Skip to main content

ဘာမွမထူးတဲ့ႏွစ္ကူး

ငယ္ငယ္ထဲက အက်င့္တစ္ခုရွိတယ္။ ဘုရားေက်ာင္းမွာသီခ်င္းဆိုရင္ မာမီက (၅)က်ပ္ေပးတယ္။ ေက်ာင္းမွာ အဆင့္(၁)ရရင္ ဂါ၀န္၀ယ္ေပးတယ္။ အတန္းနဲနဲၾကီးေတာ့ အဆင့္(၁)ရရင္ ေႏြေက်ာင္းပိတ္မွာ ၿပင္ဦးလြင္ သြားခြင့္ရမယ္။ ၿပင္ဦးလြင္မွာ ပါးပါးရဲ႕ အမအၾကီးဆံုး ေနတယ္။ ၾကီးၾကီးေပါ့။ သူ႕မွာ သားတစ္ေယာက္ဘဲရွိတယ္။ အဲဒါကၽြန္မအကို။ သူ႕နာမည္ ေက်ာ္ေက်ာ္။ သူ႕ကိုအရမ္းခ်စ္တယ္။ သူနဲ႕ ေဆာ့ရတာလဲေပ်ာ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ဒါ ကၽြန္မအတြက္ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္..ငယ္ငယ္ကတည္းက ဘာကိုမွ မက္မက္ေမာေမာ တပ္မက္တာမရွိေပမယ့္ အဲလို အေပ်ာ္ေလးေတြကိုေတာ့ ေမွ်ာ္လင့္ၿပီး ရေအာင္လုပ္တတ္တယ္။
ဘာရယ္ေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္မခ်စ္သူနဲ႕ကၽြန္မက တစ္ေနရာစီမွာ.. ရံုးပိတ္ရက္ကို အၿမဲေမွ်ာ္တယ္.. ရံုးပိတ္ရက္ေရာက္ရင္ ခ်စ္သူကမလာႏိုင္ရင္ေတာင္ အြန္လိုင္းမွာေတြ႕ဖို႕အခ်ိန္ပိုေပးလို႕ရတယ္ေလ..
အခုလဲ ႏွစ္သစ္ကူးေရာက္ေတာ့မယ္။ တရုတ္ႏွစ္သစ္ကူးေပါ့.. ကၽြန္မရွိတဲ့ႏိုင္ငံကေတာ့ ခရစ္ယာန္ႏိုင္ငံဆိုေတာ့ ရံုးပိတ္ရက္မရွိဘူး..ဒါေပမယ့္ ခ်စ္သူရွိတဲ့ေနရာမွာေတာ့ ရံုးပိတ္မယ္ထင္တာဘဲ..
လာမယ္။ မလာဘူး ဆိုတာစိတ္ကူးထဲမွာ ရူးေနတဲ့အၿဖစ္..ဒါေပမယ့္ ေမ်ာ္လင့္ေနတာေတာ့အမွန္ဘဲ...
ေအာက္တိုဘာလ ဖြားတဲ့သူေတြက စိတ္ဓာတ္အတက္/အက်လြယ္တယ္လို႕ စာအုပ္ထဲမွာဖတ္ဖူးတယ္။ ဟုတ္လဲဟုတ္တယ္... မၿဖစ္ႏို္င္မွန္းသိရက္နဲ႕ ကိုယ့္ဘာကိုယ္ကိုယ္တစ္ဖက္သက္ေမ်ာ္..ၿပီး ေတာ့ လဲ ဒီတိုင္းက ဒီတိုင္းဘဲ..ရူးတယ္လို႕ဘဲေၿပာေၿပာ..ကိုယ့္ကိုကိုယ္ႏွိပ္စက္တယ္ဘဲေၿပာေၿပာ..ကၽြန္မလဲ လူသားတစ္ဦးေပမို႕..ဆႏၵေတာ့ရွိတာေပါ့... ခ်စ္သူကိုေတြ႕ခ်င္တယ္၊ စကားေၿပာခ်င္တယ္.....
ဒါေပမယ့္အားလံုးကေနာက္ဆံုးေတာ့ စိတ္ကူးနဲ႕ရူးတဲ့ဇတ္လမ္းအဆံုး လို႕ေၿပာရမလားဘဲ...
ဆုိေတာ့..ကၽြန္မကို တရုတ္ႏွစ္သစ္ကူး ဆိုတာ လာမေၿပာနဲ႕..ဘာမွမထူးတဲ့ႏွစ္ကုူး ဆိုရင္ေတာ့လက္ခံမယ္...

