Skip to main content

Posts

Showing posts from August, 2008

ေကာက္ရိုးမႈိခ်ဥ္စပ္ေၾကာ္၊ မႈိဟင္းခါး

အစားစံု..အစံုစားသတၱ၀ါထဲမွာကၽြန္မလဲပါလိမ့္မယ္..အထူးသၿဖင့္မဟုတ္ကဟုတ္က ကိုယ္နဲ႔ မတည့္တဲ့အစာေတြဆိုစားခ်င္တာေသေတာ့မယ္။ အခုလဲမႈိ၊ မႈိေတာင္မွခါတိုင္းစားတဲ့ေငြႏွင္းမႈိ မဟုတ္ဘူး။ ေကာက္ရိုးမႈိ၊ အဲဒါကဒီမွာမေရာင္းဘူး၊ တစ္ခါတစ္ေလေတာင္ေပၚတက္တဲ့ေက်ာင္း သားေတြခူးလာေပးမွရတာ.. ၿမန္မာၿပည္ကေနခြဲကတည္းကေကာက္ရိုးမႈိကိုစားရတာဒါပထမ ဆံုးအၾကိမ္ပါဘဲ။ မႈိေလးေတြကေတာင့္တင္းလတ္ဆတ္ေနတာ..သဲေတြနဲနဲေပေနေတာ့ေသခ်ာ ဖြဖြေလးသြားပြတ္တံနဲ႔ၿခစ္ေဆးရတယ္။ ေနာက္ေတာ့အဖတ္မွ်င္ေလးေတြလုပ္ထားၿပီး...... ေကာက္ရိုးမႈိၾကီးၾကီး - ၅ ပြင့္ ၾကက္သြန္ၿဖဴ - ၄ မႊာ ခရမ္းခ်ဥ္သီး - ၁ လံုး (မမွည့္တစ္မွည့္) ငရုတ္သီးစိမ္းေတာင့္ရွည္ - ၁ ေတာင့္ ဆီပူပူမွာ ၾကက္သြန္ၿဖဴကိုဓါးၿပာရိုက္ထည့္လိုက္ၿပီးေတာ့ ခရမ္းခ်ဥ္သီးကိုလဲမခြံႏႊာထည့္ပါတယ္။ နဲနဲ ေလးမ်ားခ်ဥ္မလားလို႔၊ ၿပီးေတာ့ငရုတ္သီးစိမ္းေတာင့္ရွည္ကိုအေၿမာင္းလိုက္လွီးထည့္ၿပီး သန္႔စင္ၿပီး မႈိေတြထည့္ဆားနဲငယ္ထည့္ၿပီး ခ်ိဳမႈန္႔နဲနဲထည့္၊ မထည့္လဲခ်ဳိေနၿပီ။ ၿပီးရင္ေမႊ..က်က္ေလာက္ပီဆိုရင္ ေကာက္ရိုးမႈိငရုတ္ခ်ဥ္စပ္ေၾကာ္တစ္ခြက္ရပါပီ။ ဒါဘဲလားဆိုေတာ့မပီးေသးပါဘူး။ မုန္လာထုတ္ကိုလက္တစ္ဆစ္စာေလာက္လွီးၿပီး၊ ၾကက္သြန္ၿဖဴ၊ မွ်င္ ငပိ၊ ငရု

