Skip to main content

Posts

Showing posts from January, 2009

ငါး ဖုတ္ (ကင္)

တလားပီးယား ငါးကုိလတ္လတ္ဆတ္ဆတ္၀ယ္..ၿပီးဖုတ္စားၾကည့္တယ္။ ေကာင္းသားဘဲ။ ၾကက္သြန္ၿဖဴနီ၊ ဂ်င္း၊ ခရမ္းခ်ဥ္သီး၊ ငရုတ္သီအစိမ္းေတာင့္ ကို blender နဲ႔ေမႊလိုက္ပီးေတာ့ ငါးကိုဗိုက္ခြဲေသခ်ာေရေဆးထားနဲ႔အထဲကို ေမႊထားတဲ့အစာပလာေတြကို ဆား၊ငံၿပာရည္၊ နႏြင္း၊ အေရာင္တင္မႈန္႔ထည့္နယ္ၿပီး ငါးကိုယ္ထဲကိုေရာေမႊထည့္လိုက္တာပါ။ ကိုယ္လံုးကို လဲဓားနဲ႔သံုးခ်က္ေလာက္မႊန္းၿပီးအထဲကိုအႏွစ္ေတြသိပ္ထည့္ၿပီး ဖုတ္လိုက္ရံုပါဘဲ။ က်က္ႏိုင္ ေလာက္တဲ့အေနေလာက္ကိုမွန္းၿပီးေတာ့ ကၽြန္မကေတာ့ ၃၀မိနစ္ေလာက္ဖုတ္လိုက္တဲ့အခါ မွေတာ့ေမႊးၾကိဳင္ၿပီး ခ်ိဳေနတဲ့ငါးဖုတ္ (ကင္)ေလးရလာပါၿပီ။ (ပံုတင္တာငါးကေဇာက္ထိုးၿဖစ္ ေနတယ္ေနာ္၊ ၿပန္တည့္ေအာင္မလုပ္တတ္ဘူး..း( ဆီမထည့္ေပမယ့္ငါးကအဆီထြက္လာတယ္။

ခရမ္းသီး+မႈိ ကင္

ဒီမွာ gas မရွိဘူးသိလား။ ကၽြန္မဒီကိုၿပန္ေရာက္တာ ဇန္န၀ါရီ ဒုတိယအပတ္၊ႏို၀င္ဘာကုန္ ခါနီးမွာ gas ထပ္၀ယ္ထားေတာ့ေလာက္ေသးတယ္။ အခုထိလဲသံုးေနတုန္းဘဲ။ ပတ္၀န္း က်င္ေလ့လာမႈအားနည္းခ်က္ကေတာ့စံထားေလာက္တယ္။ေမာလ္ေရာက္ေတာ့မွHardware store မွာ electric stove ေတြကုန္ေနပီတဲ့။ လက္က်န္ကုန္ေတာင္မရွိေတာ့ဘူးဆိုမွဘာၿဖစ္ တာလဲေမးမွဘဲ gas လံုး၀ကုန္ေနတဲ့အေၾကာင္း၊ဘယ္မွာမွ၀ယ္မရတဲ့အေၾကာင္း၊ ၁လေက်ာ္ ပီဆိုတဲ့အေၾကာင္း၊ ရံုးေရာက္ေတာ့သူမ်ားကိုေမးေတာ့သူတို႕ေတြ gas ၀ယ္လို႔မရလို႔အခက္ခဲ ၿဖစ္ေနတာတို႔၊ မီးေသြး၀ယ္ခ်က္ရတယ္၊ လွ်ပ္စစ္မီးဖိုသြား၀ယ္ရတယ္အဲဒါေတြကိုကၽြန္မမသိ ဘူး။ မ်က္ကန္းသရဲမေၾကာက္သလို၊မသိခင္ကေၾကာက္ရမွန္းလဲမသိဘူး။ အခုမွလန္႔ေနတာ။ ဘာမွေတာင္မခ်က္ရဲဘူး။ မီးေသြးမီးဖိုနဲ႔ေတာ့ခ်က္တတ္ပါတယ္။ မီးသာမေမႊးတတ္တာ၊ လွ်ပ္ စစ္မီးဖိုေတာ့ရွိေပမယ့္မီတာခနဲ႔မြဲမွာေသခ်ာတယ္။ ကၽြန္မေနတဲ့ေနရာက commercial rate နဲ႕ေပးရတာ။ ဟင္းမခ်က္ဘဲအၿခားဟာသံုးတာတင္လခရဲ႕၂၀%သြားေနပီ။ အဲေတာ့.အသုပ္စား လိုက္၊ အိမ္ကပို႔ေပးတဲ့ဟင္းေတြစားလိုက္၊ အသီးႏွံစားလိုက္နဲ႔..ဒီတစ္ပတ္ေတာ့ေတာ္ေတာ္အ ဆင္မေၿပလွဘူး။ gas ကစေရာင္းတယ္ေၿပာတယ္၊သြားၾကည့္ေတာ့လဲမေရာင္းဘူး၊ local tv channel မွာလဲ ခဏခဏ

