ဦးလြင္ေရာက္တုန္းက အရီးရွမ္းဆိုင္မွာ၀ယ္လာတဲ့ဂ်င္းပဲပုပ္ၿပားေလးေတြကို ႏွစ္ႏွစ္သက္သက္ေထာင္းစားၿဖစ္တယ္။ အရင္ဆံုးေရေႏြးထဲမွာပဲပုပ္ၿပားေလး၄ ၿပားကိုထည့္ စိမ္ထားလိုက္ပါတယ္။ ပါ၀င္တဲ့ပစၥည္းေတြကေတာ့- ပဲပုပ္ၿပား - ၄ ၿပား ငရုတ္သီးစိမ္း - ၁၂ ေတာင့္ (ေသးေသးေလးေတြ) ၾကက္သြန္ၿဖဴ - ၂ မႊာ မန္က်ဥ္းသီးမွည့္အႏွစ္ - အနည္းငယ္ ေၿမပဲေလွာ္ - အသင့္ေတာ္ ႏွစ္သက္သေလာက္ ဆားအနဲငယ္ (တစ္ခါတစ္ေလပဲပုပ္ၿပာေတြဆားပါတတ္တာကိုသတိထားပါေနာ္) ပထမဦးဆံုး ငရုတ္သီးစိမ္းေလးေတြညက္ေနေအာင္ေထာင္း၊ ၾကက္သြန္ၿဖဴအမႊာေလးေတြထည့္ ေထာင္းၿပီး ေၿမပဲေလွာ္ကိုေတာ့မညက္တစ္ညက္ေလးေရာထည့္ေထာင္းပါတယ္။ ၿပီးရင္ေတာ့ ေရေႏြးထဲမွာႏူးေပ်ာ့ေနပီၿဖစ္တဲ့ပဲပုတ္ၿပားေလးေတြကိုလက္နဲ႔ဖဲ့ၿပီးအကုန္ေရာထည့္ဆားအနည္း ငယ္ထည့္ၿပီးနာနာေထာင္းပါတယ္။ စိတ္ၾကိဳက္အေထာင္းအေနထားေရာက္မွမန္းက်ည္းမွည့္အႏွစ္ ခပ္ပ်စ္ပ်စ္ကိုပါေရာထည့္ေမႊလိုက္ပီးရင္ေတာ့အရသာအလြန္ေကာင္းတဲ့ ပဲပုပ္ခ်ဥ္စပ္စိမ့္စိမ့္ေထာင္း ေလးကိုအဆင္သင့္စားလို႔ရပါပီ။ အထားခံခ်င္ရင္ေတာ့ဆီေလးပါစိမ္ထားလိုက္ပါေနာ္။

ကန္ဇြန္းမတ္တပ္ေၾကာ္- ေက်ာင္းတုန္းကတစ္ခန္းထဲအတူေန၊ထမင္းအတူစားခဲ့တဲ့သူငယ္ခ်င္းကို သတိတရေၾကာ္စားၿဖစ္တယ္။ အမွန္ကေတာ့ကန္ဇြန္းပလိန္းေၾကာ္ပါဘဲ။ အရင္ကေတာ့အရိုးတံကို ညီညီအကုန္ခ်ိဳးၿပီးအရင္းပိုင္းအဖ်ားပိုင္းဒယ္အိုးထဲညီညီေလးၿဖစ္ေအာင္ေၾကာ္တာပါ။ အခုေနာက္ ပိုင္းေတာ့ေတာင္ကီေၾကာက္လို႔အလယ္ကေနထက္၀က္ခြဲၿပီးေၾကာ္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲေတာ့ မသိေပမယ့္ရိုးရိုးအတိုေလးေတြၿဖတ္ပီးေၾကာ္တာထက္အရသာရိွတာေတာ့အမွန္ပါဘဲ။ ကၽြန္မမာမီ ကေတာ့ငပ်င္းေၾကာ္နည္းလို႔ေၿပာပါတယ္။ ဆားေပါ့ငါးေၿခာက္ေလးႏွစ္ေကာင္းေၾကာ္ၿပီး ကညြတ္ေလးေတြကိုဆီနဲနဲနဲ႔လံုးထားတာပါ။ အၿပဳတ္ သေဘာလဲဟုတ္သလိုကညြတ္ရဲ႔ခ်ိဳခ်ိဳအရသာေလးကငါးေၿခာက္ေၾကာ္ေလးနဲ႔အရမ္းလိုက္ဖတ္ပါတယ္

