Skip to main content

ေ၀ဟင္ေပၚမွ ဘာလီကိုရႈစားျခင္း

လိပ္ကၽြန္းကေနျပန္ေရာက္ေတာ့ ပင္လယ္ကမ္းေျခနားက စားေသာက္ဆိုင္ေတြမွာခဏနားပီး ထမင္းစားၾက တယ္။  အားလံုးျပင္ဆင္ထားပီးသားဆိုေတာ့ ၀င္စားလိုက္ရံုဘဲ။ ဟင္းေတြကလည္းအမ်ားၾကီး၊ ထမင္းကလဲ ပူပူ ေႏြးေႏြးနဲ႔။ ေနပူပူသဲေသာင္ျပင္က ေလေအးေအးေတာ့တိုက္ေသးတယ္။ ထမင္းစားေသာက္ပီးလို႔ အသီးေဖ်ာ္ ရည္ေလးနဲ႔ ခဏအနားယူတဲ့အခ်ိန္မွာေတာ့ ကၽြန္မတို႔အဖြဲ႔ထဲကလူေတြက ကမ္းေျခက water sports ေတြေဆာ့ ၾကပါတယ္။ ဆားငံေရေၾကာက္တာေၾကာင့္သူမ်ားေတြကိုဘဲေငးေနရတာေပါ့ေလ။
ဒါဘဲ ကၽြန္မ ေဘာ့စ္က ေလထီးနဲ႔မိုးေပၚမွာ လြင့္ေနတာျပပီး အဲဒါစီးမလားတဲ့။  ကၽြန္မက No... thanks!..
ေၾကာက္လို႔မဟုတ္ဘူးေလ၊ လိပ္ကၽြန္းကျပန္လာေတာ့ ေျခေထာက္ကသဲေတြနဲ႔ ေရျပန္ေဆးရတာနဲ႔ သဲမႈန္မႊား ေတြကုိယ္မွာကပ္ရင္ allergic ျဖစ္တာ ေၾကာင့္ၿငိမ္ေနတာ.. ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူမ်ားအတင္း တိုက္တြန္း တာနဲ႕ေကာင္းကင္ေပၚေရာက္သြားပါတယ္။

အဲဒီက အကိုၾကီးေတြက ျပန္အဆင္းမွာ လက္အိတ္အျပာကိုဆြဲ..အနီလက္နဲ႔အျပာကိုဆြဲ..
တစ္ခ်ိဳ႔က ဘာမွမဆြဲနဲ႔.. ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကိုယ္လုပ္ခ်င္ရာလုပ္လိုက္တယ္။ ေရထဲကို ေစာက္ထုိး landing လုပ္ခါနီးဘဲ.. း) သူတို႔ကက ပုပုေလးေတြ၊ ဟီး... ကိုယ္ဘဲရွည္တာလား သူတို႔ပုလားေတာ့မသိဘူး၊ အနားလာရပ္ရင္ ေခါင္းက ရင္ဘတ္နားမွာဘဲ းP
အေပၚေရာက္ေတာ့ ဘာလီကၽြန္းေလးကိုအေပၚစီးအကုန္ေတြ႔ရတယ္။ အေပၚမွာ ေလေတြတိုက္ေနမယ္ ထင္တာ ေလအရမ္းျငိမ္ေနတယ္။ ေပ်ာ္စရာၾကီးပါ။  အဲဒီအေပ်ာ္အတြက္ ရင္းလိုက္ရတာ အျပန္တလမ္း လံုး allergic ျဖစ္တာပါ။ း)