တည္ေဆာက္ဆဲကာလ

႔ ၿပန္တည္ေဆာက္ထားတဲ့ရင္ခြင္မွာ အခ်စ္ဆိုတာမရွိ အလြမ္းေတြက်ိန္စာသင့္လို ႔႕ အနမ္းေတြေၿမမွာခခဲ့ရပီ..... ေကာက္ေကြ႔ေထြလီေလာကဒီမွာ ဆုန္ဆန္ကူးလူး အရူးတစ္ေယာက္လို ထိခိုက္ခံစားလြယ္တဲ့ ႏူးညံ့တဲ့ႏွလံုးသားကို ေက်ာက္သားလိုမာေက်ာတဲ့ ႏွလံုးသားအသြင္ ေၿပာင္းေပးပါဘုရား.....

အုန္း+ပန္းသီးေဖ်ာ္ရည္

ေဖ်ာ္ရည္ေဖ်ာ္ရေအာင္။ အုန္းသီးႏုႏု ၿခစ္ပီးသားအနည္းငယ္ ပန္းသီးနီ တစ္လံုး ဂ်ယ္လီအနီတံုးေလးေတြ ႏို႔ဆီနဲ႔သၾကား ပထမဦးဆံုးႏို႔ဆီနဲ႔သၾကားကုိေရေႏြးနဲ႔အရင္ေဖ်ာ္ရပါတယ္။ ၿပီးရင္ေတာ့အသင့္ၿပင္ထားတဲ့ ပန္းသီးအတံုးေသးေသးေလးေတြ၊ အုန္းသီးဖတ္ႏုႏုေလးေတြနဲ႔ဂ်ယ္လီအနီတံုးေလးေတြ ကိုေရာထည့္ေမႊလိုက္ရံုပါဘဲ။ လြယ္လဲလြယ္တယ္။ ဧည့္သည့္ေတြလာရင္လဲရိုးရိုးေဖ်ာ္ရည္ ေတြထက္ပိုၿပီးလွတပတေလးလဲအရသာရွိရွိဧည့္ခံလို႔ရတယ္။ ေဖ်ာ္ထားၿပီးေရခဲေသတၱာထဲ ထည့္ထားလိုက္ရံုပါဘဲ။ ေအးေအးေလးနဲ႔အုန္းသီးဖတ္၊ပန္းသီးဖတ္ေလးေတြနဲ႔အရမ္းေသာက္ လို႔ေကာင္းပါတယ္။ နဲနဲေလးခ်င္ရင္ေတာ့ဆားနဲနဲထည့္လိုက္ရံုဘဲ။ ကၽြန္မလဲဒါပထမဦးဆံုး လုပ္ဖူးတာပါ။ သူမ်ားအိမ္မွာေတာ့ခဏခဏေသာက္ဖူးပါတယ္။

