လမ္းေဘးမွာ တြန္းလွည္းေလးနဲ႕ အေပၚမွာ သဲနဲ႕ေရာၿပီးေလွာ္တဲ့ၾကိမ္သီးေတြေရာင္းတာေတြ႕ဖူးၾကမွာပါ...
ရန္ကုန္မွာတုန္းက လမ္းေဘးမွာေတြ႕တာနဲ႕ ကားရပ္ခိုင္းၿပီး ဆင္း၀ယ္တာ..အရမ္းၾကိဳက္တယ္။
မာတာကေတာ့
ေၿပာမေနနဲ႕..သူငယ္ခ်င္းေတြက..သြားက်ိဳးမယ္တဲ့..တစ္လံုးႏွစ္လံုးေလာက္စား ၿပီးရင္ သူတို႕မစားႏိုင္ေတာ့ဘူး.
ဇြဲရွိရွိနဲ႕စားတာကေတာ့ ကၽြန္မဘဲ.. ဒီေရာက္ေတာ့ ၾကိမ္သီးကို Roast လုပ္ၿပီးေရာင္းတာ၀ယ္စားတယ္။ ေစ်းေတာ့နဲနဲၾကီးတယ္။ တစ္ၿခားအသီးေတြမစားဘဲေခၽြတာလိုက္ေတာ့ စားခ်င္တဲ့ၾကိမ္သီး ကိုတစ္ခ်ိန္လံုးထိုင္စားလို႕ရၿပီ။
အမၾကီးတစ္ေယာက္ကေမးတယ္.. ၾကိမ္သီးနင္တို႕တုိင္းၿပည္မွာရွိလားတဲ့.. ဟာ.ရွိတာေပါ့..အမ်ားၾကီးဘဲ...
ဘယ္လိုအပင္မ်ိဳးလဲတဲ့.. ကၽြန္မက ၾကိမ္ခံုတစ္ခုကို ၿပလိုက္တယ္.. အဲဒါၾကိမ္သီးရဲ႕ အပင္ေပါ့လို႕... သူတို႕ကလဲ မေတြ႕ဖူးေတာ့ ဟုတ္လား..တခါမွမသိဘူးတဲ့...ၾကိမ္သီးက အဂၤလိပ္လို chestnut's လို႕ေခၚတယ္ေလ.. အဲဒါ ကို အြန္လိုင္းက မမ ခိုင္ခိုင္ထြန္းက ၾကိမ္သီးမဟုတ္ဘူး ေၿမဇာဥလို႕ေခၚတယ္လို႕ အတင္းလာၿငင္းေနေသးတယ္... မလြယ္၀ူး...
ဥနဲ႕ အသီးေတာင္မခြဲတတ္ၾကပါလားေနာ္...
အမွန္က ပဲခူးကုိ (၉)တန္းတုန္းက ေက်ာင္းေပါင္းစံုကပြဲသြားတုန္းက ၾကိမ္ပင္ေတြေတြ႕ခဲ႕တယ္.ၾကိမ္သီးေလးေတြကိုလဲ ခူးစားခဲ့ဖူးတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီတုန္းကေသးေသးေလး.. အခုဟာက အၾကီးၾကီး..
တစ္ကယ္ေ
တာ့ ၾကိမ္ပင္ က သတ္သတ္ ၊ ၾကိမ္သီးက သတ္သတ္ပါ..
ၾကိမ္သီးလို႕ကၽြန္မတို႕ေခၚတဲ့ အသီးက ၾကက္ေမာက္သီးလို အေမႊးေတြနဲ႕.. အဲဒါကို ခြဲမွ အထဲမွာ အခြံမာမာေလးနဲ႕ ၾကိမ္သီးဆိုတဲ့ဟာေလးေတြထြက္လာတာ.. ၿမန္မာေတြကေတာ့ နာမည္ေပးတာေတာ္တယ္လို႕ေၿပာရမယ္.. ၾကိမ္သီးအခြန္က ကိုက္လိုက္ ရင္ၾကိမ္၀ါးကို ကိုက္ရသလိုၿဖစ္ေနတာကိုး...
