ကၽြန္မအင္တာနက္ကိုသံုးလာတာႏွစ္နဲကခ်ီၾကာတာေတာင္ ဘေလာ့ ဆိုတာဘာမွန္းကိုမသိဘူး... ေရးရေကာင္းမွန္းလဲမသိဘူး... မႏွစ္က ၾသဂတ္(စ္)လေလာက္မွာ ပဒုမၼာကေန တဆင့္ အန္တီေမၿငိမ္း ဘေလာ့ကိုေရာက္သြားတယ္.. ဖတ္ၿပီးေတာ့ အဲဒီကေန..တစ္ဘေလာ့ ၿပီးတစ္ဘေလာ့ ကူးေတာ့တာဘဲ... အသစ္ေလးေတြလဲဖတ္..အေဟာင္းေတြလဲၿပန္ရွာဖတ္နဲ႕၊ ငါအသိေနာက္က်ေလၿခင္းဆိုၿပီးေတာ့ေလ။ ကၽြန္မစာေရးဖို႕၀ါသနာပါတယ္ ဒါေပမယ့္တစ္ခါမွ မေရးၿဖစ္ဖူး.. ၿမန္မာစာလံုးအသိဥဏ္မၾကြယ္၀တာရယ္၊ စာလံုးေပါင္းေတြအခုထိမွားေနတာရယ္..ေရးၿပီးတာေတြၿပန္ဖတ္တိုင္းစိတ္ရႈပ္ရတာရယ္နဲ႕... ဘာဘဲၿဖစ္ၿဖစ္ဆိုၿပီး register လုပ္ထားလိုက္တယ္.. အစကေတာ့ ဘေလာ့နာမည္ကို အလြမ္းနယ္နမိတ္ေလးမ်ား လို႕ေပးတယ္။ ေနာက္ေတာ့ စံအိမ္သစ္ လို႕ေပးတယ္... ဒါေပမယ့္ အရြယ္ေရာက္တဲ့မိန္းကေလးတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ ေရးၿဖစ္ရင္ ခ်စ္သူအေၾကာင္းဘဲမ်ားမွာမို႕လို႕ ေနာက္ဆံုး ခ်စ္သူ လို႕နာမည္ေပးလိုက္တယ္။ ခ်စ္တဲ့သူေတြကို ကိုယ္စားၿပဳတဲ့သေဘာပါ။
ဘာလုိ႕ဘေလာ့ေရးတာလဲ.... ကၽြန္မေခါင္းစဥ္မွာတင္ထားတဲ့အတိုင္း.. ကၽြန္မလုိစကားနည္း၊ သူငယ္ခ်င္းရွားၿပီး မိဘေမာင္ႏွမနဲ႕ေ၀းရာ တစ္ေယာက္တည္းေနရတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္..ကၽြန္မခံစားရတာေတြ၊ အၿဖစ္အပ်က္ေတြ၊ အေတြ႕အၾကံဳေတြကို ေစ့ေစ့ဌဌမေၿပာၿပႏိုင္ခဲ့တဲ့အေၾကာင္းအရာေလးေတြကို တစ္ေန႕ ကၽြန္မခ်စ္တဲ့သူေတြနဲ႕ ၿပန္ဆံုတဲ့အခ်ိန္မွာ ၿဖစ္ၿဖစ္၊ ကၽြန္မ မရွိေတာ့တဲ့ တစ္ေန႕မွာ ၿဖစ္ၿဖစ္ အမွတ္တရအေနနဲ႕...က်န္ရစ္ခဲ့ေအာင္ေရးတာပါ။
ဘာလုိ႕ဘေလာ့ေရးတာလဲ.... ကၽြန္မေခါင္းစဥ္မွာတင္ထားတဲ့အတိုင္း.. ကၽြန္မလုိစကားနည္း၊ သူငယ္ခ်င္းရွားၿပီး မိဘေမာင္ႏွမနဲ႕ေ၀းရာ တစ္ေယာက္တည္းေနရတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာ အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးေၾကာင့္..ကၽြန္မခံစားရတာေတြ၊ အၿဖစ္အပ်က္ေတြ၊ အေတြ႕အၾကံဳေတြကို ေစ့ေစ့ဌဌမေၿပာၿပႏိုင္ခဲ့တဲ့အေၾကာင္းအရာေလးေတြကို တစ္ေန႕ ကၽြန္မခ်စ္တဲ့သူေတြနဲ႕ ၿပန္ဆံုတဲ့အခ်ိန္မွာ ၿဖစ္ၿဖစ္၊ ကၽြန္မ မရွိေတာ့တဲ့ တစ္ေန႕မွာ ၿဖစ္ၿဖစ္ အမွတ္တရအေနနဲ႕...က်န္ရစ္ခဲ့ေအာင္ေရးတာပါ။
Comments
Post a Comment
ကူးကူးေရ...