Revised: ပြဲေတာ္ေန႔

မႏွစ္ကဒီအခ်ိန္မွာ- ေစ်းတန္းမွာေလွ်ာက္ၾကည့္ရင္းဓာတ္ပံုတစ္ခ်ိဳ႕ရိုက္ခဲ့တယ္။ေတြ႕သမွ် ပံုေတြအကုန္လိုက္ရိုက္တာဘဲ၊ လမ္းေဘးကေၾကာင္ကအစေတြ႕သမွ် ရႈခင္းေလး ေတြ
ပန္းေလးေတြကို အမွတ္တရသိမ္းထားတယ္။ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ေတာ့ အႏုပညာမ်က္စိမရွိ
ဘူးဆိုတာေတာ့၀န္ခံတယ္။ တစ္ေယာက္တည္းေနေတာ့ရံုးကၿပန္ရင္လုပ္စရာဆိုလို႕ အၿပင္
ထြက္ ရွိသမွ်ပံုေတြလိုက္ရိုက္ ဒါအလုပ္လို႕ခံယူထားလိုက္တယ္။ အမွန္ကေတာ့ေလ့က်င့္ခန္း
ေတြဘာေတြလုပ္၊ အိမ္သန္႕ရွင္းေရးလုပ္ရမွာ॥အဲဒါကို ၀ါသနာမပါ။ တစ္ပတ္ကို တစ္ခါ
ေလာက္ဘဲစိတ္ပါလက္ပါ အိမ္ရွင္းအ၀တ္ေလွ်ာ္တယ္။
သူတို႕ေတြရဲ႕ ပြဲေတာ္ေန႕၊ ဘာပြဲေတာ္လဲလို႕ေမးၾကည့္ေတာ့ခရစ္ယာန္ေတြ(သန္႔ရွင္းသူ
ဘိုးေဘးမ်ား) ေသတာ ကို အမွတ္တရအေနနဲ႕ ပြဲက်င္းပတယ္လို႕ေၿပာတယ္။ ဘာအေထြ
အထူးမွေတာ့မရွိပါဘူး။ ေစ်းတန္းေတြ၊ စတိတ္ရႈိးေတြနဲ႕အိမ္ေတြအသီးသီကမုန္႕ေတြလုပ္၊
တစ္အိမ္၀င္တစ္အိမ္ ထြက္လိုက္စား၊၀တ္စံုတူညီနဲ႕ အဖြားၾကီး ေတြက လမ္းမမွာ ဘင္ခရာ
အဖြဲ႕ နဲ႕ က ၾက။ ေယာက်ာ္းမဟုတ္၊ မိန္းကေလးမဟုတ္တဲ့သူေတြကလဲအဖြဲ႕အတင္းနဲ႔ကိုေပ်ာ္
ၾကတာ။ဒီမွာကေတာ့အဲလိုသူေတြ ကိုသူတို႔အေနနဲ႔ gifted child လို႔ေတာင္သတ္မွတ္ထား
ၾကတာကိုး။ မိသားစုမွာေၿခာက္ေၿခာက္ေလးတစ္ေယာက္ပါရင္ဂုဏ္ယူမဆံုး။
ကားေပၚကစ ဆင္းတာနဲ႕ လမ္းေဘးဆိုင္မွာ မိန္းကေလး၀တ္ အတြင္းခံေတြ ေရာင္းတာေတြ႕
တယ္။ သူငယ္ခ်င္းကလွတယ္ဆိုၿပီး၀င္ၾကည့္ေရြးေနလို႕ ကၽြန္မကေတာ့ ရွက္လို႕ေတာင္ၾကည့္
ေၿမာက္ၾကည့္ လုပ္ေနလိုက္တယ္။ ေနာက္ေတာ့ ေစ်းတန္းကိုေလွ်ာက္ပတ္တယ္။ ဌက္ေပ်ာဖက္နဲကထုပ္ထားတဲ့မုန္႕ေတြေတြ႕တယ္။ ၿမန္မာၿပည္က မုန္႕ဖက္ထုပ္၊ေကာက္ညွင္း
ေပါင္း တို႕ကိုေတာင္ေၿပးသတိရမိေသး။ ဒါေပမယ့္သူတို႕မုန္႕ေတြကိုေတာ့စမ္းၿပီး၀ယ္မစားဘူး၊ ခ်ိဳရဲေနမယ္ဆိုတာသိေနတယ္ေလ။ ေတာ္ေတာ္အခ်ိဳၾကိဳက္တဲ့ႏိုင္ငံ॥အခ်ိဳမၾကိဳက္တဲ့ကၽြန္မအ
တြက္ စားစရာအင္မတန္ရွားတယ္။
ၾကက္ဥေတြလဲၿပဳပ္ပီးေရာင္းတယ္။ ပူပူေႏြးေႏြးေပါ့ ၾကက္ဥက အေရာင္နဲ႕လဲရွိတယ္॥
ဆားၾကက္ဥတဲ့ ।ခရမ္းေရာင္ေလးေတြ (ရီရတယ္ ေရာက္ခါစက ေစ်းသြားေတာ့ ၾကက္ေပါက္
ေလးေတ ြၿဖဴနီ၀ါၿပာစိမ္း ေရာင္စံုေတြ႕ေတာ့ ထူးဆန္းတယ္ဆိုၿပီး (၃)ေကာင္၀ယ္ လာခဲ့ေသး
တယ္။ ေဆးဆိုးထားတာေနာက္မွသိတယ္) ေနာက္အၿဖဴက ႏွစ္မ်ိဳး ဘာလု နဲ႕ ပင္ႏြိဳင္း ၊
ဘာလု က ၾကက္ဥထဲမွာ ၾကက္ကေလးရွိတယ္။ ၾကက္ကၿပဳပ္ထားေတာ့ ေသေနၿပီေပါ့॥
အေမႊးေတြလဲ ေပါက္ေနၿပီ॥ အဲဒါကို ေဖာက္॥အရည္ကိုစုပ္ေသာက္ၿပီး ၾကက္ကေလးကုိ
အခ်ဥ္ေရနဲ႕ တို႕စားတာ॥ သူငယ္ခ်င္းက ၿမန္ရည္ရွက္ေရနဲ႕ စားေနေတာ့..မနဲဟန္ေဆာင္
ၿပီး ၿပံဳးၿပေနရတယ္။။ သူကအတင္းေကၽြး ေသးတယ္.. ေနာက္မွ..ေနာက္မွ လို႕ ေၿပာလိုက္ရ
တယ္။ စားဖို႕မေၿပာနဲက ၾကည့္တာနဲ႕တင္ရင္ထဲမွာေအာ္ဂလီဆန္ေနၿပီ။ (ဒီႏွစ္လဲအဲဒါကိုစားၾကည့္ဖို႕တိုက္တြန္းတယ္။ မၾကည့္ရဲရင္အေမွာင္ထဲမွာစားတဲ့..)
ေနာက္တစ္မ်ိဳးကေတာ့မဆိုးလွဘူး॥ ပင္ႏြိဳင္း က ၿမန္မာလိုဆို ေလဥ လို႕ေခၚမလားဘဲ။
ကၽြန္မရဲ႕ တစ္ဦးတည္းေသာေမာင္ေလးက အဲလိုဥမ်ိဳးကိုၾကိဳက္တယ္။ မာမီက ေမွာ္ဘီ
ၾကက္ၿခံမွာသြားသြား၀ယ္ ေပးဖူးတာသတိရေသးတယ္။
အဲဒီေစ်းတန္းမွာေရာင္းတဲ့ဟာေတြမ်ားေသာအားၿဖင့္အကုန္လံုးလိုလို (ဆန္းပို႕လမ္းပို႕)
တစ္ခုတစ္ဆယ္။

