ကၽြန္မေလာက္စိတ္အေၿပာင္းအလဲၿမန္တဲ့သူရွိမယ္မထင္ေတာ့ဘူး။ တစ္ခါကသူငယ္ခ်င္း
တစ္ေယာက္ရဲ႔မဂၤလာပြဲကိုသြားဖို႔ၿပင္ဆင္ေနတာတစ္ရက္ၾကိဳ၊ အဲဒီေန႔လဲေရာက္ေတာ့
သြားေသးတယ္။ ဟိုလဲေရာက္ေရာပ်င္းလို႔ဆိုၿပီးမေနႏိုင္ဘဲၿပန္လာတယ္။ ဒီလိုဘဲအၿပင္
ထြက္တာဘဲၿဖစ္ၿဖစ္၊ပစၥည္းတစ္ခုခု၀ယ္ဖို႔သာၿဖစ္ၿဖစ္စိတ္ေၿပာင္းလဲတာအရမ္းၿမန္တယ္။
ကၽြန္မစိတ္ေပါက္တဲ့အခ်ိန္တစ္ခုခုထလုပ္ထားမွမဟုတ္ရင္ေနာက္ဆိုစိတ္လဲမပါေတာ့
ဘူး။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ေယာက္ကတစ္ခုခုေၿပာလုိက္ရင္စိတ္ယိုင္ၿပီးပါသြားေရာ။
ဒါေၾကာင့္ကိုယ့္ကိုကုိယ္ဆုံးၿဖတ္ခ်က္၊ရပ္တည္ခ်က္ခိုင္ခိုင္မာမာမရွိေသးတဲ့သူလို႔ေၿပာ
ရင္မွန္တယ္။ကၽြန္မဘာဘဲလုပ္လုပ္၊ ထမင္းစားတာ ဘာအိက်ီၤ၀တ္မလဲ၊ ဘယ္သူ႔ကို
စကားေၿပာမယ္၊ ဘယ္သူနဲ႔ေတာ့ခပ္ကင္းကင္းေနမယ္ကအစ ကၽြန္မညီမေလးက
အၿမဲအၾကံေပးတာကိုလိုက္နာေနတုန္းဘဲ။ စိတ္ေၿပာင္းလဲတဲ့အထဲမွာေတာ့ကၽြန္မခ်စ္
သူမပါဘူးေနာ္။ သူ႔ကိုေတာ့ေသတဲ့အထိစိတ္ေၿပာင္းလဲမွာမဟုတ္ဘူး။ ဘာေၾကာင့္
မွန္းမသိအေၾကာင္းၿပခ်က္မရွိဘဲခ်စ္မိတဲ့သူကိုေတာ့ဘာအေၾကာင္းဘဲလာလာမုန္း
မိမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီအပတ္ေတာ့ ပြဲေတြၿပီးသြားလို႔အနားရေနတာတစ္ရက္ေတာ့
ေစ်းေန႔မွာေစ်းကိုသြားၿပီးဟင္းသီးဟင္းရြက္ေလးေတြ၀ယ္လာခဲ့တယ္။ ပလိန္းေတြ
လဲေၾကာ္စားေတာ့တာဘဲ။ အခုတစ္ေလာအသားလဲမစားႏိုင္ေတာ့သတ္သတ္လြတ္
နဲ႔ဘဲႏွစ္ပါးသြားေနတာ...
ကန္ဇြန္းရြက္ကိုၾကက္သြန္ၿဖဴနဲ႔ စိမ္းစိမ္းေလးေၾကာ္တယ္။
ပဲညြန္႔ေလးေတြလတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ေတြ႔တာနဲ႔ ရံုးပေတသီးႏုႏုေလးေတြနဲ႔ေရာ
ေၾကာ္လိုက္တယ္။ ၾကက္သြန္နီနဲ႔ေပါ့။ ရံုးပေတသီးကိုအရင္ထည့္ၿပီးေနာက္မွပဲ
ညြန္႔ေလးေတြအုပ္လိုက္တာ။ အမွန္ကပဲညြန္႔ကေတာ္ေတာ္မာတာဘဲ။ ေနာက္ဆို
ရင္အရင္ႏြမ္းေအာင္ေၾကာ္ရမယ္။
kidney bean လို႔ေခၚတဲ့ပဲေတြကိုေတာ့ေရနဲ႔တစ္ညေလာက္စိမ္ထားၿပီးစိတ္ကုန္
ေနေအာင္ကိုအၾကာၾကီးၿပဳပ္ရပါတယ္။ စားနဲနဲထည့္။ ၾကက္သြန္စိမ္းေလး၊ ဆီေလး
နဲနဲနဲ႔သုပ္လိုက္ၿပီး ဟိုေန႔ကခ၀ဲသီးကစားလို႔ေကာင္းလို႔ထပ္ေၾကာ္ မန္က်ည္းသီးအ
စိမ္းေလးေတြကို စိမ္းစားငါးပိေလးနဲ႔ခပ္စပ္စပ္ေလးေထာင္းၿပီးထမင္းပူပူေလးနဲ႔...
