Skip to main content

Posts

Showing posts from June, 2009

မလႊပြင့္ သုပ္

မွတ္မွတ္ရရေက်ာင္းတုန္းကအေဆာင္မွာအခန္းထဲကခ်င္းမေလးတစ္ေယာက္သူ႔နာမည္ကခ်ိဳမိစံ၊သူကေက်ာင္းလဲမွန္မွန္မတက္ဘူး ဒါအျပင္ဆိုးတာကpracticalhourေတြဆိုအလုပ္မလုပ္ခ်င္လို႔ေနမေကာင္းခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတတ္တယ္။သူေနမေကာင္းဘူး ဆိုပီးအိပ္ရာမွာလွဲေနေပမယ့္မနက္(၄)နာရီေလာက္ဆိုႏိုးပီးcafteriaအေနာက္ကေတာင္ကုန္းေစာင္းမွာစီတန္းေပါက္ေနတဲ့မလႊပြင့္ ေတြေအာက္ေရာက္ေနပီးမလႊပြင့္ေတြသြားသြားေကာက္တယ္။အျခားေက်ာင္းသူေက်ာင္းသားတစ္ခ်ိဳ႕လဲေကာကၾကတယ္။ ကၽြန္မတို႔ရန္ကုန္သူမ်ားအဖြဲ႔ကေတာ့ေယာင္လို႔ေတာင္ေစာေစာထဖို႔စိတ္မကူးဘူး။ေကာက္လို႔ရတဲ့၀ါေဖ်ာ့ေဖ်ာ့အပြင့္ေလးေတြကို အလယ္ကိုတစ္ဖက္ၿခမ္းခြဲလိုက္ပီးအထဲက၀တ္ဆံေတြကိုထုတ္ပစ္တယ္၊ပီးရင္ေတာ့တစ္ခ်ိဳ႕ကိုၿပဳပ္ပီးငါးပိရည္၊ငါးပိခ်က္နဲ႔တို႔စားသလို၊ ပါးပါးလွီးပီးလဲသုပ္စားတတ္ၾကတယ္။ မာမီကမလႊသီးၾကိဳက္တယ္။မလႊသီးကခပ္ရုပ္ဆိုးဆိုးရယ္၊ဒန္႔သလြန္သီးလိုပိန္ရွည္ရွည္၊သူကေပ်ာ့ေခြေခြ၊အျပင္မွာေတာ့အစိမ္းပုပ္ေရာင္ နဲ႔အေမႊးႏုႏုေလးေတြပါတယ္။အဲဒီမလႊသီးကိုျပဳပ္ပီးအခြံႏႊာလိုက္ရင္ေပ်ာ့ေခြေခြ၊မုန္႔တီလိုျဖဴျဖဴေလးအထဲကအသားဖတ္ေလးေတြနဲ႔အေစ့ ႏုႏုေလးေတြထြက္လာတယ္။ဒန္႔သလြန္သီးအႏုေလးနဲ႔ခပ္ဆင္ဆင္၊ခါးတာေတာ့တအားဘဲ။ဒါေပမယ့္ကၽြန္မလဲစားတာမ်ားေတာ့အက်င့္

ႏို႔ခဲ ေၾကာ္ (homemade)