အဲဒီကေနျပန္အထြက္မွာေတာ့ Krisna ကိုေရာက္သြားတယ္၊ ပူလိုက္အိုက္လိုက္တာေလ၊ ေခၽြးေတြ စီးက်တယ္။ အထဲက air con မရွိဘူး၊ ေလေအးေပးတဲ့ပန္ကာေတြေလာက္သာ မႏိုင္ဘူး။  ေစ်း၀ယ္ဖုိ႔ ေရာက္ လာေပမယ့္ ပူလိုက္လြန္းတာေၾကာင့္ဘာမွထိခ်င္ကိုင္ခ်င္စိတ္မရွိခဲ့ဘူး။ ကလစ္၀ယ္တယ္၊ ေမာင္ေလးမွာ လိုက္တဲ့ဟာေလးေတြ၀ယ္တယ္။ ပီးေတာ့ ကားေပၚျပန္တက္ထိုင္ေနေတာ့တာ။သူတို႔ေျပာတာေတာ့ ေစ်းစစ္ ဖို႔မလိုဘူး၊ ေစ်းေတာ္တဲ့ေနရာတဲ့၊ ဒါေပမယ့္ သြားမယ့္သူမ်ားသတိေပးလိုက္မယ္၊ အဲဒီေနရာမွာ၀ယ္တာထက္ ဟိႏၵဴဘုရားေက်ာင္းက ေစ်းလမ္းမမွာ၀ယ္တာအမ်ားၾကီးပိုသက္သာပါတယ္။ အရမ္းပူလြန္းတာေၾကာင့္ အိက်ီ လဲခ်င္လို႔ ဘာလီတံဆိပ္ေလးပါတဲ့ အိက်ီပါးပါးေလးေတြ ၂ထည္၀ယ္တယ္။ ကားေပၚအရင္ဆံုးေျပးတက္၊ တံခါးပိတ္ပီး အိက်ီလဲ။  အဲဒီေန႔က အပူကို အခုထိမွတ္မိတယ္။  ကၽြန္မအေၾကာက္ဆံုးရာသီဥတု က ပူအိုက္ ေနတာကိုပါ။ 

Comments

  1. ေပ်ာ္စရာႀကီး ေလထဲမွာ ဒါေပမယ္႔ စီးရဲဘူး...ေၾကာက္တယ္...:)

    စူးႏြယ္

    ReplyDelete
  2. ေလထီးစိးရတာေပ်ာ္စရာၾကီးေနမယ္ ...သမီးကို ပို႕ခ်င္တယ္ ...
    ဘာလီ ... မေရာက္ဖူးေသးဘူး ... သြားလည္ခ်င္ေသးတယ္။ ငယ္ငယ္က လိုက္ေအာ္ဘူးတဲ႔ ၿဖဳသီရဲ႔ အင္ဒိုနီးရွား ပိုလာဘာလီ သီခ်င္းေလးသတိရတယ္။

    ReplyDelete
  3. စီးၾကည့္ခ်င္တာ၊ မစီးခဲ့ရဘူး၊ ဘာလီ တရုတ္စကား ဖေယာင္း ပန္းပြင့္ေတြ ဝယ္ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္၊

    ReplyDelete
  4. ဟုတ္တယ္.. ကူးလဲ ျဖဴသီ သီခ်င္းေလးကို မို႔မို႔နဲ႔ျပန္ဆို ထားတာေလး ပိုလာဘာလီကၽြန္းဆိုတာ..
    အရမ္းၾကိဳက္တယ္။
    တရုတ္စကားဖေယာင္းပြင့္ေလးေတြ၀ယ္တယ္..
    ကလစ္ေလးနဲ႔.. း)

    ReplyDelete
  5. ေပ်ာ္စရာႀကီး
    စီးခ်င္တယ္

    ReplyDelete

Post a Comment

ကူးကူးေရ...