တစ္ပတ္စာမရိုးႏိုင္တဲ့အစာေလးေတြေပါ့...
တစ္ေယာက္ရဲ႔မဂၤလာပြဲကိုသြားဖို႔ၿပင္ဆင္ေနတာတစ္ရက္ၾကိဳ၊ အဲဒီေန႔လဲေရာက္ေတာ့
သြားေသးတယ္။ ဟိုလဲေရာက္ေရာပ်င္းလို႔ဆိုၿပီးမေနႏိုင္ဘဲၿပန္လာတယ္။ ဒီလိုဘဲအၿပင္
ထြက္တာဘဲၿဖစ္ၿဖစ္၊ပစၥည္းတစ္ခုခု၀ယ္ဖို႔သာၿဖစ္ၿဖစ္စိတ္ေၿပာင္းလဲတာအရမ္းၿမန္တယ္။
ကၽြန္မစိတ္ေပါက္တဲ့အခ်ိန္တစ္ခုခုထလုပ္ထားမွမဟုတ္ရင္ေနာက္ဆိုစိတ္လဲမပါေတာ့
ဘူး။ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ေယာက္ကတစ္ခုခုေၿပာလုိက္ရင္စိတ္ယိုင္ၿပီးပါသြားေရာ။
ဒါေၾကာင့္ကိုယ့္ကိုကုိယ္ဆုံးၿဖတ္ခ်က္၊ရပ္တည္ခ်က္ခိုင္ခိုင္မာမာမရွိေသးတဲ့သူလို႔ေၿပာ
ရင္မွန္တယ္။ကၽြန္မဘာဘဲလုပ္လုပ္၊ ထမင္းစားတာ ဘာအိက်ီၤ၀တ္မလဲ၊ ဘယ္သူ႔ကို
စကားေၿပာမယ္၊ ဘယ္သူနဲ႔ေတာ့ခပ္ကင္းကင္းေနမယ္ကအစ ကၽြန္မညီမေလးက
အၿမဲအၾကံေပးတာကိုလိုက္နာေနတုန္းဘဲ။ စိတ္ေၿပာင္းလဲတဲ့အထဲမွာေတာ့ကၽြန္မခ်စ္
သူမပါဘူးေနာ္။ သူ႔ကိုေတာ့ေသတဲ့အထိစိတ္ေၿပာင္းလဲမွာမဟုတ္ဘူး။ ဘာေၾကာင့္
မွန္းမသိအေၾကာင္းၿပခ်က္မရွိဘဲခ်စ္မိတဲ့သူကိုေတာ့ဘာအေၾကာင္းဘဲလာလာမုန္း
မိမွာမဟုတ္ပါဘူး။ ဒီအပတ္ေတာ့ ပြဲေတြၿပီးသြားလို႔အနားရေနတာတစ္ရက္ေတာ့
ေစ်းေန႔မွာေစ်းကိုသြားၿပီးဟင္းသီးဟင္းရြက္ေလးေတြ၀ယ္လာခဲ့တယ္။ ပလိန္းေတြ
လဲေၾကာ္စားေတာ့တာဘဲ။ အခုတစ္ေလာအသားလဲမစားႏိုင္ေတာ့သတ္သတ္လြတ္
နဲ႔ဘဲႏွစ္ပါးသြားေနတာ...
ကန္ဇြန္းရြက္ကိုၾကက္သြန္ၿဖဴနဲ႔ စိမ္းစိမ္းေလးေၾကာ္တယ္။
ပဲညြန္႔ေလးေတြလတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ေတြ႔တာနဲ႔ ရံုးပေတသီးႏုႏုေလးေတြနဲ႔ေရာ
ေၾကာ္လိုက္တယ္။ ၾကက္သြန္နီနဲ႔ေပါ့။ ရံုးပေတသီးကိုအရင္ထည့္ၿပီးေနာက္မွပဲ
ညြန္႔ေလးေတြအုပ္လိုက္တာ။ အမွန္ကပဲညြန္႔ကေတာ္ေတာ္မာတာဘဲ။ ေနာက္ဆို
ရင္အရင္ႏြမ္းေအာင္ေၾကာ္ရမယ္။
kidney bean လို႔ေခၚတဲ့ပဲေတြကိုေတာ့ေရနဲ႔တစ္ညေလာက္စိမ္ထားၿပီးစိတ္ကုန္
ေနေအာင္ကိုအၾကာၾကီးၿပဳပ္ရပါတယ္။ စားနဲနဲထည့္။ ၾကက္သြန္စိမ္းေလး၊ ဆီေလး
နဲနဲနဲ႔သုပ္လိုက္ၿပီး ဟိုေန႔ကခ၀ဲသီးကစားလို႔ေကာင္းလို႔ထပ္ေၾကာ္ မန္က်ည္းသီးအ
စိမ္းေလးေတြကို စိမ္းစားငါးပိေလးနဲ႔ခပ္စပ္စပ္ေလးေထာင္းၿပီးထမင္းပူပူေလးနဲ႔...
တစ္ပတ္စာမရိုးႏိုင္တဲ့အစာေလးေတြေပါ့...