Comments

Popular posts from this blog

ေခြးအီးပုတ္သီး

နာမည္ၾကားတာနဲ႔ စိတ္မညစ္သြားနဲ႔အံုး... စားဖူးမွအရသာရွိမွန္းသိတာ.... ကၽြန္မတို႔ဦး၀ိစာရလမ္းမွာေနတံုးကညေနပိုင္းဆိုမိသားစုလမ္းေလွ်ာက္ရင္း လွ်ာက္လမ္းေဘးကအပင္အံုေတြေပၚႏြယ္တက္ေပါက္ေနတဲ့ေခြးအိီးပုတ္ ညြန္႔ေတြခူးခူးလာတတ္တယ္...အန္ကယ္တစ္ေယာက္ကေျပာဖူးတယ္ ေဆးဖက္အေတာ္၀င္တဲ့အပင္တဲ့။ကၽြန္မကေတာ့မၾကိဳက္ဘူး။နံလို႕... ဒါေပမယ့္အနံ႔က ေဘာစကိုင္းညြန္႔အစိမ္းလိုအနံ႕မ်ိဳးပါ။ က်မ္းမာေရးအတြက္ေကာင္းတယ္ ေျပာတာဘဲ.. ေခြးအီးပုတ္သီးကိုေတာ့ ေတာင္ငူ၊ တာေျပာဘက္ေရာက္မွစားဖူးတာပါ.. ငပိရည္ရယ္၊ တာလေပါ့ရယ္.. ေခြးအီးပုတ္သီးတို႔စရာရယ္... စေတြ႔ေတြ႔ျခင္းက မစားရဲဘူး.. မဲမဲ ၾကီး  တကယ့္ ေခြးဟိုဟာအေျခာက္လုိဘဲလို႕...  ေနာက္မွ ျခံဳပုတ္ေတြၾကား ႏြယ္နဲ႔ ေပါက္ေနတဲ့ အပင္ေတြကေန အသီးေတြလိုက္ခူးမွ အသီးအစစ္လို႔ျမင္ရပီး မွဘဲ စားရဲေတာ့တယ္.. စားၾကည့္တာ ေမ်ာက္ငိုသီးလိုဘဲ..အရသာက ဒညင္းသီးအႏုေလးလို အနံ႔ျပင္းျပင္းနဲ႔ ၾကြပ္ၾကြပ္ေလး..အရမ္းစားလို႔ေကာင္းတယ္...  စားပီးရင္ လွ်ာေတြမဲေနတာကလြဲလိဳ႕ပါ.. စားဖူးတဲ့သူလဲရွိမွာပါေနာ္...  မသိေသးသူေတြအတြက္ ဗဟုသုတအျဖစ္တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။  ကၽြန္မဆီေရာက္ေတာ့ ၁ ပတ္ေလာက္ၾကာသြားပီ... ဒါေ...