ပဲၾကီးႏွပ္

ပဲၾကီးႏွပ္စားရေအာင္။ ကၽြန္မေန႔လည္ထမင္းစားၿပန္ခ်ိန္ ၁၂နာရီဆိုထမင္းအၿမန္တည္ပီး မိနစ္၃၀ ဆိုက်က္ေလာက္တဲ့အၿမန္ဟင္းေတြသာခ်က္စားေလ့ရွိတာမို႔ ဒီေန႔လဲပဲၾကီးေစ့ လို႔ေခၚမလား၊ ေထာပတ္ပဲလို႔ေခၚလားေတာ့အေသခ်ာမသိဘူး။ အခြံႏုႏုေလးေတြမို႔မႏႊာ ဘဲေရာခ်က္လိုက္ပါတယ္။ ပဲၾကီးေစ့ - ၁ ထုပ္ ၾကက္သြန္ၿဖဴနီေထာင္းပီးသား ပုဇြန္ေၿခာက္မႈန္႔ ငရုတ္သီးမႈန္႔၊ နႏြင္းအနည္းငယ္ ခရမ္းခ်ဥ္သီး - ၁လံုး ငါးငံၿပာရည္ ဆီပူမွာ ၾကက္သြန္ၿဖဴနီေထာင္းထားတာကိုဆီသတ္၊ မီးေအးေအးနဲ႔ၾကက္သြန္မၾကြပ္ခင္ မွာပုဇြန္ေၿခာက္မႈန္႔ေလးေတြပါထပ္ထည့္ၿပီးနဲနဲေမႊၿပီးတာနဲ႔ခရမ္းခ်ဥ္သီးတစ္လံုးစိတ္ထား တာကိုထည့္၊ငါးငံၿပာရည္ထည့္ၿပီးပဲပါေရာထည့္ေမႊလိုက္ပါတယ္။ ၿပီးရင္ေတာ့မီးေအးေအး နဲ႕ေရလိုရင္လိုသေလာက္အနည္းငယ္ဆီထည့္ၿပီးပဲႏူးေလာက္ၿပီးေရလဲခန္းၿပီဆိုရင္ေတာ့ အေပ့ါငံၿမည္းၿပီးအဆင္သင့္စားလို႔ရပါၿပီး။ ႏူးညံ့ၿပီးစိမ့္ေနတဲ့ပဲၾကီးႏွပ္၊ေတာ္ေတာ့ကိုစား လို႔ေကာင္းပါတယ္။

စားၿဖစ္ခဲ့တဲ့အကင္ဆိုင္

တစ္ရက္ေတာ့ကၽြန္မေမာင္ေလး၊သူ႔ရံုးကအကိုၾကီးနဲ႔ကၽြန္မဦးေလးလူပ်ိဳၾကီး ညေနပိုင္းမွာအကင္သြား စားမယ္ဆိုၿပီးဆိုင္ေတြလိုက္ပတ္ပါတယ္။ အရင္ဆံုးေရာက္သြားတဲ့ဆိုင္မွာလူေတြအရမ္းစည္ၿပီးထိုင္ ခံုမွာ၀င္ထိုင္ၿပီးစားခ်င္တဲ့ဟာေတြေရြးဖို႔ေကာင္တာဘက္ကိုထြက္သြားတဲ့အခ်ိန္မွာကၽြန္မဦးေလးက ဘီယာမွာပီးေသာက္ႏွင့္ပီ။တစ္ခြက္ပါ။ စားခ်င္တဲ့ဟာေတြမစံုတာမို႔ေနာက္ဆိုင္ေၿပာင္းဖို႔ဆံုးၿဖတ္ပီး အထမွာပိုက္ဆံရွင္းမယ္လုပ္ေတာ့ဘီယာဖိုးေပးၿပီးၿပန္လွည့္အထြက္မွာစားပြဲထိုးေတြေနာက္ကေန ေၿပးလိုက္ပီးေတာ့ခံုဖိုးမေပးရေသးဘူးဆိုပါတယ္။ ရန္ကုန္မွာဒီလိုမ်ိဳးေတြၿဖစ္ေနတာကၽြန္အတြက္ ေတာ့အထူးဆန္းပါဘဲ။ ေသာက္ထားတာကိုပိုက္ဆံေပးရံုတင္မက(အမွန္ေတာ့ထိုင္ေတာင္မထိုင္ ၿဖစ္ေသးဘူး၊ခဏပစၥည္းခ်ပီးၿပန္အထြက္ပါ) ခံုဖိုးသီးသန္႔ေကာက္ပါတယ္။ စတိတ္ရႈိးလဲမရွိ၊ကာရာ အိုေကလဲမရွိ၊ခံုကလဲသစ္သားခံု၊ စိတ္ထဲမွာေတာ့ကလိကလိၿဖစ္သြားတယ္။ ကၽြန္မဘဲလိုက္မမွီ ေတာ့လို႔အထာေတြဘဲမသိတာလားေပါ့။ ေနာက္ေတာ့တစ္ဆိုင္ပီးတစ္ဆိုင္လိုက္ပတ္ရင္းနဲ႔ေကာင္း ေကာင္းမာလာဟင္းနဲ႔အကင္ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ဆက္လဲမပတ္ႏိုင္ေတာ့တာမို႔ရွိတာဘဲမွာစားလိုက္ ရတယ္။ ကၽြန္မကေတာ့မစားေပမယ့္ သူတို႔၃ေယာက္က ဂဏန္းခ်ဥ္စပ္ဟင္းကိုလိုက္ရွာတာ၊ဆိုင္ ေတ