အားလံုးမဂၤလာရွိေသာနံနက္ခင္းျဖစ္ပါေစ။ဒီေန႔ေတာ့ေစာေစာေလးႏိုးေနတာနဲ႔နံနက္စာစားရင္းစားေနတဲ့ႏြားႏို႔ခဲေၾကာ္ ေလးကိုၾကည့္ရင္းေရးအံုးမွလို႔စိတ္ကူးရလို႔ပါ။ဒီမွာေတာ့ႏြားႏို႔ခဲမရွိဘူး္။ ကိုအန္ဒီ ေရးထားတဲ့Fetacheesseကလဲေစ်းၾကီးတာ အရမ္းဘဲ၊ဒါေတာင္ဗူးေလးထဲမွာအတံုးေသးေသးေလးနဲ႔Oliveoilနဲ႔စိမ္ထားတာ။ဆိတ္ႏို႔ခဲေစ်းၾကီးတာကလဲမေၿပာနဲ႔ဆိတ္ သားေတာင္မေရာင္းတဲ့ႏိုင္ငံ..ဆိုေတာ့လဲဆိုးပါ့။ႏို႔ခဲလုပ္ဖို႔ႏြားႏို႔ဗူးတစ္ဗူး၀ယ္လိုက္ပါတယ္။1.2$ေလာက္ဘဲက်တယ္။အဲ ဒီဗူးထဲကတစ္၀က္ကိုၾကိဳလိုက္ပါတယ္။LemonJuiceလဲရွာမရတာနဲ႔သံပုရာသီး(၂)လံုး၀ယ္လာပါတယ္။အဲဒါကဆင္ဖိုးထက္ ခၽြန္းဖိုးပိုၾကီးပါတယ္။သံပုရာသီးကလဲေစ်းၾကီးပါ့။ကဲ၊ဒါနဲ႔ဘဲသံပရာသီး(၂)လံုးညွစ္အရည္ေရးေလးစစ္ထားၿပီးေတာ့ ပြက္ပြက္ဆူၿပီးေနာကမီးေလွ်ာ့လိုက္တဲ့ႏြားႏို႔အိုးထဲကိုဆားနဲနဲအခ်ိဳၾကိဳက္ရင္သၾကားပါထည့္လို႔ရမယ္)ထည့္လိုက္ပီးေတာ့ တစ္ျဖည္းျဖည္းခ်င္းေမႊရင္းနဲ႔သံပရာရည္ေလးေတြေလာင္းထည့္လိုက္ေတာ့သူဘာသူအဖတ္ေလးေတြခြဲထြက္လာပါတယ္။ ႏြားႏိုးစစ္စစ္သာ၀ယ္လို႔ရရင္အရမ္းေကာင္းမွာ၊ေလာေလာဆယ္ေတာ့ရွိတဲ့freshmilkေလးနဲ႔ဘဲအဖတ္ေလးေတြရလာရင္ မီးပိတ္လုိက္ပီးေတာ့စစ္ဖို႔အ၀တ္ကိုအဲဒီအခ်ိန္မွသတိရတာနဲ႔အသဲသန္လိုက္ရွာရပါတယ္။မသ

အျဖစ္ခ်င္ဆံုးဆႏၵ (ျမဴးစ္္ ္ ္ Tag)

