Skip to main content

စားၿဖစ္ခဲ့တဲ့အကင္ဆိုင္

တစ္ရက္ေတာ့ကၽြန္မေမာင္ေလး၊သူ႔ရံုးကအကိုၾကီးနဲ႔ကၽြန္မဦးေလးလူပ်ိဳၾကီး ညေနပိုင္းမွာအကင္သြား
စားမယ္ဆိုၿပီးဆိုင္ေတြလိုက္ပတ္ပါတယ္။ အရင္ဆံုးေရာက္သြားတဲ့ဆိုင္မွာလူေတြအရမ္းစည္ၿပီးထိုင္
ခံုမွာ၀င္ထိုင္ၿပီးစားခ်င္တဲ့ဟာေတြေရြးဖို႔ေကာင္တာဘက္ကိုထြက္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာကၽြန္မဦးေလးက
ဘီယာမွာပီးေသာက္ႏွင့္ပီ။တစ္ခြက္ပါ။ စားခ်င္တဲ့ဟာေတြမစံုတာမို႔ေနာက္ဆိုင္ေၿပာင္းဖို႔ဆံုးၿဖတ္ပီး
အထမွာပိုက္ဆံရွင္းမယ္လုပ္ေတာ့ဘီယာဖိုးေပးၿပီးၿပန္လွည့္အထြက္မွာစားပြဲထိုးေတြေနာက္ကေန
ေၿပးလိုက္ပီးေတာ့ခံုဖိုးမေပးရေသးဘူးဆိုပါတယ္။ ရန္ကုန္မွာဒီလိုမ်ိဳးေတြၿဖစ္ေနတာကၽြန္အတြက္
ေတာ့အထူးဆန္းပါဘဲ။ ေသာက္ထားတာကိုပိုက္ဆံေပးရံုတင္မက(အမွန္ေတာ့ထိုင္ေတာင္မထိုင္
ၿဖစ္ေသးဘူး၊ခဏပစၥည္းခ်ပီးၿပန္အထြက္ပါ) ခံုဖိုးသီးသန္႔ေကာက္ပါတယ္။ စတိတ္ရႈိးလဲမရွိ၊ကာရာ
အိုေကလဲမရွိ၊ခံုကလဲသစ္သားခံု၊ စိတ္ထဲမွာေတာ့ကလိကလိၿဖစ္သြားတယ္။ ကၽြန္မဘဲလိုက္မမွီ
ေတာ့လို႔အထာေတြဘဲမသိတာလားေပါ့။ ေနာက္ေတာ့တစ္ဆိုင္ပီးတစ္ဆိုင္လိုက္ပတ္ရင္းနဲ႔ေကာင္း
ေကာင္းမာလာဟင္းနဲ႔အကင္ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ဆက္လဲမပတ္ႏိုင္ေတာ့တာမို႔ရွိတာဘဲမွာစားလိုက္
ရတယ္။ ကၽြန္မကေတာ့မစားေပမယ့္ သူတို႔၃ေယာက္က ဂဏန္းခ်ဥ္စပ္ဟင္းကိုလိုက္ရွာတာ၊ဆိုင္
ေတာ္ေတာ္ႏွံ႕ပီးမွေနာက္ဆံုးေကာင္းေကာင္းမွာရတယ္။ ခ်က္ထားတာအသင့္တင့္အဆင့္ေလာက္
မွာရွိတယ္။ လူလဲသိပ္မစည္ဘူး။ လူမစည္မွေတာ့သေဘာေပါက္လိုက္ေတာ့၊အစားေသာက္ညံ့တာ
လို႔ဘဲေၿပာရမလား။အကင္ေတြအတြက္မွန္ေဘာင္ထဲမွာထည့္ထားတဲ့သီးရြက္ေတြမလတ္ေတာ့ဘူး
မကုန္ေတာ့ေနာက္ေန႔ေနာက္ေန႔ထပ္တင္တယ္ထင္ပါတယ္။ ေ၀ဖန္တာမ်ားေနပီ၊ ေနာက္ဆံုးမွာ
ေတာ့အရြက္တစ္ခ်ိဳ႔အသားကင္တစ္ေခ်ာင္းနဲ႔ ေရတစ္ဗူးကၽြန္မအတြက္မွာပီးၿငိမ္ေနလိုက္ပါတယ္။
ထူးဆန္းတာဒညင္းသီးကင္လဲရွိတယ္။ ကၽြန္မတစ္ေခ်ာင္းယူလိုက္၊ဦးေလးကမသိမသာစားပြဲထိုး
ေတြဆီကေနၿပန္လွည့္ယူၿပီးၿပန္ဖြက္ထားလိုက္နဲ႔တိုင္ပတ္ေနေသးတယ္။ သူကမစားေစခ်င္ဘူး။
ဒါေပမယ့္ေနာက္ဆံုးေတာ့တစ္ႏွစ္တစ္ခါပါလို႔ဆိုေတာ့အေလွ်ာ့ေပးပီးဒညင္းသီးကင္ေလးပါစား
ခဲ့ရတယ္၊ brocali နဲ႔ရံုးပေတသီး၊ၾကက္ေပါင္တစ္ေခ်ာင္း အကင္ေတြမွာအနံ႕တစ္မ်ိဳးထည့္တယ္
ဘာအနံ႕လဲေတာ့မသိဘူးေမႊးတာကတစ္မ်ိဳးၾကီး၊ အီေစတဲ့အနံ႕၊ဆိုေတာ့မ်ားမ်ားမစားႏိုင္ဘူး။
မာလာဟင္းကေတာ့ကၽြန္မမခ်က္တတ္ေပမယ့္ မႏၱေလးမွာရႈးရွဲစားလာခဲ့ေတာ့ရန္ကုန္ကဆိုင္
ေတြကေတာ့လက္ရာမမွီဘူး။ ေကာင္းေကာင္းမွာေတာ့အလုပ္ၿဖစ္ရံုေလာက္သာေရာသမေမႊ
ထားတယ္။ စားတဲ့သူသိပ္မရွိေတာ့ဆိုင္ကစားပြဲထိုးေတြပ်င္းရိရိၿဖစ္ေနပီး၊အရြက္အသီးႏွံေတြ
မလတ္ေတာ့တာမို႔လဲအရသာကကြာသြားတာၿဖစ္ခ်င္ၿဖစ္မယ္။
အရင္တစ္ေခါက္ကေရႊခိုင္မွာသြားစားတာအရမ္းေကာင္းတယ္။ အရွိန္ေတာင္မသတ္ႏိုင္ခဲ့ဘူး။

