Skip to main content

ဘာအားငယ္စရာရွိလဲ

ၿပီးခဲ့တဲ့အပတ္ကရံုးပိတ္ရက္မွာပြဲေတြကဆက္၊ဟိုသြားဒီသြား ဒီကရာသီဥတုကလဲမမွန္ဒါလဲပါ
တယ္။ ကၽြန္မဖ်ားပါေလေရာ။ အသံေတြ၀င္၊ေခ်ာင္ဆိုး ကိုယ္ေတြပူ။ ကိုက္ခဲၿပီးလူကအားကိုမရွိ
ေတာ့ဘူး။ ကၽြန္မနဲနဲပင္ပန္းရင္ဖ်ားတယ္။ အထူးသၿဖင့္ကိုယ္ပူတာ။ အရင္ကဆိုBiogesic ၁လံုး
နဲ႔ကိစၥၿပတ္တယ္။ အခုေတာ့ေတာ္ေတာ့ကိုခံရတယ္။ မေန႔ညေနေတာ့ေဆးသြား၀ယ္အံုးမွဆိုၿပီး
အၿပင္ထြက္လာခဲ့တယ္။ ပိုက္ဆံကအိတ္ထဲကဟာနဲ႔ေလာက္မွာမဟုတ္ေတာ့အနီးဆံုး ATMကို
သြား၊ၿဖစ္ခ်င္ေတာ့ Offline၊ ပိုက္ဆံထုတ္လို႔မရ။မထူးေတာ့ဘူးဆိုၿပီးနီးရာဘတ္စ္ကားေလးတက္
စီးၿပီးၿမိဳ႕ထဲဘက္ကေမာလ္ ကိုထြက္လာခဲ့တယ္။ ဒီကကားေလးေတြကဂ်စ္ကားလိုမ်ားအရွည္ၾကီး၊
ကၽြန္မအစြန္မွာထိုင္ၿပီး ကားထြက္ရင္ေနာက္ကိုေငးၾကည့္ရတာ၀ါသနာပါတယ္။ သိပ္မၾကာဘူး
ဂုန္ေလွ်ာ္အိတ္ၾကီးမႏိုင္မနင္းနဲ႔ ကေလး(၃)ေယာက္ကားေပၚတက္လာတယ္။ ေကာင္မေလးက
ေတာ့အၾကီးဆံုးၿဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။သူတို႔တက္တာနဲ႔ အနံ႔ကနံေစာ္ေနတာကားေပၚမွာ။
ကၽြန္မမိုင္ဂရိန္း ေခါင္းကိုက္ေရာဂါရွိေတာ့အနံ႔ၿပင္းေတြကိုအရမ္းေၾကာက္သူပါ။ ဒါေပမယ့္ မေန႔ညေနကေတာ့ကၽြန္မကသူတို႔အနံ႔ေတြထက္သူတို႔ဘ၀ေလးေတြကိုပိုစိတ္၀င္စားမိတာ
အမွန္ပါ။ သူတို႔ေလးေတြကိုၾကည့္ပီးကၽြန္မစိတ္ထဲမွာနင့္သြားတာဘဲ။ ေကာင္မေလးကအပ်ိဳ
ေပါက္ေလး၊ ၀တ္ထားတာစုတ္ၿပတ္သတ္ေနတာ၊ ေကာင္ေလးႏွစ္ေယာက္ကေတာ့အငယ္
ေလးေတြ၊ ကားခတစ္ေယာက္ကို ၁၅ ေပးရတယ္။ သူတို႔သံုးေယာက္ေပါင္းမွ ပိုက္ဆံက ၇ ဘဲရွိ
တယ္။သူမ်ားေတြကားခေပးၿပီးေတာ္ေတာ္ၾကာမွ ေကာင္ေလးကဒရိုင္ဘာကိုရွိတဲ့ပိုက္ဆံေလး
လွမ္းေပးတယ္။ဒရိုင္ဘာကဘာမွၿပန္မေၿပာေတာ့သူတို႔သံုးေယာက္၀မ္းသာသြားလိုက္တဲ့မ်က္ႏွာ
...ကၽြန္မအခုထိၿမင္ေယာင္ေနတုန္း။ သူတို႔ဆင္းသြားေတာ့လဲမိုးကရြာ..ေလကတိုက္ေနဆဲပါ။
