Skip to main content

ပဂ်ီေသြး (ေခၚ) အုန္းဆံ

ကၽြန္မတို႔ငယ္ငယ္က မႏၱေလးမွာေနတယ္။ ျခံ၀င္၀င္ျခင္းေထာင့္မွာ အုန္းပင္အိုၾကီးတစ္ပင္ရွိတယ္။ ကၽြန္မ မွတ္မိသေလာက္အရြယ္မွာတင္ အပင္ကအျမင့္ၾကီးနဲ႔ အသီးေတြေ၀ေ၀သီးေနပီေလ။
အဲတုန္းကမႏၱေလးမွာအုန္းသီးရွားတယ္ထင္တာဘဲ၊ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ေတာ္ရံုဆိုအုန္းသီးမစားရဘူး။ ပြဲေတြ ဘာေတြရွိရင္ေတာ့ ေစ်းခ်ိဳမွာ အုန္းသီးသြား၀ယ္ရတယ္။ တစ္ခါတစ္ေလ မိုးသည္း ေလျပင္းတိုက္လို႔ အုန္းသီးေျခာက္မ်ားေၾကြက်ရင္ မိုးေရထဲေျပး၀ိုင္းေကာက္ၾကတာဘဲ။
ကၽြန္မအံုးသီးေတာ့အရမ္းၾကိဳက္တယ္... အုန္းေရလဲၾကိဳက္တယ္.. အုန္းသားဖတ္ေတြကို ထညက္ခဲေလးနဲ႔ ဒီတိုင္း ထိုင္စားလဲၾကိဳက္တယ္၊ အုန္းသီးႏုႏုေလးေတြလဲၾကိဳက္တယ္.. အၾကိဳက္ဆံုးက အုန္းဆံ.. ပဂ်ီေသြး လို႔ ေခၚတယ္ထင္တာဘဲ...

ဒါေၾကာင့္အုန္းသီး၀ယ္တိုင္း အပင္ေပါက္ေလးပါတဲ့ဟာေရြးေရြး၀ယ္တယ္.. ေဖာ့နဲ႔တူတယ္..ဘာအရသာမွလဲ မရွိဘူး လို႔ ေျပာၾကတယ္.. ၾကိဳက္တဲ့သူကေတာ့ ၾကံဖန္ၾကိဳက္တာဘဲမဟုတ္လား..
ႏွစ္တိုင္းအိမ္ျပန္ခါနီးဆို မာမီက အုန္းသီးေတြ၀ယ္ပီး အပင္ေပါက္လာေအာင္ေဖာက္ထားတတ္တယ္။ အရင္ကဆို အလွစိုက္ထားတဲ့အုန္းပင္ေသးေသးေလးေတြလဲ အကုန္ဆြဲႏုတ္ပီး အထဲကအဆန္လိုက္ရွာပီး စားတာဘဲ... အခုေတာ့ အုန္းသီးေပါတဲ့ကၽြန္းမွာေနေတာ့ အရမ္းအဆင္ေျပတယ္.. အုန္းသီးပိစိကေန... အပင္ေပါက္တဲ့အထိ..အုန္းေရခ်ိဳကေန...ရွာလကာရည္ျဖစ္တဲ့အထိ... အခ်ဥ္ေဖာက္ပီး မူးေအာင္ေသာက္ တဲ့အေရထိ ၀ယ္လို႔ရတယ္...
သိတဲသူေတြမ်ားရွိမလား ဘယ္လိုေခၚလဲေမးၾကည့္ပါေသးတယ္.. တစ္ေယာက္တစ္မ်ိဳးေျပာလို႔ အုန္းသီးထဲ က အဆန္ကို ပဂ်ီေသြးလို႔ ေခၚသလား..ဘယ္လိုေခၚလဲသိရင္လဲ ေျခရာေလးခ်န္ခဲ့ပါအံုး...
ကူးကူးလို အုန္းသီးထဲကအဆံကို ႏွစ္ႏွစ္သက္သက္ ၾကိဳက္တဲ့သူေတြမ်ားလဲ ရွိအံုးမလားေတာ့မသိ...