Comments

Popular posts from this blog

ေခြးအီးပုတ္သီး

နာမည္ၾကားတာနဲ႔ စိတ္မညစ္သြားနဲ႔အံုး... စားဖူးမွအရသာရွိမွန္းသိတာ.... ကၽြန္မတို႔ဦး၀ိစာရလမ္းမွာေနတံုးကညေနပိုင္းဆိုမိသားစုလမ္းေလွ်ာက္ရင္း လွ်ာက္လမ္းေဘးကအပင္အံုေတြေပၚႏြယ္တက္ေပါက္ေနတဲ့ေခြးအိီးပုတ္ ညြန္႔ေတြခူးခူးလာတတ္တယ္...အန္ကယ္တစ္ေယာက္ကေျပာဖူးတယ္ ေဆးဖက္အေတာ္၀င္တဲ့အပင္တဲ့။ကၽြန္မကေတာ့မၾကိဳက္ဘူး။နံလို႕... ဒါေပမယ့္အနံ႔က ေဘာစကိုင္းညြန္႔အစိမ္းလိုအနံ႕မ်ိဳးပါ။ က်မ္းမာေရးအတြက္ေကာင္းတယ္ ေျပာတာဘဲ.. ေခြးအီးပုတ္သီးကိုေတာ့ ေတာင္ငူ၊ တာေျပာဘက္ေရာက္မွစားဖူးတာပါ.. ငပိရည္ရယ္၊ တာလေပါ့ရယ္.. ေခြးအီးပုတ္သီးတို႔စရာရယ္... စေတြ႔ေတြ႔ျခင္းက မစားရဲဘူး.. မဲမဲ ၾကီး  တကယ့္ ေခြးဟိုဟာအေျခာက္လုိဘဲလို႕...  ေနာက္မွ ျခံဳပုတ္ေတြၾကား ႏြယ္နဲ႔ ေပါက္ေနတဲ့ အပင္ေတြကေန အသီးေတြလိုက္ခူးမွ အသီးအစစ္လို႔ျမင္ရပီး မွဘဲ စားရဲေတာ့တယ္.. စားၾကည့္တာ ေမ်ာက္ငိုသီးလိုဘဲ..အရသာက ဒညင္းသီးအႏုေလးလို အနံ႔ျပင္းျပင္းနဲ႔ ၾကြပ္ၾကြပ္ေလး..အရမ္းစားလို႔ေကာင္းတယ္...  စားပီးရင္ လွ်ာေတြမဲေနတာကလြဲလိဳ႕ပါ.. စားဖူးတဲ့သူလဲရွိမွာပါေနာ္...  မသိေသးသူေတြအတြက္ ဗဟုသုတအျဖစ္တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။  ကၽြန္မဆီေရာက္ေတာ့ ၁ ပတ္ေလာက္ၾကာသြားပီ... ဒါေ...