လမ္းေဘးနားမွာကေလးေတြအထုတ္ၾကီးေတြထမ္း၊ ရရာလုပ္စားေနပူမိုးရြာမေရွာင္၊ သူတို႔ေလး
ေတြဖ်ားနာရင္ဘယ္လိုမ်ားလုပ္ၾကမလဲ၊ ထီးလဲမပါ၊ အ၀တ္စားေတြမိုးရြာရင္စို၊ ေနပူရင္ေၿခာက္။
ဒီေလာက္ေဆးေတြေစ်းၾကီးတဲႏိုင္ငံမွာ ...ကၽြန္မစိတ္အရမ္းထိခိုက္ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္သူငယ္ခ်င္း
ပင္ကီ နဲ႔အၿပင္ထြက္တိုင္း ကၽြန္မလမ္းေဘးကကေလးေတြကိုလိုက္ေငးရင္သူစကားလြဲၿပီးဆြဲဆြဲေခၚ
တယ္။ ကၽြန္မအရမ္းသူမ်ားေတြအတြက္လိုက္စိတ္ထိခိုက္ေပးႏိုင္လြန္းတယ္တဲ့။ ကိုယ္ကဘာမွထိထိ
ေရာက္ေရာက္မလုပ္ေပးႏိုင္မယ့္အတူတူလိုက္ၿပီးစဥ္းစားစိတ္ကိုဒုကၡမေပးပါနဲ႔တဲ့။ သူေၿပာတာလဲ
ဟုတ္တယ္။ ကၽြန္မကလဲေတြ႔ဘဲေတြ႔ႏိုင္လြန္းတယ္။အမွန္ကကၽြန္မအဲဒီကေလးေတြအတြက္ ကားခ ေပးေပးမလို႔ပါ။ သူတို႔ကို ကၽြန္မၾကည့္ေနတာေတြ႔ေတာ့ နဲနဲၾကီးတဲ့ေကာင္ေလးက ေနာက္ေကာင္ေလး တစ္ေယာက္ကိုတီးတိုးတီးတိုးေၿပာၿပီးရီေနလို႔ကၽြန္မလဲရွက္တာနဲ႔မေပးေတာ့ဘူး။
ကၽြန္မေနမေကာင္းရင္အရမ္းစိတ္အားငယ္တယ္။ မ်ားေသာအားၿဖင့္တစ္ခုမဟုတ္တစ္ခုၿဖစ္ေနေတာ့
အလိုလိုေနရင္းစိတ္အားငယ္ေနတာမ်ားတယ္။သူမ်ားေတြလိုဟိုသြားဒီသြား ရံုးပိတ္ရက္ေတအစုလိုက္
ေပ်ာ္ၾကပါးၾက၊ ကၽြန္မကေတာ့အိမ္ထဲမွာ ေဆးေသာက္ၿပီးအိပ္ေနရတာမ်ားတယ္။ ဒါေပမယ့္ကၽြန္မမွာ
စားစာရာရွိတယ္။ ေနစရာလံုလံုၿခံဳၿခံဳရွိတယ္။ ၀တ္စရာရွိတယ္။ ဖ်ားရင္ေဆး၀ယ္ေသာက္ဖို႔ပိုက္ဆံရွိ
တယ္။ ကၽြန္မေနမေကာင္းရင္ဂရုစိုက္မယ့္သူေတြအမ်ားၾကီးရွိတယ္။ ဘာအားငယ္စရာရွိလဲေနာ္...
ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ၿပန္အားတင္းလိုက္တယ္။
တစ္ခါတစ္ေလကိုယ့္ထက္ၿမင့္တဲ့သူေတြၾကည့္ပီးအားက်သလိုကိုယ့္ထက္နိမ့္တဲ့သူေတြၾကည့္ၿပီးေတာ့
လဲကိုယ္တတ္ႏိုင္သေလာက္ဘာမ်ားလုပ္ေပးႏိုင္မလဲဆိုတာကၽြန္မအၿမဲစဥ္းစားတယ္။ ဒါေၾကာင့္ဘဲ
ဒီအလုပ္ထဲမွာေရာက္ေနတာထင္ပါရဲ႕။

