Skip to main content

Inna Grand Bali Beach တစ္ေန႔တာ (၁)

ဒီပန္ဆာ (ဘာလီ) ေလယဥ္ကြင္းေရာက္ေတာ့ ည(၁) နာရီေက်ာ္ပီ။ ေဟာ္တယ္ကလာၾကိဳတဲ့ကား က ေလယဥ္ ေနာက္က်တာမေစာင့္ႏိုင္ေတာ့ ျပန္သြားပီ။ ဒါနဲ႔ ေလယဥ္ကြင္းမွာတစ္ေနတယ္။ ဌားခ်င္တဲ့ကားက အျပင္က ျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ေလယဥ္ကြင္းက taxi သမားေတြနဲ႔စကားမ်ားၾကတယ္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ေလယဥ္ကြင္း taxi တစ္စီး အျပင္က ကားတစ္စီးဌားပီး ေဟာ္တယ္ကို ေရာက္လာခဲ့တယ္။ 
5 stars တဲ့... အထဲ၀င္ကတည္းက နဲနဲေတာ့စိတ္ပ်က္သြားတယ္။ ေဟာ္တယ္ ကေတာ့မဆိုးပါဘူး ဒါေပမယ့္ အထဲမွာ ေဟာင္းေနေတာ့ တစ္မ်ိဳးၾကီးဘဲ။ အခန္းက်ဥ္းေပမယ့္ သစ္ေနရင္ သေဘာက်တယ္၊ ဒါေပမယ့္ အခန္းက က်ယ္ပီးေတာ့ ေဟာင္းေနတဲ့အေဆာက္ဦးေဆးသုတ္ထားသလိုဘဲ၊ သိပ္ေတာ့ဘ၀င္မက်ဘူး၊ ဒါေပမယ့္ အစည္းေ၀းတက္မယ့္သူေတြအကုန္တည္းတဲ့ေနရာမို႔ ဂ်ီးမ်ားေနလို႔မရဘူးေလ။
အစားေသာက္ကေတာ့အရမ္းေကာင္းတယ္။ မနက္စာ၊ ေန႔လည္စာ၊ ညစာ အကုန္ဘဲ။ ခံတြင္းေတြ႔ ေလာက္ေအာင္ အခ်က္ျပဳတ္ေကာင္းၾကတယ္။ အမွန္ေတာ့ ဟိုတယ္အခန္းမွာ ေနာက္ပိုင္းညအိပ္ခ်ိန္ ေတြ ေလာက္သာ ၀င္ျဖစ္ေတာ့တာပါ။ တစ္ေနကုန္နီးပါးအစည္းေ၀းခန္းထဲမွာ ညေနပိုင္းလဲ အျခားပင္လယ္ကမ္း ေျခဘက္မွာ ညေနစာသြားစားၾကတယ္။ 

အခန္းက (၉) ထပ္မွာ၊ အခန္းထဲေရာက္ေတာ့ မနက္ ၃ နာရီနီးပါးရွိေနပီ။ အိပ္လို႔လဲမရပါဘူး။ ဟိုလွည့္ ဒီလွည့္နဲ႔ ေနာက္ေန႔ မနက္ စာ ၇ နာရီေတာင္သြားမစားႏိုင္ဘူး၊ အစည္းေ၀းထဲ တန္းသြားလိုက္တယ္။
အိပ္ငိုက္တာေပါ့ ဘယ္ေျပာေကာင္းမလဲ။ သတိေတာ့ထားရေသးတယ္၊ ဓာတ္ပံုေတြအလကားရသလို ၀ိုင္းရိုက္ေနၾကတယ္။ ေတာ္ၾကာ အိပ္ေနတဲ့ပံုပါသြားမေကာင္းဘူးေလ။ း)
 မနက္ေစာေစာ မွာ ၀ရန္တာကိုထြက္ပီး ေနထြက္လာတာၾကည့္တယ္။  ေနထြက္တာအရမ္းျမန္တာဘဲ..  စကၠန္႔ပိုင္းဘဲၾကာမယ္ထင္တယ္။  ၾကည့္ပီးရင္ေတာ့ ျပန္အိပ္တာဘဲ။  