အမွန္ကေတာ့ တုံးလြန္းတာကၽြန္မပါ။ ပတ္၀န္းက်င္ေလ့လာမႈအရမ္းအားနည္းခဲ့တာ... သနပ္ခါးပန္းရဲ႕ ပင္စည္က သနပ္ခါး ဆိုၿပီးခုတ္ၿပီးေသြးလိမ္းလို႕ မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးနီၿပီးေယာင္လားဖူးတယ္။ ပထမႏွစ္ေလာက္တုန္းက အေရွ႕ေတာင္တိုင္းက ကရင္မေတြ မွ်စ္သြားခ်ိဳးမယ္ဆိုၿပီး ၀ါးပင္ေပါက္စေတြယူလာတာကိုလဲ ထိုင္ရီဖူးတယ္.. ေတာသူမေတြ ၿမက္ေတာင္စားရင္စားမွာ..လို႕ ေနာက္ဖူးတယ္...ေကာင္းပါေလေရာ... ေနာက္ေတာ့လဲ သူတို႕ယူလာတဲ့၀ါးေပါက္စေလးေတြနဲ႕ တာလေပါ့ခ်က္တာကို ၿမိန္ၿမိန္ရွက္ရွက္ ေသာက္ခဲ့ဖူးတယ္။ သူတို႕က ရာဘာကုန္း (ေတာင္တစ္ခုလံုးရာဘာပင္စိုက္ထားတာ) မွာအလုပ္လုပ္ေတာ့ ကၽြန္မကို တစ္ခါတစ္ေလ ေတာင္ပို႕မႈိအၾကီးၾကီးတစ္ခုတစ္ေလေတြ႔ရင္ႏုတ္လာေပးတယ္.. ၿပီးေတာ့ မီးဖုတ္ၿပီးေကၽြးတယ္.. ေကာင္းမွေကာင္းဘဲ..ေၾကာ္စားတာထက္ေတာင္ေကာင္းေသး...မႈိအစားေကာင္းလို႕ က်န္တဲ့သူေတြက မႈိေတာက္လို႕ေဆးရံုေရာက္..႕ကၽြန္မကေတာ့မသိသလိုနဲ႕..ဆရာေတြလာေမးေတာ့..
မစားဘူးလို႕ေပါလိုက္တယ္..ဟီးဟီး
အဆိပ္ၿပင္းတဲ့ပင့္ကူကိုက္တာေတာင္မေသတာ.. မႈိေလာက္ေတာ့ေအးေဆးဘဲ..
တစ္ေခါက္လဲ ဒညင္းသီးမီးဖုတ္အရမ္းစားခ်င္တာ.. ဒညင္းသီးတုန္းတဲ့အခ်ိန္ဆိုေတာ့ အစိမ္းမရွိဘူးး..ဒါနဲ႕ဘဲ အမ၀မ္းကြဲ က ဆားရည္စိမ္ထားတဲ့ဒညင္းသီးဘဲရွိတယ္တဲ့..ကၽြန္မ ဖုတ္စားရေအာင္ေကာင္းမွဘဲဆိုၿပီး ..ဆားရည္စိမ္ဒညင္းသီးေတြထုတ္..ဖုတ္စားတာ.. ေနာက္ေန႕ အမ၀မ္းကြဲ က ၀မ္းေလွ်ာၿပီးေက်ာင္း (၂) ရက္ေလာက္မတက္ႏိုင္ဘူး..ကၽြန္မကေတာ့ ေဒါင္ေဒါင္ၿမည္... ဆိုးတယ္ေနာ္..ဟိဟိ
ရန္ကုန္မွာတုန္းက လမ္းေဘးမွာေတြ႕တာနဲ႕ ကားရပ္ခိုင္းၿပီး ဆင္း၀ယ္တာ..အရမ္းၾကိဳက္တယ္။
မာတာကေတာ့
ေၿပာမေနနဲ႕..သူငယ္ခ်င္းေတြက..သြားက်ိဳးမယ္တဲ့..တစ္လံုးႏွစ္လံုးေလာက္စား ၿပီးရင္ သူတို႕မစားႏိုင္ေတာ့ဘူး.ဇြဲရွိရွိနဲ႕စားတာကေတာ့ ကၽြန္မဘဲ.. ဒီေရာက္ေတာ့ ၾကိမ္သီးကို Roast လုပ္ၿပီးေရာင္းတာ၀ယ္စားတယ္။ ေစ်းေတာ့နဲနဲၾကီးတယ္။ တစ္ၿခားအသီးေတြမစားဘဲေခၽြတာလိုက္ေတာ့ စားခ်င္တဲ့ၾကိမ္သီး ကိုတစ္ခ်ိန္လံုးထိုင္စားလို႕ရၿပီ။
အမၾကီးတစ္ေယာက္ကေမးတယ္.. ၾကိမ္သီးနင္တို႕တုိင္းၿပည္မွာရွိလားတဲ့.. ဟာ.ရွိတာေပါ့..အမ်ားၾကီးဘဲ...
ဘယ္လိုအပင္မ်ိဳးလဲတဲ့.. ကၽြန္မက ၾကိမ္ခံုတစ္ခုကို ၿပလိုက္တယ္.. အဲဒါၾကိမ္သီးရဲ႕ အပင္ေပါ့လို႕... သူတို႕ကလဲ မေတြ႕ဖူးေတာ့ ဟုတ္လား..တခါမွမသိဘူးတဲ့...ၾကိမ္သီးက အဂၤလိပ္လို chestnut's လို႕ေခၚတယ္ေလ.. အဲဒါ ကို အြန္လိုင္းက မမ ခိုင္ခိုင္ထြန္းက ၾကိမ္သီးမဟုတ္ဘူး ေၿမဇာဥလို႕ေခၚတယ္လို႕ အတင္းလာၿငင္းေနေသးတယ္... မလြယ္၀ူး...
ဥနဲ႕ အသီးေတာင္မခြဲတတ္ၾကပါလားေနာ္...
