Skip to main content

ကၽြန္မေရာက္ေနေသာေနရာ

အစားေကာင္းေတြစားပီးဘေလာ့ကိုေမ့ေနတာၾကာေပါ့။ ကၽြန္မသာမေလးမွာေနရရင္ေတာ့၀လာ
မွာေသခ်ာတယ္။ ထမင္း၊ ပဲဟင္း၊ အသားဟင္း၊ သီးရြက္ေၾကာ္၊ တုန္ယမ္ဟင္းခ်ိဳ၊ ထိုင္းထမင္းေၾကာ္
ေန႔တိုင္းကို၀ါးေနတာ၊ တစ္ခါစားရင္ ရင္းဂစ္ ၆၊ အရင္တုန္းကၿမိဳ႔နဲ႔ေ၀းေတာ့ဒီေလာက္ဆုိင္ေတြ
ေပါမွန္းလဲမသိပါဘူး။ ကၽြန္မေနတဲ့ႏိုင္ငံနဲ႔တြက္ရင္တစ္ခါစား ၁၀၀၊ ဘာမွမရဘူး။ ကားခေလာက္ဘဲ
ရွိတယ္။ ေစ်းေပါတယ္လို႔ေၿပာလုိ႔ရမလားမသိဘူး။ ေစ်းေပါတာၾကီးတာထက္ကိုယ္စားခ်င္တဲ့ထမင္း
ဟင္းေလးေကာင္းေကာင္းစားရတာကိုကစိတ္ခ်မ္းသာစရာ။ အရာရာစိတ္၀င္စားစရာေတြကိုၿဖစ္ေန
တာ၊ဘယ္ေနရာသြားသြား၊ စားေသာက္ဆိုင္၊ ေခြဆိုင္၊ မုန္႔ဆိုင္၊ အနဲဆံုးၿမန္မာတစ္ေယာက္စီေတာ့
ေတြ႔တယ္။ ၿမန္မာေတြအရမ္းမ်ားတာဘဲဒီမွာ။ ေပ်ာ္စရာၾကီးေပါ့ေနာ္။ downtown က ေဇယ်ာဆို
လားအဲဒီမွာသြားၿပီးဆမူဆာေၾကာ္၊ အခ်ဥ္ေရနဲ႔ လဘက္ရည္သြားေသာက္လိုက္ေသးတယ္။ ေကာင္း
မွေကာင္း၊ အခ်ဥ္ရည္ကလဲၿမန္မာၿပည္ကအနံ႕ေလးနဲ႔.. ဟူးးးးး စိတ္ခ်မ္းသာပါ့။ အၿပင္ထြက္ရင္ေန
ကအရမ္းပူ၊ အေဆာက္ဦထဲ၀င္ရင္အဲယားကြန္းကအေသေအး၊ ေခါင္းေတာ့ခဏခဏကိုက္တယ္။
အုန္းရည္ေတြလမ္းေဘးမွာေရာင္းတာကၽြန္မအၾကိဳက္၊ ဘယာေၾကာ္ေလး၊ ပဲေၾကာ္ေလးနဲ႔၊ ၿမန္မာ
႔ၿပန္ေရာက္သြားသလိုကိုခံစားရတယ္။ ဒီမွာအလုပ္လုပ္ေနတဲ့သူေတြကေတာ့မလြယ္ၾကပါဘူး။ သူ
တို႔ေၿပာၿပတဲ့အေၿခေနေတြရဆိုေတာ္ေတာ္ဆိုးတာ။ ဘာဘဲၿဖစ္ၿဖစ္အားလံုးအဆင္ေၿပေအာင္ေတာ့
ဆုေတာင္းေပးရမွာဘဲ။ အခုတစ္ေလာစာေရးၿပီးမတင္ႏိုင္ေအာင္အင္တာနက္မရွိေတာ့ေရးခ်င္ရင္
ေတာင္မတင္ႏိုင္ဘူး။ ဒီေန႔ wireless တစ္ခုခ်ိတ္မိလို႔ေတာ္ေသးတယ္။ ဆက္ပါအံုးမည္လို႔ဘဲ......
ဒီေန႔ေတာ့သူငယ္ခ်င္းအလုပ္လုပ္ေနတဲ့ပုလဲဆိုင္မွာသြား၊ တစ္ကံုးၿပီးတစ္ကံုးစြပ္၊ ဓာတ္ပံုရိုက္ပီး
ၿမန္မာဆိုင္မွာထမင္းအတူ၀င္စားၾကတယ္။ မစားရတာၾကာတဲ့ငါးသေလာက္နဲ႔ရံုးပေတသီးေၾကာ္၊
ခရမ္းသီးႏွပ္၊ ေကာင္းမွေကာင္းဘဲ။ ေကာ္နက္ရွင္မေကာင္းဘူးကြယ္။ ပံုေနာက္မွဘဲတင္ေပးေတာ့
မယ္။ မနက္ၿဖန္ဆိုၿပန္ေတာ့မယ္။ ေရႊႏိုင္ငံကိုေပါ့။ အိမ္ေရာက္မွ အၿပတ္၀ါးတီးတုတ္ရမယ္။

