Skip to main content

လြမ္းလြန္းလုိ႔ေတာ့ မရူးေစခ်င္

အခုတစ္ေလာအရမ္းကိုျပင္းရွတဲ့အလြမ္းဒဏ္ လွိမ့္ပိတ္ခံေနရတယ္.. အျခားအဆင္မေျပမႈေတြ ထပ္ေလာင္း လူက ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္ခ်င္ေနပီ။
ခံစားခ်က္ကိုတေစ့တေစာင္းအကဲခတ္မိတဲ့ ဥဥ ကဒီကဗ်ာေလးစပ္ေပးလို႔ သူ႔ဘေလာ့ထဲက သြားကူးလာ ခဲ့တယ္။  ကူကူးအတြက္စပ္ေပးတဲ့ကဗ်ာမို႔ ကူးကူးကူး..... တာ စိတ္မဆိုးပါဘူးေနာ္...
 












ကူးကူး.......

လြမ္းရလြန္းလဲ
ရူးမသြားပါနဲ႕ကြယ္
စိတ္ကရုပ္ကိုထိန္းခ်ဳပ္သတဲ႕
စိတ္ေထာင္းလို႕ကိုယ္ေက်
ေနျဖစ္သလိုသာေနပါ
စိတ္ေတာ႕မေထာင္းပါေစနဲ႕...........

နားလည္ပါတယ္
ရင္ထဲကခံစားခ်က္တစ္ခ်ိဳ႕
အေတြးကိုလာၿငိတဲ႕အခါ
လြမ္းလြန္းလို႕ဆိုတဲ႕
စကားလံုးရိုင္းေလးက
အထီးက်န္ရင္ကို
ထိရွေစခဲ႕............

ဘယ္ေရာက္ေနလဲ
ဟိုးအေ၀းမွာ(တစ္ကယ္ဆိုမိုင္ေပါင္းမ်ားစြာ)
ကမာၻ ရဲ႕တစ္ဖက္ျခား
အခက္မ်ားပင္ေပြ
ရတက္ပြားခ်င္ေလပါပဲ
ခ်စ္သူ၏ခ်စ္ျခင္းကို
ငတ္မြတ္စြာတမ္းတမိတဲ႕
ေမွာင္မိုက္တဲ႕ညမ်ား
ျဖတ္သန္းစီးဆင္းသြားခ်ိန္ေလး
တမ္းတစြာ
ႏြမ္းလ်စြာ
ေမာဟိုက္စြာ
ေလွာင္ပိတ္ေနတဲ႕
အခန္းက်ဥ္းထဲမွာ
လြမ္းေနတဲ႕အလြမ္းေတြနဲ႕
ရူးရမယ္ထင္ပ..............

မဆံုႏိုင္တဲ႕
မ်ဥ္းၿပိဳင္ႏွစ္ေၾကာင္းလို
ဒါမွမဟုတ္
မဆံုေသးတဲ႕
ျမစ္တစ္စင္းရဲ႕
ကမ္းပါးႏွစ္ဖက္
အဲဒီျမစ္ဟာအထီးက်န္ျမစ္
ပင္လယ္ထဲကိုစီးဆင္းမယ္
ငါသိပါတယ္
ဒါေပမယ္႕ငါ
ဂဃဏန မသိခဲ႕ပါဘူး
ငါေသခ်ာသိေနတယ္
ငါေသခ်ာသိခ်င္တယ္
ေလာေလာဆယ္လြမ္းရလြန္းလို႕
ရူးေတာ႕မယ္ထင္ပါရဲ႕..............

ငိုေနမိတယ္
တစ္ေယာက္တည္းပါပဲ
တိတ္တိတ္ေလး
ေၾကကြဲစြာမေနရဲခဲ႕
ဒါေပမယ္႕ေၾကကြဲေနတယ္
ဒါေပမယ္႕တမ္းတေနတယ္
ဒါေပမယ္႕...............
ဒါေပမယ္႕.......
ဒါေပမယ္႕ခ်စ္ေနခဲ႕တယ္
အဲဒီေတာ႕
လြမ္းမွာပဲေပါ႕ ..........။     ။
ကူကူးအတြက္ အမွတ္တရေရးေပးလိုက္တဲ႕ ကဗ်ာေလးပါ တစ္ခါက စီေဘာက္မွာ ဥဥ ကဗ်ာစပ္ေပးမလား
လို႕လာေအာ္သြားခဲ႕ ဖူးတဲ႕ ကူကူး အတြက္ ဥဥ ရဲ႕လက္ေဆာင္ေလးပါ လြမ္းရလြန္းလို႕ရူးေတာ႕မယ္ ဆိုတဲ႕
စိတ္အေျခေနမွာေတြ႕လို႕ အားေပးလိုက္တဲ႕ဥဥရဲ႕ ကဗ်ာပါ အမွတ္တရေပါ႕................
ခင္တဲ႕
ဥဥ