ကူးကူးသိတတ္ခါစအရြယ္..ျခံေထာင့္ကတမာပင္ေပၚတက္ပီး လွမ္းၿမင္ေနရတဲ့မူၾကိဳေက်ာင္းခန္းေလးကိုေငးျပီး ကိုယ္နဲ႔အရြယ္တူေတြလိုအရမ္းကိုတက္ခ်င္ခဲ့ပါတယ္။ (မူၾကိဳေက်ာင္းေတြမွာေက်ာင္းမစခင္ဆိုရတဲ့ဘုရားစာနဲ႔ ထိုင္ကန္ေတာ့ရတဲ့အတြက္ ခရစ္ယာန္ျဖစ္တဲ့ကၽြန္မ တက္ခြင့္မရခဲ့ပါဘူး။ ဒါနဲ႔ေမြးစာရင္းကိုတစ္ႏွစ္တိုး သူငယ္တန္းကိုတန္းပို႔လိုက္ပါေတာ့တယ္။) ၆တန္းအထိအတန္းထဲမွာအျမဲ (၁)ရေအာင္ၾကိဳးစားခဲ့တယ္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ဗိုလ္ၾကီးမမ ၿဖစ္ခ်င္ခဲ့လို႔ပါ။ အဲဒီတုန္းက တီဗီြဇတ္လမ္းေတြမွာ စစ္တိုက္တဲ့စစ္သားေတြကိုေဆးကုေပးတဲ့ အၿဖဴေရာင္၀တ္စံုနဲ႔ ဗိုလ္ၾကီးမမ အရမ္းျဖစ္ခ်င္ခဲ့တာပါ။ ရန္ကုန္ေရာက္ေတာ့ေက်ာင္းေျပာင္းျပီးေနာက္မွာ ဗိုလ္ၾကီးမမဆရာ၀န္မျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူးလို႔ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ လက္ခံလိုက္ျပီးေတာ့ ျဖစ္ခ်င္ခဲ့့့့ၿပန္တာကေတာ့ ေလယဥ္မယ္၊ တစ္ေတာက္ေတာက္နဲ႔ luggage ေလးဆြဲလွလွ ပပၾကြၾကြေလးလမ္းေလွ်ာက္သြားတာေတြေလဆိပ္မွာေတြ႔ေနရေတာ့လဲရူးတာမဆန္းဘူး ၊ အဲဒီဆႏၵေလး ကေတာ့ပထမဆံုးေလယဥ္စစီးဖူးတဲ့အခ်ိန္မွာ ေလထဲပူေပါင္းေဖာက္သလိုေပ်ာက္သြားေတာ့တာဘဲ။ ေလယဥ္ မယ္ေတြအၿပင္မွာသာၾကည့္ေကာင္းတာ၊ ေလယဥ္ေပၚမွာသူတို႔လုပ္ေနရတာေတြလြယ္သလား.. ဟူးးးးးးးးးး တကၠသိုလ္ေရာက္ျပန္ေတာ့model အေပ

မႈိတုမ္ယမ္း

တစ္ပတ္လံုးမိုးအသည္းအသန္ကိုရြာတယ္၊ေနလဲပူတယ္၊ေလလဲတိုက္တယ္၊ေနပူရင္းတန္းလန္းမိုးရြာတယ္။ေလတို္က္တယ္ မိုးတစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ရပ္သြားတယ္ေနကအျပင္းဆံုးအေနထားနဲ႔ပူျပန္တယ္။ဒီလိုေဖာက္ျပန္တဲ့ရာသီဥတုမွာေနရတာ ျမိဳ႕႕ထဲေရာက္ျပန္ေတာ့လဲမြန္းၾကပ္တဲ့လူေနမႈပံုစံေတြရယ္၊ ကားေပၚက ဆင္းလိုက္တာနဲ႔ေလအေ၀ွ႔မွာရိုက္လာတဲ့ Fastfood အနံ႔ေတြရယ္၊ မိန္းမၾကီးငယ္ေပါင္းစံုရဲ႕ ျပင္းထန္လွတဲ့ေရေမႊး နံ႔ေတြကလူကိုခ်မ္းသာမေပးျပန္ဘူး။ ကားထဲထိုင္ေနရင္လဲ အီစီကလီနဲ႔အသက္ရႈမ၀၊မြန္းၾကပ္တဲ့ဘ၀မွာေနက်င့္မရွိ တဲ့ကၽြန္မ သူမ်ားမြန္းက်ပ္ေနတာေတြ႔ရတာေတာင္အသက္ရႈမ၀ဘူး။ မထူးပါဘူး။ အိမ္ထဲမွာဘဲေနတာေကာင္းတယ္။ ၿခံထဲလမ္းေလွ်ာက္၊ရံုးသြား၊အိမ္ထဲမွာေန...ဒီေန႔ေတာ့အိမ္မွာအလုပ္လုပ္ေပးတဲ့ေကာင္မေလးျပန္ေရာက္လာ ေတာ့ေတာ္ေတာ္အဆင္ေၿပသြားတယ္။ ျပီးခဲ့တဲ့ အပတ္ ကိုယ့္ဘာသာကုိယ္ၾကမ္းတိုက္ရင္းနဲ႔ အံဆြဲေထာင့္နဲ႔ေဆာင့္မိတဲ့ခါးကခုထိနာတုန္း၊ နံရံေတြလိုက္ သုတ္ရင္းနဲ႔အိမ္ေၿမာင္ေတြ႔လို႔လိုက္ရိုက္တာခုန္ေပၚကေခ်ာ္က်လို႔ေၿခေထာက္နာတာကတစ္မ်ိဳး၊ အ၀တ္ေတြ မီးပူမတိုက္ဘဲ၀တ္ေနတာ (၁)ပတ္ေက်ာ္ပီ။ မိန္းကေလးမဟုတ္ဘူးလားလို႔ေျပာၾကမယ့္သူတစ္ပံုတစ္ေခါင္းမွာ ကၽြန္မခ်စ္သူမပါရင္ေက်နပ္ပီ။ ထားေတာ့၊ တစ္အိမ္လံုးမွာတစ

