Skip to main content

ဘုရားဒကာကန္ထရိုက္

မတရားတာေတြၿမင္ေတြ႔ၾကားသိေနရရင္စိတ္ကသိကေအာက္ၿဖစ္တဲ့ကၽြန္မအတြက္ စိတ္ေပါ့သြားေအာင္ဘေလာ့ထဲမွာဘဲသြန္ခ်ထားလိုက္မယ္..
မေန႔ညကစကားေၿပာၿဖစ္တဲ့ၿမန္မာကသူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ အေၾကာင္းကိုညက
မအိပ္ႏိုင္ဘဲေရးခ်ထားတာ။
အဓိက ကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းနွင့္ မိသားစုခံစားေနရတဲ့ဒုကၡေတြကို ျပန္ေျပာင္းၾကည့္ရင္
လြန္ခဲ့တဲ့ (၁၀)နွစ္ေက်ာ္ (၁၁)နွစ္ဆီက အတိတ္ကို ျပန္သြားရပါလိမ့္မယ္။လြယ္လြယ္နဲ့
ေျပာရရင္ သူငယ္ခ်င္းရဲ့ နာမည္က ကိုေက်ာ္။ ကိုေက်ာ္ က အဖိုးျဖစ္သူထံမွ ကံအေၾကာင္း
တရားေၾကာင့္ေသတမ္းစာအရေျမကြက္ကိုခက္ခဲစြာျဖင့္ရရွိလိုက္တယ္။ ေသတမ္းစာက
လည္းလြန္ခဲ့တဲ့နွစ္ေပါင္း (၁၀၀)ေက်ာ္ကတည္းက ေရးထားတာပါ။ ေသတမ္းစာအရမ်ိဳးရိုး
အစဥ္အဆက္ ကိုေက်ာ္ျဖတ္လာျပီး ဖခင္လက္ထဲကို ေရာက္ရွိခဲ့ပါတယ္။ ေနရာကေတာ့
ဒဂံုျမိဳ့နယ္ တစ္ေနရာ ဗိုလ္ခ်ုဳပ္ေစ်းနဲ့လည္းနီး၊ ေရႊတိဂံု ဘုရားနဲ့လည္းနီး၊ ဘူတာနဲ႔လဲနီးတဲ့
တစ္ေနရာ။ တိုက္သစ္ေတြ ေဆာက္မယ္ဆိုျပီး ၁၉၉၇ခုနွစ္ထဲက ကန္ထရိုက္တာနွင့္စာခ်ဳပ္
ခ်ဳပ္ၾကတယ္။ ကန္ထရိုက္တာကေျမရွင္ဘယ္လိုနည္းနဲ့ အထူးရရွိခဲ့တယ္ဆိုတာကို ကိုယ့္အ
တြင္းလူေတြဆီကသိရွိခဲ့တယ္။ ဒါနဲ့ပဲ ေက်ာက္ခဲေရေပၚ ဆိုျပီးသူ့လိုုခ်င္တဲ့ စီမံကိန္းကိုဆြဲျပီး
စာခ်ုပ္ ခ်ုပ္ေတာ့တာပါဘဲ။ သူ့စီမံကိန္းက တိက်သလား မေျပာတတ္ဘူး။ ကိုေက်ာ္တို့မိသား