Comments

  1. ကူးကူး
    လြမ္းေနတာလား။ အရမ္းမလြမ္းနဲ႕ေနာ္။ မမလုကေတာ့ ဥဥလုိ ကဗ်ာမေရးတတ္ဘူးရယ္။ အားေပးလုိက္တယ္ေနာ္။

    ReplyDelete
  2. ကဗ်ာက အသက္ဝင္ပါတယ္၊
    သံသရာ မကုန္သေရႊကေပါ့၊ ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ အဆက္ေတြေၾကာင့္ လႊမ္းရ ေဆြးရ ေပ်ာ္ရႊင္ရ၊ သရဲကားေတြ စိတ္ဝင္စားတဲ့ဇာတ္လမ္းကားေတြထုိင္ၾကည့္လုိက္ပါ။

    ReplyDelete

Post a Comment

ကူးကူးေရ...

Popular posts from this blog

Food Review: ပုရစ္ေၾကာ္

ပုရစ်ကြော်ကြိုက်တဲ့မောင်လေးကိုကို မမ ညီမများအတ ွက်ပါ။ မနှစ်က ရွှေနှင်းဆီညီမလေးဆီက တစ်ခါမှာဖူးတယ်။ ပို့ရတာဝေးတဲ့အတ ွက် ကိုယ့်ဆီရောက်လာတော့ မှိုတေ ွတက်ပြီးစားမရတော့ ၂ သိန်းခ ွဲရှုံးတာဘဲ။ ဒီနှစ်ပရစ်ပေါ်ချိန်ရောက်တော့ သေချာထုပ်ပိုးပြီးပြန်ပို့မယ် ပြောလို့ ယူအကစ် က နေတဆင့် က နေဒါကို လှမ်းပို့တာ နောက်ထပ် ဒေါ်လာ ၅၀ ထပ်ပေးပြီး ချောချောမောမောရောက်လာတယ်။ တန်သလားလို့ မေးရင် မတန်ပါဘူး၊ အရသာရှိလားမေးရင် ရှိပါတယ်။ အစားမက်တဲ့ ကျွန်မအတ ွက်တော့ အလ ွမ်းပြေပုရစ်ကြော်လေးပါ။ အထုပ် ၅ ထုပ်ကို ၃ သိန်းနီးပါးပေးထားရလို့ မျက်စိမှတ်စားပေမယ့်  အ ကောင်တော်တော်များများကို  အ တောင်ပံမဖြုတ်ဘဲကြော်ထားတာ၊  အ တောင်တေ ွမှာ သဲတေ ွရွှံ့တေ ွကပ်နေတာတေ ွ့ရတယ်။ နောင်ဆိုရင်တော့ ပိုပြီး သန့်ရှင်းအောင်လုပ်ပေးမယ်လို့ မျော်လင့်တာပါဘဲ။ ပို့ပေးတဲ့ညီမလေးက တော့ ကြိုးစားပမ်းစားနဲ့ စေတနာထားလုပ်ပေးတာကိုတော့ ကျေနပ်မိတယ်။  ပုရစ်ကြော်အချိ ုထုပ်ကို  သဲမပါအောင်တစ်ကောင်ချင်းထိုင်ရေ ွး ရုံးကိုယူသွားပြီး လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တေ ွကိုကျွေးတော့ အားလုံးသ ဘောကျ ကြတယ်။ ကြောက်လဲကြောက်တယ် စမ်းလဲစားကြည့်ကြတယ်။ ဒီမှာလဲ ပုရစ်ပေါင်ဒါမှုန့် ကို အားဖြည့်မှုန့်အစားထည

