Bohol ခရီးစဥ္ (၂)

ေန႔လည္စာအတြက္ River Watch ဆိုတဲ့ ၀ါးအိမ္ေမာ္ေတာ္ေလးစီးပီး အဲဒီအေပၚမွာ အစာစားမွာျဖစ္ပါတယ္။ catering service တစ္ခုကတာ၀န္ယူပီးအစားေသာက္ေတြကို ေမာ္ေတာ္ဘုတ္အလယ္မွာ ဘူေဖးပံုစံတင္ထား ပါတယ္။  ကၽြန္မတို႔အဖြဲ႔က ပထမဆံုးေမာ္ေတာ္ကိုစီးရပါတယ္။ ကံေကာင္းျခင္ေတာ့ သူမ်ားေခၚတာလိုက္ထိုင္ ရင္းနဲ႔ ထိပ္ဆံုးမွန္းမသိ ေနရာရလိုက္ပါတယ္။ ေမာ္ေတာ္ထြက္ေတာ့ ေလွေသးေသးေလးက စက္နဲ႔ အေနာက္ ကေနတြန္းတာပါ... ေလေအးေအးနဲ႔ ျမစ္ေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္ သာယာလိုက္တာေျပာမေနနဲ႔။ ကၽြန္မအတြက္ ေတာ့ မိသားစုေရာ၊ ခ်စ္သူပါ ပါရင္အရမ္းေကာင္းမွာလို႔စဥ္းစားမိရင္းလြမ္းသလိုလိုျဖစ္လာလို႔ အစားေသာက္ ေတြ တစ္နင့္ၾကီးယူပီး ျမစ္ေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္ထိုင္ေငးေနမိပါတယ္။ ကၽြန္မသူငယ္ခ်င္းေတြက မေပ်ာ္ဘူး လားေမးပါတယ္။ အမွန္ေတာ့မေပ်ာ္ႏိုင္ဘူး။ ဘာျဖစ္ေနမွန္းကိုမသိတာ.. ကၽြန္မအလည္အပတ္၀ါသနာမပါ ဘူး။ မပါရတဲ့အေၾကာင္းကလဲ မိသားစုနဲ႔ (သို႔) ခ်စ္သူသာ ပါမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေပ်ာ္မွာပါ။ 

ျမစ္ဆိုေပမယ့္ေရကၾကည္ပီးစိမ္းး ေနတာ...တစ္ကယ္ပါ..ေရအဲေလာက္စိမ္းျပာေနတဲ့ျမစ္ဆိုတာ ပထမဆံုးေတြ႔ဖူးတာပါ။  သီခ်င္းဆိုတဲ့သူကေနာက္က်ေနလို႔ ဂီတာကိုင္ပီးေလွထြက္ခါနီး အျမန္ေျပးတက္ လာတယ္။ အသံလဲေကာင္းလိုက္တာေျပာမေနနဲ႔ေတာ့။ အမွန္ေတာ့ ဖိလိပင္းလူမ်ိဳးေတြက အသံမေကာင္း/ သီခ်င္းမဆိုတတ္တဲ့သူနည္းပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လဲျဖစ္မယ္..ရန္ကုန္မွာ နာမည္ၾကီးတဲ့ ေနရာေတြမွာသီခ်င္းဆို တဲ့သူေတြက ဖိလိပိုင္ကလာတယ္လို႔ ေမာင္ေလးကေျပာဖူးတယ္။ စိမ္းလမ္းစိုေျပေရာက္တုန္းက အက သင္တန္းခန္းမတစ္ခုဖြင့္ထားတာေတြ႔တယ္..သြားၾကည့္ေတာ့ သင္တဲ့ဆရာက ဖိလိပိုင္လူမ်ိဳးပါတဲ့။ 
သြားေနရင္းနဲ႔ အျခားေမာ္ေတာ္ေတြျဖတ္သြားရင္ ၀ိုင္းႏႈတ္ဆက္ၾက..လက္ျပၾကနဲ႔ ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းပါတယ္။
 ေမာ္ေတာ္ေပၚကအစားေသာက္ျပင္ဆင္ထားတာနဲ႔ အတြင္းပိုင္းကို ၀ါးကပ္မိုးထားတာပါ။

ျမစ္ေလးတစ္ေလွ်ာက္ေနထိုင္သူေတြကေတာ့ ရြာေလးေတြနဲ႔ရွိတယ္။ ဆင္းရဲၾကတယ္ထင္ပါတယ္.. ျမစ္ေဘးနားမွာ တဲအိမ္ေလးထိုးပီး ၀တ္စံုဆင္တူ၀တ္ပီး ေစာင့္ေနၾကတယ္..ေမာ္ေတာ္ရပ္ေပးရင္ သူတို႔ ကျပ တယ္။ သီခ်င္းဆိုတယ္... စိတ္၀င္စားရင္ သူတို႔နဲ႔၀င္ကလို႔ရေသးတယ္။ း)

ဒါေတြကေတာ့ ျမစ္ေဘးတစ္ေလွ်ာက္အလွပေလးေတြပါ... ၁ နာရီေက်ာ္ေက်ာ္ၾကာပါတယ္...  ေနာက္ဆံုး ေရတံခြန္ေသးေသးေလးနားေရာက္ေတာ့မွ ေမာ္ေတာ္ကျမစ္ေၾကာင္းတစ္ေလွ်ာက္ျပန္ေကြ႔လာပါတယ္။
ဒီေလာက္ေအးတဲ့အထဲ ေရကူးေနတဲ့ အျဖဴေတြ ၃ ေယာက္ေတြ႔ခဲ့ေသးတယ္... 