ဇီးၿဖဴငါးပိေထာင္းႏွင့္ထမင္း၀ိုင္း

မေန႔ညက ပရီးမီးယားလိဒ္ ေဘာပြဲေႏွာက္ယွက္တာနဲ႔ မနက္ (၂)နာရီေလာက္မွအိပ္ၿဖစ္ တယ္။ အိပ္ရာႏိုးေတာ့ဗိုက္ေတာ္ေတာ္ဆာေနပီ။ မဆာဘဲေနေတာ့မလားေလ ၁၂ နာရီ ေတာင္ေက်ာ္ေနပီ။ မိုးလင္းကတည္းကစဥ္းစားမိတာစားဖို႔ပါဘဲ... ဆိုတဲ့သီခ်င္းလိုဘာ စားရင္ေကာင္းမလဲဆိုတာထက္ဘာစားခ်င္သလဲဆိုတာအရင္စဥ္းစားရပါတယ္။ ႏွဖူးေပၚ လက္တင္ၿပီးေတာ့..ဇီးၿဖဴသီးၿပဳတ္ထားတာရွိတယ္။ ၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္က စင္ကာပူက ေစတနာ ရွင္တစ္ဦးတစ္ကူးတစ္ကပို႔ေပးလိုက္တာ...ၿမန္မာၿပည္က export လုပ္တဲ့ဟာေတြဆိုေတာ့ အရမ္းေတာ့မလတ္ေတာ့တာနဲ႔ခ်က္ၿခင္းၿပဳတ္ၿပီးသိမ္းထားတာ.... ဒါေၾကာင့္ဇီးၿဖဴသီးေထာင္းနည္းကိုဘဲအစဥ္တစ္က်ေၿပာၿပေတာ့မယ္။ (ဖတ္မိတဲ့သူေတြထဲ မွာမ်က္ေစာင္းတစ္ထိုးထိုးၿဖစ္ေနမယ့္သူနဲ႔...မတည့္တာမွစားခ်င္တယ္..ေနာက္မွဘာညာ ဆိုၿပီးဖုန္းဆက္ၾကိမ္း၀ါးမယ့္သူေတြရွိေနမယ္ဆိုတာသိပါတယ္ေနာ္) ဒါေၾကာင့္..ဇီးၿဖဴသီးကိုအရင္ႏြမ္းသြားေအာင္ၿပဳတ္လိုက္ပါတယ္။ ဇီးၿဖဴသီး - ၅ လံုး မွ်င္ငပိ - ဇြန္းတစ္၀က္ ၾကက္သြန္ၿဖဴ - ၂ မႊာ ငရုတ္သီးမိုးေမွ်ာ္ - ၁၀ ေတာင့္ ဆား နဲ႔ အခ်ိဳမႈႈန္႔အနဲငယ္... တို႔နဲ႔ပါ။ စစၿခင္းငရုတ္သီးစိမ္းကိုအညွွာေၿခြ၊ ဆားအနဲငယ္ထည့္ေထာင္းပါတယ္။ ၿပီးရင္ၾကက္သြန္ၿဖဴအစိတ္ၾကီး ၂ မႊာကိုထည့္ေထာင္းပါတယ

အစံုေရာသုပ္တဲ့အသုပ္စံု

ဒီအပတ္ရံုးပိတ္ရက္မွာေတာ့ စိတ္ကူးေပါက္လို႔အသုပ္စံုလုပ္စားမယ္ဆိုၿပီး အနားတစ္၀ိုက္က သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ကိုဖုန္းဆက္ေတာ့သူတို႔လဲစားခ်င္ေနတာအေတာ္ဘဲဆိုၿပီးစားဖို႔ၿပင္ ဆင္ၾကပါေတာ့တယ္။ ကိုယ့္မွာရွိတာေလးေတြကိုယ္ယူလာခဲ့ၾက..အားလံုးဆရာ့အိမ္မွာလုပ္ စားၾကမယ္ေပါ့။ အသုပ္စံုဆိုတာစားေတာ့သာလြယ္တာလုပ္ရတာအမယ္မ်ားေတာ့လက္ ၀င္တယ္။ တစ္ေယာက္ ၂မ်ိဳး၃မ်ိဳးခြဲတာ၀န္ယူလိုက္ရင္ေတာ့ၿမန္ပါတယ္။ ထမင္း အာလူးၿပဳတ္ ေက်ာက္ပြင့္ ေဂၚဖီ သေဘၤာသီးအစိမ္း သခြားသီး ေခါက္ဆြဲ ဆန္ၾကာဇံ ခရမ္းခ်ဥ္သီး ပဲၿပားေၾကာ္ (ပါးပါးလွီး) ၾကက္သြန္မိတ္ ေၿမပဲမႈန္႔ ပဲမႈန္႔ ၾကက္သြန္ၿဖဴဆီခ်က္ ငရုတ္သီးမႈန္႔ဆီသတ္ (ထမင္းနဲ႔ေရာေမႊထားဖို႔ပါ) ငံၿပာရည္ ငရုတ္သီးမႈန္႔ မန္က်ည္းမွည့္ရည္ အားလံုးၿပင္ဆင္ၿပီးတဲ့အခါ ကိုယ္ၾကိဳက္တဲ့အရသာအတိုင္း စပ္ဟပ္တည့္ေအာင္သုပ္စားလိုက္ ရံုပါဘဲ။ ကၽြန္မသုပ္ထားတဲ့ပန္းကန္ကိုလာႏႈိက္စားသူေတြကမ်ားတယ္။ ခဏခဏထပ္သုပ္ရ တယ္။ အရသာစပ္တတ္ဖို႔လဲလိုေပသကိုး..ဟီးဟီး.... ဘူးသီး ကိုၾကက္သြန္ၿဖဴႏိုင္ႏိုင္၊ ငရုတ္ေကာင္းမႈန္႔ႏိုင္ႏိုင္နဲ႔ ဟင္းခါးေလးခ်က္ၿပီး၀ိုင္းစားၾကတာ ဟင္းခါးမေလာက္ေတာ့ေရထပ္ထိုးရတဲ့အထိပါ။ ဒါေပမယ့္ဘူးသီးကမရွိေတာ့တာနဲ႔ ဆရာ့အိမ္ မွာရွိတဲ့ၿမင္းခြာရြက