စြဲလန္းမႈေနာက္ကြယ္မွေပ်ာ္ရႊင္မႈ

စြဲလန္းaddictedၿဖစ္တာၿဖစ္တာ၊ဆင္ေျခမေပးနဲ႔မေၿပာပါနဲ႔။ဘာေၾကာင့္ျဖစ္ရလဲဆိုတဲ့အေၾကာင္းရင္းျမစ္ကလဲရွိေသးသကိုး။ အခုရက္ပိုင္းမွာေခါင္းကဒုကၡေပးလာတာေၾကာင့္ဘာမွမစဥ္းစားခ်င္တာနဲ႔အိပ္ေနတာမ်ားတယ္။ျငိမ္ျငိမ္ေတာ့အိပ္လို႔ဘယ္ရ မလဲေလ။ကြန္ျပဴတာကေခါင္းအံုးေဘးမွာဆိုေတာ့ကိုယ့္ဘေလာ့ထဲကိုယ္၀င္၊ဘေလာ့ထဲမွာထည့္ထားတဲ့သူမ်ားေတြရဲ႕ ဘေလာ့အိမ္တစ္ကာလိုက္လည္။ေကာမန္႔ေတာ့မေရးခဲ့ႏိုင္လို႔မေရးျဖစ္တာမ်ားတယ္။စာဘဲလိုက္ဖတ္တာ။နဲနဲေခါင္းေထာင္ လို႔ရရင္Farmထဲ၀င္၊အဲဒါကလဲဆိုးတယ္။ျပီးခဲ့တဲ့(၄)ရက္ေက်ာ္ေလာက္ကအင္တာနက္ေကာ္နက္ရွင္ပ်က္တာတစ္ေနကုန္ဘဲ။ အဲဒီေန႔ညမွာေရႊဖရံုသီးေတြမွည့္မယ့္အခ်ိန္နဲ႔တိုက္ဆိုင္ေနေတာ့စိတ္ပူလိုက္တာ၊တစ္ခင္းလံုးနီးပါးစိုက္ထားတဲ့အပင္ေတြရက္ အၾကာၾကီးေစာင့္ပီးမွပုပ္သြားမွာလဲမလိုလား၊ညီမ၀မ္းကြဲကိုအသည္းသန္ေခၚpasswordေပးပီးအပင္ရိတ္ခိုင္းရတယ္။ အျဖစ္ကဆိုးတယ္။ေဆးစြဲတာထက္ကိုဆိုးေနတာ။အပင္ေလးေတြအကြက္ခ်တာကအစ၊အိမ္ေလးေတြ၀ယ္အေကာင္ေလး ေတြလက္ေဆာင္ရ၊စိတ္ကူးထဲမွာအိမ္ေဆာက္တယ္ဆိုတာအဲဒါမွအစစ္၊ေပ်ာ္ဖို႔လဲေကာင္းတယ္။လက္ေတြ႔ဘ၀မွာမရႏိုင္တဲ့ အရာတစ္ခ်ိဳ႕႕ဂိမ္းေလးကစိတ္ေျဖသာေအာင္လုပ္ေပးေနတာ။ဒီေန႔ေတာ့ပိုေကာင္းလာပီ။ပန္းပင္ေရေလာင္ဖို႔addonေလးေတြ ထပ္ထည့္ပီး

