၀တ္ရည္ငမ္းလို႕ လမ္းမျမင္
ပြင့္ဖတ္လန္းလတ္ ငါ့ မသတ္
စံုးစံုးျမဳပ္မွ ငါ့အသက္
၀တ္ဆံအမ်ား ေလွာင္ရီႏွက္
ပြင့္ဖတ္လန္းလတ္ ငါ့ မသတ္
စံုးစံုးျမဳပ္မွ ငါ့အသက္
၀တ္ဆံအမ်ား ေလွာင္ရီႏွက္
နာမည္ၾကားတာနဲ႔ စိတ္မညစ္သြားနဲ႔အံုး... စားဖူးမွအရသာရွိမွန္းသိတာ.... ကၽြန္မတို႔ဦး၀ိစာရလမ္းမွာေနတံုးကညေနပိုင္းဆိုမိသားစုလမ္းေလွ်ာက္ရင္း လွ်ာက္လမ္းေဘးကအပင္အံုေတြေပၚႏြယ္တက္ေပါက္ေနတဲ့ေခြးအိီးပုတ္ ညြန္႔ေတြခူးခူးလာတတ္တယ္...အန္ကယ္တစ္ေယာက္ကေျပာဖူးတယ္ ေဆးဖက္အေတာ္၀င္တဲ့အပင္တဲ့။ကၽြန္မကေတာ့မၾကိဳက္ဘူး။နံလို႕... ဒါေပမယ့္အနံ႔က ေဘာစကိုင္းညြန္႔အစိမ္းလိုအနံ႕မ်ိဳးပါ။ က်မ္းမာေရးအတြက္ေကာင္းတယ္ ေျပာတာဘဲ.. ေခြးအီးပုတ္သီးကိုေတာ့ ေတာင္ငူ၊ တာေျပာဘက္ေရာက္မွစားဖူးတာပါ.. ငပိရည္ရယ္၊ တာလေပါ့ရယ္.. ေခြးအီးပုတ္သီးတို႔စရာရယ္... စေတြ႔ေတြ႔ျခင္းက မစားရဲဘူး.. မဲမဲ ၾကီး တကယ့္ ေခြးဟိုဟာအေျခာက္လုိဘဲလို႕... ေနာက္မွ ျခံဳပုတ္ေတြၾကား ႏြယ္နဲ႔ ေပါက္ေနတဲ့ အပင္ေတြကေန အသီးေတြလိုက္ခူးမွ အသီးအစစ္လို႔ျမင္ရပီး မွဘဲ စားရဲေတာ့တယ္.. စားၾကည့္တာ ေမ်ာက္ငိုသီးလိုဘဲ..အရသာက ဒညင္းသီးအႏုေလးလို အနံ႔ျပင္းျပင္းနဲ႔ ၾကြပ္ၾကြပ္ေလး..အရမ္းစားလို႔ေကာင္းတယ္... စားပီးရင္ လွ်ာေတြမဲေနတာကလြဲလိဳ႕ပါ.. စားဖူးတဲ့သူလဲရွိမွာပါေနာ္... မသိေသးသူေတြအတြက္ ဗဟုသုတအျဖစ္တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ကၽြန္မဆီေရာက္ေတာ့ ၁ ပတ္ေလာက္ၾကာသြားပီ... ဒါေ...
စာသားေလးေကာ ပံုေလးေကာ မိုက္တယ္ :))
ReplyDeleteကူးကူးကဓါတ္ပံုရုိက္တာအရမ္းေတာ္တယ္ေနာ္...
ReplyDeleteကဗ်ာေလးကတုိေပမက့္..ေကာင္းတယ္
ReplyDeleteဓါတ္ပုံကလဲ...လွတယ္..ကူးေရ..
နဒီမုိးညဳိ။
ကဗ်ာေလးက တိုတိုလွလွေလးပါဘဲဗ်ာ ...
ReplyDeleteမသိပါဘူးမကူးက အစားေတြေရးေနၾကဆိုေတာ. ပ်ားေသ
ဆိုေတာ. ဟင္မကူးဘာအစားအသစ္ေတြထြင္ထားတာမ်ား
လည္းလို.ဗ်ာ ကဗ်ာၿဖစ္ေနတာကိုး :D :P
စိတ္ကူးေလး ေကာင္းလိုက္တာ...
ReplyDeleteပ်ားေသဆိုလို႔ ဘာဟင္းလဲဆို လာၾကည့္တာ... လူေနာက္... :P
ပ်ားသလက္မ်ားေထာင္းစားတာလားလို ့ ဟီးဟီး ကဗ်ာေလးဖတ္သြားတယ္ေနာ္ ကူးေရ
ReplyDelete"Death is just another path." Mithrandir _ The return of the king
ReplyDelete