အမွန္က ပဲခူးကုိ (၉)တန္းတုန္းက ေက်ာင္းေပါင္းစံုကပြဲသြားတုန္းက ၾကိမ္ပင္ေတြေတြ႕ခဲ႕တယ္.ၾကိမ္သီးေလးေတြကိုလဲ ခူးစားခဲ့ဖူးတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီတုန္းကေသးေသးေလး.. အခုဟာက အၾကီးၾကီး..
တစ္ကယ္ေ
တာ့ ၾကိမ္ပင္ က သတ္သတ္ ၊ ၾကိမ္သီးက သတ္သတ္ပါ..ၾကိမ္သီးလို႕ကၽြန္မတို႕ေခၚတဲ့ အသီးက ၾကက္ေမာက္သီးလို အေမႊးေတြနဲ႕.. အဲဒါကို ခြဲမွ အထဲမွာ အခြံမာမာေလးနဲ႕ ၾကိမ္သီးဆိုတဲ့ဟာေလးေတြထြက္လာတာ.. ၿမန္မာေတြကေတာ့ နာမည္ေပးတာေတာ္တယ္လို႕ေၿပာရမယ္.. ၾကိမ္သီးအခြန္က ကိုက္လိုက္ ရင္ၾကိမ္၀ါးကို ကိုက္ရသလိုၿဖစ္ေနတာကိုး...
အမွန္ကေတာ့ တုံးလြန္းတာကၽြန္မပါ။ ပတ္၀န္းက်င္ေလ့လာမႈအရမ္းအားနည္းခဲ့တာ... သနပ္ခါးပန္းရဲ႕ ပင္စည္က သနပ္ခါး ဆိုၿပီးခုတ္ၿပီးေသြးလိမ္းလို႕ မ်က္ႏွာတစ္ခုလံုးနီၿပီးေယာင္လားဖူးတယ္။ ပထမႏွစ္ေလာက္တုန္းက အေရွ႕ေတာင္တိုင္းက ကရင္မေတြ မွ်စ္သြားခ်ိဳးမယ္ဆိုၿပီး ၀ါးပင္ေပါက္စေတြယူလာတာကိုလဲ ထိုင္ရီဖူးတယ္.. ေတာသူမေတြ ၿမက္ေတာင္စားရင္စားမွာ..လို႕ ေနာက္ဖူးတယ္...ေကာင္းပါေလေရာ... ေနာက္ေတာ့လဲ သူတို႕ယူလာတဲ့၀ါးေပါက္စေလးေတြနဲ႕ တာလေပါ့ခ်က္တာကို ၿမိန္ၿမိန္ရွက္ရွက္ ေသာက္ခဲ့ဖူးတယ္။ သူတို႕က ရာဘာကုန္း (ေတာင္တစ္ခုလံုးရာဘာပင္စိုက္ထားတာ) မွာအလုပ္လုပ္ေတာ့ ကၽြန္မကို တစ္ခါတစ္ေလ ေတာင္ပို႕မႈိအၾကီးၾကီးတစ္ခုတစ္ေလေတြ႔ရင္ႏုတ္လာေပးတယ္.. ၿပီးေတာ့ မီးဖုတ္ၿပီးေကၽြးတယ္.. ေကာင္းမွေကာင္းဘဲ..ေၾကာ္စားတာထက္ေတာင္ေကာင္းေသး...မႈိအစားေကာင္းလို႕ က်န္တဲ့သူေတြက မႈိေတာက္လို႕ေဆးရံုေရာက္..႕ကၽြန္မကေတာ့မသိသလိုနဲ႕..ဆရာေတြလာေမးေတာ့..
မစားဘူးလို႕ေပါလိုက္တယ္..ဟီးဟီး
အဆိပ္ၿပင္းတဲ့ပင့္ကူကိုက္တာေတာင္မေသတာ.. မႈိေလာက္ေတာ့ေအးေဆးဘဲ..
တစ္ေခါက္လဲ ဒညင္းသီးမီးဖုတ္အရမ္းစားခ်င္တာ.. ဒညင္းသီးတုန္းတဲ့အခ်ိန္ဆိုေတာ့ အစိမ္းမရွိဘူးး..ဒါနဲ႕ဘဲ အမ၀မ္းကြဲ က ဆားရည္စိမ္ထားတဲ့ဒညင္းသီးဘဲရွိတယ္တဲ့..ကၽြန္မ ဖုတ္စားရေအာင္ေကာင္းမွဘဲဆိုၿပီး ..ဆားရည္စိမ္ဒညင္းသီးေတြထုတ္..ဖုတ္စားတာ.. ေနာက္ေန႕ အမ၀မ္းကြဲ က ၀မ္းေလွ်ာၿပီးေက်ာင္း (၂) ရက္ေလာက္မတက္ႏိုင္ဘူး..ကၽြန္မကေတာ့ ေဒါင္ေဒါင္ၿမည္... ဆိုးတယ္ေနာ္..ဟိဟိ
Comments
Post a Comment
ကူးကူးေရ...