အသီးနဲနဲႏုတာေလးလဲရေတာ့ အခြံနဲ႔ေရာပီးေၾကာ္စားတယ္.. ပိုစိမ့္ပီးအရသာရွိတယ္။
ပဇြန္ေျခာက္မႈန္႔၊ ငရုတ္သီးေတာင့္၊ ၾကက္သြန္ျဖဴ/နီ၊ ဂ်င္း ေထာင္း ကို ငါးငံျပာရည္နဲနဲ ထည့္ေၾကာ္ထားတာပါ.... ဆူးပုတ္ရြက္ေလးကေတာ့ ျခံထဲက နဲနဲရလို႔ ေရာထည့္လိုက္တယ္။။...
တစ္တြဲကို သံုးေခ်ာင္းပါတယ္..အဲဒါကို ေစ်းထဲမွာ ဘတ္ ၂၀/ ၂၅ ေပးရတယ္..
ျမိဳ႕ထဲမွာေတာ့ အထမ္းသည္ကေရာင္းတာ တစ္တြဲကို ၅ ေခ်ာင္းပါပီး ဘတ္ ၁၀၀ ေပးရပါတယ္။
ငါးေျမြထိုးေတြလဲေတြ႔ေတာ့ ညီမေလးက မာမီ့ကိုဖုန္းဆက္ပီး ဘယ္လိုေၾကာ္ရလဲ လွမ္းေမးေတာ့ မာမီက ဘယ္အရြယ္လဲဆိုေတာ့ သူက ဆိုဒ္ေျပာျပေတာ့..ဟယ္ၾကီး လိုက္တာ..ဒီမွာဆို အဲလို အရြယ္စားခ်င္တာရွိဘူးတဲ့... ..း)...
ဘန္ေကာက္ေစ်းထဲက ပံုေလးနဲနဲပါ.... ကိုယ့္အၾကိဳက္ပံုေလးေတြစုပီး ဘေလာ့ေပၚမွာတင္ထားလိုက္ပါတယ္ရွင္..။
4 Comments:
ယိုးဒယားက အစားသမားႀကဳိက္တုိင္းျပည္လို႔ တင္စားရမယ္ထင္ရဲ႕...စားလိုက္ၾကတာမွ ကိုယ္မစားဖူး မျမင္ဖူးတာေတြခ်ည္း...ေမ်ာက္ငိုသီးကေတာ့ အခုမွပဲ ျမင္ဖူးေတာ့တာကလား...ထူးဆန္းပါေပ့ နာမည္က း)
အယ္ေတာ့.. ျမန္မာျပည္မွာလဲ စားပါတယ္ေနာ္... အထူးသျဖင့္ ျမန္မာျပည္အထက္ပိုင္းနဲ႔ ခ်င္းေတာင္ဘက္မွာ မပါမျဖစ္ကို စားၾကတာ.. မႏၱေလး စစ္ကိုင္းဘက္မွာ လဲအမ်ားၾကီးဘဲ..
ကူးေရ..
ခုုအိမ္နားကလမ္းေဘးမွာအဲဒီအသီးလိုုမ်ဳိးေတြသီးေနတာေတြ ့ေတာ့သိခ်င္လိုုက္တာ။ အဲဒီအပင္လားလိုု ့။
ကူးကုုိလည္းအသီးေတြေတြ ့တုုိင္းသတိရေနတာ။
အုုိင္အိုုရာ
ဟုတ္လား... အဲဒီအပင္ဆိုရင္ေတာ့ပြတာဘဲ... ကူးေတာင္သြားၾကည့္ခ်င္လာပီ..
Post a Comment
ကူးကူးေရ...