Popular posts from this blog

Food Review: ပုရစ္ေၾကာ္

ပုရစ်ကြော်ကြိုက်တဲ့မောင်လေးကိုကို မမ ညီမများအတ ွက်ပါ။ မနှစ်က ရွှေနှင်းဆီညီမလေးဆီက တစ်ခါမှာဖူးတယ်။ ပို့ရတာဝေးတဲ့အတ ွက် ကိုယ့်ဆီရောက်လာတော့ မှိုတေ ွတက်ပြီးစားမရတော့ ၂ သိန်းခ ွဲရှုံးတာဘဲ။ ဒီနှစ်ပရစ်ပေါ်ချိန်ရောက်တော့ သေချာထုပ်ပိုးပြီးပြန်ပို့မယ် ပြောလို့ ယူအကစ် က နေတဆင့် က နေဒါကို လှမ်းပို့တာ နောက်ထပ် ဒေါ်လာ ၅၀ ထပ်ပေးပြီး ချောချောမောမောရောက်လာတယ်။ တန်သလားလို့ မေးရင် မတန်ပါဘူး၊ အရသာရှိလားမေးရင် ရှိပါတယ်။ အစားမက်တဲ့ ကျွန်မအတ ွက်တော့ အလ ွမ်းပြေပုရစ်ကြော်လေးပါ။ အထုပ် ၅ ထုပ်ကို ၃ သိန်းနီးပါးပေးထားရလို့ မျက်စိမှတ်စားပေမယ့်  အ ကောင်တော်တော်များများကို  အ တောင်ပံမဖြုတ်ဘဲကြော်ထားတာ၊  အ တောင်တေ ွမှာ သဲတေ ွရွှံ့တေ ွကပ်နေတာတေ ွ့ရတယ်။ နောင်ဆိုရင်တော့ ပိုပြီး သန့်ရှင်းအောင်လုပ်ပေးမယ်လို့ မျော်လင့်တာပါဘဲ။ ပို့ပေးတဲ့ညီမလေးက တော့ ကြိုးစားပမ်းစားနဲ့ စေတနာထားလုပ်ပေးတာကိုတော့ ကျေနပ်မိတယ်။  ပုရစ်ကြော်အချိ ုထုပ်ကို  သဲမပါအောင်တစ်ကောင်ချင်းထိုင်ရေ ွး ရုံးကိုယူသွားပြီး လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တေ ွကိုကျွေးတော့ အားလုံးသ ဘောကျ ကြတယ်။ ကြောက်လဲကြောက်တယ် စမ်းလဲစားကြည့်ကြတယ်။ ဒီမှာလဲ ပုရစ်ပေါင်ဒါမှုန့် ကို အားဖြည့်မှုန့်အစားထည

ငါးခ်ဥ္ လုပ္ရေအာင္

ငါးခ်ဥ္စားခ်င္တာၾကာပါျပီ။ ကိုယ္တိုင္လုပ္ဖို႕ၾကိဳးစားခဲ့ေပမယ့္မေအာင္ျမင္ခဲ့ဘူး။ ေနာက္ပိုင္း စားခ်င္တဲ့စိတ္ကိုေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ထားထားတာ၊ အရင္အပတ္က ေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ ျမန္မာ မိသားစုအိမ္သြားလည္ရင္းနဲ႔ သူငါးခ်ဥ္စမ္းလုပ္ထားတဲ့အေၾကာင္း၊ ေအာင္ျမင္တဲ့အေၾကာင္း၊ အဲဒီေန႔က ငါးခ်ဥ္ဗူးကိုဖြင့္ သူကိုယ္တိုင္ေၾကာ္ေပးပါတယ္။ ငါးခ်ဥ္ဗူးကုိေခ်ာင္းၾကည့္ေတာ့ ထမင္းလံုးမာမာေလး ေတြေတြ႔တယ္..အဲဒီမာတဲ့ထမင္းက မက်က္ေသးတဲ့ထမင္းနဲ႕တူတယ္။ သူက ေနာက္မွေအးေဆး လုပ္နည္းေျပာျပမယ္ဆိုျပီးအဲဒီေန႔ အျခားအေၾကာင္းေတြဆီ စကားဆက္ေရာက္သြားတာနဲ႔ ကၽြန္မျပန္လာတဲ့အထိ သူေျပာဖို႕ေမ့သြားတယ္။ မ်က္ေစ့ထဲမွာ အဲဒီငါးခ်ဥ္ဘဲစြဲေနတာေၾကာင့္ ငါးသြား၀ယ္ပီး လုိခ်င္တဲ့အတံုးအေနခုတ္ခိုင္း တယ္။ ဒီငါးက ငါးသေလာက္လိုဘဲ..ျမန္မာလိုဘယ္လိုေခၚလဲမသိ၊ အရိုးေသးေသးမႊားမႊားေတြ အရမ္းမ်ားတယ္။ ဒါကေတာ့ ကၽြန္မလုပ္တဲ့နည္းေလးပါ.. ငါးကုိအေၾကးခြံက်န္တာေလးေတြနဲ႔ ဗိုက္ထဲက ဟာေလးေတြကိုေသခ်ာေဆး။ ျပီးရင္ေတာ့ ဆားၾကမ္းနဲ႔ နယ္ပီး ၃ နာရီေလာက္ႏွပ္ထားပါတယ္။ ငါးဆားနယ္ထားတဲ့အခ်ိန္ ထမင္းကိုစခ်က္ပါတယ္၊ ထမင္းအိုးမီးမေျပာင္းခင္ ဆန္မက်က္ခင္ ေလးမွာ ထမင္းလိုသေလာက္ခပ္ထုပ္ပါတယ္။ ထမင္းကို ဆားၾကမ္းနဲ