စုခုထက္ထိ ကန္ထရိုက္ဆီကရလာဒ္ကဘာတစ္ခုမွ မခံစားရေသးဘူး။စဥ္းေတာင္မစဥ္းစား
တတ္ေတာ့ဘူး။ ၁၉၉၇ ခုနွစ္ထဲကခ်ဳပ္ထားတဲ့ စာခ်ုပ္က ၂၀၀၈ ခုနွစ္ကုန္ေတာ့မယ္ ဘာမွ
အရာမထင္ေသးဘူး။ ကိုေက်ာ္က ရန္ကုန္မွာ သိပ္မေနရဘူးေလ။တာ၀န္နဲ့ခရီးေ၀းသြားရတာ
မ်ားတယ္။ ကိုေက်ာ္မရွိခိုက္ မိဘေတြရဲ့ အသက္ၾကီးမွဳ၊ယံုၾကည္မွဳေတြကို ကန္ထရိုက္ကေသခ်ာ
ေလ့လာျပီး က်က်နန စီမံကိန္း (plan)ဆြဲသြားတာလား?။(ကန္ထရိုက္ကလဲယံုၾကည့္စရာေကာင္း
ေလာက္ေအာင္နာမည္ရတဲ့ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းပိုင္ရွင္ပါဘဲ၊ တက္လမ္း ဆိုလား)
အပိုင္ပဲဆိုျပီးသူေဆာက္လို့ ရွံဳးခဲ့သမွ် ကုန္က်ေငြေတြကိုသက္ၾကီးရြယ္အိုေတြဆီကျပန္ကဲ့ယူခ်င္
ေနတယ္ေလ။ စဥ္းေတာင္မစဥ္းစားတတ္ေတာ့ဘူး။ ကန္ထရိုက္တာကဘုရားလူၾကီးေလ။ ဘုရားဒကာေက်ာင္းတကာ၊ ေၿပာေတာ့ဘုရားဘုရား...လက္ကကားယားကားယားဆိုတာဒါဘဲထင္
ပါတယ္။ သူမ်ားကိုမေကာင္းၾကံစည္သူေတြ မတရားလုပ္သူေတြကေနာင္ဘ၀မွမဟုတ္ပါဘူး၊ ဒီဘ၀မွာတင္ကိုခံရမယ္ဆိုတာလူတိုင္းသိၿပီးသားပါ။ မေကာင္းတာလုပ္သူေတြကိုသူလုပ္ခဲ့တ
ဲ့မေကာင္းမ႕ႈေတ ြသူ႕ဆီတစ္ပတ္ၿပန္လွည့္လာလို႔ေနာင္တရတဲ့အခ်ိန္မွာ ေႏွာင္းေနာင္တၿဖစ္ေန
ေလေတာ့မယ္။ သားသမီးစဥ္ဆက္လဲ ကိုယ္လုပ္ခဲ့တဲ့မေကာင္းမႈေၾကာင့္ရလာမယ့္အရွက္ကြဲ
အက်ိဳးနဲတာ ေတြစဥ္ဆက္ခံစားရအံုးမွာ။ ဘာဘဲၿဖစ္ၿဖစ္ေလာကၾကီးမွာစီးပြားေရးသမားဆိုတာ ေလာဘသမားၾကီးဘဲဆိုတာမွန္ေပမယ့္ ကို္ထမင္းစားေနတာသူတစ္ပါးမ်က္ရည္ၾကီးငယ္က်မွ ရလာတဲ့ပိုက္ဆံနဲ႔စားေနပါလားဆိုတာနားလည္တတ္ရင္ေကာင္းပါတယ္။