ပံုၿပင္ေလးတစ္ပုဒ္

ငယ္ငယ္က ကၽြန္မအေဖေၿပာၿပတဲ့ ပံုနားေထာင္တတ္တဲ့အရြယ္မွာပထမဆံုးနားေထာင္ဖူးၿပီး အခုထိမွတ္မိေနတဲ့ပံုၿပင္ေလးပါ... တစ္ခ်ိဳ႕ေတြလဲသိၿပီးသားၿဖစ္မွာပါ။ ကၽြန္မအေဖပံုေၿပာအရမ္းေကာင္းတယ္။ သူဘယ္ေရာက္ေရာက္ကေလးေတြ၀ိုင္းအံုးေနတာဘဲ။ ကၽြန္မကေတာ့ပံုေၿပာနားေထာင္တာ၀ါသနာပါတယ္။ ပံုၿပင္ေလးကဒီလို...... တစ္ခါတုန္းကရြာတစ္ရြာမွာအရမ္းဆင္းရဲတဲ့အဖြားရယ္၊ ေၿမးရယ္ရွိသတဲ့။ အဲဒီေၿမးေလးကိုေမြးၿပီး အေဖနဲ႔အေမကဆံုးသြားေတာ့အဖြားကဘဲခက္ခက္ခဲခဲၾကည့္ရႈၿပဳစုလာရတယ္။ အဲဒီေၿမးေလးက ငယ္ငယ္ကတည္းကအရမ္းကိုပ်င္းတာ။ တစ္ရက္တစ္ရက္အိပ္မယ္စားမယ္၊ၿပီးၿပန္အိပ္မယ္၊ အဘြား ကလဲခ်စ္ေတာ့ဘာမွမေၿပာရွာဘူးတဲ့။ ေၿမးေလးအသက္တစ္ၿဖည္းၿဖည္းၾကီးလာတယ္။ အဘြားလဲ တစ္ၿဖည္းၿဖည္းနဲ႔အိုစာလာတာေပါ့။ အားအင္ခ်ိနဲ႔လာတယ္။ အရင္လိုေတာထဲထင္းေခြ၊သြားေရာင္း၊ ဟင္းရြက္ခူး၊ငါးရွာလုပ္ရတာမလြယ္ေတာ့ဘူး။ သူ႔ေၿမးေလးလဲလူပ်ိဳေပါက္အရြယ္ေရာက္ေနပီ။ တစ္ ခါမွဘာမွမကူလုပ္ဘူး. အဘြားခ်က္ေကၽြးတာစားတယ္။ ၿပီးရင္အိပ္တယ္။ တစ္ကယ့္ကိုငပ်င္းေလး ေပါ့ကြယ္။ တစ္ရက္ေတာ့အဘြားကသူ႔ေၿမးကိုေၿပာတယ္။ ေၿမးေလးေရ..မင္းလဲမငယ္ေတာ့ဘူး။ အဘြားလဲအသက္ရြယ္ၾကီးလာေတာ့အရင္လုပ္အပင္ပန္းခံမလုပ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး။ဒါေၾကာင့္မင္းအဘြား ကိုကူညီတဲ့အေနန