မာမီ့လက္ရာ - ၁

ကၽြန္မအိမ္ၿပန္ေရာက္တဲ့ညမွာမိသားစုစံုညီညစာစားပြဲေလးမာမီကၿပင္ဆင္ထားတယ္။အိမ္ေပၚထပ္ မွာကဗ်ာဆန္ဆန္ဖေယာင္းတိုင္ေလးနဲ႔ေပါ့။ အထူးေထြေတာ့အခ်ိန္ယူၿပင္ဆင္ခ်ိန္မရွိေလာက္ေအာင္ ညီမေလးကမနက္ေရာက္ပီး၊ ကၽြန္မကညေနပိုင္းေရာက္ေတာ့သူတို႔ေလယဥ္ကြင္းသြား၊ညီမေလးကိို ၾကိဳအိမ္ၿပန္ပို႔၊ ညေနပိုင္းၿပန္ထြက္ကၽြန္မကိုေစာင့္ၾကိဳ၊ၿပီးၿပန္လာ။ ကၽြန္မတို႔ဆိုရင္ေတာ့ၿငီးမလားမသိ ဘူး။မိဘဆိုေတာ့လည္းသားသမီးေတြၿပန္လာေတာ့ၿဖစ္ႏိုင္ရင္ေလယဥ္နားထိေတာင္လာေစာင့္ၾကိဳခ်င္ ၾကတာမဟုတ္လား။ စားပြဲရွည္ၾကီးမွာထမင္းနဲ႔၊ ပဲသီးစံုဟင္း၊ သေဘၤာသီးစိမ္းသုပ္၊ ငပိတို႔စရာအစံုလင္နဲ႔၊ ေရႊဖရံုရိုးတံေလး ေတြကိုအမွ်င္ေတြသင္ၿပီးစိမ္းစိမ္းေလးၿပဳတ္ထားတာလဲပါေသး။ ပဲပုပ္အစပ္ခ်က္၊ အားလံုးနီးပါးေတာ့ သတ္သတ္လြတ္ေတြပါ။ ငပိရည္ကလြဲလို႔ေပါ့။ အားလံုးကမာမီ့လက္ရာေတြပါ၊

မႏၱေလး ကန္ေတာ္ၾကီး

ေမြးရပ္ေၿမမႏၱေလးကိုေရာက္ၿပန္ေတာ့အရာရာအားလံုးအရင္တိုင္းဘဲ၊ က်ဴံးနားၿဖတ္ေတာ့ ဒီအေငြ႔အသက္ေတြကမေၿပာင္းလဲဘူးလို႔ခံစားရတယ္။ အရင္ကထက္ပိုမိုစည္ကားေနတာ ကလြဲလို႔အရာရာအရင္အတိုင္းပါဘဲ။ မထူးဆန္းေတာ့တဲ့အေၾကာင္းရာေတြကိုစီကာပတ္ ကံုးမေရးေတာ့ပါဘူး။ ကၽြန္မအတြက္ထူးဆန္းတာေလးေတြနဲ႔ေရာက္ခဲ့တဲ့ေနရာေလးအ ေၾကာင္းကိုဘဲေၿပာၿပခ်င္ပါတယ္။ မႏၱေလးေတာင္ေပၚေရာက္ေတာ့ဇီးၿဖဴသီးေတြေထာင္း ထားတာကိုေရာင္းတာေတြ႔ေတာ့၀မ္းသာအားရ၀ယ္ၿပီးစားပါတယ္။ေရေသာက္လိုက္ရင္ ခ်ိဳလို႔။ တရုတ္က၀င္တဲ့အေမႊးဖြားဖြားနဲ႔အေကာင္ရုပ္ေလးေတြလဲေတြ႔တယ္။ အရာရာ၀ယ္ ဖို႔လက္တြန္႔ေနတာေတာ့ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိဘူး။ ၃၅၀၀ လို႔ေၿပာလိုက္ရင္စိတ္ထဲမွာတြက္ ေနတာ၊ က်န္ခဲ့တဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြအတြက္လက္ေဆာင္၀ယ္ဖို႔ဘာ၀ယ္ရမွန္းမသိေတာင္ေပၚ ကဆိုင္ေတြမွာလိုက္ပတ္ၾကည့္ရင္းအခ်ိန္ကုန္ေနတာေနာက္ဆံုးဘာမွမ၀ယ္ၿဖစ္ဘူး။ ေတာင္ ေအာက္ေရာက္ေတာ့ေမာင္ေလးရဲ႕သူငယ္ခ်င္းကထမင္းအတင္းေခၚေၾကြးေတာ့ေရာက္သြား တာကကန္ေတာ္ၾကီးစားေသာက္ဆိုင္ေပါ့။ ကၽြန္မတို႔ေနတုန္းကေတာ့မရွိဘူးေနာက္ပိုင္းမွ အသစ္ဖြင့္တာထင္ပါတယ္။ ကန္ၾကီးပတ္ပတ္လည္မွာဆိုင္ေတြအမ်ားၾကီးဘဲ၊ အဲဒီထဲကဆိုင္ တစ္ဆိုင္မွာသြားစားၿဖစ္တယ္။ ေရကန္စပ္မွာေဆာက္ထားတဲ့အိမ္ေလးမွာေပါ့၊ ခ