Food Review: ပုရစ္ေၾကာ္

ပုရစ်ကြော်ကြိုက်တဲ့မောင်လေးကိုကို မမ ညီမများအတ ွက်ပါ။ မနှစ်က ရွှေနှင်းဆီညီမလေးဆီက တစ်ခါမှာဖူးတယ်။ ပို့ရတာဝေးတဲ့အတ ွက် ကိုယ့်ဆီရောက်လာတော့ မှိုတေ ွတက်ပြီးစားမရတော့ ၂ သိန်းခ ွဲရှုံးတာဘဲ။ ဒီနှစ်ပရစ်ပေါ်ချိန်ရောက်တော့ သေချာထုပ်ပိုးပြီးပြန်ပို့မယ် ပြောလို့ ယူအကစ် က နေတဆင့် က နေဒါကို လှမ်းပို့တာ နောက်ထပ် ဒေါ်လာ ၅၀ ထပ်ပေးပြီး ချောချောမောမောရောက်လာတယ်။ တန်သလားလို့ မေးရင် မတန်ပါဘူး၊ အရသာရှိလားမေးရင် ရှိပါတယ်။ အစားမက်တဲ့ ကျွန်မအတ ွက်တော့ အလ ွမ်းပြေပုရစ်ကြော်လေးပါ။ အထုပ် ၅ ထုပ်ကို ၃ သိန်းနီးပါးပေးထားရလို့ မျက်စိမှတ်စားပေမယ့်  အ ကောင်တော်တော်များများကို  အ တောင်ပံမဖြုတ်ဘဲကြော်ထားတာ၊  အ တောင်တေ ွမှာ သဲတေ ွရွှံ့တေ ွကပ်နေတာတေ ွ့ရတယ်။ နောင်ဆိုရင်တော့ ပိုပြီး သန့်ရှင်းအောင်လုပ်ပေးမယ်လို့ မျော်လင့်တာပါဘဲ။ ပို့ပေးတဲ့ညီမလေးက တော့ ကြိုးစားပမ်းစားနဲ့ စေတနာထားလုပ်ပေးတာကိုတော့ ကျေနပ်မိတယ်။  ပုရစ်ကြော်အချိ ုထုပ်ကို  သဲမပါအောင်တစ်ကောင်ချင်းထိုင်ရေ ွး ရုံးကိုယူသွားပြီး လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တေ ွကိုကျွေးတော့ အားလုံးသ ဘောကျ ကြတယ်။ ကြောက်လဲကြောက်တယ် စမ်းလဲစားကြည့်ကြတယ်။ ဒီမှာလဲ ပုရစ်ပေါင်ဒါမှုန့် ...

ပုဇွန်ချဉ် (Pickled Shrimps)

ကျွန်မအန်တီလေးတစ်ယောက်ကမြောင်းမြတစ်ဖက်ကမ်း ကွယ်လွမ် မှာနေပါတယ်။နွေကျောင်းပိတ်ရက်တွေ မှာရန်ကုန်ပုသိမ်သင်္ဘောကြီးစီးပီးမြောင်းမြကိုသွားလည်တိုင်းသင်္ဘောဆိုက်ဆိမ်းကမ်းနားရောက်တစ်ဖက် ကမ်းလှမ်းကြည့်လိုက်ရင်အန်တီ့အိမ်ကိုတန်းမြင်ရပါတယ်။ဖုန်းဆက်အကြောင်းကြားထားတော့သူတို့ကလဲ လက်လှမ်းပီး လက်ပြ၊ ကျွန်မတို့မောင်နှမတွေကလဲသင်္ဘောပေါ်ကနေခုန်ဆွခုန်ဆွလက်ပြပီးအရမ်းကို ပျော်ခဲ့ ရပါတယ်။ အထုပ်ပိုးတွေသယ်ပီး ကွယ်လယ်ဘက်ကို ကူးမယ့် ကူးတို့ပေါ် တက်၊ ဗေဒါအဆုပ်လိုက် ကျုပင် မြစ်ပြုတ်ပီး ပေါလောပေါ်နေတာတွေကြားထဲက ကူးတို့လက်တံနှစ်ချောင်း လက်နဲ့လှည့်လှော်ရတဲ့ လှေလေးပေါ်ကနေ တစ်ဖက်ကမ်းကိုကူးကြ ပါတယ်။ အန်တီ့အိမ်ရောက်တာနဲ့ ပူနွေးနွေး ပေါ်ဆန်းမွှေးရယ် ပုဇွန်ချဉ်သုတ်လေးရယ် စားရတဲ့အရသာ ကိုတော့တစ်သက်မမေ့နိုင်ပါဘူး။ ကျွန်မပြောခဲ့ဖူးသလိုနှစ်သက်လှတဲ့အစားသောက်တိုင်းဟာအမှတ်ရစရာအဖြစ်ပျက်တွေကနေအခြေခံလာပါတယ်။ နှစ်ပေါင်းများစွာ ပုဇွန်ချဉ် စားတိုင်း အန်တီလေးကို မြင်ယောင်မိသလို သတိရလွမ်းဆွတ်မိတယ်။ တစ်ဆက်တည်းမှာဘဲ အန်တီလေးလို အဖြစ်မျိုး ဘယ်အိမ်ထောင်သည်အမျိုးသမီးမဆို မကြုံရပါစေ နဲ့လို့လည်းဆိုတောင်းမိပါတယ်။ ကျွန်မကနေဒါရောက်ပီးနောက်ပိုင်းမှ...