ကေလာက္ ကေလာက္

 

ဧရာ၀တီတိုင္းက အဖြားေနထိုင္တဲ့ရြာေလး သူမဆံုးခင္ေရာက္ခဲ့တုန္းကေပါ့။  ရြာေလးမွာအမွတ္ရစရာေတြ အမ်ားၾကီးရွိတယ္။ ရြာထိပ္ကေခ်ာင္းေလးမွာ ငါးဖမ္း ပုဇြန္ရွာ အန္တီဦးေလးေတြနဲ႔လိုက္သြားတိုင္း ကေလာကေလာက္အေကာင္ေလးေတြ ေခ်ာင္းစပ္မွာခုန္ေပါက္ေနတာ လိုက္ဖမ္းခဲ့ဖူးတယ္။ ဒီအေကာင္ေလးေတြကို ဖမ္းပီး ငါးမွ်ားဖို႔သံုးၾကတယ္။ အျခားအရပ္မွာေတာ့ဘယ္လိုေခၚလဲမသိဘူး။ ေနာက္ဆံုးတစ္ေခါက္ ရြာသြားလည္တုန္းက ကေလာကေလာက္အေကာင္ေလးေတြကို ပံုေရာ ဗီဒီယိုေလးပါရိုက္လာခဲ့တယ္...  ေမာင္ေလးကေတာ့ ေခ်ာင္းစပ္ေရာက္တာနဲ့ ဖိနပ္ခြ ်တ္ပီးေခ်ာင္းစပ္မွာ ကေလာကေလာက္လိုက္ဖမ္းတယ္...  သူတို့က ကုန္းမွာလဲေနသလို ေနထဲမွာလဲေနတယ္..

ေခ်ာင္းစပ္တစ္ေလ ွ်ာက္လမ္းေလ ွ်ာက္ရင္းနဲ႔ ေခါင္းရြက္ဗ်ပ္ထိုး ငါးလိုက္ေရာင္းေနတဲ့ သူဆီက ငါးေျပမ ငါးေမြထုိး ငါးရံ့ေလးေတြပါ ၀ယ္လာခဲ့တယ္. အျမင္ပန္းမလွေပမယ့္ ငါးေရာင္းေနတဲ့ အေဒၚက မာမီ့အသိမို့  ဓာတ္ခဲေလးေတြနဲ့ အေလးခ်ိန္တာေလးကို စိတ္၀င္တစ္စားျဖစ္မိခဲ့တယ္။  ကန္ဇြန္း ပန္းေဂၚဖီ ပဲပင္ေပါက္ နဲ႕ ခရမ္းခ်ဥ္သီးေတြကေတာ့ ျမိဳ႕ေပၚကေန ကားနဲ႔တစ္ဆင့္သယ္ပီးရြာက ေစ်းသည္ေတြတစ္အိမ္ထြက္တစ္အိမ္ ဆင္းလိုက္ေရာင္းၾကတယ္။

ရြာမွာဟင္းသီးဟင္းရြက္ဆို မ်ားေသာအားျဖင့္ အေဒၚ ဦးေလးေတြ ေတာထဲက ခူးလာတတ္တယ္။  နာနတ္ဖူး၊ တပင္ေရႊထီး၊ ကညြတ္ နဲ့ သီဟိုညြန့္ ေတြအမ်ားအားျဖင့္စားရတယ္။  ကြ ်န္မေရာက္တဲ့အခါ ၾကိမ္ခါးဖူးစားခ်င္တယ္ေျပာလို့ အေဒၚေလးက ေတာနက္ထဲထိ သြားပီး ခ်ိ ဳးေပးတယ္။ ေတာေတာင္ေတြခ်စ္တဲ့ ကၽြန္မ ေတာထဲေတာ့လိုက္မသြားရဲဘူး... အေကာင္ေတြကုိက္တဲ့ဒါဏ္ကို ေတာ္ေတာ္ေၾကာက္တယ္။