ငါးခ်ဥ္ လုပ္ရေအာင္

ငါးခ်ဥ္စားခ်င္တာၾကာပါျပီ။ ကိုယ္တိုင္လုပ္ဖို႕ၾကိဳးစားခဲ့ေပမယ့္မေအာင္ျမင္ခဲ့ဘူး။ ေနာက္ပိုင္း စားခ်င္တဲ့စိတ္ကိုေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ထားထားတာ၊ အရင္အပတ္က ေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ ျမန္မာ မိသားစုအိမ္သြားလည္ရင္းနဲ႔ သူငါးခ်ဥ္စမ္းလုပ္ထားတဲ့အေၾကာင္း၊ ေအာင္ျမင္တဲ့အေၾကာင္း၊ အဲဒီေန႔က ငါးခ်ဥ္ဗူးကိုဖြင့္ သူကိုယ္တိုင္ေၾကာ္ေပးပါတယ္။ ငါးခ်ဥ္ဗူးကုိေခ်ာင္းၾကည့္ေတာ့ ထမင္းလံုးမာမာေလး ေတြေတြ႔တယ္..အဲဒီမာတဲ့ထမင္းက မက်က္ေသးတဲ့ထမင္းနဲ႕တူတယ္။ သူက ေနာက္မွေအးေဆး လုပ္နည္းေျပာျပမယ္ဆိုျပီးအဲဒီေန႔ အျခားအေၾကာင္းေတြဆီ စကားဆက္ေရာက္သြားတာနဲ႔ ကၽြန္မျပန္လာတဲ့အထိ သူေျပာဖို႕ေမ့သြားတယ္။ မ်က္ေစ့ထဲမွာ အဲဒီငါးခ်ဥ္ဘဲစြဲေနတာေၾကာင့္ ငါးသြား၀ယ္ပီး လုိခ်င္တဲ့အတံုးအေနခုတ္ခိုင္း တယ္။ ဒီငါးက ငါးသေလာက္လိုဘဲ..ျမန္မာလိုဘယ္လိုေခၚလဲမသိ၊ အရိုးေသးေသးမႊားမႊားေတြ အရမ္းမ်ားတယ္။ ဒါကေတာ့ ကၽြန္မလုပ္တဲ့နည္းေလးပါ.. ငါးကုိအေၾကးခြံက်န္တာေလးေတြနဲ႔ ဗိုက္ထဲက ဟာေလးေတြကိုေသခ်ာေဆး။ ျပီးရင္ေတာ့ ဆားၾကမ္းနဲ႔ နယ္ပီး ၃ နာရီေလာက္ႏွပ္ထားပါတယ္။ ငါးဆားနယ္ထားတဲ့အခ်ိန္ ထမင္းကိုစခ်က္ပါတယ္၊ ထမင္းအိုးမီးမေျပာင္းခင္ ဆန္မက်က္ခင္ ေလးမွာ ထမင္းလိုသေလာက္ခပ္ထုပ္ပါတယ္။ ထမင္းကို ဆားၾကမ္းနဲ

ပုဇွန်ချဉ် (Pickled Shrimps)

ကျွန်မအန်တီလေးတစ်ယောက်ကမြောင်းမြတစ်ဖက်ကမ်း ကွယ်လွမ် မှာနေပါတယ်။နွေကျောင်းပိတ်ရက်တွေ မှာရန်ကုန်ပုသိမ်သင်္ဘောကြီးစီးပီးမြောင်းမြကိုသွားလည်တိုင်းသင်္ဘောဆိုက်ဆိမ်းကမ်းနားရောက်တစ်ဖက် ကမ်းလှမ်းကြည့်လိုက်ရင်အန်တီ့အိမ်ကိုတန်းမြင်ရပါတယ်။ဖုန်းဆက်အကြောင်းကြားထားတော့သူတို့ကလဲ လက်လှမ်းပီး လက်ပြ၊ ကျွန်မတို့မောင်နှမတွေကလဲသင်္ဘောပေါ်ကနေခုန်ဆွခုန်ဆွလက်ပြပီးအရမ်းကို ပျော်ခဲ့ ရပါတယ်။ အထုပ်ပိုးတွေသယ်ပီး ကွယ်လယ်ဘက်ကို ကူးမယ့် ကူးတို့ပေါ် တက်၊ ဗေဒါအဆုပ်လိုက် ကျုပင် မြစ်ပြုတ်ပီး ပေါလောပေါ်နေတာတွေကြားထဲက ကူးတို့လက်တံနှစ်ချောင်း လက်နဲ့လှည့်လှော်ရတဲ့ လှေလေးပေါ်ကနေ တစ်ဖက်ကမ်းကိုကူးကြ ပါတယ်။ အန်တီ့အိမ်ရောက်တာနဲ့ ပူနွေးနွေး ပေါ်ဆန်းမွှေးရယ် ပုဇွန်ချဉ်သုတ်လေးရယ် စားရတဲ့အရသာ ကိုတော့တစ်သက်မမေ့နိုင်ပါဘူး။ ကျွန်မပြောခဲ့ဖူးသလိုနှစ်သက်လှတဲ့အစားသောက်တိုင်းဟာအမှတ်ရစရာအဖြစ်ပျက်တွေကနေအခြေခံလာပါတယ်။ နှစ်ပေါင်းများစွာ ပုဇွန်ချဉ် စားတိုင်း အန်တီလေးကို မြင်ယောင်မိသလို သတိရလွမ်းဆွတ်မိတယ်။ တစ်ဆက်တည်းမှာဘဲ အန်တီလေးလို အဖြစ်မျိုး ဘယ်အိမ်ထောင်သည်အမျိုးသမီးမဆို မကြုံရပါစေ နဲ့လို့လည်းဆိုတောင်းမိပါတယ်။ ကျွန်မကနေဒါရောက်ပီးနောက်ပိုင်းမှ