စားဖြယ္စံု၊ ၾကြားဖြယ္စံု

တစ္ေန႔တစ္ေန႔၊ မနက္ႏိုးတာနဲ႔ပန္းသီးတစ္လံုးအိတ္ထဲေကာက္ထည့္ၿပီးရံုးကိုေၿပး၊ ရံုးေရာက္တာ ေတာင္ဘာမွမစားခ်င္ဘူး။၁၀နာရီေက်ာ္ေလာက္မွနဲနဲဗိုက္စာတယ္၊အဲေတာ့ပန္းသီးစား၊ေရေသာက္ ေန႔လည္စာစားခ်ိန္ၾကလဲမယ္မယ္ရရဘာမွမစားၿဖစ္တာၾကာၿပီ။ ဆရာ၀န္မကေတာ့ေၿပာတယ္၊ အဲ ဒီေဆးေတြေသာက္ရင္ရင္ၿပည့္ေနၿပီးဘာမွမစားခ်င္ဘူးတဲ့။ အဲလိုေနလာတာသံုးပတ္ေက်ာ္ပီ။ လူက အားမရွိေတာ့ဘူး။ သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာင္ အသားပိုၿဖဴလာတယ္လို႔ေနာက္ေနၾကတယ္။ စားခ်င္ တာေတြကၿမန္မာၿပည္ကကိုယ္နဲ႔မတည့္တဲ့အစာေတြ။ လူၾကံဳရွိတာနဲ႔ေမာင္ေလးကိုဖားၿပီးဒညင္းသီး ခိုးပို႔ေပးဖို႔ဆြယ္ရတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ေရာက္လာပါတယ္။ မာမီကမန္က်ဥ္းသီးေၾကာ္၊ဒညင္းသီးနဲ နဲနဲ႔ေတာင္ၾကီးပဲစိမ္းေၾကာ္။ ဒညင္းသီးကမစားတာအေကာင္းဆံုးပါဘဲ။ အနံ႕လဲဆိုး၊ ေက်ာက္ကပ္အတြက္လဲမေကာင္း။ စားခ်င္ ေတာ့လဲခက္သားဟ။ ဒါေပမယ့္သူငယ္ခ်င္းအမၾကီးကၿမန္မာၿပည္ကေနဘယ္လိုလုပ္မရလဲဆိုတာ တစ္ဆင့္ၿခင္းေၿပာၿပထားေတာ့ ကၽြန္မလဲဒညင္းသီးကို မီးေသြးတစ္တံုးထည့္ၿပီးအရင္ၿပဳပ္လိုက္တယ္ ပြက္ပြက္ဆူရင္၊ေရေတြအကုန္သြန္ပစ္တယ္။ ၿပီးေနာက္ႏွစ္ရည္ထပ္ၿပဳပ္သြန္ပစ္တယ္။ၿပီးမွအခြံႏႊာ အထိပ္ကအပင္ေပါက္ေလးကိုဆြဲထုတ္။ ၿပီးတာနဲ႔ဆီပူေလးနဲ႔လိမ့္ၿပီးစားတယ္။ ေကာင္းမွေကာင္း။ တစ္ခါတ