မ်က္ေတာင္ရွည္ရွည္ေလး

J ဘေလာ့ထဲမွာေရးထားတဲ့မ်က္ေတာင္ရွည္ထြက္လာတဲ့ေဆးအေၾကာင္းဖတ္မိေတာ့ အႏၱရယ္မကင္းေစ်းကလဲၾကီးပါ့။ ဒီတစ္ေခါက္ၿပန္ေရာက္ေတာ့ညီမ၀မ္းကြဲေတြအိမ္လာ လည္ေတာ့ညီမတေတြမေတြ႔တာၾကာ၊ စကားေဖာင္ဖြဲ႔ရင္းနဲ႔ ညီမေလးေခမီကိုက မ်က္ ႏွာမွာမ်က္ေတာင္အရွည္ၾကီးတပ္ထားတာစိတ္၀င္စားလို႔အေပ်ာ္လိုက္ေဆာ့ရင္းနဲ႔တပ္ ၿဖစ္ခဲ့တဲ့မ်က္ေတာင္အရွည္ၾကီးကိုၾကြားလိုက္ပါတယ္။ သူကေတာ့dancer ဆိုေတာ့အ ၿမဲလိုလိုတပ္ထားတယ္တဲ့သူနဲ႔လဲလိုက္ပါတယ္။ ကၽြန္မတပ္မွသာသရဲလိုလို၊ ကေ၀လို လိုၿဖစ္ေနတာ.. မ်က္ေတာင္အတုေလးေတြေတာ့ေမာလ္မွာခဏခဏေတြ႔ၿဖစ္ေပမယ့္ ဘယ္လိုတပ္ရမွန္းလဲမသိ၊စိတ္လဲတစ္ခါမွမ၀င္စားမိဘူး။ အခုတစ္ခါမွညီမေလးကတပ္ ေပးမယ္ဆိုပီေကာ္ဗူးေသးေသးထုတ္ေကာ္ကိုမ်က္ေတာင္အတုေပၚပါးပါးေလးသုတ္ၿပီး ဖူး..ဖူး..လို႔ေလနဲနဲမႈတ္ပီးမ်က္ေတာင္တစ္၀ိုက္လိုက္ကပ္လိုက္တာပီးသြားေရာ။ ၿမန္လဲ ၿမန္တယ္ မ်က္လံုးဖြင့္လိုက္ေတာ့သိပ္လဲမေလးဘူး။ တယ္ဟန္က်ပါလားလို႔ထင္မိသား။ ၿပန္ခြာတဲ့အခါကိုယ့္နဂိုမ်က္ေတာင္ေလးေတြကၽြတ္သြားမွာလဲစိုးရိမ္ေသး..ဒါေပမယ့္ မကၽြတ္ပါဘူး။ တစ္ၿဖည္းၿဖည္းဆြဲခြာလိုက္ရံုဘဲ။ ေတာ္ေတာ္ၾကီးကိုသေဘာက်တာ။ ဘယ္ရမလဲဓာတ္ပံုေတြအမ်ားၾကီးရိုက္ပစ္လိုက္တယ္။ ေနာက္အားတဲ့အခ်ိန္အေရာင္ နဲ႔မ်က္ေတာင္တုေလးေတြလိုက