ပုဇွန်ချဉ် (Pickled Shrimps)

ကျွန်မအန်တီလေးတစ်ယောက်ကမြောင်းမြတစ်ဖက်ကမ်း ကွယ်လွမ် မှာနေပါတယ်။နွေကျောင်းပိတ်ရက်တွေ မှာရန်ကုန်ပုသိမ်သင်္ဘောကြီးစီးပီးမြောင်းမြကိုသွားလည်တိုင်းသင်္ဘောဆိုက်ဆိမ်းကမ်းနားရောက်တစ်ဖက် ကမ်းလှမ်းကြည့်လိုက်ရင်အန်တီ့အိမ်ကိုတန်းမြင်ရပါတယ်။ဖုန်းဆက်အကြောင်းကြားထားတော့သူတို့ကလဲ လက်လှမ်းပီး လက်ပြ၊ ကျွန်မတို့မောင်နှမတွေကလဲသင်္ဘောပေါ်ကနေခုန်ဆွခုန်ဆွလက်ပြပီးအရမ်းကို ပျော်ခဲ့ ရပါတယ်။ အထုပ်ပိုးတွေသယ်ပီး ကွယ်လယ်ဘက်ကို ကူးမယ့် ကူးတို့ပေါ် တက်၊ ဗေဒါအဆုပ်လိုက် ကျုပင် မြစ်ပြုတ်ပီး ပေါလောပေါ်နေတာတွေကြားထဲက ကူးတို့လက်တံနှစ်ချောင်း လက်နဲ့လှည့်လှော်ရတဲ့ လှေလေးပေါ်ကနေ တစ်ဖက်ကမ်းကိုကူးကြ ပါတယ်။ အန်တီ့အိမ်ရောက်တာနဲ့ ပူနွေးနွေး ပေါ်ဆန်းမွှေးရယ် ပုဇွန်ချဉ်သုတ်လေးရယ် စားရတဲ့အရသာ ကိုတော့တစ်သက်မမေ့နိုင်ပါဘူး။ ကျွန်မပြောခဲ့ဖူးသလိုနှစ်သက်လှတဲ့အစားသောက်တိုင်းဟာအမှတ်ရစရာအဖြစ်ပျက်တွေကနေအခြေခံလာပါတယ်။ နှစ်ပေါင်းများစွာ ပုဇွန်ချဉ် စားတိုင်း အန်တီလေးကို မြင်ယောင်မိသလို သတိရလွမ်းဆွတ်မိတယ်။ တစ်ဆက်တည်းမှာဘဲ အန်တီလေးလို အဖြစ်မျိုး ဘယ်အိမ်ထောင်သည်အမျိုးသမီးမဆို မကြုံရပါစေ နဲ့လို့လည်းဆိုတောင်းမိပါတယ်။ ကျွန်မကနေဒါရောက်ပီးနောက်ပိုင်းမှ