ခူလာမူ

ကၽြန္မေက်ာင္းပီးတာနဲ႔ဦးေလးတို႔မိသားစုနဲ႔အကို၀မ္းကြဲမဂၤလာေဆာင္သြားဖို႔ျမစ္ၾကီးနား၊၀ိုင္းေမာ္ဖက္ကိုလိုက္သြားခဲ့တယ္။ သြားရာလမ္းတစ္ေလွ်က္ပင္ပန္းခဲ့ေပမယ့္ရထားစီးရတာေပ်ာ္တဲ့ကၽြန္မအတြက္ေတာ့အားလံုးကစိတ္၀င္စားစရာေတြခ်ည္းပါဘဲ။ အထူးသၿဖင့္ဘယ္ဘူတာမွာရပ္ရင္ဘာေတြလာေရာင္းမလဲဆိုတာေပါ့။အဲဒီမွာမိုးေကာင္းကဟင္းထုပ္ကိုစၿပီးစားဖူးခဲ့တာ။အရမ္း ၾကိဳက္တယ္။ျမစ္ၾကီးနားကအျပန္မွာေတာ့ဦးဦးရဲ႕မိန္းမ(အန္တီ)ကေက်ာက္တိုင္၊ေတာင္ငူဇာတိဆိုေတာ့အဲဒီမွာ၀င္ၿပီးေက်ာက္ တိုင္မွာသြားလည္ခဲ့ေသးတယ္။အရမ္းေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းတယ္။မွတ္မွတ္ရရခူလာမူနဲ႔ေခြးအီးပုပ္သီး(နာမည္ၾကားလို႔လန္႔မသြားနဲ႔)။ ေခြးအီးပုပ္သီးကနာမည္သာဆိုးတာဒညင္းသီးႏုႏုေလးေတြၾကိဳက္တဲ့သူေတြအတြက္ေတာ့ေရႊပါဘဲ။ခ်ံဳေတြၾကားမွာႏြယ္ပင္နဲ႔သီး တာ အသီးပံုကရုပ္ခပ္ဆိုးဆိုးရယ္၊ ငပိရည္နဲ႔တို႔စားလို႔ကေတာ့ရွယ္ဘဲ။ စားျပီးရင္လွ်ာေတြမဲေနတတ္တယ္။ ဦး၀ိစာရလမ္းနားမွာေနတုန္းကညေနပိုင္းဆိုလမ္းေလွ်ာက္ရင္းလမ္းေဘးတစ္ေလွ်ာက္အပင္တန္းေတြေပၚမွာႏြယ္ေလးေတြနဲ႔ ေခြးအီးပုပ္ရြက္ႏုညြန္႔ေလးေတြကိုတို႔စရာအျဖစ္လိုက္ခူးခဲ့တာသတိရေသးတယ္။က်မ္းမာေရးအတြက္စားသင့္တယ္လို႔ေတာ့ၾကား ဖူးတယ္။မာမီကခူးေတာ့ေမာင္ႏွမသံုးေယာက္လဲလိုက္ခူးၾကတာေပါ့။

ပန္းေၾကြ

အေၾကြပန္းမို႔ ေၿမလမ္းမွာခ ရတာ မဆန္းေပမယ့္... ေလအနမ္းမွာ ပင္မွာရမ္း ခြင့္ မသာေတာ့သာမို႔ ဦးဆိုက္က်ေၿခြ မလန္းသာေပဘူး.. မိုးဦးသန္းေတာ့ စြတ္ဆိုႏြမ္းရိ အလွမန္၀င့္ခ်င္လည္း အလွမ္းမသာေတာ့ျပန္ပါဘူး....