ဘာလီကလူေတြ လက္မႈပန္းပုပညာအရမ္းေတာ္ၾကတယ္။ သစ္သားေတြထုထားတာေရာ၊ သစ္ျမစ္ဆံု ေတြ ထုထားတာေရာ၊ ဖန္အလွဆင္ ပန္းပုေတြေရာ၊ ပန္းခ်ီေရာအရမ္းလွတယ္။ ေနရာတိုင္းလိုလို ေတြ႔ရတယ္။ ေဟာ္တယ္ထဲမွာ တင္ ပန္းပုရုပ္ေတြအေတာ္မ်ားမ်ားေတြ႔တယ္။

















ညပိုင္းေတာ့ ေဟာ္တယ္အေနာက္ဘက္ကမ္းေျခလမ္းေလွ်ာက္ထြက္လာတယ္။ သဲျပင္ေတြ႔ေတာ့ ဖိနပ္ခၽြတ္ ပီး၀မ္းသာအားရဆင္းေလွ်ာက္မလို႔ သဲက ၾကမ္းလိုက္တာ.. ဒါနဲ႔ ေလွ်ာက္လမ္းေလးေပၚဘဲျပန္တက္ပီး စိတ္ ေလေလနဲ႔ ပင္လယ္ကမ္းေျခကိုၾကည့္ေနလိုက္တယ္။ေခြးေလးတစ္ေကာင္ေတြ႔တယ္။
ဘာလီကၽြန္းကအၾကီးၾကီး ကမ္းေျခေတြအမ်ားၾကီးရွိတယ္။ ကၽြန္မတို႔ညေနစာသြားစားတဲ့ ကမ္းေျခမွာ သဲေလးေတြကႏုတယ္။ ပီးေတာ့ လႈိင္းၾကီးတယ္။  ေရလႊာေလွ်ာစီးသင္တန္းေက်ာင္းရွိတယ္။  
 

Comments

  1. ညီမ ကူးကူးေရ ေရလႊာစီးလို႔ရၿပီး သဲႏုတယ္ဆိုရင္ အမတို႔ေနခဲ့တဲ့ ကူတာဘိခ်္ပဲ ျဖစ္ရမယ္ ညီမက အလုပ္ကိစၥနဲ႔ သြားတာကိုး ဒါ့ေၾကာင့္ လည္ဖို႔ အခ်ိန္မရတာ...ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေပ်ာ္ခဲ့တယ္ဟုတ္....

    ReplyDelete
  2. မခ်စ္ၾကည္ေရ အဲဒီ ေဟာ္တယ္က ေလဆိပ္နားမွာ၊ ကူတာႏွင့္နည္းနည္း လွမ္းတယ္၊ ပင္လယ္ဘက္ခ်င္း မတူဘူး၊ ျပပြဲသြားဘူးတယ္၊ အရင္က Grand Beach Hotel. Beach က ကူတာေလာက္ေပ်ာ္ဘုိ႔မကာင္းဘူး၊ သီးသန္႔ဆန္တယ္၊ ခုေတာ့မသိဘူး၊

    ReplyDelete

Post a Comment

ကူးကူးေရ...