ဒါဘဲဗိုက္မျပည့္ေပမယ့္ ႏွစ္သက္တဲ့အစာတစ္ခုမို႔ အမွတ္တရ တင္ထားလိုက္ပါတယ္။

Comments

  1. တကယ္ေတာ့ အုန္းရည္ေရာ အုန္းသီးထဲက အဲဒီဟာေရာ ၾကိဳက္တယ္ရွင္

    ReplyDelete
  2. This comment has been removed by the author.

    ReplyDelete
  3. သဂ်ီေသြး နဲ႔ တူတယ္..သိပ္ေတာ႔မေသခ်ာဘူး..မစားရတာေတာင္ၾကာလွေပါ႔

    ReplyDelete
  4. ဗဂ်ီေသြး ၾကိဳက္မွၾကိဳက္ အမေရ :)

    ReplyDelete
  5. ခ်စ္အုန္းေဖNovember 17, 2009 at 7:42 PM

    အုန္းသီး၊အုန္းေရ၊အုန္းေတြဒီေလာက္ၾကိဳက္တာ ခ်စ္အုန္းေဖ ၾကီးကိုေရာ...ဟဲဟဲဟဲ

    ReplyDelete
  6. ဒဂ်ဳေဒြး..လို႔

    ReplyDelete
  7. နဂ်ီေထြးလို ့ေျပာတာပဲအိမ္က ဟုတ္မဟုတ္မသိဘူး
    က်ေနာ္လည္းၾကိဳက္တယ္
    က်ေနာ္ကအဆန္း၊ အုန္းသီးသိပ္မၾကိဳက္ဘူး အဲဒါေတာ့ၾကိဳက္တယ္ ဟိဟိ

    ReplyDelete
  8. ဒဂ်ဴေဒြးပါ

    ReplyDelete
  9. ကူးကူးေရ...
    အုန္းသီးေရာ၊အုန္းဆံေရာ၊အုန္းသီးနဲ ့လုပ္တဲ့မုန္ ့ ့ေတြေရာ အားလံုးကို ႀကိဳက္တယ္...

    ReplyDelete
  10. ဆံခ်ည္ေထြး လို႔ထင္တာပဲ။ ဆံခ်ည္အထံုးလို ေထြးေထြးေလးျဖစ္ေနလို႔ ေနမွာေပါ႔။

    ReplyDelete
  11. ဟုတ္တယ္ ဆံခ်ည္ေထြးလို႔ ေခၚတယ္။

    ကိုယ္လဲ ႀကိဳက္တယ္။ ခ်ိဳတာေလးေတြက တကယ္ကို ခ်ိဳတာ။

    ReplyDelete
  12. ဒဂ်ီေဒြး လုိ႕သိတာ..

    ReplyDelete
  13. ဒဂ်ီေဒြး

    ၾကိဳက္တယ္..အိမ္မွာ လုစားရတာ.. သူက အျမဲမရဘူးေလ..

    ReplyDelete
  14. ဟုတ္တယ္
    ဒဂ်ဴေဒြး လို့ေတာ့သိတယ္
    ေမာ္လဴမိုင္မွာေတာ့ ဒဂ်ဴေဒြး လိုပဲေခၚတယ္

    ReplyDelete

Post a Comment

ကူးကူးေရ...