အိုလံပစ္ပြဲေတာ္မွာ

အခုတစ္ေလာအိုလံပစ္ပြဲေတာ္ကလူစိတ္အ၀င္စားဆံုးလိုၿဖစ္ေနပါတယ္။ ကၽြန္မကေတာ့ဖြင့္ပြဲ ေန႔ကိုသိေပမယ့္မၾကည့္ၿဖစ္ခဲ့ဘူး။ ေနာက္မွ youtube မွာရွာၿပီးၾကည့္လိုက္တယ္။ အားကစား သိပ္စိတ္မ၀င္စားလို႔အိုလံပစ္ပြဲေတာ္ၾကီးကိုလဲ miss universe ေလာက္အသဲသန္ေစာင့္ၾကည့္ ဖို႔စိတ္မ၀င္စားခဲ့တာအမွန္ပါ။ ကၽြန္မၾကည့္တဲ့ဖြင့္ပြဲပြဲစဥ္မွာေယာက်္ားသားႏွစ္ေယာက္တင္ဆက္ ၿပသသြားတာေတာ္ေတာ့္ကိုအ့ံၾသဖို႔ေကာင္းပါတယ္။ ေနာက္ပီးမီးရႈးမီးပန္းေတြလွမွလွပါဘဲ။ ေတာ္ ေတာ္မ်ားမ်ားအကုန္က်ခံရမွာဘဲ။ဒါေပမယ့္ဒီေန႔ဘဲသတင္းတစ္ပုဒ္မွာအဲဒီမီးရႈးမီးပန္းေတြအစစ္ မဟုတ္ဘူးလို႔ေရးထားတာေတြ႔လိုက္ရေတာ့ရင္ထဲမွာနင့္သြားတာဘဲ။ ဘာလဲေၿပာေၿပာကၽြန္မက ေတာ့ေတာင္ၾကီးမီးရွဴးပြဲေတာ္မွာပင္ပန္းခံႏွစ္ရွည္လမ်ားၾကိဳးစားလုပ္ၿပီးၿပိဳင္ပြဲ၀င္ၾကတဲ့သူေတြ ကိုေတာ့သတိရမိသား။ မေန႔ညေနကလဲlocal channel မွာသီခ်င္းဆိုသြားတဲ့ေကာင္မေလးက လဲအေရွ႔ကဟန္ၿပသာဆိုခဲ့တဲ့အေၾကာင္းမိဘေတြနဲ႔အင္တာဗ်ဴးလုပ္တာေတြ႔လိုက္ရေတာ့၊ ေၾသာ္။ အခုတစ္ေလာေပၚၿပဴလာၿဖစ္ေနတာ မိုင္ကယ္လ္ပဒ္ ဆိုတဲ့သူ။ အခုကၽြန္မေၿပာၿပခ်င္တာကေတာ့ စက္ဘီးစီးၿပိဳင္ပြဲ၀င္ၾကတဲ့သူေတြအေၾကာင္းပါ။ တစ္ခ်ိဳ႕သူေတြကေတာ့ Tour de France ဆိုတဲ့ အေၾကာင္းကိုၾကားဖူးၾကမွာပါ