Comments

Popular posts from this blog

ေခြးအီးပုတ္သီး

နာမည္ၾကားတာနဲ႔ စိတ္မညစ္သြားနဲ႔အံုး... စားဖူးမွအရသာရွိမွန္းသိတာ.... ကၽြန္မတို႔ဦး၀ိစာရလမ္းမွာေနတံုးကညေနပိုင္းဆိုမိသားစုလမ္းေလွ်ာက္ရင္း လွ်ာက္လမ္းေဘးကအပင္အံုေတြေပၚႏြယ္တက္ေပါက္ေနတဲ့ေခြးအိီးပုတ္ ညြန္႔ေတြခူးခူးလာတတ္တယ္...အန္ကယ္တစ္ေယာက္ကေျပာဖူးတယ္ ေဆးဖက္အေတာ္၀င္တဲ့အပင္တဲ့။ကၽြန္မကေတာ့မၾကိဳက္ဘူး။နံလို႕... ဒါေပမယ့္အနံ႔က ေဘာစကိုင္းညြန္႔အစိမ္းလိုအနံ႕မ်ိဳးပါ။ က်မ္းမာေရးအတြက္ေကာင္းတယ္ ေျပာတာဘဲ.. ေခြးအီးပုတ္သီးကိုေတာ့ ေတာင္ငူ၊ တာေျပာဘက္ေရာက္မွစားဖူးတာပါ.. ငပိရည္ရယ္၊ တာလေပါ့ရယ္.. ေခြးအီးပုတ္သီးတို႔စရာရယ္... စေတြ႔ေတြ႔ျခင္းက မစားရဲဘူး.. မဲမဲ ၾကီး  တကယ့္ ေခြးဟိုဟာအေျခာက္လုိဘဲလို႕...  ေနာက္မွ ျခံဳပုတ္ေတြၾကား ႏြယ္နဲ႔ ေပါက္ေနတဲ့ အပင္ေတြကေန အသီးေတြလိုက္ခူးမွ အသီးအစစ္လို႔ျမင္ရပီး မွဘဲ စားရဲေတာ့တယ္.. စားၾကည့္တာ ေမ်ာက္ငိုသီးလိုဘဲ..အရသာက ဒညင္းသီးအႏုေလးလို အနံ႔ျပင္းျပင္းနဲ႔ ၾကြပ္ၾကြပ္ေလး..အရမ္းစားလို႔ေကာင္းတယ္...  စားပီးရင္ လွ်ာေတြမဲေနတာကလြဲလိဳ႕ပါ.. စားဖူးတဲ့သူလဲရွိမွာပါေနာ္...  မသိေသးသူေတြအတြက္ ဗဟုသုတအျဖစ္တင္ေပးလိုက္ပါတယ္။  ကၽြန္မဆီေရာက္ေတာ့ ၁ ပတ္ေလာက္ၾကာသြားပီ... ဒါေ...