Popular posts from this blog

Food Review: ပုရစ္ေၾကာ္

ပုရစ်ကြော်ကြိုက်တဲ့မောင်လေးကိုကို မမ ညီမများအတ ွက်ပါ။ မနှစ်က ရွှေနှင်းဆီညီမလေးဆီက တစ်ခါမှာဖူးတယ်။ ပို့ရတာဝေးတဲ့အတ ွက် ကိုယ့်ဆီရောက်လာတော့ မှိုတေ ွတက်ပြီးစားမရတော့ ၂ သိန်းခ ွဲရှုံးတာဘဲ။ ဒီနှစ်ပရစ်ပေါ်ချိန်ရောက်တော့ သေချာထုပ်ပိုးပြီးပြန်ပို့မယ် ပြောလို့ ယူအကစ် က နေတဆင့် က နေဒါကို လှမ်းပို့တာ နောက်ထပ် ဒေါ်လာ ၅၀ ထပ်ပေးပြီး ချောချောမောမောရောက်လာတယ်။ တန်သလားလို့ မေးရင် မတန်ပါဘူး၊ အရသာရှိလားမေးရင် ရှိပါတယ်။ အစားမက်တဲ့ ကျွန်မအတ ွက်တော့ အလ ွမ်းပြေပုရစ်ကြော်လေးပါ။ အထုပ် ၅ ထုပ်ကို ၃ သိန်းနီးပါးပေးထားရလို့ မျက်စိမှတ်စားပေမယ့်  အ ကောင်တော်တော်များများကို  အ တောင်ပံမဖြုတ်ဘဲကြော်ထားတာ၊  အ တောင်တေ ွမှာ သဲတေ ွရွှံ့တေ ွကပ်နေတာတေ ွ့ရတယ်။ နောင်ဆိုရင်တော့ ပိုပြီး သန့်ရှင်းအောင်လုပ်ပေးမယ်လို့ မျော်လင့်တာပါဘဲ။ ပို့ပေးတဲ့ညီမလေးက တော့ ကြိုးစားပမ်းစားနဲ့ စေတနာထားလုပ်ပေးတာကိုတော့ ကျေနပ်မိတယ်။  ပုရစ်ကြော်အချိ ုထုပ်ကို  သဲမပါအောင်တစ်ကောင်ချင်းထိုင်ရေ ွး ရုံးကိုယူသွားပြီး လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တေ ွကိုကျွေးတော့ အားလုံးသ ဘောကျ ကြတယ်။ ကြောက်လဲကြောက်တယ် စမ်းလဲစားကြည့်ကြတယ်။ ဒီမှာလဲ ပုရစ်ပေါင်ဒါမှုန့် ကို အားဖြည့်မှုန့်အစားထည

ပိန္းစြယ္ခ်ဥ္စပ္ ႏွင့္ ပိန္းစြယ္ဟင္းခါး

အခုရက္ပိုင္း ေစ်းေန႔မွာ ေစ်းသြားရင္ရွည္ေမ်ာေမ်ာအရိုးေလးေတြေရာင္းတာေတြ႔တယ္။ စိတ္၀င္စားလို႔ သြားေမးေတာ့ သူတို႔စကားနဲ႔သူတို႔ေျဖေတာ့ ကၽြန္မလဲနားမလည္ဘူး။ ဒီကလူေတြ အဂၤလိပ္ကို ေန႔စဥ္သံုးစကားလို ကၽြမ္းက်င္ေပမယ့္ ေစ်းေန႔မွာ အိမ္စိုက္ခင္းက လာေရာင္းတဲ့ေစ်းသည္ေတြကေတာ့ ေတာင္ေပၚကဆင္းလာ တာမို႔ အဂၤလိုဂဏန္းေလာက္သာေျပာတတ္တယ္။ ႏွစ္ခါေျမာက္သြားသြားေမးျပီးေတာ့ မေန႔ညေနက ေစ်းကအျပန္မွာ ထိုင္းကအမၾကီးနဲ႔ ေစ်းတန္းဖက္ေလွ်ာက္ အလာ၊ သူက အဲဒီအရိုးေတြ၀ယ္တယ္.. ဒါနဲ႔အေတာ္ဘဲ စားလို႔ရတာေသခ်ာတယ္ဆိုျပီးကၽြန္မလဲ၀ယ္လာ တယ္။  အဲဒါ ပိန္းစြယ္ေပါ့ေလ...ပိတ္စြယ္လို႔မ်ားေခၚသလားမသိဘူး..ၾကားဖူးတာ.. း))) တစ္သက္မွာ တစ္ခါမွမစားဖူးလို႔ ေမ်ာက္အံုးသီးရသလို ေပ်ာ္ေနတာ အရမ္း... အာရွသူျဖစ္ရတာ တယ္ကံေကာင္းတာလား.. အစံုစားလို႔ရတယ္.. း)) သူကေျပာတယ္ အုန္းႏို႔နဲ႔ခ်က္စားရင္ေကာင္းတယ္တဲ့... ကၽြန္မ အဲဒီညေနက ဟင္းခါးလုပ္ေသာက္တယ္.. ေကာင္းမွေကာင္းး......   ဒီေန႔ေတာ့ ခ်ဥ္ေပါင္မရွိလို႔ မာမီတစ္ကူးတစ္က အေျခာက္လွမ္းေပးထားတဲ့ ကင္ပြန္း ခ်ဥ္ေျခာက္နဲ႔ခ်က္တယ္... ဒါလဲရွယ္ေကာင္းတာဘဲ... ဒီေန႔ခ်က္တဲ့ပိန္းစြယ္အခ်ဥ္ခ်က္ကိုေတာ့ အခ်ဥ္အတြက္ ကင္ပြန္းခ်ဥ္ရြက္သံုးပါမယ္။ ခ်ဥ္ေ