ေစ်းကိုလာတဲ့အဓိကအေၾကာင္းကေတာ့ ၾကိမ္သီးစားခ်င္လို႕.. ရန္ကုန္မွာ လွည္းေလးနဲ႕
ဒယ္အိုးထဲမွာ သဲထည့္ၿပီးေလွာ္တဲ့ၾကိမ္သီးေပါ့။ဒီကဟာေတြကေတာ့အခ်ိဳရည္နဲ႕ၿပဳပ္ထားတာ.. ေတာ္ေသးတယ္ၾကိမ္သီးအခြံမာမာခံေန လို႕ အဆံထဲကိုအခ်ိဳသိပ္မေရာက္တာ။ ေစ်းေတာ့ၾကီး
တယ္၊ ကီလို၀က္ကို ၈၀ ေပးရတယ္။ (ပံုထဲမွာလိေမၼာ္သီးေနာက္ကပလတ္စတစ္နဲ႕ထုတ္ထားတဲ့မဲမဲအထုတ္ေလး)တစ္ၿခားအသီးေတြ
၀ယ္မစားဘဲ ၾကိမ္သီးဘဲ (၁) ကီလုိ၀ယ္ခဲ့တယ္.. ၿပီးေတာ့ ထရိုင္ဆိုင္ကယ္ (tricycle) စီးၿပီးၿပန္
လာခဲ့တယ္။

ထရိုင္ဆိုင္ကယ္ - ဆိုက္ကားလိုမ်ိဳးဘဲ..ဒါေပမယ့္ စက္ဘီးနဲ႕မဟုတ္ဘူး၊ ဆိုင္ကယ္နဲ႕

ပြဲေစ်းတန္းမွပံုေလးတစ္ခ်ိဳ႕