၉ ဂဏန္းသမား ကၽြန္မ

ကၽြန္မ စင္ကာပူေရာက္ေတာ့ ေလယဥ္ကြင္းကိုလိုက္လာပီး လိုက္ပို႔ေပးတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က McDoc မွာ သြားထိုင္မယ္ဆို လို႔ ေအာက္ထပ္ကိုဆင္းသြားပါတယ္... စားခ်င္တာေတြမွာပီးေတာ့ ကၽြန္မက စားပြဲတစ္ခုမွာသြားထိုင္ဖို႔ လွည့္အထြက္မွာ သူက ဒီတစ္ခါနင့္အလွည့္ ငါ့ကို serve ငါသြားထိုင္ေစာင့္ေနမယ္ေျပာတာ ၾကားလိုက္တာ နဲ႔ ေခါင္းကဆံပင္ေတြေတာင္ ေထာင္သြားလားေအာက္ေမ့ရတယ္..မ်က္ႏွာလဲထူပူပီးေဒါသက ေထာင္းကနဲ႔ ကိုထြက္လာတာ... စႏၵကူးရာဇ၀င္မွာ အဲလိုမ်ိဳးမရွိဘူးလို႔ေျပာပီး အရင္ဦးေအာင္ထြက္သြားပီး စားပြဲတစ္ခုမွာ သြားထိုင္ေနလိုက္တယ္..
အမွန္ကေတာ့ မလုပ္သင့္ဘူးလဲသိတယ္... မိန္းကေလးခ်င္းဆိုရင္ေတာ့ လုပ္ေပးရင္လုပ္ေပးမယ္.. ေယာက်္ားေလးက်ေတာ့ ကိုယ့္ထက္လဲအၾကီးဘဲဟာ..ကၽြန္မပစၥည္းေတြတင္တဲ့တြန္းလွည္းလဲ သူကတစ္ဖက္နဲ႔ ဒီမုန္႔ေတြ အရည္ေတြဗန္းသယ္ပီး ယူသြားေပးရတာ အပန္းမၾကီးေပမယ့္ နဂိုစိတ္ရင္းက ဘာျဖစ္မွန္းကိုမသိတာ.. ၾကီးက်ယ္တာလားဆိုေတာ့မဟုတ္ပါဘူး။ တစ္ခါမွလဲ ဘယ္သူမွမခိုင္းဖူးတဲ့..မလုပ္ခဲ့ရဖူးတာမို႔ စိတ္က အလိုလိုေနရင္း ဒါငါလုပ္သင့္တဲ့အရာမဟုတ္ဘူးဆိုပီး ေအာ္တိုမွတ္ထားပီးသားျဖစ္ေနတာ... အမွန္ကေတာ့ အဲဒီစိတ္ေတြမေကာင္းပါဘူး... လံုး၀ကိုေဖ်ာက္သင့္တယ္.. အလုပ္ကိစၥေရာ၊ မိသားစုမွာေရာ၊ ရံုးမွာပါ.. အားလံုးက ဦးစားေပးထားေတာ့ အက်င့္ပါေနတာ ဆိုးတယ္..ဒီေန႔ေတာ့ ခဏေလးေခါင္းရွင္းေအာင္ people magazine ကို၀င္ဖတ္ေတာ့မွ ၉ ဂဏန္းသမားေတြအေၾကာင္းေရးထားတာေတြ႔ေတာ့ စိတ္၀င္တစားဖတ္ၾကည့္ မိတယ္... တိုက္လဲအကုန္နီးပါးတိုက္ဆိုင္တယ္.. ဖတ္ရင္းနဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္ျမင္ မိလို႔ စိတ္လိုလက္ရရီလိုက္တယ္... မရီရတာ ၁ပတ္ေက်ာ္ပီ...