Popular posts from this blog

Food Review: ပုရစ္ေၾကာ္

ပုရစ်ကြော်ကြိုက်တဲ့မောင်လေးကိုကို မမ ညီမများအတ ွက်ပါ။ မနှစ်က ရွှေနှင်းဆီညီမလေးဆီက တစ်ခါမှာဖူးတယ်။ ပို့ရတာဝေးတဲ့အတ ွက် ကိုယ့်ဆီရောက်လာတော့ မှိုတေ ွတက်ပြီးစားမရတော့ ၂ သိန်းခ ွဲရှုံးတာဘဲ။ ဒီနှစ်ပရစ်ပေါ်ချိန်ရောက်တော့ သေချာထုပ်ပိုးပြီးပြန်ပို့မယ် ပြောလို့ ယူအကစ် က နေတဆင့် က နေဒါကို လှမ်းပို့တာ နောက်ထပ် ဒေါ်လာ ၅၀ ထပ်ပေးပြီး ချောချောမောမောရောက်လာတယ်။ တန်သလားလို့ မေးရင် မတန်ပါဘူး၊ အရသာရှိလားမေးရင် ရှိပါတယ်။ အစားမက်တဲ့ ကျွန်မအတ ွက်တော့ အလ ွမ်းပြေပုရစ်ကြော်လေးပါ။ အထုပ် ၅ ထုပ်ကို ၃ သိန်းနီးပါးပေးထားရလို့ မျက်စိမှတ်စားပေမယ့်  အ ကောင်တော်တော်များများကို  အ တောင်ပံမဖြုတ်ဘဲကြော်ထားတာ၊  အ တောင်တေ ွမှာ သဲတေ ွရွှံ့တေ ွကပ်နေတာတေ ွ့ရတယ်။ နောင်ဆိုရင်တော့ ပိုပြီး သန့်ရှင်းအောင်လုပ်ပေးမယ်လို့ မျော်လင့်တာပါဘဲ။ ပို့ပေးတဲ့ညီမလေးက တော့ ကြိုးစားပမ်းစားနဲ့ စေတနာထားလုပ်ပေးတာကိုတော့ ကျေနပ်မိတယ်။  ပုရစ်ကြော်အချိ ုထုပ်ကို  သဲမပါအောင်တစ်ကောင်ချင်းထိုင်ရေ ွး ရုံးကိုယူသွားပြီး လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တေ ွကိုကျွေးတော့ အားလုံးသ ဘောကျ ကြတယ်။ ကြောက်လဲကြောက်တယ် စမ်းလဲစားကြည့်ကြတယ်။ ဒီမှာလဲ ပုရစ်ပေါင်ဒါမှုန့် ကို အားဖြည့်မှုန့်အစားထည

ငါးခ်ဥ္ လုပ္ရေအာင္

ငါးခ်ဥ္စားခ်င္တာၾကာပါျပီ။ ကိုယ္တိုင္လုပ္ဖို႕ၾကိဳးစားခဲ့ေပမယ့္မေအာင္ျမင္ခဲ့ဘူး။ ေနာက္ပိုင္း စားခ်င္တဲ့စိတ္ကိုေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ထားထားတာ၊ အရင္အပတ္က ေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ ျမန္မာ မိသားစုအိမ္သြားလည္ရင္းနဲ႔ သူငါးခ်ဥ္စမ္းလုပ္ထားတဲ့အေၾကာင္း၊ ေအာင္ျမင္တဲ့အေၾကာင္း၊ အဲဒီေန႔က ငါးခ်ဥ္ဗူးကိုဖြင့္ သူကိုယ္တိုင္ေၾကာ္ေပးပါတယ္။ ငါးခ်ဥ္ဗူးကုိေခ်ာင္းၾကည့္ေတာ့ ထမင္းလံုးမာမာေလး ေတြေတြ႔တယ္..အဲဒီမာတဲ့ထမင္းက မက်က္ေသးတဲ့ထမင္းနဲ႕တူတယ္။ သူက ေနာက္မွေအးေဆး လုပ္နည္းေျပာျပမယ္ဆိုျပီးအဲဒီေန႔ အျခားအေၾကာင္းေတြဆီ စကားဆက္ေရာက္သြားတာနဲ႔ ကၽြန္မျပန္လာတဲ့အထိ သူေျပာဖို႕ေမ့သြားတယ္။ မ်က္ေစ့ထဲမွာ အဲဒီငါးခ်ဥ္ဘဲစြဲေနတာေၾကာင့္ ငါးသြား၀ယ္ပီး လုိခ်င္တဲ့အတံုးအေနခုတ္ခိုင္း တယ္။ ဒီငါးက ငါးသေလာက္လိုဘဲ..ျမန္မာလိုဘယ္လိုေခၚလဲမသိ၊ အရိုးေသးေသးမႊားမႊားေတြ အရမ္းမ်ားတယ္။ ဒါကေတာ့ ကၽြန္မလုပ္တဲ့နည္းေလးပါ.. ငါးကုိအေၾကးခြံက်န္တာေလးေတြနဲ႔ ဗိုက္ထဲက ဟာေလးေတြကိုေသခ်ာေဆး။ ျပီးရင္ေတာ့ ဆားၾကမ္းနဲ႔ နယ္ပီး ၃ နာရီေလာက္ႏွပ္ထားပါတယ္။ ငါးဆားနယ္ထားတဲ့အခ်ိန္ ထမင္းကိုစခ်က္ပါတယ္၊ ထမင္းအိုးမီးမေျပာင္းခင္ ဆန္မက်က္ခင္ ေလးမွာ ထမင္းလိုသေလာက္ခပ္ထုပ္ပါတယ္။ ထမင္းကို ဆားၾကမ္းနဲ