Food Review: ပုရစ္ေၾကာ္

ပုရစ်ကြော်ကြိုက်တဲ့မောင်လေးကိုကို မမ ညီမများအတ ွက်ပါ။ မနှစ်က ရွှေနှင်းဆီညီမလေးဆီက တစ်ခါမှာဖူးတယ်။ ပို့ရတာဝေးတဲ့အတ ွက် ကိုယ့်ဆီရောက်လာတော့ မှိုတေ ွတက်ပြီးစားမရတော့ ၂ သိန်းခ ွဲရှုံးတာဘဲ။ ဒီနှစ်ပရစ်ပေါ်ချိန်ရောက်တော့ သေချာထုပ်ပိုးပြီးပြန်ပို့မယ် ပြောလို့ ယူအကစ် က နေတဆင့် က နေဒါကို လှမ်းပို့တာ နောက်ထပ် ဒေါ်လာ ၅၀ ထပ်ပေးပြီး ချောချောမောမောရောက်လာတယ်။ တန်သလားလို့ မေးရင် မတန်ပါဘူး၊ အရသာရှိလားမေးရင် ရှိပါတယ်။ အစားမက်တဲ့ ကျွန်မအတ ွက်တော့ အလ ွမ်းပြေပုရစ်ကြော်လေးပါ။ အထုပ် ၅ ထုပ်ကို ၃ သိန်းနီးပါးပေးထားရလို့ မျက်စိမှတ်စားပေမယ့်  အ ကောင်တော်တော်များများကို  အ တောင်ပံမဖြုတ်ဘဲကြော်ထားတာ၊  အ တောင်တေ ွမှာ သဲတေ ွရွှံ့တေ ွကပ်နေတာတေ ွ့ရတယ်။ နောင်ဆိုရင်တော့ ပိုပြီး သန့်ရှင်းအောင်လုပ်ပေးမယ်လို့ မျော်လင့်တာပါဘဲ။ ပို့ပေးတဲ့ညီမလေးက တော့ ကြိုးစားပမ်းစားနဲ့ စေတနာထားလုပ်ပေးတာကိုတော့ ကျေနပ်မိတယ်။  ပုရစ်ကြော်အချိ ုထုပ်ကို  သဲမပါအောင်တစ်ကောင်ချင်းထိုင်ရေ ွး ရုံးကိုယူသွားပြီး လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တေ ွကိုကျွေးတော့ အားလုံးသ ဘောကျ ကြတယ်။ ကြောက်လဲကြောက်တယ် စမ်းလဲစားကြည့်ကြတယ်။ ဒီမှာလဲ ပုရစ်ပေါင်ဒါမှုန့် ...

ပဲပြုပ် Sprouted Yellow Pea

နည်းပေါင်းစုံနဲ့စမ်းကြည့်ပီးအဆင်ပြေလို့ ထပ်ရှယ်လိုက်ပါတယ်။ Yellow Pea ပဲစေ့လေးတွေကိုရေတစ်ညစိမ်၊ ဇကာနဲ့စစ်ပြီး ရေတစ်ရက် ၂ခါလောင်းပေးပြီးအဖုံးအုပ်ထားရင် ၂ရက်ဆို အမြီးလေးနဲ့ပဲလေးတွေအဆင်သင့်ရပါပြီ။ ဇလုံထဲကိုပဲညှောင့်စေ့လေးတွေထည့်၊ ပဲငံပြာရည်အချိ ုရယ်၊ ထညက်ခဲလေးတွေခြေထားတာရယ်ကို (အချိ ုပမာဏကကိုယ့်စိတ်ကြိ ုက်ကိုယ်ထည့်ပါမယ်) ထည့်ပြီး လက်လေးနဲ့ဖွဖွလုံးပြီးနယ်လိုက်ပါ။ ပဲကအရေလေးတွေနဲနဲထွက်လာမယ် ဒီတိုင်းဘဲအကုန်ပေါင်းအိုးထဲထည့်ပါ။ ရေလုံးဝထပ်မထည့်ပါဘူး၊ ကူးအတွက်တော့ဆောဒါလဲမတည့်လို့မထည့်ပါဘူး။ ပေါင်းအိုးစတည်ပြီး ၁၀ ခါအသံမြည်အော် ပြီးတာနဲ့ မီးပိတ်လိုက်ပါ။  အေးတဲ့အထိခဏစောင့်ပြီး ရင်တော့ ပဲလုံးပုံမပျက်ဘဲ အရမ်းနူးအိပြီး အရသာရှိတဲ့ပဲပြုတ်ချို စိမ့်လေးရပါပြီ။ 1  2  3 4