Comments

  1. ကူးကူးေပ်ာက္ေနပါတယ္လုိ႔၊ ခရီးသြားေနတာကိုး။
    Enjoy your holiday!!
    ျပန္လာမွ ကူးကူးနည္းနဲခ်က္ထားတဲ့ ပဲထမင္းလာအားေပးပါဦးေနာ္။

    ReplyDelete
  2. ေအာ္ ကူးကူးက KL ေရာက္ေနတာကိုး။

    ReplyDelete

Post a Comment

ကူးကူးေရ...

Popular posts from this blog

Food Review: ပုရစ္ေၾကာ္

ပုရစ်ကြော်ကြိုက်တဲ့မောင်လေးကိုကို မမ ညီမများအတ ွက်ပါ။ မနှစ်က ရွှေနှင်းဆီညီမလေးဆီက တစ်ခါမှာဖူးတယ်။ ပို့ရတာဝေးတဲ့အတ ွက် ကိုယ့်ဆီရောက်လာတော့ မှိုတေ ွတက်ပြီးစားမရတော့ ၂ သိန်းခ ွဲရှုံးတာဘဲ။ ဒီနှစ်ပရစ်ပေါ်ချိန်ရောက်တော့ သေချာထုပ်ပိုးပြီးပြန်ပို့မယ် ပြောလို့ ယူအကစ် က နေတဆင့် က နေဒါကို လှမ်းပို့တာ နောက်ထပ် ဒေါ်လာ ၅၀ ထပ်ပေးပြီး ချောချောမောမောရောက်လာတယ်။ တန်သလားလို့ မေးရင် မတန်ပါဘူး၊ အရသာရှိလားမေးရင် ရှိပါတယ်။ အစားမက်တဲ့ ကျွန်မအတ ွက်တော့ အလ ွမ်းပြေပုရစ်ကြော်လေးပါ။ အထုပ် ၅ ထုပ်ကို ၃ သိန်းနီးပါးပေးထားရလို့ မျက်စိမှတ်စားပေမယ့်  အ ကောင်တော်တော်များများကို  အ တောင်ပံမဖြုတ်ဘဲကြော်ထားတာ၊  အ တောင်တေ ွမှာ သဲတေ ွရွှံ့တေ ွကပ်နေတာတေ ွ့ရတယ်။ နောင်ဆိုရင်တော့ ပိုပြီး သန့်ရှင်းအောင်လုပ်ပေးမယ်လို့ မျော်လင့်တာပါဘဲ။ ပို့ပေးတဲ့ညီမလေးက တော့ ကြိုးစားပမ်းစားနဲ့ စေတနာထားလုပ်ပေးတာကိုတော့ ကျေနပ်မိတယ်။  ပုရစ်ကြော်အချိ ုထုပ်ကို  သဲမပါအောင်တစ်ကောင်ချင်းထိုင်ရေ ွး ရုံးကိုယူသွားပြီး လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တေ ွကိုကျွေးတော့ အားလုံးသ ဘောကျ ကြတယ်။ ကြောက်လဲကြောက်တယ် စမ်းလဲစားကြည့်ကြတယ်။ ဒီမှာလဲ ပုရစ်ပေါင်ဒါမှုန့် ကို အားဖြည့်မှုန့်အစားထည