ၾကက္ဟင္းခါးရြက္ငံုေၾကာ္

အရင္အပတ္ေရာက္ကတည္းကအခါးစားခ်င္တာေစ်းမသြားႏိုင္ေသးေတာ့စိတ္ကိုခဏထိမ္းထားရ တယ္။ အခါးရြက္၊ ၾကက္ဟင္းခါးရြက္ကလဲေစ်းေန႔ေတြမွာသာေစ်းမွာ၀ယ္လို႔ရတယ္။ supermarket ေတြမွာမေရာင္းဘူး။ ဒီေန႔မနက္ေတာ့ေစ်းထဲသြားၿပီးအရြက္ေတြေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား၀ယ္ခဲ့တယ္။ အရင္အပတ္ကေသြးတက္ေနေတာ့အၿမင္ေတြေ၀၀ါးေနတာအရြက္ေတြဘဲၿပဳပ္စားၿဖစ္ေတာ့အရြက္ မပါရင္မစားတတ္ေအာင္အရသာေတြ႔ေနပီ။ အရင္ကေတာ့ၾကက္ဟင္းခါးရြက္ကိုဟင္းခ်ိဳခ်က္ေသာက္ ေပမယ့္ http://loveluvv.blogspot.com/2008/11/blog-post_1527.html ဒီေန႔ေတာ့ ပဲနီေလး ဟင္းရည္ခ်က္ပီးသားမို႔အရဲစြန္႔ေၾကာ္စားၿဖစ္တယ္။ ၾကက္သြန္ကိုေတာ့လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ အနီဥ ေသေသးေလးေတြ (ပံုတြင္ရႈ)မ်ားမ်ားသံုးေၾကာ္တယ္။ ခ်ိဳတာအရမ္းဘဲေကာင္းလဲေကာင္းတယ္။ ၾကက္သြန္နီ ဥကိုလွီးပီးဆီပူထဲထည့္၊ ၾကက္ဟင္းခါးရြက္ေခၽြထားတာကိုထည့္ဆားနဲနဲ၊အခ်ိဳမႈန္႔နဲနဲ ထည့္ၿပီး အရြက္မႏြမ္းခင္မွာၾကက္ဥေဖာက္ထည့္လိုက္ၿပီးေမႊရင္းနဲ႔က်က္ေလာက္တဲ့အခါၾကက္ဥ အသားေလးေတြကၾကက္ဟင္းခါးရြက္ေလးေတြငံုထားသလိုၿဖစ္ၿပီးစားလိုက္ရင္ခါးသက္သက္စိမ့္ ့ၿပီးအားလံုးၾကိဳက္မယ့့္အရသာေလးပါ။ ေနာက္လဲခဏခဏေၾကာ္စားၿဖစ္မွာက်ိန္းေသတယ္။

ရွမ္းဂ်င္းပဲပုပ္ေထာင္း

ေမၿမိဳ႕(သို႔) ၿပင္ဦးလြင္ေရာက္တုန္းက အရီးရွမ္းဆိုင္မွာ၀ယ္လာတဲ့ဂ်င္းပဲပုပ္ၿပားေလးေတြကို ႏွစ္ႏွစ္သက္သက္ေထာင္းစားၿဖစ္တယ္။ အရင္ဆံုးေရေႏြးထဲမွာပဲပုပ္ၿပားေလး၄ ၿပားကိုထည့္ စိမ္ထားလိုက္ပါတယ္။ ပါ၀င္တဲ့ပစၥည္းေတြကေတာ့- ပဲပုပ္ၿပား - ၄ ၿပား ငရုတ္သီးစိမ္း - ၁၂ ေတာင့္ (ေသးေသးေလးေတြ) ၾကက္သြန္ၿဖဴ - ၂ မႊာ မန္က်ဥ္းသီးမွည့္အႏွစ္ - အနည္းငယ္ ေၿမပဲေလွာ္ - အသင့္ေတာ္ ႏွစ္သက္သေလာက္ ဆားအနဲငယ္ (တစ္ခါတစ္ေလပဲပုပ္ၿပာေတြဆားပါတတ္တာကိုသတိထားပါေနာ္) ပထမဦးဆံုး ငရုတ္သီးစိမ္းေလးေတြညက္ေနေအာင္ေထာင္း၊ ၾကက္သြန္ၿဖဴအမႊာေလးေတြထည့္ ေထာင္းၿပီး ေၿမပဲေလွာ္ကိုေတာ့မညက္တစ္ညက္ေလးေရာထည့္ေထာင္းပါတယ္။ ၿပီးရင္ေတာ့ ေရေႏြးထဲမွာႏူးေပ်ာ့ေနပီၿဖစ္တဲ့ပဲပုတ္ၿပားေလးေတြကိုလက္နဲ႔ဖဲ့ၿပီးအကုန္ေရာထည့္ဆားအနည္း ငယ္ထည့္ၿပီးနာနာေထာင္းပါတယ္။ စိတ္ၾကိဳက္အေထာင္းအေနထားေရာက္မွမန္းက်ည္းမွည့္အႏွစ္ ခပ္ပ်စ္ပ်စ္ကိုပါေရာထည့္ေမႊလိုက္ပီးရင္ေတာ့အရသာအလြန္ေကာင္းတဲ့ ပဲပုပ္ခ်ဥ္စပ္စိမ့္စိမ့္ေထာင္း ေလးကိုအဆင္သင့္စားလို႔ရပါပီ။ အထားခံခ်င္ရင္ေတာ့ဆီေလးပါစိမ္ထားလိုက္ပါေနာ္။