စားေသာက္လို႔အပီးမွာေတာ့ ဘစ္ကားဆီကိုျပန္လာတဲ့လမ္းမွာ ေခြးေလးႏွစ္ေကာင္ေတြ႔တယ္.. ခ်စ္စရာေလး ေတြ။ လံုးေနတာဘဲ...အသည္းယားလိုက္တာ။

 ဘစ္ကားထြက္ပါပီ၊ ဒီတစ္ခါေတာ့ tour guide ကအေပ့ါအပါးသြားထားဖို႔နဲ႔ ၄၅ မိနစ္မရပ္တန္းကားေမာင္းရ မွာမို႔ မူးတတ္တဲ့သူေတြေဆးေသာက္ထားဖို႔ၾကိဳအသိေပးပါတယ္။ သြားမယ့္ေနရာကေတာ့ ေခ်ာကလက္ ေတာင္ေတြဆီကိုပါ။ Chocolates Hills လုိ႔နာမည္ၾကီးပါတယ္။ ေခ်ာကလက္ထြက္လို႔မဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒီေတာင္ ကုန္းေတြက အရြယ္စားသိပ္မကြာဘဲ သူ႔ရာသီေရာက္ပီဆုိ ျမက္ေတြေျခာက္ေသြ႔ညိဳမဲေနပီး အေ၀းကလွမ္း ၾကည့္ရင္ ေခ်ာကလက္ရည္ေတြအုပ္ထားသလို ျဖစ္ေနတဲ့အတြက္ရယ္။ ေတာင္ကုန္းေတြအကုန္လံုးအေပၚမွာ အပင္ၾကီးေတြလံုး၀မေပါက္တာရယ္က သူ႔ထူးျခားခ်က္ပါတဲ့။ကၽြန္မကေတာ့ထံုးစံအတိုင္းအိပ္ပီးလိုက္သြား ပါတယ္။ ႏွစ္ႏွစ္ျခိဳက္ျခိဳက္ကို အိပ္ေပ်ာ္တာ ယိုင္က်ပီး ေဘးနားကသူငယ္ခ်င္းအမၾကီးပခံုးမွာ ေခါင္းတင္ပီး အိပ္ေပ်ာ္ေနတာကို စာရင္းစစ္ ဒါရိုက္တာတစ္ေယာက္က သေဘာက်ပီး ဓာတ္ပံုခိုးရိုက္ပီး website မွာတင္ ထားလို႔ အတင္းျပန္ျဖဳတ္ခိုင္းရပါေသးတယ္။

ကဲေခ်ာကလက္ေတာင္ကုန္းေတြ ပံု အ၀ၾကည့္လိုက္ပါအံုး။  

 

ေတာ္ေတာ္ျမင့္ျမင့္ေလးတက္ပီးမွ ေတာင္ကုန္းေလးေတြကိုအေပၚစီးကျမင္ရတာပါ။ အတက္တုန္းကေတာ့ ေျမလမ္းေလးအတိုင္းတက္သြားတာ..အဆင္းေတာ့ေလွခါးထစ္ေတြကေနဆင္းလာခဲ့တယ္....  လမ္းေဘးမွာ ပြင့္ေနတဲ့ပန္းပင္ေလးေတြ႔တယ္..ကဗ်ာဆန္တယ္လို႔ထင္တာဘဲ း)

ဆက္သြားမယ့္ေနရာက လိပ္ျပာစခန္းပါ။ လိပ္ျပာေတြမ်ားၾကီးမ်ိဳးစိတ္ေတြကို စုစည္းထားတဲ့ေနရာပါ... 
ဖိလိပိုင္မွာ အေျခာက္ေတြအရမ္းေပါတယ္လို႔နာမည္ၾကီးသေလာက္ လူတင္မဟုတ္ပါဘူး။ လိပ္ျပာပါ အေျခာက္ျဖစ္သြားတာေတြကို အဆင့္ဆင့္ျပထားတဲ့ျပခန္းပါ။ မနက္ျဖန္မွဆက္ေရးေတာ့မယ္..  ဒီေန႔ေတာ့ overtime နဲ႔ အ၀တ္ေတြေလွ်ာ္တာနဲ႔ ေတာ္ေတာ္အီေနပီ။ း)