အစားငမ္းၿခင္း

အခုတစ္ေလာအိမ္ကိုၿပန္ခ်င္တာအရမ္းဘဲ။ ေနမေကာင္းတာလဲတစ္ေၾကာင္း၊ စားသမွ်ခံတြင္း မေတြ႔တာကတစ္ေၾကာင္း၊ စားခ်င္တာလဲဒီမွာရွာမရတာကတစ္မ်ိဳး။ အရမ္းကိုၿပန္ခ်င္ေနတာ ပါ။ ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္အိမ္ကိုၿပန္တုန္းကေရာက္ၿပီးေနာက္တစ္ေန႔မွာဘဲအၿငိမ္မေနႏိုင္လို႔ၿမိဳ႕ထဲသြားတာ ေရာက္လဲေရာက္သိပ္မၾကာပါဘူး ဟိုယားဒီယားနဲ႔တစ္ကိုယ္လံုးAllergic ၿဖစ္တာ..ဘာၿဖစ္မွန္းမသိ။ ေရာက္ေတာ့တစ္ကယ့္ေတာသားၿမိဳ႕တက္ဆိုသလိုေတြ႔သမွ်လမ္းေဘးကအစာေတြအကုန္ကိုစား ခ်င္တာ။ ဒါေတာင္သူငယ္ခ်င္းကေနာက္ကတစ္ေကာက္ေကာက္လိုက္ၿပီးဆြဲေနလို႔သာ....ေနာက္ ေန႔ကေနစၿပီး၀မ္းကိုက္ (၃)ရက္ေလာက္မထႏိုင္။ အခုလိုေန႔မ်ိဳးမွာ ဘာေတြသတိရလဲသိလား။ ဒညင္းသီး၊ အင္ဥ၊ ငါးသေလာက္ေပါင္း၊ မရမ္းသီး၊ ဇီးၿဖဴသီး၊ အေသလဲကိုစားခ်င္ေနတာ....ၿပန္စဥ္း စားၾကည့္ေတာ့..လူကအစာစားဖို႔အသက္ရွင္တာလား..အသက္ရွင္ဖို႔အစာစားတာလား လို႔သူငယ္ ခ်င္းတစ္ေယာက္ေမးတာၿပန္သတိရမိတယ္။ ဟုတ္တယ္။ အစားစားဖို႔အသက္ရွင္တာမဟုတ္ဘူး။ အသက္ရွင္ဖို႔အစာစားတာ..ဒါေပမယ့္အဲလိုစားတဲ့ေနရာမွာကိုယ္စားခ်င္တာေလးစားရမွ၊ ကိုယ့္ ခံတြင္းနဲ႔ေတြ႔တဲ့အစားေလးစားလိုက္ရမွစိတ္ထဲကတင္းတိမ္ၾကတယ္။ ဗိုက္၀သြားတယ္လို႔ဦးေႏွာက္ ကအခ်က္ေပးတယ္။ ငယ္ငယ္က ပြဲေစ်းတန္းေရာက္ရင္မုန္႔ေလေပြ

မုန္းပါခ်စ္သူ

ခ်စ္သူ...... ငါ့ရင္ထဲမွာ ေအာ္ဟစ္ေနတာ မင္းမၾကားဘူးလား... ႏွလံုးသားထဲက ေသြးေတြစီးယိုေနတာ မင္းမၿမင္ႏိုင္ဘူးမဟုတ္လား... စြန္႕ရက္လို႔ပစ္သြားသူကို အၿပစ္တင္စကားေသာင္းေၿခာက္ေထာင္နဲ႔ မႏွိပ္စက္ရက္ပါ တစ္ခ်ိန္ကရဖူးတဲ့ အၾကင္နာစကားေတြအစစ္အတုခြဲဖို႔ ငါ့မွာဦးေႏွာက္ေတြမရွိေတာ့လို႔ ေတြးေတာ ဆင္ၿခင္ႏိုင္စြမ္းလဲမရွိေတာ့ဘူး... ခ်စ္သူ...တစ္ကယ္ကိုခံစားရပါတယ္ ငါကိုအရွင္လတ္လတ္ေၿမၿမဳပ္ပစ္တာလား ငါရဲ႕၀ိညဥ္ေတြကိုလြင့္သြားေအာင္ေမာင္းထုတ္ရက္လား.... မင္းရက္စက္တယ္လို႔ မေၿပာရက္ပါဘူး အၿပစ္ရွိသူဟာ ကိုယ္သာမို႔ ရင္ဆီးခံမယ့္သူပါ......မုန္းပါခ်စ္သူ.........

Fruits for the Wilds

Our picture for this weekend was taken by a very good friend of mine while we were trekking up to Mount Hibok-hibok. Our guide told us that this fruit is edible. I was hesitant to take some at first, but after I ate some it, I liked it - so sweet-tasting! I brought lot of these in my backpack pocket to our camp. The Bible said that if Almighty God provided food for the birds of the air. He will surely provide us - His masterpieces, with our needs. He cares for His people (even those who don't know Him) that are made in His own image. He constantly bless us! As result for that blessings we received, we share those to others as well. We are blessed by the sermon this morning telling us that true satisfaction in life is doing the sharing. It has been said that, "a man is contented in his life when he starts doing things not for himself but for others". (Author....Jerson Paicon)