ကန္ဇြန္းမတ္တပ္ေၾကာ္

ကန္ဇြန္းမတ္တပ္ေၾကာ္- ေက်ာင္းတုန္းကတစ္ခန္းထဲအတူေန၊ထမင္းအတူစားခဲ့တဲ့သူငယ္ခ်င္းကို သတိတရေၾကာ္စားၿဖစ္တယ္။ အမွန္ကေတာ့ကန္ဇြန္းပလိန္းေၾကာ္ပါဘဲ။ အရင္ကေတာ့အရိုးတံကို ညီညီအကုန္ခ်ိဳးၿပီးအရင္းပိုင္းအဖ်ားပိုင္းဒယ္အိုးထဲညီညီေလးၿဖစ္ေအာင္ေၾကာ္တာပါ။ အခုေနာက္ ပိုင္းေတာ့ေတာင္ကီေၾကာက္လို႔အလယ္ကေနထက္၀က္ခြဲၿပီးေၾကာ္ပါတယ္။ ဘာေၾကာင့္လဲေတာ့ မသိေပမယ့္ရိုးရိုးအတိုေလးေတြၿဖတ္ပီးေၾကာ္တာထက္အရသာရိွတာေတာ့အမွန္ပါဘဲ။ ကၽြန္မမာမီ ကေတာ့ငပ်င္းေၾကာ္နည္းလို႔ေၿပာပါတယ္။ ဆားေပါ့ငါးေၿခာက္ေလးႏွစ္ေကာင္းေၾကာ္ၿပီး ကညြတ္ေလးေတြကိုဆီနဲနဲနဲ႔လံုးထားတာပါ။ အၿပဳတ္ သေဘာလဲဟုတ္သလိုကညြတ္ရဲ႔ခ်ိဳခ်ိဳအရသာေလးကငါးေၿခာက္ေၾကာ္ေလးနဲ႔အရမ္းလိုက္ဖတ္ပါတယ္

ထိုင္း ဆိုင္မွာ

ကၽြန္မၿမန္မာၿပည္ၿပန္ေရာက္ေတာ့ကၽြန္မဦးေလးလူပ်ိဳၾကီး၊ နဲ႔ညီမေလးကအစားေသာက္ေတြ႔ ရင္ဓာတ္ပံုရိုက္တတ္တဲ့ကၽြန္မကိုေဒါက္ၿဖဳတ္ပါတယ္။ သူမ်ားေတြကိုအခမဲ့ရွင္းၿပေပးတာသူရိုက္ ၿပီးသူ႔ဘေလာက္မွာသူခ်က္သလိုေရးၿပီးတင္တယ္တဲ့။ ဒါကေတာ့ကၽြန္မဘေလာ့ကိုသူတို႔၀င္မ ဖတ္တာသိသာတယ္။ ကၽြန္မခ်က္ၿပီးရိုက္တင္ထားတဲ့ပံုေတြမွာဘယ္လိုဘယ္နည္းခ်က္လဲဆို တာေရးေပးထားသလို၊ ကြန္မစားခဲ့တဲပံုေတြကုိလဲတင္ထားေပမယ့္ခ်က္နည္းမေရးထားပါဘူးေနာ္။ ထားပါေလ ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းကလမ္းတစ္လမ္းကိုေခၚသြားတယ္။အစားေသာက္ေကာင္းေကာင္း ေကၽြးခ်င္လို႔ပါတဲ့ေလ။ ဆိုင္ကစားပြဲထိုးေတြကတစ္လမ္းလံုးဆူညံေနေအာင္လူေတြကိုေခၚေနတာ ေၾကာက္ခမန္းလိလိေနာ္။ ၿမန္မာမွန္းသိေတာ့စားမယ္။စားမယ္နဲ႔ေၿပာေနေသးတယ္။ စားပြဲထိုးေတြ အမ်ားစုကၿမန္မာေတြလို႔ေၿပာတယ္။ ကၽြန္မအဲလိုလူရႈပ္လူေတြမ်ားတဲ့ေနရာမွာထမင္းမစားတတ္ ဘူး။ Foodcourt ေတြဆိုတစ္ခါမွမ၀င္ဘူး။ မွတ္မိေသးတယ္လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ႏွစ္ေလာက္က ကိုၾကီးအာ လူးထမင္းေခၚေၾကြးတာ Foodcourt ထဲေခၚသြားလို႔သူ႔ကိုစိတ္တိုပီးေၿပာမဆံုးၿဖစ္ေနတာခုထိ၊ လူမ်ားလူရႈပ္ၿပီးမီးခိုးေတြ၊ဟင္းေညွာ္ေတြနံေနတာမခံႏိုင္ဘူး။ လိုက္ေၾကြးတဲ့သူငယ္ခ်င္းကိုအားနာလို႔ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလးထိုင္ၿပီးတစ္ခုစားလိုက္ပါတယ္