Food Review: ပုရစ္ေၾကာ္

ပုရစ်ကြော်ကြိုက်တဲ့မောင်လေးကိုကို မမ ညီမများအတ ွက်ပါ။ မနှစ်က ရွှေနှင်းဆီညီမလေးဆီက တစ်ခါမှာဖူးတယ်။ ပို့ရတာဝေးတဲ့အတ ွက် ကိုယ့်ဆီရောက်လာတော့ မှိုတေ ွတက်ပြီးစားမရတော့ ၂ သိန်းခ ွဲရှုံးတာဘဲ။ ဒီနှစ်ပရစ်ပေါ်ချိန်ရောက်တော့ သေချာထုပ်ပိုးပြီးပြန်ပို့မယ် ပြောလို့ ယူအကစ် က နေတဆင့် က နေဒါကို လှမ်းပို့တာ နောက်ထပ် ဒေါ်လာ ၅၀ ထပ်ပေးပြီး ချောချောမောမောရောက်လာတယ်။ တန်သလားလို့ မေးရင် မတန်ပါဘူး၊ အရသာရှိလားမေးရင် ရှိပါတယ်။ အစားမက်တဲ့ ကျွန်မအတ ွက်တော့ အလ ွမ်းပြေပုရစ်ကြော်လေးပါ။ အထုပ် ၅ ထုပ်ကို ၃ သိန်းနီးပါးပေးထားရလို့ မျက်စိမှတ်စားပေမယ့်  အ ကောင်တော်တော်များများကို  အ တောင်ပံမဖြုတ်ဘဲကြော်ထားတာ၊  အ တောင်တေ ွမှာ သဲတေ ွရွှံ့တေ ွကပ်နေတာတေ ွ့ရတယ်။ နောင်ဆိုရင်တော့ ပိုပြီး သန့်ရှင်းအောင်လုပ်ပေးမယ်လို့ မျော်လင့်တာပါဘဲ။ ပို့ပေးတဲ့ညီမလေးက တော့ ကြိုးစားပမ်းစားနဲ့ စေတနာထားလုပ်ပေးတာကိုတော့ ကျေနပ်မိတယ်။  ပုရစ်ကြော်အချိ ုထုပ်ကို  သဲမပါအောင်တစ်ကောင်ချင်းထိုင်ရေ ွး ရုံးကိုယူသွားပြီး လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တေ ွကိုကျွေးတော့ အားလုံးသ ဘောကျ ကြတယ်။ ကြောက်လဲကြောက်တယ် စမ်းလဲစားကြည့်ကြတယ်။ ဒီမှာလဲ ပုရစ်ပေါင်ဒါမှုန့် ...

ပုဇွန်ချဉ် (Pickled Shrimps)

ကျွန်မအန်တီလေးတစ်ယောက်ကမြောင်းမြတစ်ဖက်ကမ်း ကွယ်လွမ် မှာနေပါတယ်။နွေကျောင်းပိတ်ရက်တွေ မှာရန်ကုန်ပုသိမ်သင်္ဘောကြီးစီးပီးမြောင်းမြကိုသွားလည်တိုင်းသင်္ဘောဆိုက်ဆိမ်းကမ်းနားရောက်တစ်ဖက် ကမ်းလှမ်းကြည့်လိုက်ရင်အန်တီ့အိမ်ကိုတန်းမြင်ရပါတယ်။ဖုန်းဆက်အကြောင်းကြားထားတော့သူတို့ကလဲ လက်လှမ်းပီး လက်ပြ၊ ကျွန်မတို့မောင်နှမတွေကလဲသင်္ဘောပေါ်ကနေခုန်ဆွခုန်ဆွလက်ပြပီးအရမ်းကို ပျော်ခဲ့ ရပါတယ်။ အထုပ်ပိုးတွေသယ်ပီး ကွယ်လယ်ဘက်ကို ကူးမယ့် ကူးတို့ပေါ် တက်၊ ဗေဒါအဆုပ်လိုက် ကျုပင် မြစ်ပြုတ်ပီး ပေါလောပေါ်နေတာတွေကြားထဲက ကူးတို့လက်တံနှစ်ချောင်း လက်နဲ့လှည့်လှော်ရတဲ့ လှေလေးပေါ်ကနေ တစ်ဖက်ကမ်းကိုကူးကြ ပါတယ်။ အန်တီ့အိမ်ရောက်တာနဲ့ ပူနွေးနွေး ပေါ်ဆန်းမွှေးရယ် ပုဇွန်ချဉ်သုတ်လေးရယ် စားရတဲ့အရသာ ကိုတော့တစ်သက်မမေ့နိုင်ပါဘူး။ ကျွန်မပြောခဲ့ဖူးသလိုနှစ်သက်လှတဲ့အစားသောက်တိုင်းဟာအမှတ်ရစရာအဖြစ်ပျက်တွေကနေအခြေခံလာပါတယ်။ နှစ်ပေါင်းများစွာ ပုဇွန်ချဉ် စားတိုင်း အန်တီလေးကို မြင်ယောင်မိသလို သတိရလွမ်းဆွတ်မိတယ်။ တစ်ဆက်တည်းမှာဘဲ အန်တီလေးလို အဖြစ်မျိုး ဘယ်အိမ်ထောင်သည်အမျိုးသမီးမဆို မကြုံရပါစေ နဲ့လို့လည်းဆိုတောင်းမိပါတယ်။ ကျွန်မကနေဒါရောက်ပီးနောက်ပိုင်းမှ...