ပုဇွန်ချဉ် (Pickled Shrimps)

ကျွန်မအန်တီလေးတစ်ယောက်ကမြောင်းမြတစ်ဖက်ကမ်း ကွယ်လွမ် မှာနေပါတယ်။နွေကျောင်းပိတ်ရက်တွေ မှာရန်ကုန်ပုသိမ်သင်္ဘောကြီးစီးပီးမြောင်းမြကိုသွားလည်တိုင်းသင်္ဘောဆိုက်ဆိမ်းကမ်းနားရောက်တစ်ဖက် ကမ်းလှမ်းကြည့်လိုက်ရင်အန်တီ့အိမ်ကိုတန်းမြင်ရပါတယ်။ဖုန်းဆက်အကြောင်းကြားထားတော့သူတို့ကလဲ လက်လှမ်းပီး လက်ပြ၊ ကျွန်မတို့မောင်နှမတွေကလဲသင်္ဘောပေါ်ကနေခုန်ဆွခုန်ဆွလက်ပြပီးအရမ်းကို ပျော်ခဲ့ ရပါတယ်။ အထုပ်ပိုးတွေသယ်ပီး ကွယ်လယ်ဘက်ကို ကူးမယ့် ကူးတို့ပေါ် တက်၊ ဗေဒါအဆုပ်လိုက် ကျုပင် မြစ်ပြုတ်ပီး ပေါလောပေါ်နေတာတွေကြားထဲက ကူးတို့လက်တံနှစ်ချောင်း လက်နဲ့လှည့်လှော်ရတဲ့ လှေလေးပေါ်ကနေ တစ်ဖက်ကမ်းကိုကူးကြ ပါတယ်။ အန်တီ့အိမ်ရောက်တာနဲ့ ပူနွေးနွေး ပေါ်ဆန်းမွှေးရယ် ပုဇွန်ချဉ်သုတ်လေးရယ် စားရတဲ့အရသာ ကိုတော့တစ်သက်မမေ့နိုင်ပါဘူး။ ကျွန်မပြောခဲ့ဖူးသလိုနှစ်သက်လှတဲ့အစားသောက်တိုင်းဟာအမှတ်ရစရာအဖြစ်ပျက်တွေကနေအခြေခံလာပါတယ်။ နှစ်ပေါင်းများစွာ ပုဇွန်ချဉ် စားတိုင်း အန်တီလေးကို မြင်ယောင်မိသလို သတိရလွမ်းဆွတ်မိတယ်။ တစ်ဆက်တည်းမှာဘဲ အန်တီလေးလို အဖြစ်မျိုး ဘယ်အိမ်ထောင်သည်အမျိုးသမီးမဆို မကြုံရပါစေ နဲ့လို့လည်းဆိုတောင်းမိပါတယ်။ ကျွန်မကနေဒါရောက်ပီးနောက်ပိုင်းမှ