မလကာ သို႔တစ္ေခါက္

မလကာေရလက္ၾကားဆိုလားငယ္ငယ္တုန္းကသင္ဖူးတာကိုသတိရမိတယ္။ ကၽြန္မကေတာ့ ထင္သလိုေတြးလိုက္တာ မလကာ၊မလကာ ဆိုေတာ့ နာမည္ေလးကလွတယ္။ ၂နာရီေလာက္ ဘဲကားစီးရေတာ့သြားလည္ဖို႔ၿပင္ဆင္လိုက္တယ္။ ကားခေတြကလဲေစ်းေတာ္မွေတာ္၊ ကားေတြ ကလဲ Expressကားၾကီးၾကီးေတြၾကိဳက္တာလိုက္ေရြးၿပီးလက္မွတ္၀ယ္ၿပီးမနက္ေစာေစာ ေဇယ်ာ မွာမနက္စာစားပီးထြက္လာခဲ့တယ္။တစ္လမ္းလံုးသူငယ္ခ်င္းနဲ႔စကားေကာင္းေနတာနဲ႔ရႈခင္းေတြ ေတာင္မၾကည့္မိဘူး။သူငယ္ခ်င္းကလဲမေတြ႔တာေက်ာင္းပီးကတည္းကဘဲဆိုေတာ့သူ႔မွာလဲေၿပာ စရာေတြရင္မွာၿပည့္ေနတယ္ထင္ပါ့။တစ္ခုရွိတာေတာ့သူကကၽြန္မထက္အေၿပာင္းလဲေတြမ်ားၾကီး ေတြ႔ခဲ့ရသူဆိုေတာ့ေၿပာစရာေတြၿပည့္ႏွက္ေနတာေပါ့။ကၽြန္မကေတာ့ေၿပာစရာေထြထူးမရွိဘူး။ ေက်ာင္းပီးအလုပ္လုပ္၊ေနာက္ေတာ့ေနရာေတြေၿပာင္း၊ဒါပါဘဲ။ ဒီလိုင္းနဲ႔ေက်ာင္းပီးေတာ့ဒီလိုင္းနဲ႔ ပတ္သတ္တဲ့အလုပ္ထဲမွာဘဲ။ သူကေတာ့ေက်ာင္းပီးတာတစ္ခု၊လုပ္ၿဖစ္တာတစ္ခု၊ေနာက္ပိုင္း လုပ္ေနတာတစ္ခုနဲ႔မေလးေရာက္ေတာ့ထပ္လိုင္းေၿပာင္းၿပီးေနာက္တစ္ခုလုပ္ေနတာ၊အေတြ႔ ၾကံဳေတြကၽြန္မထက္မ်ားတာေတာ့သူကအိမ္ေထာင္ပါက်ပီးကေလးႏွစ္ေယာက္ေတာင္ရေနပီ။ ဒါေပမယ့္အခုေတာ့တစ္ေယာက္တည္းဘဲမေလးမွာအလုပ္လုပ္ေနေလရဲ႔၊ သားသည္အေမဆို ေတာ့အားအင္အၿပည့္ေပါ့၊ေယာက္်ားကိုအား