ပုဇွန်ချဉ် (Pickled Shrimps)

ကျွန်မအန်တီလေးတစ်ယောက်ကမြောင်းမြတစ်ဖက်ကမ်း ကွယ်လွမ် မှာနေပါတယ်။နွေကျောင်းပိတ်ရက်တွေ မှာရန်ကုန်ပုသိမ်သင်္ဘောကြီးစီးပီးမြောင်းမြကိုသွားလည်တိုင်းသင်္ဘောဆိုက်ဆိမ်းကမ်းနားရောက်တစ်ဖက် ကမ်းလှမ်းကြည့်လိုက်ရင်အန်တီ့အိမ်ကိုတန်းမြင်ရပါတယ်။ဖုန်းဆက်အကြောင်းကြားထားတော့သူတို့ကလဲ လက်လှမ်းပီး လက်ပြ၊ ကျွန်မတို့မောင်နှမတွေကလဲသင်္ဘောပေါ်ကနေခုန်ဆွခုန်ဆွလက်ပြပီးအရမ်းကို ပျော်ခဲ့ ရပါတယ်။ အထုပ်ပိုးတွေသယ်ပီး ကွယ်လယ်ဘက်ကို ကူးမယ့် ကူးတို့ပေါ် တက်၊ ဗေဒါအဆုပ်လိုက် ကျုပင် မြစ်ပြုတ်ပီး ပေါလောပေါ်နေတာတွေကြားထဲက ကူးတို့လက်တံနှစ်ချောင်း လက်နဲ့လှည့်လှော်ရတဲ့ လှေလေးပေါ်ကနေ တစ်ဖက်ကမ်းကိုကူးကြ ပါတယ်။ အန်တီ့အိမ်ရောက်တာနဲ့ ပူနွေးနွေး ပေါ်ဆန်းမွှေးရယ် ပုဇွန်ချဉ်သုတ်လေးရယ် စားရတဲ့အရသာ ကိုတော့တစ်သက်မမေ့နိုင်ပါဘူး။ ကျွန်မပြောခဲ့ဖူးသလိုနှစ်သက်လှတဲ့အစားသောက်တိုင်းဟာအမှတ်ရစရာအဖြစ်ပျက်တွေကနေအခြေခံလာပါတယ်။ နှစ်ပေါင်းများစွာ ပုဇွန်ချဉ် စားတိုင်း အန်တီလေးကို မြင်ယောင်မိသလို သတိရလွမ်းဆွတ်မိတယ်။ တစ်ဆက်တည်းမှာဘဲ အန်တီလေးလို အဖြစ်မျိုး ဘယ်အိမ်ထောင်သည်အမျိုးသမီးမဆို မကြုံရပါစေ နဲ့လို့လည်းဆိုတောင်းမိပါတယ်။ ကျွန်မကနေဒါရောက်ပီးနောက်ပိုင်းမှ