Popular posts from this blog

Food Review: ပုရစ္ေၾကာ္

ပုရစ်ကြော်ကြိုက်တဲ့မောင်လေးကိုကို မမ ညီမများအတ ွက်ပါ။ မနှစ်က ရွှေနှင်းဆီညီမလေးဆီက တစ်ခါမှာဖူးတယ်။ ပို့ရတာဝေးတဲ့အတ ွက် ကိုယ့်ဆီရောက်လာတော့ မှိုတေ ွတက်ပြီးစားမရတော့ ၂ သိန်းခ ွဲရှုံးတာဘဲ။ ဒီနှစ်ပရစ်ပေါ်ချိန်ရောက်တော့ သေချာထုပ်ပိုးပြီးပြန်ပို့မယ် ပြောလို့ ယူအကစ် က နေတဆင့် က နေဒါကို လှမ်းပို့တာ နောက်ထပ် ဒေါ်လာ ၅၀ ထပ်ပေးပြီး ချောချောမောမောရောက်လာတယ်။ တန်သလားလို့ မေးရင် မတန်ပါဘူး၊ အရသာရှိလားမေးရင် ရှိပါတယ်။ အစားမက်တဲ့ ကျွန်မအတ ွက်တော့ အလ ွမ်းပြေပုရစ်ကြော်လေးပါ။ အထုပ် ၅ ထုပ်ကို ၃ သိန်းနီးပါးပေးထားရလို့ မျက်စိမှတ်စားပေမယ့်  အ ကောင်တော်တော်များများကို  အ တောင်ပံမဖြုတ်ဘဲကြော်ထားတာ၊  အ တောင်တေ ွမှာ သဲတေ ွရွှံ့တေ ွကပ်နေတာတေ ွ့ရတယ်။ နောင်ဆိုရင်တော့ ပိုပြီး သန့်ရှင်းအောင်လုပ်ပေးမယ်လို့ မျော်လင့်တာပါဘဲ။ ပို့ပေးတဲ့ညီမလေးက တော့ ကြိုးစားပမ်းစားနဲ့ စေတနာထားလုပ်ပေးတာကိုတော့ ကျေနပ်မိတယ်။  ပုရစ်ကြော်အချိ ုထုပ်ကို  သဲမပါအောင်တစ်ကောင်ချင်းထိုင်ရေ ွး ရုံးကိုယူသွားပြီး လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တေ ွကိုကျွေးတော့ အားလုံးသ ဘောကျ ကြတယ်။ ကြောက်လဲကြောက်တယ် စမ်းလဲစားကြည့်ကြတယ်။ ဒီမှာလဲ ပုရစ်ပေါင်ဒါမှုန့် ကို အားဖြည့်မှုန့်အစားထည

ငါးခ်ဥ္ လုပ္ရေအာင္

ငါးခ်ဥ္စားခ်င္တာၾကာပါျပီ။ ကိုယ္တိုင္လုပ္ဖို႕ၾကိဳးစားခဲ့ေပမယ့္မေအာင္ျမင္ခဲ့ဘူး။ ေနာက္ပိုင္း စားခ်င္တဲ့စိတ္ကိုေမ့ေမ့ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ထားထားတာ၊ အရင္အပတ္က ေက်ာင္းတက္ေနတဲ့ ျမန္မာ မိသားစုအိမ္သြားလည္ရင္းနဲ႔ သူငါးခ်ဥ္စမ္းလုပ္ထားတဲ့အေၾကာင္း၊ ေအာင္ျမင္တဲ့အေၾကာင္း၊ အဲဒီေန႔က ငါးခ်ဥ္ဗူးကိုဖြင့္ သူကိုယ္တိုင္ေၾကာ္ေပးပါတယ္။ ငါးခ်ဥ္ဗူးကုိေခ်ာင္းၾကည့္ေတာ့ ထမင္းလံုးမာမာေလး ေတြေတြ႔တယ္..အဲဒီမာတဲ့ထမင္းက မက်က္ေသးတဲ့ထမင္းနဲ႕တူတယ္။ သူက ေနာက္မွေအးေဆး လုပ္နည္းေျပာျပမယ္ဆိုျပီးအဲဒီေန႔ အျခားအေၾကာင္းေတြဆီ စကားဆက္ေရာက္သြားတာနဲ႔ ကၽြန္မျပန္လာတဲ့အထိ သူေျပာဖို႕ေမ့သြားတယ္။ မ်က္ေစ့ထဲမွာ အဲဒီငါးခ်ဥ္ဘဲစြဲေနတာေၾကာင့္ ငါးသြား၀ယ္ပီး လုိခ်င္တဲ့အတံုးအေနခုတ္ခိုင္း တယ္။ ဒီငါးက ငါးသေလာက္လိုဘဲ..ျမန္မာလိုဘယ္လိုေခၚလဲမသိ၊ အရိုးေသးေသးမႊားမႊားေတြ အရမ္းမ်ားတယ္။ ဒါကေတာ့ ကၽြန္မလုပ္တဲ့နည္းေလးပါ.. ငါးကုိအေၾကးခြံက်န္တာေလးေတြနဲ႔ ဗိုက္ထဲက ဟာေလးေတြကိုေသခ်ာေဆး။ ျပီးရင္ေတာ့ ဆားၾကမ္းနဲ႔ နယ္ပီး ၃ နာရီေလာက္ႏွပ္ထားပါတယ္။ ငါးဆားနယ္ထားတဲ့အခ်ိန္ ထမင္းကိုစခ်က္ပါတယ္၊ ထမင္းအိုးမီးမေျပာင္းခင္ ဆန္မက်က္ခင္ ေလးမွာ ထမင္းလိုသေလာက္ခပ္ထုပ္ပါတယ္။ ထမင္းကို ဆားၾကမ္းနဲ