ငါးခ်ဥ္ လုပ္ရေအာင္

ငါးခ်ဥ္စားခ်င္တာၾကာပါျပီ။ ကိုယ္တိုင္လုပ္ဖို႕ၾကိဳးစားခဲ့ေပမယ့္မေအာင္ျမင္ခဲ့ဘူး။ ေနာက္ပိုင္း စားခ်င္တဲ့စိတ္ကိုေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ထားထားတာ၊ အရင္အပတ္က ေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ ျမန္မာ မိသားစုအိမ္သြားလည္ရင္းနဲ႔ သူငါးခ်ဥ္စမ္းလုပ္ထားတဲ့အေၾကာင္း၊ ေအာင္ျမင္တဲ့အေၾကာင္း၊ အဲဒီေန႔က ငါးခ်ဥ္ဗူးကိုဖြင့္ သူကိုယ္တိုင္ေၾကာ္ေပးပါတယ္။ ငါးခ်ဥ္ဗူးကုိေခ်ာင္းၾကည့္ေတာ့ ထမင္းလံုးမာမာေလး ေတြေတြ႔တယ္..အဲဒီမာတဲ့ထမင္းက မက်က္ေသးတဲ့ထမင္းနဲ႕တူတယ္။ သူက ေနာက္မွေအးေဆး လုပ္နည္းေျပာျပမယ္ဆိုျပီးအဲဒီေန႔ အျခားအေၾကာင္းေတြဆီ စကားဆက္ေရာက္သြားတာနဲ႔ ကၽြန္မျပန္လာတဲ့အထိ သူေျပာဖို႕ေမ့သြားတယ္။ မ်က္ေစ့ထဲမွာ အဲဒီငါးခ်ဥ္ဘဲစြဲေနတာေၾကာင့္ ငါးသြား၀ယ္ပီး လုိခ်င္တဲ့အတံုးအေနခုတ္ခိုင္း တယ္။ ဒီငါးက ငါးသေလာက္လိုဘဲ..ျမန္မာလိုဘယ္လိုေခၚလဲမသိ၊ အရိုးေသးေသးမႊားမႊားေတြ အရမ္းမ်ားတယ္။ ဒါကေတာ့ ကၽြန္မလုပ္တဲ့နည္းေလးပါ.. ငါးကုိအေၾကးခြံက်န္တာေလးေတြနဲ႔ ဗိုက္ထဲက ဟာေလးေတြကိုေသခ်ာေဆး။ ျပီးရင္ေတာ့ ဆားၾကမ္းနဲ႔ နယ္ပီး ၃ နာရီေလာက္ႏွပ္ထားပါတယ္။ ငါးဆားနယ္ထားတဲ့အခ်ိန္ ထမင္းကိုစခ်က္ပါတယ္၊ ထမင္းအိုးမီးမေျပာင္းခင္ ဆန္မက်က္ခင္ ေလးမွာ ထမင္းလိုသေလာက္ခပ္ထုပ္ပါတယ္။ ထမင္းကို ဆားၾကမ္းနဲ

ပုဇွန်ချဉ် (Pickled Shrimps)

ကျွန်မအန်တီလေးတစ်ယောက်ကမြောင်းမြတစ်ဖက်ကမ်း ကွယ်လွမ် မှာနေပါတယ်။နွေကျောင်းပိတ်ရက်တွေ မှာရန်ကုန်ပုသိမ်သင်္ဘောကြီးစီးပီးမြောင်းမြကိုသွားလည်တိုင်းသင်္ဘောဆိုက်ဆိမ်းကမ်းနားရောက်တစ်ဖက် ကမ်းလှမ်းကြည့်လိုက်ရင်အန်တီ့အိမ်ကိုတန်းမြင်ရပါတယ်။ဖုန်းဆက်အကြောင်းကြားထားတော့သူတို့ကလဲ လက်လှမ်းပီး လက်ပြ၊ ကျွန်မတို့မောင်နှမတွေကလဲသင်္ဘောပေါ်ကနေခုန်ဆွခုန်ဆွလက်ပြပီးအရမ်းကို ပျော်ခဲ့ ရပါတယ်။ အထုပ်ပိုးတွေသယ်ပီး ကွယ်လယ်ဘက်ကို ကူးမယ့် ကူးတို့ပေါ် တက်၊ ဗေဒါအဆုပ်လိုက် ကျုပင် မြစ်ပြုတ်ပီး ပေါလောပေါ်နေတာတွေကြားထဲက ကူးတို့လက်တံနှစ်ချောင်း လက်နဲ့လှည့်လှော်ရတဲ့ လှေလေးပေါ်ကနေ တစ်ဖက်ကမ်းကိုကူးကြ ပါတယ်။ အန်တီ့အိမ်ရောက်တာနဲ့ ပူနွေးနွေး ပေါ်ဆန်းမွှေးရယ် ပုဇွန်ချဉ်သုတ်လေးရယ် စားရတဲ့အရသာ ကိုတော့တစ်သက်မမေ့နိုင်ပါဘူး။ ကျွန်မပြောခဲ့ဖူးသလိုနှစ်သက်လှတဲ့အစားသောက်တိုင်းဟာအမှတ်ရစရာအဖြစ်ပျက်တွေကနေအခြေခံလာပါတယ်။ နှစ်ပေါင်းများစွာ ပုဇွန်ချဉ် စားတိုင်း အန်တီလေးကို မြင်ယောင်မိသလို သတိရလွမ်းဆွတ်မိတယ်။ တစ်ဆက်တည်းမှာဘဲ အန်တီလေးလို အဖြစ်မျိုး ဘယ်အိမ်ထောင်သည်အမျိုးသမီးမဆို မကြုံရပါစေ နဲ့လို့လည်းဆိုတောင်းမိပါတယ်။ ကျွန်မကနေဒါရောက်ပီးနောက်ပိုင်းမှ