ကၽြန္မၿမန္မာၿပည္ၿပန္ေရာက္ေတာ့ကၽြန္မဦးေလးလူပ်ိဳၾကီး၊ နဲ႔ညီမေလးကအစားေသာက္ေတြ႔ ရင္ဓာတ္ပံုရိုက္တတ္တဲ့ကၽြန္မကိုေဒါက္ၿဖဳတ္ပါတယ္။ သူမ်ားေတြကိုအခမဲ့ရွင္းၿပေပးတာသူရိုက္ ၿပီးသူ႔ဘေလာက္မွာသူခ်က္သလိုေရးၿပီးတင္တယ္တဲ့။ ဒါကေတာ့ကၽြန္မဘေလာ့ကိုသူတို႔၀င္မ ဖတ္တာသိသာတယ္။ ကၽြန္မခ်က္ၿပီးရိုက္တင္ထားတဲ့ပံုေတြမွာဘယ္လိုဘယ္နည္းခ်က္လဲဆို တာေရးေပးထားသလို၊ ကြန္မစားခဲ့တဲပံုေတြကုိလဲတင္ထားေပမယ့္ခ်က္နည္းမေရးထားပါဘူးေနာ္။ ထားပါေလ ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းကလမ္းတစ္လမ္းကိုေခၚသြားတယ္။အစားေသာက္ေကာင္းေကာင္း ေကၽြးခ်င္လို႔ပါတဲ့ေလ။ ဆိုင္ကစားပြဲထိုးေတြကတစ္လမ္းလံုးဆူညံေနေအာင္လူေတြကိုေခၚေနတာ ေၾကာက္ခမန္းလိလိေနာ္။ ၿမန္မာမွန္းသိေတာ့စားမယ္။စားမယ္နဲ႔ေၿပာေနေသးတယ္။ စားပြဲထိုးေတြ အမ်ားစုကၿမန္မာေတြလို႔ေၿပာတယ္။ ကၽြန္မအဲလိုလူရႈပ္လူေတြမ်ားတဲ့ေနရာမွာထမင္းမစားတတ္ ဘူး။ Foodcourt ေတြဆိုတစ္ခါမွမ၀င္ဘူး။ မွတ္မိေသးတယ္လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ႏွစ္ေလာက္က ကိုၾကီးအာ လူးထမင္းေခၚေၾကြးတာ Foodcourt ထဲေခၚသြားလို႔သူ႔ကိုစိတ္တိုပီးေၿပာမဆံုးၿဖစ္ေနတာခုထိ၊ လူမ်ားလူရႈပ္ၿပီးမီးခိုးေတြ၊ဟင္းေညွာ္ေတြနံေနတာမခံႏိုင္ဘူး။ လိုက္ေၾကြးတဲ့သူငယ္ခ်င္းကိုအားနာလို႔ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးထိုင္ၿပီးတစ္ခုစားလိုက္ပါတယ္...

မလကာေရလက္ၾကားဆိုလားငယ္ငယ္တုန္းကသင္ဖူးတာကိုသတိရမိတယ္။ ကၽြန္မကေတာ့ ထင္သလိုေတြးလိုက္တာ မလကာ၊မလကာ ဆိုေတာ့ နာမည္ေလးကလွတယ္။ ၂နာရီေလာက္ ဘဲကားစီးရေတာ့သြားလည္ဖို႔ၿပင္ဆင္လိုက္တယ္။ ကားခေတြကလဲေစ်းေတာ္မွေတာ္၊ ကားေတြ ကလဲ Expressကားၾကီးၾကီးေတြၾကိဳက္တာလိုက္ေရြးၿပီးလက္မွတ္၀ယ္ၿပီးမနက္ေစာေစာ ေဇယ်ာ မွာမနက္စာစားပီးထြက္လာခဲ့တယ္။တစ္လမ္းလံုးသူငယ္ခ်င္းနဲ႔စကားေကာင္းေနတာနဲ႔ရႈခင္းေတြ ေတာင္မၾကည့္မိဘူး။သူငယ္ခ်င္းကလဲမေတြ႔တာေက်ာင္းပီးကတည္းကဘဲဆိုေတာ့သူ႔မွာလဲေၿပာ စရာေတြရင္မွာၿပည့္ေနတယ္ထင္ပါ့။တစ္ခုရွိတာေတာ့သူကကၽြန္မထက္အေၿပာင္းလဲေတြမ်ားၾကီး ေတြ႔ခဲ့ရသူဆိုေတာ့ေၿပာစရာေတြၿပည့္ႏွက္ေနတာေပါ့။ကၽြန္မကေတာ့ေၿပာစရာေထြထူးမရွိဘူး။ ေက်ာင္းပီးအလုပ္လုပ္၊ေနာက္ေတာ့ေနရာေတြေၿပာင္း၊ဒါပါဘဲ။ ဒီလိုင္းနဲ႔ေက်ာင္းပီးေတာ့ဒီလိုင္းနဲ႔ ပတ္သတ္တဲ့အလုပ္ထဲမွာဘဲ။ သူကေတာ့ေက်ာင္းပီးတာတစ္ခု၊လုပ္ၿဖစ္တာတစ္ခု၊ေနာက္ပိုင္း လုပ္ေနတာတစ္ခုနဲ႔မေလးေရာက္ေတာ့ထပ္လိုင္းေၿပာင္းၿပီးေနာက္တစ္ခုလုပ္ေနတာ၊အေတြ႔ ၾကံဳေတြကၽြန္မထက္မ်ားတာေတာ့သူကအိမ္ေထာင္ပါက်ပီးကေလးႏွစ္ေယာက္ေတာင္ရေနပီ။ ဒါေပမယ့္အခုေတာ့တစ္ေယာက္တည္းဘဲမေလးမွာအလုပ္လုပ္ေနေလရဲ႔၊ သားသည္အေမဆို ေတာ့အားအင္အၿပည့္ေပါ့၊ေယာက္်ားကိုအား...