ပုဇွန်ချဉ် (Pickled Shrimps)

ကျွန်မအန်တီလေးတစ်ယောက်ကမြောင်းမြတစ်ဖက်ကမ်း ကွယ်လွမ် မှာနေပါတယ်။နွေကျောင်းပိတ်ရက်တွေ မှာရန်ကုန်ပုသိမ်သင်္ဘောကြီးစီးပီးမြောင်းမြကိုသွားလည်တိုင်းသင်္ဘောဆိုက်ဆိမ်းကမ်းနားရောက်တစ်ဖက် ကမ်းလှမ်းကြည့်လိုက်ရင်အန်တီ့အိမ်ကိုတန်းမြင်ရပါတယ်။ဖုန်းဆက်အကြောင်းကြားထားတော့သူတို့ကလဲ လက်လှမ်းပီး လက်ပြ၊ ကျွန်မတို့မောင်နှမတွေကလဲသင်္ဘောပေါ်ကနေခုန်ဆွခုန်ဆွလက်ပြပီးအရမ်းကို ပျော်ခဲ့ ရပါတယ်။ အထုပ်ပိုးတွေသယ်ပီး ကွယ်လယ်ဘက်ကို ကူးမယ့် ကူးတို့ပေါ် တက်၊ ဗေဒါအဆုပ်လိုက် ကျုပင် မြစ်ပြုတ်ပီး ပေါလောပေါ်နေတာတွေကြားထဲက ကူးတို့လက်တံနှစ်ချောင်း လက်နဲ့လှည့်လှော်ရတဲ့ လှေလေးပေါ်ကနေ တစ်ဖက်ကမ်းကိုကူးကြ ပါတယ်။ အန်တီ့အိမ်ရောက်တာနဲ့ ပူနွေးနွေး ပေါ်ဆန်းမွှေးရယ် ပုဇွန်ချဉ်သုတ်လေးရယ် စားရတဲ့အရသာ ကိုတော့တစ်သက်မမေ့နိုင်ပါဘူး။ ကျွန်မပြောခဲ့ဖူးသလိုနှစ်သက်လှတဲ့အစားသောက်တိုင်းဟာအမှတ်ရစရာအဖြစ်ပျက်တွေကနေအခြေခံလာပါတယ်။ နှစ်ပေါင်းများစွာ ပုဇွန်ချဉ် စားတိုင်း အန်တီလေးကို မြင်ယောင်မိသလို သတိရလွမ်းဆွတ်မိတယ်။ တစ်ဆက်တည်းမှာဘဲ အန်တီလေးလို အဖြစ်မျိုး ဘယ်အိမ်ထောင်သည်အမျိုးသမီးမဆို မကြုံရပါစေ နဲ့လို့လည်းဆိုတောင်းမိပါတယ်။ ကျွန်မကနေဒါရောက်ပီးနောက်ပိုင်းမှ